Naging abala na kami pareho ni Isaiah nang matapos ang Christmas break, pareho kaming nag-focus sa studies at kanya kanya naming buhay pero hindi pa rin mawawala ang quality time namin together. There are times he would visit me in school, minsan naman ako ang napunta sakanila. Napunta rin siya sa bahay, at kapag nakila ate ako, nagkikita rin kami. Minsan nga doon pa siya nakikitulog, magkahiwalay kaming kwarto dahil ayaw ni ate na magkasama kami, baka makabuo daw ng milagro pero dahil makulit ako, tuwing madaling araw nalipat si Isaiah sa kwarto ko para magtabi kami matulog. Minsan naman doon kami sa condo niya at sa ilang buwan naming pagsasama, never siyang nag take advantage sa’kin.
Minsan nga ako pa ang nangunguna at sa kalagitnaan, pipigilan niya 'ko. Parang takot na takot siyang gawin namin 'yon, hindi naman na kami bata. But still, I'm happy that he respects me.
On Valentine's Day, he surprised me with a gift and it's a combination of black and tan chihuahua! We named her chichay. Sa akin siya nakatira noong una pero dahil may asthma ako, doon nalang siya sa bahay nila Isaiah. We usually visit her and hang out together. She's so cute! I feel like I have a daughter, inaayusan ko talaga siya ng damit like a fashionista.
I'm there when he graduated with latin honors, I surprised him with a picnic date doon sa usual spot namin sa Tagaytay bilang graduation gift. We were both happy that day and I'm very much proud of him kasi finally! He's an architect! My Isaiah is an architect!
Hindi siya nahirapang magtrabaho sa company nila dahil noon pa man, kahit nag-aaral palang siya ay natulong na siya doon. Bilib nga 'ko sakaniya, hindi ko alam kung paano niya napagsasabay sabay lahat.
Summer vacation at nandito ako sa company nila Almario dahil kinuha nila akong part-time photographer, wala rin naman akong ginagawa sa bahay kaya pumayag na 'ko para naman makaipon din ako. Gusto ko kasing bumili ng sarili kong camera.
"My dear Treia, I have a good news for you,” boses ni Rio.
Boses pa lang niya, alam ko na. He's been pain in the ass these past few months, naging malapit na rin kami sa isa't-isa but still, it has limitations. Tinuring ko na siyang guy bestfriend at pakiramdam ko naman, ganoon din siya sa’kin.
I am editing pictures, inaaral ko na rin kung paano ang digital arts dahil naging interesado ako, nakita ko kasi si Almario na ginagawa 'yon. We have a lot in common when it comes to passion kaya nakasundo ko rin 'tong gagong 'to.
"Open na yung enrolment doon sa sinasabi kong film school sa New York! Nakapagpasa na 'ko ng requirements, ikaw ba?" aniya.
Right, the prestigious film school he's talking about. Gustong-gusto ko makapasok doon kaso inalala ko kung bakit nga ba hindi ako nag-take ng film course dito sa pinas.
"Alam mo namang pass ako sa ganyan, ‘di ba? Tsaka as if makakapasa ako!" singhal ko.
"Yun na nga, e! As if makakapasa ka kaya i-try mo na, hindi ka naman makakapasa ‘di ba?" he burst out laughing.
That's it, sinabi niya lang sa’kin para inggitin at inisin ako. Bwisit talaga ang Almario na 'to! Tumayo na 'ko at hindi na tinapos ang ginagawa dahil sa inis, kinurot ko pa ang braso niya bago tuluyang naglakad paalis.
"Saan punta mo, hoy!" sigaw niya.
Napapatingin na sa’min ang iilang empleyado ng kuya niya, wala lang pake si gago.
"Sa boyfriend ko, may date kami!" sagot ko without looking at him.
I will be sleeping in Isaiah's condo pero pupunta muna ako sa condo ni Iris na kabibili lang sakaniya ng parents niya last month. Gift sakaniya 'yon dahil birthday niya ngayon, hindi naman malayo sa condo ni Isaiah 'yon.
I texted my friends na magkita kita nalang kami sa lobby ng building dahil ako lang ang nakakaalam kung saan ang unit ni Iris. Isusurpresa kasi namin siya ngayon. Nag effort pa talaga akong mag-bake ng cupcakes para sakaniya! Hindi ko nga lang alam kung masarap ba 'yon.
