XXV

"I said let her go!" Umalingawngaw ang sigaw ni Josh sa bawat sulok ng malawak na espayong 'to. 

Kasabay no'n ay isang malakas na pagsabog ang narinig mula sa labas. 

Lahat kami ay nawalan ng balanse dahilan para maisayad ni Kit ang matulis na patalim nito sa kanang braso ko. 

Mabilis na dumanak ang dugo. Sa isang iglap ay puro alikabok na lang ang nakita ko. Napaubo ako at unti unting sumikip ang paghinga kasabay ng paglabo ng paningin at tuluyan na akong natumba. 

Pero bago pa magdilim ang lahat ay naaninag ko ang isang liwanag na tila papalapit sa akin. 

Sinubukan kong palinawin ang paningin ko at gano'n na lang ang pagbuhos ng mga luha ko nang makita ang isang pamilyar na imahe nito. 

Mama Leste.

Lumapit ito sa akin at saglit na tumingin sa mga mata ko. 

"Lumaban ka, anak."

Anito.

Tuloy tuloy ang mga luha ko ay pinilit kong abutin ang mga kamay nito nang bigla kong maramdaman ang mga yakap ni Josh. 

"Hey, Mara--shit!" 

Kahit nanlalabo ang mga paningin ko ay sinubukan ko pa rin siyang silayan. 

Dali dali niyang pinunit ang bahagi ng damit niya at ipinulupot iyon sa braso ko. Naramdaman ko ang hapdi pero di ko magawang magsalita. 

Dahan dahan niya kong itinayo at inalalayang maglakad. Nahihilo ako dahil sa matinding usok na bumabalot sa paligid. 

Saka lang ako nakahinga ng maluwag nang dalhin ako ni Josh sa gilid ng makipot na daan, kung saan dumaan sila Algo kanina. Mahigpit akong napakapit sa kanya at naubo ng ilang beses. 

"Are you alright? You're bleeding" Nag aalalang sambit nito habang nakatingin sa dumudugo ko pa ring braso. 

Tumango lang ako sa kanya. 

Inilibot niya ang paningin sa buong paligid, at sunod sunod itong napamura nang mapagtantong wala na kaming madaanan. Ang pintong dinadaanan nila Carlos ay mahigpit na nakakandado. Pero maya maya lang ay nabuhayan ako sa narinig ko. 

Alingawngaw ng mga ambulasya. May mga pulis at rescuer na. Natuon ang atensyon namin ni Josh sa cellphone ko nang bigla iyong tumunog. 

"The second passageway, jut after the first one. Come on, we need to move. They're waiting for us" Anito ay agad akong inalalayan.

Mabilis kaming lumusot sa unang passageway at dumiretso sa pangalawa. 

Ngunit nang lumagpas kami roon at kaliwa't kanang pasilyo na naman ang tumambad sa amin. 

"S-saan na tayo ngayon?" Nag aalalang tanong ko sa kanya. 

Nagpalipat lipat pa muna ang tingin niya sa dalawang magkabilang daan. Bago makapagdesisyon ng tatahakin.

"Here, this way" Aniya at iginiya ako sa kanang pasilyo. 

Sinikap kong bilisan ang paglalakad ko nang sandaling maaninag ko ang tila isang saradong pinto sa dulo niyon. 

Ayun na marahil ang hangganan. 

"Don't force yourself, let me guide you" Paalala niya sa akin pero hindi ko na ito pinansin. 

Onting hakbang na lang, konting konti na lang. 

Nang makalabas kami sa mahabang pasilyo ay biglang lumuwag ang paligid. Sinilip ko ang kaliwa't kanan at may malaking espasyo na naman nga ang bumungad samin. 

Mabilis namin iyong tinawid at akmang mabubuksan na namin ang pinto nang mapansing naka lock iyon. 

"Shit. Mali ang kanan. Sa kaliwa ang daan" Wala sa sariling napasabunot sa sariling buhok si Josh at naghihingalong napaupo. Ako naman ay dumausdos sa tabi niya. Pagod na ako, at sobrang nauuhaw na. 

Pagod na pagod na kaming pareho, parehas na kaming nanghihina. 

