LAST AUTHOR’S NOTE
Hi everyone, this is your Ms. A.
I’m no longer putting some special chapters here to avoid any confusion. Nag end na po talaga ang story sa Epilogue. Naglagay lang ako ng SC to prolong the story a bit para may ma e look forward kayo na medyo related kina March at Clarissa.
Iyong special chapters, medyo confusing na yata sa ibang readers so ayaw ko naman magkaganoon, that’s why, I’m ending it here.
Ganoon pa man, nagpapasalamat ang puso ko sa inyo na sinamahan niyo ako sa journey ko dito. See you sa story ni Aru. Hope nandoon pa rin kayo. Kitakits sa April!
This is indeed a long journey noh? September tayo unang nagkilala sa story ni March at nagtatapos sa 2024. Haha.
Basta, mahal ko kayong lahat. Thank you po talaga.
--Love, bulalakaw.
(Ang story ni Aru ay series, remember the friends of Clark na si Hut, Jed, at Fero? Iyong business nila na Ship of Temptation ang gagawin kong series. Si Aru ang mauuna sa kanila (the first member) at isusulat ko siya sa 3rd point of view. Here’s the Simula of Aru’s story.)
Ship of Temptation
SOT1: Mine Mr. Whore
SIMULA
‘My best friend found a best friend for life’ ang naisip agad ni Wommie habang nakatanaw sa kaibigan niyang ikinakasal sa isa pa niyang kaibigan na si Grey.
Pinalakpak niya ang kamay niya habang may luhang kumawala sa mga mata. Lihim niya itong pinunasan habang nakatingin sa dalawa sa unahan na nakangiti sa lahat.
Mukha siyang masaya kahit na sa loob niya ay nasasaktan siya dahil ang lalaking lihim niyang minamahal ay kasal na ngayon sa kaibigan niyang si Grey Nayon.
“Are you okay, Wom?” ang tanong ng ina ni Grey na itinuring niyang second mom.
“Opo tita, masaya lang po ako kay Grey and Rem,”
“Naku Wom, kung alam mo lang kung gaano ka nagpapasalamat si Grey sa ‘yo dahil nakilala niya si Rem ng dahil sa ‘yo.”
Ngumiti si Wommie, pero hindi na niya ibinuka ang bibig niya sa takot na lumabas ang pagsisi sa labi niya na nagtapo ang landas ni Grey at Rem dahil sa kaniya.
Matapos ang picture taking, diretso na sila agad sa reception. Huli tumayo si Wom na siyang maid of honor sa kasalang ito. Ang iba ay nasa unahan na kaya napansin niya agad ang pagkawala ng mga tao sa inuupuan nito.
Habang palabas si Wommie ng simbahan, una niyang napansin ang isang vintage paper na nasa pinakadulong upuan. Agad niya itong kunuha at kumunot ang noo niya nang makita na isa iyong ticket sa barko.
“Kanino galing ito?” takang tanong niya.
Binasa niya ang loob ng pirasong papel, nagtaka siya nang mabasa ang pangalang ‘Ship of Tempatation’.
“May barko bang ganoon?” aniya pero naputol ang pagtataka niya nang tawagin siya ng isa sa pinsan ni Grey kaya agad niyang nilagay sa wallet niya ang ticket na napulot niya sa upuan.
Sa venue, nagkakasiyahan ang lahat at nagbibigay ng munting handog ang ilan sa mga taong malapit sa groom at bride at dahil siya ang best friend ng dalawa, kailangan niyang kumanta para dito.
Nakangiti si Grey sa kaniya, ganoon rin si Rem.
‘This is hard,’ ang nasa isip ni Wommie at kumanta siya sa paraang maipapakita niya na masaya siya sa dalawa.
At the end of the song that she sang for them, naluha na siya ng tuluyan at naiiyak si Grey habang nakatingin sa kaniya.