Natanaw ko agad ang mga impakta sa lobby, naghahasik ng lagim. Ang iingay pa, akala mo sila lang ang tao rito. Pinagtitinginan na nga sila ng mga tao, parang gusto ko nalang tuloy dumeretso sa elevator at huwag silang lapitan.
"Hoy Chantreia Sage, saan ka pupuntang gaga ka!" sigaw ni Kendall.
P*****a, nakakahiya ang bunganga nitong babaeng 'to! Rinig na yata 'yon sa buong building, bwisit!
I gestured them to follow me nalang dahil masyado na kaming nakaka-attract ng attention. May kanya kanya silang dala, regalo yata kay Iris.
"Madadaya kayo, nung birthday ko wala man lang kayong regalo!" reklamo ni Adel nang makapasok kami sa elevator. Buti nalang talaga wala kaming kasabay sa loob.
Natawa ako dahil totoo nga, wala akong regalo sakaniya nung birthday niya, two days after New Year ang birthday nito pero ginanap 'yon one week after dahil gusto ng parents niya ng engrandeng birthday party. Nagkasundo kasi kaming huwag na siya regaluhan.
"Mayaman ka na, hindi mo na kailangan ng regalo,” sambit ni Mads na walang pakealam, as usual.
"Oo nga, nag expect nga 'ko no'n na reregaluhan mo kami, e,” dugtong ni Grace.
Nagtawanan lang kami habang hinihintay na makarating sa tamang floor.
"So anong gusto niyong iparating? Na mahirap si Iris kaya reregaluhan natin siya?" malokong tanong ni Kendall.
Lalo kaming natawa dahil doon.
"Pangit nung term na mahirap sis, siguro.. nangangailangan lang!" dugtong ko pa.
Malakas ang tawanan namin habang naglalakad palabas ng elevator. Pinatahimik ko lang sila noong nasa tapat na kami ng unit ni Iris, kumatok ako ng dalawang beses.
Nang maramdamang bubuksan niya na ang pinto ay naghanda na kami para i-greet sana siya kaso iba ang bumungad sa amin.
"Happy Birthday—"
Natigilan kami nang ibang tao ang bumungad sa'min. Isang pamilyar na lalaki, hindi ako pwedeng magkamali!
"Awit sis, ibang unit yata ang napuntahan natin,” pambabasag ni Grace sa katahimikan.
No! Tama ang napuntahan naming unit. Ang pinagtataka ko lang, bakit narito ang lalaking 'to? Kaya ba bukas namin ice-celebrate ang birthday ni Iris dahil sa lalaking 'to? Akala ko ba may sakit siya ngayon?
"Chantreia Sage Fabregar, long time no see.." he said in his usual annoying voice.
Bahagyang nagulat ang mga kasama ko, si Mads lang yata ang hindi dahil sigurado akong kilala niya rin ang lalaking 'to!
"Gavin Valencia, it's not good to see you. Where's my friend?" sambit ko.
Matalim ang tingin ko dito at parang wala naman siyang pake, binuksan niya ang pinto at iginiya kami papasok. Kanina pa ko inis magmula nang makita ko siya, he's irritating the hell out of me, lalo na 'yang poker face niyang mukha? Naaalala ko na naman kung paano niya 'ko pinahiya sa harap ng maraming tao!
"She's in her room, I'll wake her up.." aniya at nagtungo roon sa kwarto ni Iris.
Ni hindi niya man lang pinaliwanag kung bakit siya narito sa condo unit ng bestfriend ko! Hindi niya rin sinabi kung bakit sila magkakilala. Paano, kailan at saan?
"Hala gago, namumukhaan ko siya! Siya yung exchange student galing silangan na crush ni Iris! Hala si gaga, naka score na yata!" Grace said kaya napatingin kami sakaniya. Siya kasi ang madalas kasama ni Iris dahil schoolmate sila, sa West U sila nag-aaral.
Mukhang lahat sila ay naguguluhan, wala kasing nakukwento si Iris tungkol sa love life niya kaya ang alam namin, wala siyang gusto ngayon.
"Seriously, who is he? At bakit kilala ka niya Treia?" naguguluhang tanong ni Adel.
