Novels by Maricinth

THE 'DECAY OF DAWN' NOVELCharacters:Mara - Samara DelizoJosh - Joshua Gabriel Gregorio Iyah - Janiyah Grace GregorioLia - Nathalia GomezZea - Zeanille VelazquezUncle Don - Andrew 'Don' MercadoCarlos - Carlo Sebastian GregorioKit - Kit Arizona FloresArianne Mercado GregorioPlaylist:Cat Stevens - Morning Has Broken Erik Santos - Kung Akin Ang MundoWestlife - I Wanna Grow Old With YouLord Huron - The Night We MetDaughter - MedicineThank you for reading Samara's story. Nawa'y maging aral ang simpleng kwentong ito sa inyo. You really have to fail a hundred times in order to succeed once - Sylvester Stallone. This underrated writer was still in the process of improving. And your advices will mean a lot to me. Thank you and G

Zea's point of view."Zeanilleee!"Mabilis kong tinakpan ang mga tenga ko nang sandaling makapasok ako sa loob ng condo ni Iyah at bumungad sakin ang nakakabinging sigaw nito.Pasalampak akong naupo sa tapat ng vanity table saka inis na hinalungkat ang makeup kit ko para mag retouch. Grabe naman kaseng taas ng floor nato, ano ba naman kaseng pumasok sa isip niya bakit sa high end condo pa tumira."You're late, again" Puna sa akin ni Lia pero di ko na yon pinansin.Mas lalo akong binalot ng inis nang magsimula na namang mag soundtrip si Mara, inis ko siyang tinapunan ng tingin at nang mapalingon siya sa akin ay nagpatay malisya ito at nangingiting hininaan ang volume saka nagtuloy sa pag aayos ng sarili.Napangiti ako dito saka humarap ulit sa salamin at doon ko na tiningnan ang repleksyon ng maamo niyang mukha sa likod.&nbs

Iyah's point of view."Room 08, private. Please kindly assist her" Tugon ng isang officer sa isa pa nitong kasama. At iginiya na ako nito papasok.Ibinulsa ko ang sulat at pinatatag ang sarili ko.Hinatid na ko ng isang pulis at iniwan ako sa harap ng isang rehas na nakabukas, at nasa loob niyon ay bulto ng isang lalaking nakatalikod na nakatitig sa bintana. Mukhang hindi niya napansin ang presensya ko kaya naglakas loob na akong pumasok dito."D-dad" Nauutal na pauna ko. At nang sandaling lingunin niya ako, ay naramdaman ko ang mga luhang kusang umagos mula sa nga mata ko."Janiyah, anak..." Anito sa mahina ngunit garalgal na boses. Tuluyan na ring bumigay ang mga luha niya at hindi ko na kinaya, tinakbo ko ang distansya naming dalawa saka ito niyakap ng mahigpit.Ang sakit sakit. Hinahagod niya ang likod ko pero nararamdaman ko pa rin ang

Mara's point of view.I thought life is just a bunch of trials, problems and failures. 'Cause success and happiness never happened to me. Each one us had given a chance to live, yes.But I thought, some are just living, they just live without knowing life's significance, they just accept realities without learning. And for them, failure is not a big thing that should be worried about.And I'm envy.Kasi bakit sila? Parang hindi naman nasasaktan, parang walang pinagdaanang pagsubok.But that's just what I thought.'Cause now, I realized. That life is not a problem to be solved, but a reality to be experienced. You have to face every moment of it. And learn from it's lessons.Matagal ko nang itinatanong kung bakit ganito ang buhay ko, at ngayong araw na ito nalaman ko ang sagot. Binibigyan tayo ng pagsubok para

Mas lalong tumindi ang pag iyak at kaba ko nang maramdaman ang unti unting pagluwag ng kawit na nagtataas sa akin. Habang pahigpit naman ng pahigpit ang kadenang nasa paa ko.Hawak lang ni Josh ang baril at halos hindi na ito makatingin sa akin."We made this blade trap 5 months ago, Josh. Hindi pa namin ito nasusubukang gamitin at alam kong di mo kakayanin na makitang mag lasog lasog ang katawan ng babaeng mahal mo sa harapan mo." Anito sa malamig na tono.Puro hagulgol ko lang ang maririnig sa buong paligid."I know you wanna save her" Nakakabinging tawa ang pinakawalan nito."Kill me now Jos--""Put her down, Carlos" Anang isang tinig.Lahat kami ay napatingin sa gawi ng pinanggalingan ng boses na yon. At nabuhayan ako ng loob nang makita siya.Uncle Don.Marahan n

"I said let her go!" Umalingawngaw ang sigaw ni Josh sa bawat sulok ng malawak na espayong 'to.Kasabay no'n ay isang malakas na pagsabog ang narinig mula sa labas.Lahat kami ay nawalan ng balanse dahilan para maisayad ni Kit ang matulis na patalim nito sa kanang braso ko.Mabilis na dumanak ang dugo. Sa isang iglap ay puro alikabok na lang ang nakita ko. Napaubo ako at unti unting sumikip ang paghinga kasabay ng paglabo ng paningin at tuluyan na akong natumba.Pero bago pa magdilim ang lahat ay naaninag ko ang isang liwanag na tila papalapit sa akin.Sinubukan kong palinawin ang paningin ko at gano'n na lang ang pagbuhos ng mga luha ko nang makita ang isang pamilyar na imahe nito.Mama Leste.Lumapit ito sa akin at saglit na tumingin sa mga mata ko."Lumaban ka, anak."