to be continued.... Natatawa talaga ako dito.
LAST AUTHOR’S NOTE Hi everyone, this is your Ms. A. I’m no longer putting some special chapters here to avoid any confusion. Nag end na po talaga ang story sa Epilogue. Naglagay lang ako ng SC to prolong the story a bit para may ma e look forward kayo na medyo related kina March at Clarissa. Iyong special chapters, medyo confusing na yata sa ibang readers so ayaw ko naman magkaganoon, that’s why, I’m ending it here. Ganoon pa man, nagpapasalamat ang puso ko sa inyo na sinamahan niyo ako sa journey ko dito. See you sa story ni Aru. Hope nandoon pa rin kayo. Kitakits sa April! This is indeed a long journey noh? September tayo unang nagkilala sa story ni March at nagtatapos sa 2024. Haha. Basta, mahal ko kayong lahat. Thank you po talaga. --Love, bulalakaw. (Ang story ni Aru ay series, remember the friends of Clark na si Hut, Jed, at Fero? Iyong business nila na Ship of Temptation ang gagawin kong series. Si Aru ang mauuna sa kanila (the first member) at isusulat ko siya sa 3rd po
“Mama, are we gonna stay in the room again?” my 6 year old son-EJ asked me. “EJ, come here. Mama will have a visitor,” DJ said to his brother. Ngumiti ako sa kanila. “Please, you know that it’s dangerous to go outside, right?” The four of them nodded. “EJ, DJ, come here. Stop asking mama,” CJ said annoyed. Napangiti ako. Among of his brothers, siya talaga iyong masungit. Bigong lumapit ang dalawa sa kapatid nila while BJ just smirked at them. Boys.. Napailing ako. “Kuya, can you help me in this one?” then here’s the princess of our little household, holding her doll that was given by her tita ninang. The boys stood up para tulungan ang bunso naming si AJ. I cannot remember how I made them out of my tummy. Sobrang dami nila to the point na kailangan akong e CS. I thought I won’t survive but thanks God, all of us were alive. Giving birth to quintuplets was not a joke. I thought it just happened in the movie but no. It’s true. It happened to me. My case is rare. I gave birth to 4
“Come and take a look of my house, Marcha. From now on, ito na ang bahay mo ah?” nakangiiting tugon sa akin ni Attorney Manilou habang nililibot ako sa bahay nila. “A-Ano po…Maraming salamat po sa pagpapatuloy sa akin dito,” ang sabi ko. “Don’t mention it. Your mom and I are very close friends dati. By the way, I’m so sorry for your loss,” mahinahong sabi niya. Kamamatay lang ni mama no’ng nakaraang linggo at wala akong malilipatan dahil wala naman akong ibang kaanak maliban sa kaniya. “Ayos lang po,” ang sabi ko. “Halika, baka gutom ka na..” Ang sabi niya sa akin at hinila ako papasok sa kusina nila. Naabutan ko doon ang isang lalaki na matanda lang yata sa akin ng dalawang taon. 21 na ako at huling year nalang makaka-graduate na sa business ad kaya alam kong hindi ako magtatagal sa bahay na ito. Nagkatinginan kami nong lalaki na sa tingin koy anak ni Attorney. “Andito ka pala Rod,” ang sabi ni attorney. Rod ba ang pangalan niya? Nagkatinginan kami sa mata. Bahagya akong nag
Hindi ako lumabas buong magdamag matapos kong bigyan ng tubig si Rod. Nakatulog siya sa couch matapos ko siyang balikan.Naging matiwasay naman ang buhay ko sa loob ng isang linggo. Nag-aaral ako sa isa sa prestigious school dito sa Cagayan de Oro sa harapan ng Lifestyle District.Matapos ng klase, dumiretso ako sa katabing mall na walking distance lang sa pinapasukan ko. Hindi ako makapili ano ang bibilhin kong inumin. Binigyan naman ako ni attorney ng pera, baon ko at malaking halaga ito.Hindi naman niya problema ang pagpapaaral sa akin dahil bayad na ako sa tuition dahil scholar ako ng skwelahan. Kaya medyo busy ako at kailangan kong sumasali sa events bilang bayad sa pagpapaaral sa akin.Papunta ako ng fourth floor para makakain nalang kahit ng Beef Siopao pero sa railings sa itaas, nakita kong nakadungaw sa akin si Rod. Sa tabi niya naroon ang isang magandang babae na nagsasalita sa tabi niya.Panay tango lang siya habang nakatitig sa akin. Kinakabahan ako kaya binaling ko nalan