Napairap nalang ako dahil naalala ko na naman ang kahihiyang dinulot ng lalaking 'yan sa school life ko! Nakakainis siya, ipinagdasal ko pa naman na sana hindi na mag-krus ang landas naming dalawa tapos narito siya ngayon sa condo ng kaibigan ko? How dare he!
"Siya yung nakalaban ni Treia sa debate.. pero nanalo ka naman doon 'di ba Treia? Kasi ang alam ko, pinipilosopo ka niya no'n tapos napunta na sa personal life mo yung usapan kaya tawanan mga audience pero sa huli, nanalo si Treia,” pagkukwento ni Mads.
That's true, pilosopo ang hayop na 'yon! Debate tapos gagaguhin niya, buti nalang talaga at nanalo ako nung araw na 'yon. Panay katarantaduhan lang naman ang mga sinasabi niya, e, we're talking about life and death and he suddenly asked me if it's our last day on earth, would I date him daw. Sabi ko hindi! And he fired back, 'good to know, cause I won't date you, too.’ Grabe ang kahihiyang inabot ko no'n, muntik na 'kong mag walk out pero dahil matured ako, hindi ko ginawa. In the end, ako pa rin ang nanalo.
Kalaunan ay lumabas na si Iris, mukhang may sakit nga ito at nagulat pa siya dahil hindi niya inaasahan na narito kami. Malamang, may surprise bang pinapaalam?
"Surprise!" masiglang sigaw ni Kendall. Siya lang yata ang hindi na awkward-an dito.
Nakaupo kami sa couch, sa kabila ay naroon si Iris. Si Gavin naman ay nakaupo sa tabi nito at may kinakalikot sa phone, wala yatang balak umalis. Duh, hindi niya ba alam yung privacy?
Kinuha rin ni Iris ang phone niya at may kinalikot din doon saglit bago ibinaba. Nakita ko ang pagkunot ng noo ni Gavin bago bumaling kay Iris tsaka umalis, nandoon siya sa kitchen pumwesto.
"Oh my God, girl! Akala ko mag-stay siya rito habang nagchichikahan tayo about him!" sambit ni Adel na tumayo at lumipat sa kabilang couch, sa tabi ni Iris.
Iris is looking at me, alam kong alam niya na nagtatampo ako sakaniya dahil wala man lang siyang sinabi tungkol kay Gavin. Kinwento ko sakaniya ang tungkol sa Gavin na 'yon kaya alam niyang galit ako roon and duh? Sakaniya ko unang sinasabi kapag pakiramdam ko nagkakagusto na 'ko sa isang lalaki, siya ang unang nakakaalam dahil saming anim, siya ang pinaka bestfriend ko!
Hinihintay ko nalang na mag-text si Isaiah dahil pupuntahan niya raw ako dito, nagkita kita rin kasi sila ng mga kaibigan niya pagtapos ng trabaho."Hindi ko nasabi sainyo kasi hindi pa naman ako sigurado, hindi naman ako magsasabi kapag 'di ako sure, 'di ba? Tsaka wala lang 'yan, iiwan din ako nyan kasi may ibang gusto 'yan!" aniya, sumulyap siya sa’kin kaya nakita ko ang sakit sa mga mata nito. Nasasaktan siya dahil doon, kung sino man ang gusto nung Gavin na 'yon, sana mabungi siya! Ayokong makitang nasasaktan ang kaibigan ko."May iba na palang gusto, bakit pinatulan mo pa?" tanong ni Grace.Isa-isa na nilang binubuksan ang gifts nila kay Iris, sila talaga ang nagbubukas at hindi si Iris! Kakapal ng mga mukha nito.
