“That’s awesome,” manghang sabi ni Sol.
“I know right.” Natatawang sagot ko. Andito kami ngayon sa isang hotel na hindi ko alam kung kailan niya na booked. Nagulat ako nang paglabas ko ng simbahan ay sinalubong niya ko sakay ng car niya. Mabilis akong sumakay para hindi maabutan ng humahabol sa’kin sa loob. “You know what, magbihis ka na. We’ll go to the club.” Excited niyang sabi. “I’d love that!”***
“Gosh, Lia. Hinay-hinay lang.” Stress na pagpapaalala ni Sol at kinuha ang shot glass ko.
Tinawanan ko siya at muling kinuha iyon at saka tinungga. Pagkatapos ay tatawa-tawang nakatingin ako sa kanya habang magkakasunod-sunod na ininom ang tatlong shot glass na nasa harap namin. Napatampal na lang ito sa noo. “Let’s forget everything tonight and just party!” natatawang sabi ko at sumayaw-sayaw. Napailing-iling naman ito bago sumunod din at sumayaw. “Hi, Amelia,” sabi ng isang lalaki na lumapit sa akin. May bitbit itong baso ng alak “drinks?” pag-offer niya. Kinuha ko iyon at ipinatong sa lamesa. Number 1 rule ko na huwag na huwag tumanggap ng alak sa kahit sinong nag-aalok sa akin sa bar. I literally spent my whole teenage years in bars. The guys here, they will literally do anything to drug you. Kaya ngayong adult na ako, mas maalam at wais na ako. Nakita ko ang reaction niya paglagay ko ng alak sa table, as usual, they’re all against it. Bago pa siya makapagreklamo ay ipinatong ko na ang kamay ko sa balikat niya at sinayawan ito. Napangiti ito at sumabay sa bawat galaw ko. Matapos magsawa ay tinulak ko na ito, napasimangot siya pero hindi ko siya pinansin at bumalik na ako sa table namin. Ang iiling-iling na mukha ni Sol habang nakangiti ang sumalubong sa’kin. Nothing’s new. Sanay na rin naman na siya kasi gawain ko ‘yon. Besides, hindi iyon ang unang lalaki na sinayaw ko ngayong gabi. “Still naughty, Lia.” Kibit-balikat lang ang isinagot ko sa kanya at nagsimulang uminom ulit. “What would your life be like kung natuloy ‘yung kasal mo kanina?” panunukso niya, umasim ang mukha ko ng maalala iyon “oh gosh, edi sana nasa honeymoon ka na rin ngayon.” Dagdag niya at malakas na natawa. Hinampas ko siya sa braso. Kinikilabutan ako sa tuwing naaalala ang matandang iyon. Paano ‘to nagawa ng parents ko sa’kin! This is all their fault! “Stop, okay? Hindi kinakaya ng sikmura ko kapag naiisip ko ang matandang ‘yon.” Maasim ang mukha na sabi ko. “May anak na kaya ‘yon? Instant mommy ka pa pala kung nagkataon.” Malakas siyang natawa. “Gosh, kung meron man baka ka age ko na ‘yon,” naiiling na wika ko habang kinikilabutan sa ideyang iyon. “So,” sabi niya at pinaglaruan ang alak sa kamay habang tamad akong naghihintay sa sasabihin niya, “he said na ipapahanap ka niya,” bahagya pa siyang natawa, “he seems to be so obsessed.” Do I need to worry about it? Kinuha ko ang isang glass at muling ininuman bago tumayo. “Hanapin niya kung mahahanap niya.” Nagpunta ulit ako sa dance floor para sumayaw. This time ay sinamahan na ako ni Sol. Abala kami sa pagsasayaw ng marinig namin ang grupo ng kalalakihan na nangingibabaw ang kasiyahan. Halos pasigaw na ang tawanan nila. Nakakairita. Tinalo pa nila ang music dito sa club. Kumakanta sila ng happy birthday at may isang lalaki na inaabutan nila ng alak. Nakakunot ang noo nito at masama ang tingin sa mga kasama pero isa-isa niya pa rin ininom ang inaabot na baso ng mga kaibigan. Napatigil ako sa pagsasayaw at napapailing na napatitig rito. Hell, that was six straight shots. Naramdaman niya siguro na may nakatitig sa kanya kaya napalingon siya sa gawi ko. Ininom niya ang huling inabot sa kanya habang nakatitig sa akin. So papansin. Maya-maya lasing ka na. “Happy birthday, bro!” sigawan ng mga kasama niya. Inalis ko ang tingin sa kanila at muling nagpatuloy sa pagsasayaw. Lumalalim na ang gabi at hindi ko na mabilang kung ilang lalaki na ang sinayaw ko. Napagod na rin ako kakabalik sa dance floor at table namin para uminom at sumayaw. “Here” sabi ni Sol at bitbit ang isang bote ng alak. Napangiti ako. “You’re the best!” itinuro-turo ko pa siya. Tinungga ko iyon habang nagsasayaw.Hindi ko alam kung gaano na karami ang nainom ko. Parang ito ang first time na nakaramdam ako ng sobrang pagkalasing. Napatigil ako at nakita na parang umiikot ang lahat sa paligid ko, nakaramdam na rin ako ng sakit sa ulo. This is so weird. Ibang-iba ang pakiramdam ko ngayon kumpara sa ilang beses na nalasing ako, something is wrong.
