"A-Alex! F-Faster! Ohhh!" I'm currently reaching the penthouse when my feet shattered in fear. No! "Ahhh! Hmm! Ohhh! Shit!" What the hell is happening in this unit? I slowly bite my lips? Growls echoed and shattering inside the room. "Ohhh! You... You're so huge! H-Harder, please!" A woman moans again lustfully. Tila sabik na sabik ang babaeng salubungin ang pag-ulos ng lalaki. Parang inaangkin ang lahat-lahat mula sa kaniya. I desperately hold the door. My hands trembled down with fear. "Fuck! Ohhh! A-Alex! I want more..." Suddenly I pushed the door in. My eyes widened in shock. "No!" I whispered, shaking my head. "J-Juliana?" Alex asked in frightened as he turned his eyes in my direction. His eyes widened terribly. It seemed he saw a monster in his sight. He hurriedly wears his underwear, then the woman pulls the blanket to scoop her naked body. "You fucking womanizer Alex!" I yelled at him with so much anger, my tears drops in every second. I'm so deva
"No!" My heart thuds painfully in my chest as my tears fall endlessly. I shook my head terribly. Suddenly widened my eyes. My fears crawled on my throat. "H-Huwag Alex!" As I glowled in frightened. As Alex ever did. He's a ruthless husband. Wala siyang pinapatawad kapag nagagalit. I know he wants to suffer me at all. "No!" It will be worsen. It's fucking hell. Palagi na lang ganoon ang ginagawa niya sa akin. Ayaw ko na! Hindi ko na kayang magtiis sa pananakit niya. "Alam mo kung bakit ako nagloko Juliana? Because you never give me a child who will honor my legacy." Nanlalamig lamang ang mga luha ko. Kailangan ba talaga niyang ipamukha sa akin ang mga salitang iyon? Paulit-ulit na lang? "Oo, hindi kita mabigyan ng anak Alex. Pero hindi iyon sapat na dahilan para lokohin mo 'ko!" Nagsusumamo at sumisigaw ang damdamin ko. Hindi ko mapigilan ang pag-iyak ko. Sobra akong nasasaktan. "Niloko kita kasi may pagkukulang ka! Hinanap ko ang pagkukulang na iyon sa iba Juliana!" "Fuc
"Just tell me who's the bastard trying to kill you? Don't be afraid! I just want help you right away!" Yakap-yakap ko lamang ang sarili ko. I felt my whole system went froze due of so much cold. I snapped glanced with this stranger billionaire. I caught his darken eyes with sexy lips, even his perfect jawline. Ang lamig niya sa paningin ko. Panay lamang ito sa kaniyang pagnananeho. Ngayon ko lang napansin na sport car pala ang kaniyang sasakyan. He is definitely a billionaire. Paano niya nalaman na may taong gustong patayin ako? Ang misteriyoso niya para malaman iyon! Hindi nga siya simpling tao sa mundo. Marunong din siya magbasa ng galaw at isip ng tao. "Hmm!" I'm hesitating. I want to tell out everything but.... Bigla na lamang akong nanlamig. I kept my words with my heart. Hindi ko siya kilala para ikuwento ko ang lahat sa kaniya. Kailangan kong maging maingat sa mga sasabihin ko. "Hmm. Ibaba mo na lang ako rito! S-Salamat!" nahihiyang tugon ko at napayuko. Nananatil
"What the hell? I have a night with this billionaire?"My eyes widened in shock. Damn! This mafia lying beside me.Dahil sa takot at kaba. Mabilis kong inalis ang kamay kong nakalapat sa dibdib niya.I felt so embarrassed! What the hell I'm doing? I never know him even!Suddenly mesmerized what happened last night. We have already sex? Oh no! This is wrong! I promised that I never betray my husband Alex but... Lord forgive me!Napaupo ako and I pulled the blanket to scoop myself. Banayad ang pagkalito sa mga mata ko.Ano ang ginagawa ko dito sa loob ng kwarto niya? Hindi ko siya kilala para maibigay ko sa kaniya ang sarili ko!I began to sob with a piece of tear. Nagsisisi ako! Napakalaking kasalanan ang nagawa ko!Sa kalagitnaan ng aking paghikbi. Naramdaman kong bumangon siya sa may gawi ko.Napahagod ako sa aking munting mga mata. Gusto kong magpanggap na hindi ako umiiyak. Hindi ako apektado sa nangyari kagabi.Alam kong pinagmamasdan niya ako ngayon. Hindi ko magawang lumingon sa