I'm on my way to my sister's house, hindi ako pwedeng umuwi sa bahay ng ganitong oras. For God's sake, madaling araw na!Mainit pa rin ang ulo ko dahil sa mga narinig ko kanina mula sa bibig nung babaeng 'yon. That girl who is obsessed with Isaiah. Maybe what she said was right, after all, she wouldn't be that obsessed if Isaiah did nothing to her. Those memorable nights she said, baka totoo ’yon. Baka ‘yon ang dahilan kung bakit baliw na baliw siya kay Isaiah!You know what, I don't really care if they spent nights together. I'm not mad because of that. I am mad because Isaiah did not told me about it, wala siyang nabanggit na kahit isa. Kung hindi pa nambulabog si Tasha sa condo niya, hindi ko pa malalaman. Akala ko ba wala siyang ex? Lucky girl, my ass!The moment I heard Tasha's revelation, I immediately walked out. Hindi ko na kakayaning makarinig pa ng ku
“Are you sure about this?" he swallowed hard. He's losing his control. Slowly, I nodded and without a cue, he showered me with hungry kisses.My heart is beating loudly by the driving force of his kisses. I let him savor every bit of my lips, his tongue is swirling inside, tasting every corner of it. I arched my back when I felt him putting his right hand inside the hoodie I'm wearing until it found its way to my mound, gently cupping and massaging it. His playful lips trail kisses down to my neck, devouring every bit of it. I arched my back to give him more access."Ahh!"I bit my lower lip to stop myself from moaning. My room is three rooms away from my sister's so they wouldn't hear our noise but just to make sure, I stop myself from moaning.
What was just happened?I woke up the next day with Isaiah beside me, he is hugging me tightly from behind. Nakasuot na rin ako ng loose shirt at panty, as far as I remember, I am fully naked before I sleep.I don't know how many times we made love last night. Three? Four? I lost count..Tatayo na sana ako para magtungo sa bathroom nang higitin ako ni Isaiah palapit sakaniya. I can feel his hard chest on my back, mahina kong pinalo ang kamay nitong nakapalupot sa bewang ko para tanggalin."You will leave me again, huh?" he huskily whispered.Tinanggal ko ang kamay nya sa bewang ko at hinarap ito. Nakapikit pa rin siya, wala din siyang suot na pang itaas, he's half naked. Natetemp tuloy a
The days went so fast at ngayon, nandito ako sa ancestral house ng family ko sa mother side. Nakasalubong ko kasi ang Lola ko sa mall at nagpasyang sumama patungo rito, this is my first time visiting this place kaya nang sabihin niyang dito siya tutungo ay hindi na 'ko nagdalawang isip na sumama."You have to behave, hija. We are renovating the house dahil gagawin na 'tong bahay bakasyunan para hindi sayang. Sandali lang tayo, ha.. and expect a lot of mess." Lola chuckled.After a few minutes, nakapasok na kami sa loob ng malaking bahay. Grabe, hindi ko inakalang may ganito kami kalaking bahay. I wonder why my mother doesn't bring us here. May kalumaan na ang bahay at mula sa labas ay kitang-kita ang mga dumi dahil nga nirerenovate ito. Marami kaming nakasalubong na tauhan, humihinto sila sa ginagawa para batiin kami. Sa living room ako pinaghin
"She really looked like me, siguro sakaniya ako pinaglihi ni Mama." I chuckled.We were eating dinner together, na-topic ko rin yung nakita ko sa ancestral house ng Lola, yung picture nung babaeng kamukha ko. I found out that she is my mother's younger sister. Her name is Charizze and she died too young daw. Felt bad for her, gusto ko pa naman siyang makita."Too bad I didn't get the chance to meet her," dugtong ko.They were so silent the whole time, nagulat pa si Mama kanina nang tanungin ko ang tungkol doon pero sinabi niya rin naman kalaunan dahil panay ang kulit ko rito."Finish your food, Treia.. We're going to meet our relatives tomorrow night, are you sure you want to come?" Papa change the topic.Oh, speaking of the family dinner. Agad na nabalot ng kaba ang buong pagkatao k
"I heard you and Nikolai Jauregui are dating, is that true?" tanong ng pinsan kong babae, si Cleah. Sinundan niya ba 'ko dito sa kitchen para lang itanong 'yon?Tumango nalang ako nang hindi siya nililingon. She pour wine on her glass and sipped on it. Ramdam ko naman ang mapanghusgang tingin na iginawad niya sa'kin. Don't tell me she like Isaiah?"Just so you know.. I like Nikolai since the day I met him in a bar, you should break up with him, can you do that for me? If you did, maybe I could ask our family to accept you na.."The fuck is that? She wants me to do what? Break up with Isaiah kapalit ng pagtanggap sa'kin ng family ko? She's insane!"Sorry, I can't do that.. and if I did, I don't know if Isaiah
Kararating lang namin sa ospital, my father is in the ICU, fighting for his life. Sumabay nalang ako kay Isaiah patungo rito, hindi ko kasi alam kung kaya ko bang mag drive knowing that one of the important person in my life is in danger. Iniwan namin ang kotse ko roon, he promised to take care of that. Isaiah never leave my side, my mother is also here with us, nakaupo lang kami sa labas ng ICU habang hinihintay na matapos ang operasyon. Si Ate naman hinatid daw pauwi si bunso pauwi. No one told me what happened to Papa, parang iwas silang lahat sa'kin nang dumating ako, even my mother.Napatayo kami nang makarinig ng ingay, patungo sa'min si Tita at mukhang galit na galit. Huminto siya sa harap ko, akmang sasampalin na 'ko ngunit naiwan sa ere ang kamay niya at dinuro-duro nalang ako nang makita kung sinong nasa tabi ko."You.. this is all your fault!" her voice thundered.