“Don’t cry, naiiyak tuloy ako,” sabi ni Grey
Tumawa si Rem at hinaIikan si Grey sa noo. Ang akala nila ay naiyak si Wommie dahil sa kasiyahan, hindi nila alam na iyon ay kabaliktaran.
The couple hugged her. And when it’s time for Rem to hug her, Wommie smiled at him.
“Thank you Wommiiies. Thank you for being the bridge to meet my wife,” Red said na nagbigay lang ng labis na sakit kay Wommie.
“Alagaan mo ang best friend ko Remieee ah?” natatawang sabi niya
“I will. Thank you again,”
Hindi niya gusto marinig na siya ang naging tulay sa dalawa dahil hindi naman niya gustong mangyari iyon. Rem is her best friend dahil magkapit bahay sila and Grey became her best friend too dahil magka-klase sila mula high school hanggang college.
After a couple of days, naimbitahan muli si Wommie sa bahay ni Grey at Rem. Grey wanted her to be part of their beginning dahil mahalaga sa kanilang dalawa si Wommie.
But as for Wommie, gusto nalang niyang lubayan muna siya dahil gusto niyang magpahinga sa sakit but she cannot say no to Grey.
“Sige na Woms. Sama ka sa amin sa Hawaii.”
“Grey, honeymoon niyo ‘yon. Anong gagawin ko doon? Taga video niyo?” pabalang na sagot niya. Natawa si Rem dito.
“Eyyy Wommie naman e. We’ll provide you everything naman doon. Gusto namin na nandoon ka kasi magkasangga tayong tatlo.”
Wommie wanted to roll her eyes. Sa kanilang dalawa ni Grey, siya talaga ang masama ang ugali at si Grey naman ang mabait. Kaya siguro ito ang pinakasalan ni Rem at hindi siya kahit siya ang matagal ng kilala.
“I can’t come with you,” sabi ni Wommie, nag-iisip ng palusot.
“At bakit hindi?”
“Kasi…” naalala niya bigla ang ticket na nakuha niya.
“Sasakay ako ng cruise ship. Magbabakasyon ako,”
Nakuha niya ang attention ng dalawa.
“Cruise ship?” tanong ni Rem. Tumango si Wommie.
“Oo kaya hindi ako makakasama,”
“Sayang naman Woms. Kailan ba iyon?”
“Sa araw ng pag-alis niyo papuntang Hawaii,” sagot niya at hindi naman siya nagsisinungaling dahil iyon ang date na nakita niya sa ticket.
Pero dahil sa kasinungalingang sinabi niya, wala siyang choice kun’di ang umalis at puntahan ang lugar na nakasaad sa ticket.
Sa likod doon ay may instruction na nakalagay kung saan siya dapat una pumunta. Gustong magmura ni Wommie dahil si Grey, tinulungan pa talaga siyang mag-impake ng damit kaya ang dapat na kunwari lang sana ay natuloy.
“Tama ba itong sinasabi sa g****e map?” takang tanong ni Wommie sa sarili nang makita na napunta siya sa isang abandong factory at puro pa containers ang naka-display.
Nang masiguro niyang walang tao, binalak pa sana niyang bumalik sa sasakyan niya nang biglang dumating ang isang magarang sasakyan kung saan may isang guard na lumabas.
“May I see your ticket ma’am?” magalang na sabi nito.
Napakurap-kurap si Wommie at agad na binigay ang ticket sa lalaking iyon. Nang makita ng lalaki ang ticket, agad siya nitong pinagbuksan ng pintuan.
Nagulat pa siya na kinuha ng guard ang maleta niya mula sa sasakyan niya at nilipat sa magarang sasakyan.
“Let’s go, ma’am.”
Walang nagawa si Wommie kun’di ang pumasok sa sasakyang iyon at agad na umalis.
“Ang sasakyan ko po?” tanong niya, kinakabahan.