No way. Am I drugged? That’s impossible. Pilit kong inalala kung may natanggap ba akong baso mula sa mga nag-offer sa akin pero wala akong maalala. Ang tanging huling nainom ko lang ay iyong mga ibinigay ni Sol sa akin. Napunta ang atensyon ko sa lamesa namin, pero wala si Sol ron. That girl! Where is she? We need to leave right now! Kung sino man sumubok na maglagay ng kung ano sa alak ko at may balak na masama sa akin ay hindi magtatagmpay! Sinubukan kong humakbang papunta sa table namin pero sobrang sumakit lang ang ulo ko. Hindi ko na rin maintindihan ang mga sinasabi ng nasa paligid ko. Bahagya akong naduwal. Gosh! I need to go to the restroom. Never kong naisip sa tanang buhay ko na mahihirapan ako pumunta sa restroom! Nakita ko si Sol na nasa counter at may kahalikan. Lalapitan ko na siya nang naramdaman ko na nasususuka na ako kaya dumiretso na lang ako sa restroom. Hindi ko na alam kung tama ba ang pinasukan ko. Binuksan ko ang isang cubicle at agad na sumuka. That feels so good! Pero bigla akong nakaramdam ng init sa katawan. Nagpunta ako sa sink at naghilamos nang naghilamos para mahimasmasan pero parang hindi nawawala ang init na nararamdaman ko sa katawan. Is this because of the alcohol? Does drinking too much of it make your body burn? Hindi naman ganito magreak ang katawan ko dati kahit nalalasing ako. Tinitingnan ko ang sarili sa salamin nang biglang may pumasok na lalaki at dali-daling pumasok sa isang cubicle para magsuka, iniwan niya iyong nakabukas. It was the guy earlier celebrating his birthday with his friends. “You’re pervert!” sigaw ko rito na siyang nakadagdag lang sa pagsakit ng ulo ko. Halatang lasing na lasing din ito. Hindi niya ko pinansin at naglakad lang siya sa katabing sink ko para magmumog. “Narinig mo ba ko? This is the women’s restroom!” pakikipagtalo ko kahit umiikot pa rin ang mundo ko. Nagtaas ito ng tingin at humarap sa akin. Nagsimula siyang maglakad papunta sa‘kin kaya napaatras ako. “You better get your eyes tested, miss, because this is a men's restroom.” Naramdaman ko na lang ang pader sa likod ko. Itinukod niya ang dalawang kamay sa magkabilang banda ng pisngi ko. Nakipagtitigan ito sa akin at gano’n din ang ginawa ko hanggang sa madako ang tingin niya sa labi. No, Lia! Calm down! Pagnenermon ko sa sarili dahil may nagsasabi sa aking gumawa ng kung ano. Paniguradong epekto to ng alak! Napakuyom ako sa pagpipigil. Naramdaman ko ang isang daliri nitong nasa labi ko, iyon ang nagputol sa pagtitimping hinahawakan ko. Hinatak ko ito sa leeg at pinaglapat ang mga labi namin.***
Hindi ko na maalala kung paano kami nakarating sa hotel niya. Inalalayan niya ko papasok sa kwartong naroon. Ang bawat hakbang namin papunta roon ay nagmistulang isang sayaw sa paraan ng maingat na paghawak niya sa baywang ko. Bawat hakbang namin ay parang may ritmo.