Isaiah’s Point of View "I break hearts..” I thought she's just kidding when she said that, never thought it was real. We became close as weeks passed by. It started when I lend her my clothes, I intentionally forget to took it from her so that I could get the chance to be with her again. As days passes by, she became comfortable with me. I worked really hard to gain her trust, it's not that easy but I manage to do it. All my life, I'm so used to be called Nikolai or Niko but here's Treia, she chose to call me Isaiah instead. I really hated that name before but hearing her calling me that way, God knows how much I thank my parents for giving me such name. It is like a music to my ears and everytime she's calling me that way, I felt alive. She's the only one who have the privilege to call me that. "It's not easy son but we have connections so leave it to me, I'll sue everyone who harmed your girl!” Dad said, full of authority. He called someone from his team to do me a favor, my f
Isaiah’s Point of View"Dude, yung crush mo ‘yon ‘di ba?" bulong ni Mateo.I glance at the group of girls coming our way, they sit on the couch near us. One of them caught my attention, it's her again, the only woman that caught my attention. I didn't respond to Mateo, nanatili akong nakaupo roon habang pasimpleng nakatanaw sakaniya. But damn, hindi nakakatulong ang ingay ni Paul at Davis."Sino bang type mo dyan, bro?" Paul asked, he's not yet wasted, they are in their usual self, mahilig mangolekta ng babae.I shoot dagger-like stares at them but it seems like they didn't even care. I don't know why we ended up being friends, si Mateo ang pinakamalapit sa’kin at nakilala ko lang si Paul at Davis nitong college na. Nakakasundo ko sila sa ibang bagay pero pagdating sa trip n
Isaiah’s Point of ViewDays went slowly, ganoon yata talaga kapag may inaabangan kang araw, mas bumabagal ang oras. We are here at the plaza waiting for the event to start. I chose the seat near the stage para makita ko siya nang malapitan, I want to see her performing. The other reason is I want her to see me watching and supporting her."Uy, pre! Ayan na yung crush mo, yung crush mo pre! Whoa, go crush ni Nikolai!" sigaw ni Mateo. Sana pala hindi ko na sinama ang ungas na 'to.God knows how many times I cursed Mateo in my mind. Mabuti nalang at maingay ang crowd, natatabunan ang sigaw niya. I'm watching my girl intently as she performed, she act, dance and sang and I can't help but to be proud of her. Hindi ko na mabilang kung ilang beses kong isinigaw ang pangalan niya o kung ilang beses akong napapalaklak. I feel l
Isaiah’s Point of View"Hoy Treia, come here!" Chandria said, referring to the girl who went inside their house.Chandria is one of my brother's friend and we are here in their house. Isagani bring me with him because I will be left alone in our house, it's fine being alone though, I can call Mateo and play basketball with him but my mother insisted and told me to join my brother.My brother has a lot of circle of friends and I can say that this circle is the most special for him. I've known them for years because they usually hang out in our house.The girl who was about to go upstairs suddenly stopped walking and faced us. She looks tired, her hair is in a messy bun and her face is covered with sweat. She's holding a bunch of paper on her hand whil
"Joke 'yon, beh?" Grace sarcastically said, she even rolled her eyes at me.Natawa lalo ako sa reaction nila. Tumayo pa si Grace at nag walk out, sa kitchen yata pumunta. Wait, is she serious?"Sa tingin mo matutuwa kami knowing na aalis ka?" si Iris. Mukhang seryoso ito at galit na nakatingin sa'kin.Natahimik ako dahil doon. Kakaibang despidida party yata ang napuntahan ko. Magsasalita na sana ako nang maunahan ako ni Mads."Aalis siya? Saan ka pupunta?" inosenteng tanong nito.Napa-face palm ako, binatukan naman siya ni Kendall at si Grasya na nag-walk out ay tumawa ng malakas, rinig na rinig siya sa buong penthouse.