“Magiging maayos po ang sasakyan niyo ma’am. Huwag po kayong mag-alala. Makukuha niyo pa rin iyon pagbalik niyo dito.”
Matapos sabihin iyon ng guard, nagulat nalang si Wommie na ang guard at ang driver ay nagsuot ng mask at bago pa siya nakareact, biglang umusok ang loob ng sasakyan kaya nawalan siya ng malay.
Ang gas na nilabas ay pampatulog, ginagawa iyon ng may-ari ng cruise ship para hindi malaman ng mga passenger ang lokasyon ng barko.
Nang magising si Wommie, nagulat nalang siya nang makita na nasa upuan na siya kaharap ang malawak na dagat. Nilibot niya ang paningin at napagtanto niyang para silang nasa isang isla.
“Huwag kang matakot, ligtas naman tayo,” napatingin si Wommie sa katabi niya at napatitig siya sa isang babae na maganda at tan ang balat.
“First time mo? Sino ang benefactor mo?” tanong nito
“Huh?” gulat na tanong ni Wommie
“Benefactor. Ang nagbigay sa ‘yo ng ticket,”
“H-Hindi ko alam ang sinasabi mo. N-Napulot ko lang ang ticket na iyon,”
Nanlaki ang mata ng kausap niya. “You must be lucky then. You know, every member of the ship, they have given 2 tickets every year. Which means, dalawang linggo lang sila sa ship kasama ng taong gusto nilang makasama.”
‘Hala. Hindi naman bigay iyon, napulot ko lang.’ Ang nasabi ni Wommie sa kaniyang isipan.
“Ano ba itong ship na ito? Bakit 2 tickets lang? Anong member?”
“Oh. May apat na ang founder ang cruise ship na kilala sa tawag na Ship of Temptation. Ang ship kung saan pwede kang mag-relax, mag-enjoy, and of course, to find a partner na gusto mong e s3x. It’s a pleasure ship.”
Nanlaki ang mata ni Wommie sa pahayag ng kausap niya.
“Pero kung hindi mo gusto mags3x, wala namang pipilit sa ‘yo. Top priority pa rin ang security ng mga passenger. Marami kang magagawa pagnasa barko na tayo at rinig ko, mage-enjoy tayo roon.”
“B-Bakit 2 tickets lang?” tanong ni Wommie
“Dahil iyon ang rules ng Ship of Temptation. Mahal ang membership niyan at puro lalaki lang ang pwede maka-avail. I think the bachelors need to pay at least 5M every year para ma-maintain ang membership nila.”
“Bakit lalaki lang pwede maka-avail?”
“That’s the rules so kung gusto mong makasakay dito, you need to find a benefactor na magbibigay sa ‘yo ng ticket,”
Napatingin si Wommie sa dagat dahil naririnig na nila ang ingay ng barko.
“The ship is coming,” narinig niya, sabi ng isa pang babae na nasa likuran niya.
Hindi alam ni Wommie, pero bigla siyang na-excite sa hindi niya malamang dahilan.
(Title itself, ship of temptation, alam na ang settings.) I’m telling you, this is exciting. But first, can you comment your thoughts about this one?
Looking forward sa comments niyo. Thank youuuu.