Nang maihiga niya ko sa kama ay sandali siyang tumigil at mapupungay ang mga matang tumitig sa akin na parang inaaral ang mukha ko. Doon ay nagkaroon rin ako ng pagkakataon na pagmasdan siya. Hinawakan ko siya sa mukha at napansin ko ang sharp features na bumabagay sa aura niyang sumisigaw ng kapangyarihan. Nadako ang daliri ko sa matangos niyang ilong at bahagya hinaplos iyon papunta sa labi niya. “Are you sure about this?” he asked with pure gentleness. Of course, I’m not! But this is what I need right now. “Do whatever you want. I don’t have a tomorrow anyway,” sabi ko matapos maalala na tuluyan na rin mawawala ang lahat sa akin matapos kong hindi sumunod sa mga magulang ko. But who cares? I felt so betrayed that their first option to fix the mess they created was to sell me. I don’t deserve it! Nagsimula na siya muling halikan ako, at ang kamay niya ay naglakbay sa katawan ko. Bawat haplos niya ay parang napapaso ako. Nagtatalo man ang puso at isip ko, lalo na at hindi ko kilala ang lalaking ito, pero mas nanaig ang init ng katawan ko.Oh gosh, what happened? Why does my head hurt so much? Mariin kong ipinikit ang mata ko at inilagay ang kamay sa ulo at bahagya pang pinisil iyon sa pag-asa na mababawasan ang sakit na nararamdaman ko. Ilang segundo pa ay dahan-dahan kong iminulat ang mata ko. Pero mas sumakit lang ang ulo ko sa sobrang liwanag na sumalubong sa akin. Pag-adjust ng mga mata ko ay napatitig ako sa kisame. Hindi ito ang itsura ng ceiling sa room ko. Isinawalang-bahala ko iyon nang maalalang nag-stay nga pala kami ni Sol sa hotel. Bumangon ako at napaupo sa gilid ng higaan at itinapak ang mga paa ko sa sahig. Bahagya ko pang itinaas ang magkabilang kamay para mag-unat. Oh gosh, I feel so relieved, lalo na at pakiramdam ko parang binugbog ang katawan ko. Suddenly, a cold breeze from the aircon made me feel so cold, kaya wala sa oras na napayakap ako sa sarili. Napakunot ang noo ko ng maramdaman ang skin ko. Hindi ba dapat ang damit ko ang makakapa ko? Bumaba ang tingin ko sa katawan ko, “Sh*t. I
Nagising ako na pawis na pawis at hinihingal. Nakaramdam ako ng kirot sa parte ng tiyan ko. Tiningnan ko ang oras at 3 AM pa lang. Napahawak ako sa tiyan ko nang mas lumala ang sakit, kumalat iyon sa buong tiyan ko papunta sa likod ko. What is happening?! Why do I feel so much pain? Sinubukan kong bumangon para abutin ang phone ko na nasa lamesa, pero biglang mas lumala ang nararamdaman ko. Para akong paulit-ulit na sinusuntok sa tiyan, dahilan para mamilipit ako sa sakit. Bawat segundong dumadaan, parang pinapatay ako sa sakit. Nahihilo na rin ako at parang masusuka. Pinilit kong tumayo. Sumigaw ako, para salubungin ang sakit na nararamdaman ko. Naramdaman ko na may ingay sa labas ng apartment ko—parang may mga nakatambay pa roon. Help, I need help! Pinilit kong maglakad papunta sa pinto. Nagmadali ako nang maramdaman ko na ano mang oras ay mawawalan na ako ng malay dahil nanlalabo na ang paningin ko. Is this because of alcohol? Gosh, this is the first time I’ve felt this! Nang
“Can you please let me go!” iritadong sabi ko habang pilit na inaalis ang kamay ng lalaking ‘to sa wrist ko.Is he insane? Bigla na lang siyang dumating, claiming he’s the father of my twins, and now kakaladkarin niya ako somewhere after niyang ipakaladkad ang mga magulang ko palabas ng building na ‘to.CONFERENCE ROOM—iyon ang nabasa ko bago niya ako hinila papasok.“Ouch! How dare you!” nakaduro kong sabi sa kanya.Hindi niya ako pinansin. Nilagpasan niya lang ako at naglakad sa harapan, umupo sa gitna.He just looked at me with his cold stare, and signaling me to sit near him. The audacity of this man to ignore me! Wala pang sinumang gumawa niyon sa akin! All men do their best just to get a little attention from me!Sinalubong ko ang tingin niya. Kung malamig ang tingin niya, nagbabaga naman ang mata ko sa galit habang nakatingin sa kanya.May kinuha siya mula sa bulsa ng suit niya.May inihagis siyang mga litrato sa harap ko.“Is that you?” tanong niya.Nakakunot-noo kong tiningna