Walang wala na kaming lakas. 

Rinig ko ang hingal naming dalawa. Ang alam kong parehas kaming nakakaramdam ng matinding kirot. At hindi na namin kayang makipag laban pa.

Pero maya maya lang ay tumayo si Josh at humarap sa akin para ilahad ang kamay niya. 

"Let's go, the sunshine's waiting for us" Saad niya saka pilit akong nginitian. 

Ginantihan ko ito ng mas matamis pang ngiti at inabot ang kamay niya. Pero bago ko pa man mahagip ang daliri nito at bigla ko na lang naramdaman ang mabigat na bagay na pumupot sa mga paa ko. 

Agad akong natumba at nakaladkad palayo kay Josh. 

"Mara!" Hahabulin niya na sana ako nang may isang bulto ang basta na lang humarang sa malaking pagitan naming dalawa.

"Carlos"

"Dad..."

Mga salitang tangi naming naibulalas dito. 

"My son" Buong atensyon niya ay na kay Josh lang. 

Napalingon ako sa mga kaliwang paa kong may nakapulupot na bakal. Sobrang higpit niyon kaya halos hindi ko maigalaw. Sinabayan pa ng kirot na nararamdaman ko sa braso ko. Patuloy pa rin itong dumudugo at alam kong sobrang laki ng sugat na 'yon. 

Kahit nanghihina ay sinubukan kong saksihan ang mga pangyayare.

I'm sorry. I Can't fight for you, Josh.

May dinukot na baril si Carlos mula sa bulsa niya at patalikod itong itinutok sa akin. 

Nasa gitna siya namin ni Josh. 

"Hindi ako makapaniwala na ikaw pa ang magiging hadlang sa bagay na pinaghihirapan ko, anak" Aniya at mataman lang na nakatitig kay Josh. 

"You're such an irresponsible father" Simpleng sagot nito. 

Narinig ko ang mahinang paghingos nito. Lumingon sa'kin si Carlos at nakita ko iyong pamumula ng kanyang mata. 

"Kung ganito lang din naman ang mangyayare" Panimula niya

Hinagis niya ang baril sa tapat ni Josh. Napatakip ako ng bibig nang mapagtanto ang gusto nitong mangyare.

"Just kill me, son" Aniya. 

Hanggang sa nag unahan na rin ang mga luha ko nang dahan dahang pulutin ni Josh ang baril at itinutok iyon sa ama. 

Sarili niyang ama. 

No. Josh.

Ilang segundo lang ang lumipas ay tumahimik ang buong paligid. Wala akong marinig na kahit ano, boses lang ni Josh ang hinihintay kong babasag sa katahimikan. 

Tumingin siya sa akin ngunit agad niya ring iniwas iyon at bumaling sa ama. 

Binaba niya ang baril. 

"I won't" Matigas na tonong sambit nito. 

"Just kill me, Josh!" Sigaw ni Carlos na umalingawngaw sa buong paligid. 

Umiling si Josh, base sa nakikita ko sa mga mata niya. Pinpigilan niyang magpakita ng kahit na anong emosyon. Nagmamatigas siya. Pero alam kong hindi na niya kaya..

Gusto na niyang paglandasin ang mga luha niya...

"I'm sorry, dad. I'm not like you" Anito. 

Humalakhak ng malakas si Carlos at marahang pinindot ang malaking button sa tabi niya kasabay niyon ang ang bigla kong pag angat sa ere. 

"No. Carlos! Put me down!" Natatarantang sigaw ko rito nang bumukas ng malawak ang sahig na kinalalagyan ko kanina at unti unting tumaas ang iba't ibang uri ng circular saw blades.

Napalingon ako kay Josh at nakita ko ang panginginig ng mga kamay nitong nakatitig sa patibong na nasa baba ko. 

Unti unti itong tumataas. 

"Put her down dad!" Nanggagalaiting sigaw nito ngunit tila walang naririnig si Carlos. 

Nararamdaman ko ang panlalamig ng buong katawan ko nang mas bumilis pa ang pag ikot ng mga ito. 

"Mamili ka sa ililigtas mo Josh. Ako o ang babaeng iyan." Ani Carlos. 

●

●