“Mama, are we gonna stay in the room again?” my 6 year old son-EJ asked me. “EJ, come here. Mama will have a visitor,” DJ said to his brother. Ngumiti ako sa kanila. “Please, you know that it’s dangerous to go outside, right?” The four of them nodded. “EJ, DJ, come here. Stop asking mama,” CJ said annoyed. Napangiti ako. Among of his brothers, siya talaga iyong masungit. Bigong lumapit ang dalawa sa kapatid nila while BJ just smirked at them. Boys.. Napailing ako. “Kuya, can you help me in this one?” then here’s the princess of our little household, holding her doll that was given by her tita ninang. The boys stood up para tulungan ang bunso naming si AJ. I cannot remember how I made them out of my tummy. Sobrang dami nila to the point na kailangan akong e CS. I thought I won’t survive but thanks God, all of us were alive. Giving birth to quintuplets was not a joke. I thought it just happened in the movie but no. It’s true. It happened to me. My case is rare. I gave birth to 4
“Come and take a look of my house, Marcha. From now on, ito na ang bahay mo ah?” nakangiiting tugon sa akin ni Attorney Manilou habang nililibot ako sa bahay nila. “A-Ano po…Maraming salamat po sa pagpapatuloy sa akin dito,” ang sabi ko. “Don’t mention it. Your mom and I are very close friends dati. By the way, I’m so sorry for your loss,” mahinahong sabi niya. Kamamatay lang ni mama no’ng nakaraang linggo at wala akong malilipatan dahil wala naman akong ibang kaanak maliban sa kaniya. “Ayos lang po,” ang sabi ko. “Halika, baka gutom ka na..” Ang sabi niya sa akin at hinila ako papasok sa kusina nila. Naabutan ko doon ang isang lalaki na matanda lang yata sa akin ng dalawang taon. 21 na ako at huling year nalang makaka-graduate na sa business ad kaya alam kong hindi ako magtatagal sa bahay na ito. Nagkatinginan kami nong lalaki na sa tingin koy anak ni Attorney. “Andito ka pala Rod,” ang sabi ni attorney. Rod ba ang pangalan niya? Nagkatinginan kami sa mata. Bahagya akong nag
Hindi ako lumabas buong magdamag matapos kong bigyan ng tubig si Rod. Nakatulog siya sa couch matapos ko siyang balikan.Naging matiwasay naman ang buhay ko sa loob ng isang linggo. Nag-aaral ako sa isa sa prestigious school dito sa Cagayan de Oro sa harapan ng Lifestyle District.Matapos ng klase, dumiretso ako sa katabing mall na walking distance lang sa pinapasukan ko. Hindi ako makapili ano ang bibilhin kong inumin. Binigyan naman ako ni attorney ng pera, baon ko at malaking halaga ito.Hindi naman niya problema ang pagpapaaral sa akin dahil bayad na ako sa tuition dahil scholar ako ng skwelahan. Kaya medyo busy ako at kailangan kong sumasali sa events bilang bayad sa pagpapaaral sa akin.Papunta ako ng fourth floor para makakain nalang kahit ng Beef Siopao pero sa railings sa itaas, nakita kong nakadungaw sa akin si Rod. Sa tabi niya naroon ang isang magandang babae na nagsasalita sa tabi niya.Panay tango lang siya habang nakatitig sa akin. Kinakabahan ako kaya binaling ko nalan
“Where’s your resume?” ang sabi ni Rod habang busy ako sa research dito sa ibabaw ng kama. Halos mapatalon ako sa gulat nang makita siya sa labas ng kwarto ko.“You didn’t close the door. I presumed you intend to open it.”“H-Hindi totoo yan. Nakalimutan ko lang,” ang sabi ko at nagmamadaling pumunta sa harapan niya para sana isarado ang pinto pero natigilan ako at napatitig sa kaniya.Isasarado ko ang pinto? E nasa harapan na siya nakatayo. Anong gagawin ko?“Pagsasaraduhan mo ‘ko ng pintuan?” tinaasan niya ako ng kilay.“Wala pa akong resume,” kinakabahang sabi ko sa kaniya.“What are you doing? Can I come?” ang sabi niya. Hindi pa man ako nakasagot nasa kama ko na siya, nakaupo habang nakatingin sa research ko.Tumango-tango siya at binasa ang mga nasulat ko doon.Napaiwas tingin ako sa kaniya at pilit pinapakalma ang sarili ko. Ang lakas ng tibok ng puso ko. Nabibingi na ako sa sobrang lakas.Bakit ba kinakabahan ako sa tuwing kaharap ko siya? Is this normal? O nababaliw na ako sa