"Come here."I swear, kapag magpapatimpla lang siya ng kape, humanda talaga siya sa akin!"What?" tanong ko habang naka-cross arm pagpasok sa office niya. Ang aga-aga, pinapainit niya ulo ko."Don’t you think you’re a little bossier than me?" naka-cross arm din niyang sagot.Inirapan ko lang siya. I don’t care."I need a copy of this," sabi niya habang may iniaabot na papel. "And call this number, follow up on my accommodations," dagdag niya habang nag-aabot ng isa pang papel.Kinuha ko ang mga iyon at tumalikod."Also," dagdag niya kaya iritado akong napalingon ulit, "I’ll need an assistant. You think you can manage?""Of course.""Good.""But you have to double my salary," sabi ko."You’re the bossiest and most demanding personal assistant I’ve ever known.""So, deal? Hindi ka na lugi, skills and looks din naman ang binabayaran mo sa akin," kibit-balikat kong sagot at confident pa. It&r
Is he crazy?He’s literally the one who said before that if ever these babies are his, he wants me to get rid of them!“I’m sorry, but I can’t,” malamig kong sagot.Nakita kong dumilim ang ekspresyon ng mukha niya.“You still owe me 200,000 pesos, Ms. Hayes. I can even sue you for stealing.”Nagpanting ang tenga ko sa narinig.“Are you blackmailing me?!” hindi makapaniwalang tanong ko.“No. What I am trying to say is that if you agree to my deal, I will forget about those things you did. I will also pay you 100 million. Just disappear after you give birth.”Sinabi niya ang mga iyon nang walang emosyon.Napaawang ang bibig ko sa mga pinagsasabi niya. I can’t believe he thought of those things! So gusto niyang lumayo ako sa mga anak ko?!I admit, willing akong ipaampon ang mga anak ko kapag lumabas na sila, pero hindi ko sila binebenta katulad ng gusto niya ngayon!“I can’t believe you!” sagot ko, hindi makapaniwala.“There’s no need to answer me now. When you are open to making a deal,
"I... I... I agree to your deal." Hindi ko alam kung bakit ang hirap sabihin ang mga salitang iyon. Siguro dahil hindi ako sigurado kung tama ba ang desisyon ko.I saw him smirk.Naglakad siya papunta sa closet niya. May kinuha siyang white t-shirt at pajama. Ibinato niya iyon sa kama bago tumingin sa akin."Wear those. Stop going around wearing that seductive dress of yours."I'm not seducing anyone!"What? Hindi ako bababa sa party mo nang suot 'yan! Kailangan ko namang magmukhang maganda!" reklamo ko, na ikinadilim ng ekspresyon niya."Who told you you can go out there and party? You're pregnant and you can't drink."I wanted to shout dahil sa realization. Gosh! I miss drinking, pero ayaw ko na rin sa amoy ng alak ngayon."Stay here. I'm gonna ask someone to send you food. Is there anything specific you want to eat?""I want steak.""Okay. Give me 30 minutes," sagot niya at tatalikod na sana."No, 15 minutes," sabi ko. Nakipagtitigan siya sa akin ng ilang segundo bago nagsalita."O
“Amelia, kapag naubos ang yaman ng pamilya niyo, ikaw talaga ang unang iiyak,” panenermon ni Solaire sa akin. Kakatapos lang naming mamili ng mga damit sa isang sikat at mamahaling store, at nandito na naman kami sa isa pa. Ni hindi na nga siya magkandaugaga sa anim na malalaking paper bags na pinamili ko. Inirapan ko lang siya. “I’m sorry, ma’am, but do you have another card?” tanong ng cashier at binalik muli ang card ko. Marahas kong kinuha iyon mula sa kanya at inis na naghanap ng bagong card sa wallet ko. “I’m sorry, ma’am,” naiiling-iling na sabi ng cashier at ibinalik ulit ang card sa akin. “What?” naiirita kong tugon. Tinapunan ko ng tingin si Sol at nakita kong napapailing itong nakatingin sa akin. “It must be an error. Baka may system maintenance lang ‘yung mga bank,” tamad kong sabi, “you have cash?” tanong ko na ikinatawa niya nang mahina. Binigyan ko siya ng tingin na nagtatanong. Napailing ito. “Lia, 156,ooo ang bill mo. Sinong magdadala ng ganyang kalaking cash
“Amelia, why did you ask me here?” takang usisa ni Sol, “and what are these?” turo niya sa mga gamit na nasa bed ko “is this a wedding gown?” nakakunot-noong tanong niya at kinuha iyon. Mula sa salamin na kaharap ko ay inirapan ko siya. Isn’t it obvious? Nakita niya naman na wedding gown ‘yon. Inabala ko ang sarili sa paglalagay ng foundation. Ako lang nag-aayos sa sarili ko dahil ayaw kong may makaalam na ikakasal ako sa isang matandang bilyonaryo! Mabuti na lang talaga at exclusive wedding ito. “Ma’am, ito na po iyong pinabili niyong dress,” wika ng isang katulong namin na pumasok bitbit ang pastel-colored dress na pinabili ko. Kinuha iyon ni Sol at manghang tiningnan. Sinenyasan ko na ang katulong na lumabas. “Okay what is happening?” alam kong nakakaramdam na siya. Inis kong inilapag ang brush na hawak ko. “Gosh! This is so embarrassing!” reklamo ko. “What?” usisa niya. “Do you know that our family is going bankrupt?” pagdadabog na wika ko. Nakatalikod ako sa kanya a