SC-1.3

MARCH

“Let’s go?” sabi ni ate at tumango ako.

Hinawakan niya ang kamay ko saka niya pinaandar ang sasakyan niya paalis papunta sa bahay ng lolo ni Clark.

Kinakabahan ako. Pero nakita at nakilala ko na naman si lolo Renan sa tagal ng panahon na magkakilala kami ni ate at Clark.

At masasabi kong sobrang spoiled talaga ako sa kaniya. Akala ko ay natural lang siyang ganoon pero ngayon, alam ko na bakit kakaiba ang kabaitan niya sa akin at sa mga anak ko.

Nagring ang phone ko at nakita kong tumatawag si mama.

“Ma?”

“Papunta na kayo sa lolo niyo?”

“Opo ma at kasama ko si ate,”

“Are you okay anak?”

Tumingin ako kay ate bago sumagot ng “yes ma, I’m okay,”

Narinig ko ang pagbuntong hininga nito sa kabilang linya.

“Ma, I’m fine. Huwag na kayong mag-alala sa akin,”

“Hindi ko maiwasang mag-alala anak lalo pa’t-" hindi na natuloy ni mama ang sasabihin niya..

Naiintindihan ko kung mahirap sa kaniya na pagkatiwalaan muli si Sr. Renan kahit pa ilang taon na ang lumipas.

“Ma, kasama ko n