Pagdating namin ng Ayala, agad akong bumaba at hinintay si Rod na makababa rin.Lumingon siya sa akin at tinignan ang suot kong damit. Nakita ko ang pagtaas ang kilay niya na para bang na wi-weirduhan siya sa outfit ko.Kanina nakita niya ito, wala naman siyang reklamo. “Anong gusto mong kainin?” ang tanong niya nang pumasok kami sa isang fast food chain.“Steak nalang po,” ang sabi ko.Tumango siya at naunang pumunta ng counter para mag-order. Nakita ko pa ang pasimpleng pagngiti sa kaniya ng crew. Kumunot ang noo ko at pumunta sa lamesa kung saan kita ko pa sila.Tinignan ako ng crew na kumukuha ng order ni Rod at hindi ko maiwasang pagtaasan siya ng kilay.Nang bumaling si Rod sa akin, agad akong tumalikod. Ang lakas ng heartbeat ng puso ko. Sana naman ay kung ano man ang nararamdaman ko sa kaniya, hanggang crush lang.At bakit naman kasi nagwawala ang puso ko kapag kaharap siya? Nababaliw na ba talaga ako?Lumapit si Rod sa akin matapos niyang makapag order, maraming tao pa sa Aya
“Rod!” Sigaw ni attorney nang makapasok ako sa bahay. Galing ako sa school at medyo ginabi ako ng uwi. “Ano ba ma? I said no. Hindi ako magpapakasal!” Magpapakasal? Ipapakasal si Rod? “This is what your father wants anak. Sundin mo nalang.” “Ayaw ko nga!” Napatingin siya sa banda ko at nakita ko na natigilan siya. Nag-iwas ako nang tingin sa kaniya at lumapit kay attorney para humaIik sa pisngi niya. “Sa kwarto lang po ako,” sabi ko at hindi na hinihintay na magsalita pa ang kahit isa sa kanila. After that bar accident, hindi na kami masiyadong nagkikita ni Rod. Simply because nasa Opol siya nag stay kung saan ang papa niya. Ngayon pa lang kami nagkita ulit and it’s been 1 week. Tapos ngayon, maabutan ko silang nag-aaway ng mama niya. Humiga ako sa kama at iniisip ang narinig kanina. Rod is getting married? Buti at kumain kami with my groupmates bago umuwi kaya walang rason para bumaba. Bumangon nalang ako para maligo. Dahil hindi ko ugali magprepara ng damit before maligo,
“Stop being so mean to me,” gusto kong umirap sa sigaw ni Rod. Hindi ko lang siya pinapansin lalo’t hindi ko na nagugustuhan ang nangyayari sa amin. Kada nagkikita kami, basta nalang siya nanghahaIik ng walang permiso ko. At natatakot akong malaman ni attorney dahil nakakahiya. Pinapatira lang niya ako sa bahay nila. Kakauwi ko lang galing school, nasa gate na siya at tila ba inaabangan ang uwi ko. Napapikit ako nang makita ang mga katulong na pinagtitinginan kami. Baka mamaya malaman ni attorney ito. Bago makapasok si Rod sa kwarto ko, pinagsarhan ko na siya ng pintuan. Narinig ko pa ang kalampag ng pinto ko sa labas. Marahil hinampas niya ito. Napaupo ako sa kama at isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko. Nakakainis si Rod pero mas nakakainis ang sarili ko. Iyong utak ko ayaw na hinahaIikan niya pero kapag naglalapat ang labi naming dalawa, kusang pipikit ang mata ko, kusang gagalaw ang kamay ko para ipulupot sa leeg niya, kusang tutugon ang labi ko sa labi niya.
