TRIPLETS 01: Huwag Kunin Ang Anak Ko!

KABANATA 1: HUWAG KUNIN ANG ANAK KO! [Don't Take My Child!]

“Pakiusap, tawagan niyo ang asawa ko, papuntahin niyo rito…” sambit ni Allison habang himas niya ang kaniyang tiyan, at patuloy niyang nararamdaman ang pagsakit nito.

Natawa naman si Scarlet. “Sinong asawa ang tinutukoy mo? Mukhang nagdederilyo ka na nga talaga, Allison. Nakalimutan mo yatang bigla na hiwalay na kayo ni Warren.”

Napakuyom ng kamao si Allison. Alam niya ang bagay na ‘yon. At sa dalawang taon nilang pagsasama ay umaasa pa rin siya na sana ay bibigyan siyang halaga ni Warren. Ngunit malabo na yata itong mangyari.

“Ah! Ang sakit-sakit na ng tiyan ko, Doc!” sigaw niya.

Papasok pa sana ng delivery room si Scarlet ngunit pinigil naman ito ng Doctor.

“Hanggang dito na lang po muna kayo, Miss Scarlet.”

“Doctor, kahit anong mangyari ay mas unahin niyong alisin ang bata. That's the heir of Harrison Family, kaya kung ayaw niyong magkaproblema ay gawin niyo ng maayos ang trabaho niyo. At ang babae… hindi bale ng huwag siyang mailigtas.” huling habilin ni Scarlet sa Doctor, bago isara ang pintuan.

Tumulo ang luha sa mga mata ni Allison. Ang puso niya ay para bang pinagpira-piraso, dahil ni isang tao ay wala sa tabi niya para gabayan at pahalagahan siya.

Napakapit siya ng mahigpit sa bed sheet ng hospital bed.

“Ano pa nga ba ang aasahan ko kay Warren?”

Ngayong araw siya manganganak ngunit wala ito sa tabi niya, dahil ngayon araw ang kasal nito sa babaeng tunay nitong minamahal. Ang tanging gusto lamang nito ay ang bata sa kaniyang sinapupunan.

“Ah!” muling sigaw niya nang maramdaman muli ang konstraksyon ng kaniyang tiyan. “Tulungan niyo po ako, Doc! Iligtas niyo po ang anak ko!” pakiusap niya sa Doctor na tila ba wala namang pakielam sa kaniya.

Kahit masakit na ang kaniyang tiyan ay nagawa niya pang kunin muli ang cellphone at pindutin ang number ni Warren. Umaasa siyang sagutin nito ang tawag, pero walang sumasagot hanggang sa tuluyan siyang sumuko.

Halos isang oras siyang naghirap at halos maubusan ng hininga. Hanggang sa marinig niya ang iyak ng isang sanggol. Maingat na inabot ng Doctor sa kaniya ang bata, at ramdam niya sa kaniyang buong katawan ang panghihina.

Unti-unting tumulo ang kaniyang luha.

“A–Anak ko… mahal na mahal kita, anak ko…” wika niya habang nakatitig sa sanggol.

Bigla ay narinig niya ang tila nagkakagulo ng mga tao sa labas ng delivery room. Alam niya ang ibig sabihin nito… nais na nilang kunin ang kaniyang anak. Ngunit wala siyang planong ibigay ito.

“Hindi ko hahayaan na ilayo ka nila sa akin.” wika ni Allison sa sanggol.

Warren might married now, at ang babaeng pinakasalan nito ang siyang kikilalaning ina ng kanilang anak.

Talagang mga walang puso!

Pinigilan ni Allison ang mga luha at mahigpit na niyakap ang bata laban sa sakit na na nararamdaman. Bigla namang bumukas ang pinto ng delivery room at maraming mga tauhan ni Warren ang sumugod kabilang na si Scarlet at pinalibutan siya.

Ang mga labi at ngipin ni Allison ay nagngitngit dahil sa galit. Ang kaniyang mukha ay masamang nakatingin sa mga ito. Ang kaniyang mga kamay ay nanginginig upang protektahan ang sanggol sa kaniyang bisig.