“Where’s your resume?” ang sabi ni Rod habang busy ako sa research dito sa ibabaw ng kama. Halos mapatalon ako sa gulat nang makita siya sa labas ng kwarto ko.“You didn’t close the door. I presumed you intend to open it.”“H-Hindi totoo yan. Nakalimutan ko lang,” ang sabi ko at nagmamadaling pumunta sa harapan niya para sana isarado ang pinto pero natigilan ako at napatitig sa kaniya.Isasarado ko ang pinto? E nasa harapan na siya nakatayo. Anong gagawin ko?“Pagsasaraduhan mo ‘ko ng pintuan?” tinaasan niya ako ng kilay.“Wala pa akong resume,” kinakabahang sabi ko sa kaniya.“What are you doing? Can I come?” ang sabi niya. Hindi pa man ako nakasagot nasa kama ko na siya, nakaupo habang nakatingin sa research ko.Tumango-tango siya at binasa ang mga nasulat ko doon.Napaiwas tingin ako sa kaniya at pilit pinapakalma ang sarili ko. Ang lakas ng tibok ng puso ko. Nabibingi na ako sa sobrang lakas.Bakit ba kinakabahan ako sa tuwing kaharap ko siya? Is this normal? O nababaliw na ako sa
Pagdating namin ng Ayala, agad akong bumaba at hinintay si Rod na makababa rin.Lumingon siya sa akin at tinignan ang suot kong damit. Nakita ko ang pagtaas ang kilay niya na para bang na wi-weirduhan siya sa outfit ko.Kanina nakita niya ito, wala naman siyang reklamo. “Anong gusto mong kainin?” ang tanong niya nang pumasok kami sa isang fast food chain.“Steak nalang po,” ang sabi ko.Tumango siya at naunang pumunta ng counter para mag-order. Nakita ko pa ang pasimpleng pagngiti sa kaniya ng crew. Kumunot ang noo ko at pumunta sa lamesa kung saan kita ko pa sila.Tinignan ako ng crew na kumukuha ng order ni Rod at hindi ko maiwasang pagtaasan siya ng kilay.Nang bumaling si Rod sa akin, agad akong tumalikod. Ang lakas ng heartbeat ng puso ko. Sana naman ay kung ano man ang nararamdaman ko sa kaniya, hanggang crush lang.At bakit naman kasi nagwawala ang puso ko kapag kaharap siya? Nababaliw na ba talaga ako?Lumapit si Rod sa akin matapos niyang makapag order, maraming tao pa sa Aya
“Rod!” Sigaw ni attorney nang makapasok ako sa bahay. Galing ako sa school at medyo ginabi ako ng uwi. “Ano ba ma? I said no. Hindi ako magpapakasal!” Magpapakasal? Ipapakasal si Rod? “This is what your father wants anak. Sundin mo nalang.” “Ayaw ko nga!” Napatingin siya sa banda ko at nakita ko na natigilan siya. Nag-iwas ako nang tingin sa kaniya at lumapit kay attorney para humaIik sa pisngi niya. “Sa kwarto lang po ako,” sabi ko at hindi na hinihintay na magsalita pa ang kahit isa sa kanila. After that bar accident, hindi na kami masiyadong nagkikita ni Rod. Simply because nasa Opol siya nag stay kung saan ang papa niya. Ngayon pa lang kami nagkita ulit and it’s been 1 week. Tapos ngayon, maabutan ko silang nag-aaway ng mama niya. Humiga ako sa kama at iniisip ang narinig kanina. Rod is getting married? Buti at kumain kami with my groupmates bago umuwi kaya walang rason para bumaba. Bumangon nalang ako para maligo. Dahil hindi ko ugali magprepara ng damit before maligo,
“Stop being so mean to me,” gusto kong umirap sa sigaw ni Rod. Hindi ko lang siya pinapansin lalo’t hindi ko na nagugustuhan ang nangyayari sa amin. Kada nagkikita kami, basta nalang siya nanghahaIik ng walang permiso ko. At natatakot akong malaman ni attorney dahil nakakahiya. Pinapatira lang niya ako sa bahay nila. Kakauwi ko lang galing school, nasa gate na siya at tila ba inaabangan ang uwi ko. Napapikit ako nang makita ang mga katulong na pinagtitinginan kami. Baka mamaya malaman ni attorney ito. Bago makapasok si Rod sa kwarto ko, pinagsarhan ko na siya ng pintuan. Narinig ko pa ang kalampag ng pinto ko sa labas. Marahil hinampas niya ito. Napaupo ako sa kama at isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko. Nakakainis si Rod pero mas nakakainis ang sarili ko. Iyong utak ko ayaw na hinahaIikan niya pero kapag naglalapat ang labi naming dalawa, kusang pipikit ang mata ko, kusang gagalaw ang kamay ko para ipulupot sa leeg niya, kusang tutugon ang labi ko sa labi niya.