Nanlaki ang mata ko at balak sana siyang itulak ulit but hindi ko siya nagawang itulak dahil sa lakas ng pwersa niya. Napapikit ako nang mas lalong lumalim ang haIik niya sa akin. Naisandal na niya ako sa gate at habol ko na ang hininga ko ng lubayan niya ang labi ko. Nakita ko ang ngiti sa labi niya matapos niyang idikit ang noo niya sa noo ko. “I think I’m starting to get addicted in your kisses,” Namumula at halos hindi ko siya matignan sa mata matapos niyang sabihin sa akin yun. Nagmamadali akong pumasok at alam kong natatawa siyang nakasunod sa akin. “Darling? C’mon. We just kissed.” Malakas ang kabog ng puso ko at alam kong dahil ito sa ginawa at pagtawag niya sa akin ng darling. Bago pa ako makaakyat sa hagdanan, hinawakan niya ako sa kamay. “Where are you going?” “Sa kwarto,” sagot ko. Nakagat niya ang labi niya at hinila ako papunta ng sala. “Let’s watch a movie. Mamaya ka na matulog. Walang pasok bukas.” Hindi na ako nakasagot ng bigla niya akong hilahin papunta s
LAST AUTHOR’S NOTE Hi everyone, this is your Ms. A. I’m no longer putting some special chapters here to avoid any confusion. Nag end na po talaga ang story sa Epilogue. Naglagay lang ako ng SC to prolong the story a bit para may ma e look forward kayo na medyo related kina March at Clarissa. Iyong special chapters, medyo confusing na yata sa ibang readers so ayaw ko naman magkaganoon, that’s why, I’m ending it here. Ganoon pa man, nagpapasalamat ang puso ko sa inyo na sinamahan niyo ako sa journey ko dito. See you sa story ni Aru. Hope nandoon pa rin kayo. Kitakits sa April! This is indeed a long journey noh? September tayo unang nagkilala sa story ni March at nagtatapos sa 2024. Haha. Basta, mahal ko kayong lahat. Thank you po talaga. --Love, bulalakaw. (Ang story ni Aru ay series, remember the friends of Clark na si Hut, Jed, at Fero? Iyong business nila na Ship of Temptation ang gagawin kong series. Si Aru ang mauuna sa kanila (the first member) at isusulat ko siya sa 3rd po
MARCH “Ma, si kuya DJ ayaw akong samahan sa mall,” sumbong ni Farrah. Mainit ang ulo ko dahil kagabi pa hindi umuuwi si Rod. Kasama niya si kuya, Symon, Yu at Kin. Sinabi ko ng umuwi siya ng maaga pero nilasing ng walangho kong kapatid. “DJ?” Tumayo si Daniel at naglalambing na tumabi sa akin. Binata na ang boys ko pero kung umasta, parang bata pa rin. “Ma, huwag ako please.. Ayoko,” “Kuya, bakit ayaw mo kasi?” “Dahil kasama mo for sure ang baliw mong kaibigan,” nakangusong sabi ni Daniel. “Farrah, ang ate Alexa mo nalang ang isama mo,” sabi ko at wala siyang choice kun’di ang pumayag sa sinabi ko. Nang umalis si Farrah sa harapan namin, tumingin ako kay DJ. Nagpeace sign siya agad. “Ma, pupunta ka ba kay lolo ngayon?” “Bakit?” “Can I come?” “At bakit nga?” Lumapit siya sa tenga ko at may ibinulong. “Lolo has a treasure,” Pinagsingkitan ko siya nang mata at saka ko na namalayan na kumpleto na pala ang mga anak ko sa harapan. “Anong ginagawa niyo?” tanong ko. Nakasuot s
