Chapter 37

Alex's POV

Napahaplos ako sa aking pisngi dahil sa lakas nang pagkakasampal sa akin ni Juliana. Halos matanggal ang aking mukha.

Nanlalaki ang mga mata ko dahil sa pagkagulat. Shit! Halos dumilim ang paningin ko dahil sa lakas nang pagkakasampal niya sa akin.

"How could you Alex? Pagkatapos mo akong lokohin? Ito ang igaganti mo sa akin? Napakawalang puso mo."

Nanginginig ang kaniyang kamay sa galit at pagkamuhi sa akin. Gusto niya akong durugin sa kaniyang paningin.

Pero alam kong mahina ka Juliana. Alam kong nagtatapang-tapangan ka lang. Hindi ako papayag na tuluyan kang akinin ni Eduard. Ako lang ang dapat gumalaw sayo walang iba.

"Oo, wala na akong puso. Ako na ang napakasamang tao na nakilala mo Juliana. Pero hindi ako papayag na kunin ka sa akin ni Eduard. Ako lang ang iisang lalaki sa buhay mo."

"Hayop ka Alex! Kung gusto mo akong itali sa sarili mo? Kung gusto mo akong pag-ariin? Nagkakamali ka. Hindi ganoon kadali ang gusto mo."

Bahagya akong natawa dahil sa sinabi niya