TRIPLETS 03: Do or Die?

KABANATA 3: GAGAWIN MO O PAPATAYIN KITA? [Do or Die?]

“H–Hindi ko alam kung ano ang totoong nangyari. Nagkulong si Wesley sa kaniyang kuwarto at ayaw niya akong papasukin. Naisipan ko na hintayin ka na lang para kauspain siya, pero nagulat na lang kami nang biglang may malakas na kalabog ang bumagsak. Hindi ko inakala na siguro sa sobrang kakulitan niya ay magagawa niyang umakyat sa bintana, dahilan ng kaniyang pagkalaglag. Kasalanan ko, Warren, patawarin mo ako…” umiiyak niyang paliwanag.

“Nasaan si Wesley? Nasaan ang anak ko?!” madilim na tanong ni Warren.

Tumabi naman si Scarlet sa daraanan nito saka nanginginig na itinuro si Wesley na naliligo na sa sarili nitong dugo. Ang nakakunot na noo ni Warren ay biglang nagulat dahil sa nakitang kalagayan ng kaniyang anak.

Mabilis na lalong nagdilim ang paningin ni Warren at kwinelyuhan si Scarlet.

“Kapag may nangyaring masama sa anak ko, o kung magkaroon siya ng depekto, at kung mauwi siya sa kamatayan ay papatayin din kita pati na ang buong angkan niyo!” galit na sigaw ni Warren.

Dahilan kung bakit biglang nanghina ang tuhod ni Scarlet at napahagulgol ng iyak dahil sa takot.

Hindi na nagdalawang isip pa si Warren at kaagad na binuhat ang kaniyang anak, saka isinugod sa hospital.

Kilala ang pamilyang Harrison kaya naman nang dumating sila ay kaagad silang hinarap ng may ari ng hospital.

“Ilabas niyo ang pinakamagaling niyong Doctor! Gawin niyo ang lahat para mailigtas ang anak ko!” sigaw ni Warren.

“Opo, Mr. Harrison!” tugon ni Director Esteban na siyang namamahala sa hospital.

Mabuti na lamang at maraming Doctor ang naka-duty nang gabing ‘yon, pero hindi lahat ay may lakas loob para harapin si Warren Harrison. Takot sila rito, at takot silang magkamali dahil buhay nila ang siguradong kabayaran.

Mabilis na nagtungo si Director Esteban sa opisina ng bagong Doctor.

“Doctor Sandoval, narito ako para ipaalam sa iyo na mayroong batang pasyente na kailangan operahan ngayon din.” walang prenong sambit nito. “Nag-iisa itong anak ni Mr. Harrison, kaya kailangan mong mas maging maingat sa pagsagawa ng operasyon, upang hindi magkaroon ng problema ang hospital.”

Sa oras na iyon ang Doctor ay nakasuot ng facemask. Ang kaniyang mahaba at may kulay na buhok ay nakatali, habang ang kaniyang mukha ay walang ekspresyon.

“Ang lahat naman po ng pasyente ay ginagamot at inooperahan ng maayos, kaya gagawin ko ang aking makakaya, pero sinong Mr. Harrison ang inyong tinutukoy?”

“Sino pa ba? Walang iba kundi si Warren Harrison, ang nag-iisang bilyonaryo dito sa bansa natin.”

Bigla ay namutla ang kaniyang mukha, at nakaramdam siya ng panlalamig sa kaniyang katawan. Hindi niya inaasahang pagkalipas ng limang taon, ay narito sa hospital ngayon ang lalaking matagal na niyang hindi nakikita.

“May anak si Warren?” tanong niya.

“Oo, hindi ba't kakasabi ko lang? Apat na taong gulang ang bata at sinabi ko na rin sa iyo na emergency ang case na ito.”

“Pero paano siya nagkaanak? Patay na ang dati niyang asawa, at kahit na anak niya ito sa dating asawa hindi ba't dapat ay limang taon na ito ngayon?”

“Hindi nagmula ang bata sa dating asawa ni Warren. Ang dating asawa nito, ay matagal ng patay. Ang bata ay anak nila ni Olivia Gray panganay na tagapagmana ng pamilyang Gray. Nagising si Olivia mula sa comatose at nagsilang ng isang sanggol. His name is Wesley, and he just turn four years old this year.”

Bigla ay nabura ang malalim niyang pag-iisip.

Ito pala ang anak ni Olivia at Warren.

Taas noo siyang humarap sa Director. “I’m sorry, Director, ngunit hindi ko po magagawa ang operasyon.”

“What? Why?” gulat na reaksyon ng Director. “Akala ko ba ay gagawin mo ang makakaya mo? Bakit tila nagbago naman yata ang isip mo?!”

Hindi nag-abala pang tumingin si Allison sa Director. “Kauuwi ko lang galing Australia, kaya hindi pa maayos ang pakiramdam ko. Puwede kong kausapin si Doctor Anthony, kung gusto niyo?”

Pantay siyang tao, at patas na trumato sa kahit na sino. Ngunit hindi sa ngayon. Hindi para sa anak ni Warren at ni Olivia!

Tumalikod na si Allison at mabilis na umalis ng kaniyang opisina.

Samantala, handa na si Warren sa operating room. Hindi na siya mapalagay dahil habang tumatagal ang oras, ay alam niyang nauubusan ng pag-asang mabuhay pa ang kaniyang anak.

“Nasaan na ba ang Doctor na mago-opera?!” tanong ni Warren sa Director nang dumating ito.

“P–Patawad po, ngunit hindi magagawang operahan ni Doctor Sandoval ang anak niyo.” takot na tugon ng Director.

Mabilis na napakuyom ng kamao si Warren at lumabas ng operating room.

“Hanapin niyo ang Doctor Sandoval na ‘yon at iharap sa akin!” utos ni Warren sa kaniyang mga tauhan.

Mabilis na kumilos ang mga tauhan ni Warren. At hindi naman nahirapan ang mga ito na hanapin si Allison. Kasalukuyan ngayong nakatayo siya at hindi gumagalaw dahil sa matalim na bagay ang nakatutok sa kaniyang tagiliran.

“Warren, noong kailangan kita nang araw na manganak ako ay wala ka. Ultimo kahit mamamatay na ako ay walang kang pakielam at hindi ka dumating. Pagkatapos ngayon ay gusto mong gamutin ko ang anak mo? Manigas ka!” turan ni Allison sa kaniyang isipan.

Lumapit sa kaniya si Warren at nagtama ang kanilang mga mata. Bumalik sa kaniyang alaala kung gaano niya ito kamahal noon, ngunit napupuno na ang galit niya para rito ngayon.

“Ikaw ang pinakamagaling na Doctor dito sa hospital na ‘to. Operahan mo ang anak ko ngayon din.” utos nito.

“Mr. Harrison, masama po ang pakiramdam ko kaya hindi ko magagawa ang operasyon. Si Doctor Anthony, ay isa din namang magaling na Doctor, at maaari siyang mag-opera sa anak niyo.”

Napaawang ang labi ni Warren, dahil tila ba pamilyar sa kaniya ang boses ng Doctor. Hindi niya nakita ang kabuoang mukha nito dahil natatakapan iyon ng facemask, gayon pa man ang amoy at awra nito ay pamilyar sa kaniya.

“Ano ang dapat kong gawin para operahan mo ang anak ko?”

Bumilis ang tibok ng puso ni Allison, at ang lahat ng taong nakapalibot sa kanila ay naghihintay din sa kaniyang tugon.

Ikinuyom niya ang kaniyang kamao. “Wala kang kailangan gawin, dahil kahit patayin mo pa ako ay hindi ko ooperahan ang anak mo!”