MARCH Pagpasok namin sa kwarto kung nasaan ang lolo Renan, napahinto kami nang makita siyang nakaupo sa kama at tinitignan ang sarili sa maliit na salamin. “Gwapo na ba ako?” sabi niya sa assistant niya. Tumingin ako sa tabi ko, nakita kong nalukot ang mukha ng kuya ko habang nakatingin sa lolo namin. “Dapat gwapo ako oras na magkita kami ng isa ko pang apo,” sabi niya. “Bakit hindi naman siya nagpagwapo no’ng ako ang kinita niya?” bulong bulo ni Clark sa tabi ko/ “LO!” Tumingin si lolo Renan sa gawi namin at agad umaliwalas ang mukha niya nang makita niya ako. “Ang apo ko!” Sabi niya at tumayo pero nakaalalay ang mga nurses papunta sa akin. “Hello po,” nahihiya kong sabi. “Apo, sa wakas, nandito ka na,” sabi pa niya. “Lo, apo mo rin ako,” sabi ni Clark pero hindi siya pinansin ni lolo Renan. “Parang isang beses pa niyang nakita ang paborito niyang apo ah,” si Clark na agad kinurot ni Ate Clarissa. “Tumahimik ka nga love,” ate “Bitter ka lang e,” Rod Sinimangutan silang da
MARCH “Let’s go?” sabi ni ate at tumango ako. Hinawakan niya ang kamay ko saka niya pinaandar ang sasakyan niya paalis papunta sa bahay ng lolo ni Clark. Kinakabahan ako. Pero nakita at nakilala ko na naman si lolo Renan sa tagal ng panahon na magkakilala kami ni ate at Clark. At masasabi kong sobrang spoiled talaga ako sa kaniya. Akala ko ay natural lang siyang ganoon pero ngayon, alam ko na bakit kakaiba ang kabaitan niya sa akin at sa mga anak ko. Nagring ang phone ko at nakita kong tumatawag si mama. “Ma?” “Papunta na kayo sa lolo niyo?” “Opo ma at kasama ko si ate,” “Are you okay anak?” Tumingin ako kay ate bago sumagot ng “yes ma, I’m okay,” Narinig ko ang pagbuntong hininga nito sa kabilang linya. “Ma, I’m fine. Huwag na kayong mag-alala sa akin,” “Hindi ko maiwasang mag-alala anak lalo pa’t-" hindi na natuloy ni mama ang sasabihin niya.. Naiintindihan ko kung mahirap sa kaniya na pagkatiwalaan muli si Sr. Renan kahit pa ilang taon na ang lumipas. “Ma, kasama ko n
MARCH “Nina texted me, your boys ordered a 1 case of beer from her.” Nakasimangot na sabi ko. Rod smiled at kissed my forehead. “Hindi ka pa ba nasanay?” “Why are you looking so proud there?” Natawa siya. “I’m not proud ah, what are you talking about?” “Sus, hindi daw!” “Oo nga. By the way, they are here,” sabi niya habang nakatingin sa gate. Nakita namin si ate na nakatayo sa labas at sa likod niya ay naroon si Clark na nagtatago sa akin. It’s been what? More than 10 years nang pinili nilang itikom ang bibig nila para sa akin. “Why are you hiding from ate’s back?” taas kilay na tanong ko. Oo, inabot ako ng ilang taon para tanungin kay mama kung sino ang totoong ama ko. When mama said the name Abeola, I knew that Clark and his grandfather are somewhat connected to me. Noon pa man, nagtataka na ako sa kabaitan ng lolo ni Clark sa akin, pero pinili kong huwag pansinin at piniling mamuhay kasama ni Rod, mga anak namin, ni mama, at ibang malapit sa amin. Hindi ko na inisip pa an