“Allison, ibigay mo na sa akin ang bata ngayon din!” utos ni Scarlet sa kaniya. “Utang mo ito sa kapatid ko dahil sa ginawa mo! Kung hindi ka susunod ay tiyak na papatayin ka ni Warren!”

Naging matigas si Allison. “Hanggang kailan ko ba sasabihin sa iyo na wala akong ginawang masama sa kaniya! Hindi ko siya sinaktan!”

Napangisi si Scarlet. “Hindi na ito ang mahalaga ngayon. Alam na ni Warren na ikaw ang may gawa kung bakit na comatose ang kapatid ko! Ikaw ang may gawa at iyon ang alam ng maraming tao! Kaya ibigay mo na sa akin ang sanggol!”

“Hindi! Hindi ako papayag! Anak ko ito!”

“Wala kang anak! Ang sanggol na ‘yan ang kabayaran sa ginawa mo sa kapatid ko! Iyang sanggol ang magpapalakas sa pamilya namin at pamilyang Harrison. Habang ikaw ay tiyak na mabubulok sa bilangguan!”

Hindi niya kayang gawin ang ganoong bagay. Bakit ganito kung tratuhin siya ni Warren? Bakit?!

Mali ang ibinibintang sa kaniya. Hindi niya ibibigay sa iba ang anak na isinilang niya, at dinala niya ng siyam na buwan sa kaniyang sinapupunan. Lalo pa sa isang babaeng kikilalanin nitong maging ina!

Kahit nakakaramdam pa rin ng sakit at pagkapunit, ay nagawa pa ring kunin ni Allison ang cellphone at paulit-ulit na idinial ang numero ni Warren. Ngunit hindi pa rin nito sinagot ang tawag hanggang sa agawin sa kaniya ni Scarlet ang cellphone saka iyon tinapon ng malakas sa pader.

"Ngayong nangyari na ang inaasam ni Warren, sa tingin mo pa ba ay may malasakit pa siya sa iyo? Isa ka lamang kagamitan para sa aking kapatid na babae upang mas umangat at mas makilala pa kami. Ngayon na naipanganak mo na ang sanggol ay wala ka ng halaga. Mas gugustuhin ni Warren na hiwalayan ka at pakasalan ang lantang gulay na! At sa tingin mo ba talaga ay minahal ka niya?”

Ang malamig at masasakit na salita ay tila tumagos sa kaniyang puso. Sa dalawang taon nilang kasal, ay hindi niya inaasahang para pala iyon sa babaeng ‘yon.

Alam ng lahat na si Olivia Gray ang tunay na minamahal ni Warren. At ang anak niya ang susi para sa dalawang makapangyarihan na pamilya.

She just became a substitute wife, a concubine— na kung tutuusin ay tila isa pa siyang legal na kabet.

Sa sandaling ito, gumapang ang takot sa buong katawan, at ang matinding sakit ay kumalat mula sa kaniyang ibabang parte ng tiyan. Halos lamunin ang kaniyang buong katawan. Ang sakit ay napakasakit na hindi na niya matukoy kung ito ba ay galing sa sugat o ang puso niyang sugatan. Unti-unting humina ang kaniyang katawan at tila namamanhid na ito sa sakit.

Ang nurse ay nag-aalalang sumigaw. “Hindi maaari! Dinudugo ng husto si Miss Allison!”

Kahit agaw buhay na ang kondisyon ni Allison ay walang nagmamalasakit sa buhay o kamatayan niya. Kinuha ni Scarlet ang pagkakataong ‘yon, upang kunin ang sanggol.

Ang ospital ay naglabas ng maraming abiso sa kritikal na kondisyon na karamdaman ni Allison. Ngunit walang gustong pumirma!

Hanggang sa inihayag ng ospital ang balita ng kamatayan ay umalis si Scarlet kasama ang anak ni Allison sa mga bisig nito.

Dahil sa maliwanag na ilaw ay mas naging matingkad ang kulay pulang dugo ni Allison. Natitirang tahimik ang delivery room, na tila mas dumoble pa ang lamig dahil sa nangyari.

Pagkaalis ng lahat ay siya namang biglang pagtawag muli ng nurse sa Doctor.

“D–Doctor, hindi ito maganda! May dalawa pang sanggol sa tyan ni Miss Allison!”