"Thanks God! You're awake!" I caught his face when I woke up, I cringe slightly, wondering where am I? Malamig ang mga titig ng lalaki sa akin. May kasama itong pag-aalala sa kalagayan ko. Shit! Pamatay titig kung makatingin siya. Hindi rin niya pinalampas titigan ang mga labi ko. Napaiwas na lamang ako ng tingin mula sa kaniyang mga labi. He staring at me in a very cold way. Bahagya akong napaupo mula sa aking pagkakahiga. Inalalayan niya pa ako para mapaayos ang aking lagay. Asan ako? Is this hospital? Oh no! Sino ang nagdala dito sa akin? Paano ako nakarating dito? Hindi ko maalala! Bigla na lamang sumabog ang mga nangyari kahapon sa isipan ko. Nawalan ako ng malay? Iyon ang huling natandaan ko! "Ahhh! S-Shit!" As I muttered in pain. Medyo masakit ang ulo ko. Matamlay rin ang pakiramdam ko. Hindi ko mawari kung ano ang nararamdaman ko sa ngayon. Para akong lutang sa airy. "Are you Okay? Bigla ka na lang nahimatay! Ano bang nangyari?" his angelic voice was so cool int
It's been five months ago. My tears fall easily as I found myself crying again. Pangungulila ang nararamdaman ng puso ko. I felt hopeless and nobody cares. Nandito ako ngayon sa south Center Hospital. Nagpa-ultrasound ako kay baby at nagpa-DNA-test na rin. Ilang buwan na lang lalabas na si baby sa sinapupunan ko. Makikita ko na siya at mahahaplos. Hindi ko alam! Naguguluhan ako sa sitwasyon ko. Hawak ko ngayon ang ultrasound at DNA-test ng anak ko. Ginawa ko ito para maging malinaw ang lahat. Para malaman ko ang katotohanan. Pero bigla na lamang akong ginulantang ng resulta. Hindi si Eduardo ang ama ng bata. Is this true? No! Hindi ko alam kung paano ko ito sasabihin kay Eduardo? Kung paano ko ito ipapaliwanag sa kaniya! Hindi ako makapaniwala sa nabasa ko. Nanlalaki lamang ang mga mata ko sa katotohanan. Siya ang tumatayong ama ng bata. Alam niya na siya ang ama nito. I know how glad he is as a father of my child. Kumilos na lamang ang mga paa ko para puntahan si Eduard
"Ahhh! Ahhh! Shit!" Napayapos ang isa kong kamay sa gilid ng bedsheet. Matindi ang sakit na nararamdaman ko. Hindi ko alam! Parang manganganak na yata ako. Sobrang sakit ng tiyan ko. "Ahhh! E-Eduard!" Napatayo ako sa gilid ng kama. Napahaplos ako sa aking tiyan. Gusto kong pigilan ang sakit na nararamdaman ko. Pero sahalip na mabawasan ito ay maslalo pa itong sumakit. Uli akong napaupo sa gilid ng kama. Pakiramdam ko nang hina ang mga tuhod ko. "Eduard! Ahhh!" Napaiyak na lamang ako sa aking kinauupuan. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Sobrang sakit sa pakiramdam. "A-Alyana?" Nanlalaki ang mga mata ni Eduard nang pumasok ng kwarto. Nabitawan niya ang kasalukuyang inaayos na necktie. "Eduard... Eduard manganganak na yata ako? Ang sakit ng tiyan ko! Ahhh!" "W-What?" gusot ang mga kilay ni Eduard sa pagkabalisa. Natataranta siya. Hindi niya alam kung ano ang gagawin sa akin. "Dadalhin kita sa hospital ngayon na!" Agad niya akong binuhat sa aking kinauupuan. Napahawa
After Seven Years. Marami nang nagbago sa buhay ko. Wala palang imposible kapag maniniwala ka. Natutunan pa rin tumibok ng puso ko. Umunawa at magmahal ulit. Akala ko mananatili lang ang puso ko sa isang tao. Akala ko sa kaniya lang iikot ang mundo ko. Pero hindi pala doon nagtatapos ang lahat. May bago pa palang kabanata na naghihintay para sa akin. "Happy birthday mga anak ko! You're now seven years old already! Ang lalaki niyo na parang kailan lang!" Nakangiti lamang ako sa kanila. Kahit may lungkot at kirot sa puso ko. Sobrang saya ko pa rin ang makita sila. Nakasuot si Abby at Avery ng mamahaling gown. They became little princesses tonight. They have also crowns on their heads. Nagniningning sila sa harapan ng mga tao. Ito ang gustong mangyari ni Eduardo sa kaniyang mga anak. Ang minsang maging bulaklak sila sa paningin ng iba. "Happy birthday to you! Happy birthday happy birthday to you!" Nagulat na lamang si Abby at Avery nang lumabas ang kanilang Daddy Eduardo. Nag