Muntik na 'kong masamid dahil sa sinabi niya. They doesn't know about what happened to us, wala rin akong balak sabihin sa kahit na kanino. As much as possible, I want to keep our problems. Baka kasi mas lalo lang lumaki kapag pinagsabi namin sa iba, mas maraming nakakaalam, mas magulo.Lumipas ang mga araw, pinayagan nang umuwi si Papa dahil maayos na ang lagay nito ngunit hindi muna siya pwedeng pumasok sa trabaho dahil kailangan niya pang magpahinga ng ilang araw. Isaiah is always sending me a message, tuloy tuloy pa rin siya sa pagpapaalala sa'kin sa mga dapat kong gawin araw-araw. Minsan nga nakakalimutan ko nang kumain pero dahil sa message niya, bigla kong naaalala. Tinupad niya naman yung pakiusap ko na huwag muna siyang magpakita sa'kin at sa ilang araw na 'yon, nakapag-isip isip na 'ko.I already booked a ticket, bukas ng gabi na ang flight namin papunta sa New York, sabay kami ni Ri
I couldn't contain it, I just want to cry and cry all day pero pinigilan ko dahil ayokong makita niyang umiiyak ako. Ayokong makita niyang mahina ako ngayon."You knew yet you didn't even told me? How dare you, Isaiah!" my voice thundered.Agad na napalitan ng pagkabahala ang itsura niya. Lumapit ito sa akin para pakalmahin ako pero bawat pagdampi ng kamay niya sa balat ko, siya namang pag-iwas ko. Panay ang paghampas ko rito, hindi ko na naisip kung nasasaktan ba siya kasi ako, sobrang nasasaktan ako!I told him everything, wala akong nilihim sakaniya. Alam niya kung gaano ko kagustong malaman ang dahilan kung bakit ayaw sa'kin ng pamilya ko, alam niya kung gaano ako katakot makagawa ng pagkakamali dahil baka tuluyan na nila akong hindi tanggapin. Alam niya rin kung gaano ako
Nagpasya akong umalis sa hospital noong araw na 'yon, I drive all the way to Isaiah. Sigurado akong nasa condo lang siya. He's sick, mag-isa lang siya roon kaya walang nag-aalaga sakaniya. I felt bad becase of it, I should be the one to take care of him, ni hindi niya sinabing may sakit pala siya. The hell, Treia, you're out of your fucking mind for the past days!Dumaan ako sa fastfood restaurant at pharmacy para bumili ng makakain at ng gamot. I have spare key kaya madali kong nabuksan ang room niya. I saw him on the couch nakahiga ito at hindi pa nagpalit ng damit, mukhang kagagaling lang sa trabaho. He looks tired and cold, nakayakap siya sa sarili niya at nanginginig pa.My baby's sick.Ibinaba ko ang mga binili ko at agad na nagtungo sakaniya. I held his cheeks, mainit ito. Bahagyang dumilat ang mata niya, kasunod no'n ang paghaplos niya sa kamay kong nakahawak sa pi
Kararating lang namin sa ospital, my father is in the ICU, fighting for his life. Sumabay nalang ako kay Isaiah patungo rito, hindi ko kasi alam kung kaya ko bang mag drive knowing that one of the important person in my life is in danger. Iniwan namin ang kotse ko roon, he promised to take care of that. Isaiah never leave my side, my mother is also here with us, nakaupo lang kami sa labas ng ICU habang hinihintay na matapos ang operasyon. Si Ate naman hinatid daw pauwi si bunso pauwi. No one told me what happened to Papa, parang iwas silang lahat sa'kin nang dumating ako, even my mother.Napatayo kami nang makarinig ng ingay, patungo sa'min si Tita at mukhang galit na galit. Huminto siya sa harap ko, akmang sasampalin na 'ko ngunit naiwan sa ere ang kamay niya at dinuro-duro nalang ako nang makita kung sinong nasa tabi ko."You.. this is all your fault!" her voice thundered.