PUNN Lalapit na sana ako kay kuya BJ at Munn nang may kumalabit sa akin sa likuran. Nang tignan ko kung sino, nakita ko si Farrah. She’s smiling from ear to ear and hula ko ay may kailangan siya sa akin. “Kuya Punn, are you busy tomorrow?” Yeah. Tomorrow is Sunday, magsisimba kami. “Magsisimba kami bukas, bakit?” “Kuya, pasama ako bukas after ng samba niyo. Is it fine?” “Saan ka pupunta?” lumapit siya sa akin at may binulong. Nanlaki ang mata ko nang banggitin niya ang pangalan ng taong pupuntahan niya bukas. “Why me? Your brothers wouldn’t mind kung sila ang sasabihan mo,” Nakita kong humaba ang nguso niya. “Papa wouldn’t let me to come alone for sure. And ate AJ has something important to do tomorrow. Sina kuya naman, may training sila bukas sa martial arts.” “Yeah but I’m sure one of them wouldn’t mind to skip that training for you,” Pinagsingkitan niya ako ng mata. “Ayaw mo ba akong samahan kuya?” She’s here again, gaslighting me to get what she wanted. Farrah is a sl
PUNN “Punn, the table is set! Sunduin mo nga mga kuya mo sa labas!” ate AJ said, annoyed cause my cousins are not here yet. “Ate, walang magpapaypay dito!” I am pertaining to the barbeque na ginagawa namin. Ako nakatoka, kanina pa. “Si Farrah na bahala diyan!” I sighed and put down the fan para sunduin ang mga kuya ko na bumili lang naman ng drinks sa labas ng villa. Paglabas ko palang, I saw my cousins hitting on Aleng Nina’s granddaughter. Jujelen is at my age, and I heard kuya Blake kinda like her. I’m wondering, what’s with her, why kuya find her pretty? She’s plain and simple. I just sighed. “Kuya,” tawag ko sa kanila nang makalapit ako sa kanila. Jujelen looked at me, I just stared at her blankly before I look at my cousins. “Hanap kayo ni ate AJ,” sabi ko. I saw how kuya Elias’ eyes widen. “I told you kuya na bumili na tayo ng beer at bumalik. You didn’t listen,” kuya CJ said while busy on his phone. “Aleng Nina-" “Sinabi ng magulang niyo na no beer so walang beer. K
CLARISSA (15 years later) “Clarissa, pakilagay ito sa mesa,” “Mommy, wala pa po ba si kuya?” Napabuntong hininga siya. “Ewan ko ba dito sa kuya mo, sinabi ng agahan nila umuwi pero hanggang ngayon, wala pa rin,” Natawa ako. “Prena, hindi ka pa nasanay sa anak nating iyon,” natatawang sabi ni tiyang Ysabel na kakapasok lang ng kusina kasama ng mga maids sa likuran niya. Lumapit si mommy kay tiyang at isinabit niya ang kamay niya sa kamay ni tiyang. “Alam mo bang ang panyong ginawa mo?” “Talaga ba? Magbenta kayo ako sa mga amega mo?” Natawa nalang ko at napailing sa kanilang dalawa. “Tawagan ko lang si kuya mom, tiyang,” paalam ko pero hindi yata nila ako narinig na. Isang dial palang sinagot na agad ni kuya Aru ang tawag. “Nasaan ka na ba kuya?” “Easy lang little sis. Malapit na kami diyan. Nandiyan ba si tiyang?” “Kanina pa. At lagot ka sa kanila ni mommy pagpunta mo dito. Ang tagal mong dumating e,” “Traffic kasi sa langit kanina e. Hindi makadaan ang airplane na sinasakya
Happy new year, dear readers! Thank you po sa inyong lahat. Sana happy kayo kung nasaan kayo ngayon. :3 Please know na I am happy and grateful for what you've done to me. Sobrang salamat talaga sa inyong lahat kasi naging part kayo ng 2023 ko. Alam kong I'm not here to where I am now kung wala kayo. Kaya your Ms. A is very happy na nameet kayo. This is a sudden message. Haha. Pero gusto ko lang e type ito at sabihin sa inyo na heto, thankful ako. Sana po, hayaan niyo ako maging part ng 2024 niyo at maging part kayo ng 2024 ko. Hoping for a prosperous and bless year this coming 2024 and sana lahat tayo masaya. ------ Love, bulalakaw.