What was just happened?
I woke up the next day with Isaiah beside me, he is hugging me tightly from behind. Nakasuot na rin ako ng loose shirt at panty, as far as I remember, I am fully naked before I sleep.
I don't know how many times we made love last night. Three? Four? I lost count..
Tatayo na sana ako para magtungo sa bathroom nang higitin ako ni Isaiah palapit sakaniya. I can feel his hard chest on my back, mahina kong pinalo ang kamay nitong nakapalupot sa bewang ko para tanggalin.
"You will leave me again, huh?" he huskily whispered.
Tinanggal ko ang kamay nya sa bewang ko at hinarap ito. Nakapikit pa rin siya, wala din siyang suot na pang itaas, he's half naked. Natetemp tuloy akong hawakan yung dibdib niya. Napalunok ako at nag-iwas ng tingin, agad na nag-init ang mukha ko dahil doon, naalala ko yung ginawa namin kagabi! I felt ashamed!
"Ang OA, ha! Maliligo lang naman ako.." singhal ko rito.
Hindi ko na siya hinintay na magsalita, tumayo na 'ko para magtungo sa bathroom. Naramdaman ko agad yung sakit kaya napadaing at napahawak ako sa side table. Fuck, Isaiah! What did you do to me?
"Hey, are you okay?" tanong ni Isaiah.
Tumayo siya at lumapit sa’kin para alalayan akong makaupo. Bakas ang pag-aalala sa mukha nito. Kung alam ko lang na ganito pala kasakit 'yon, sana hindi ko nalang ginawa! Mahina kong pinalo ang braso niya dahil sa sakit.
"Bakit kasi ang laki ng ano mo! Ang sakit tuloy.." I hissed.
I heard him chuckled. Tumayo ulit ako dahil baka tawagin na 'ko ni ate mamaya para sa breakfast, kailangan na naming maligo. Baka mahalata pa kami no'n. Ayaw niya pa naman na tabi kami matulog ni Isaiah..
Isaiah guided me as I walked my way to the bathroom. Akala ko lalabas na siya ngunit nanatili ito sa loob at iginiya ako patungo sa bathtub, hindi naman siya masyadong masakit, medyo lang tuwing hahakbang.
He was about to take off my clothes, mabuti at nakaiwas ako. Pinag krus ko ang braso ko sa dibdib habang nakaharap sakaniya, halata naman sa mukha nito ang tuwa dahil sa inasta ko.
"Baka hindi mo pa kaya, let's take a bath together." suhestyon nito.
"Hindi ako naniniwalang ligo lang!" I hissed.
I glared at him pero wala na rin akong nagawa nang maghubad siya sa harap ko at sumampa rin sa bathtub, para akong nanliit sa pwesto ko at hindi makatingin sakaniya. Even without staring at him, I know he's smirking. He gently took off my clothes, hindi pa rin ako makatingin dito habang tinatakpan ko ang boobs ko.
"Stop doing that, I already saw and taste it,” sambit niya sa malokong tono.
Agad na nag-init ang mukha ko nang mapatingin ako sakaniya. Nakatingin lang siya sa katawan ko at nang magtama ang mata namin ay hinigit niya agad ako palapit sakaniya. I turn my back at him, I can feel his hard chest and his manhood at my back, lalong nag-init ang pisngi ko. My innocent mind, oh God!
Nakakaginhawa sa pakiramdam ang mainit na tubig. I rested my head on his chest, nakayakap lang siya sa bewang ko. Nanindig ang balahibo ko nang maramdaman ang kamay niya, I felt his hand wandering down my private part, napakapit ako sa braso nito dahil sa kakaibang pakiramdam na pinararamdam niya sa’kin ngayon. I bit my lower lip to stop myself from moaning when I felt his hand gently rubbing my bud.
"Does it hurt?" mapanuyong tanong nito.
I gulped and close my eyes to feel him more. Umiling ako bilang sagot sa tanong niya, I can feel my wetness down there. As much as I want to stop him, I just can't. Tila nanghihina ako sa ginagawa niya..
Akala ko ba ligo lang, Isaiah?
I moaned his name when I felt him gently kissing my neck, I arched a bit to give him more access while his hand is still savouring my femininity. He is rubbing it in a faster pace and in just a few minutes, I felt my release.
Namumungay ang mga mata ko at pakiramdam ko inaantok na naman ako. I couldn't move my body dahil sa panghihinang nararamdaman ko. It feels like he took all my strength away. Ilang minuto pa kaming nanatili sa ganoong posisyon at nang mabawi ko ang lakas ko, nagpasya na kaming maligo.
He put body soap all over my body, humarap ako dito para mas madali. On the other hand, I put shampoo on his hair and gently massaging it. Natigilan siya sa ginawa ko at napatingin lang sa’kin habang ginagawa ko 'yon. Kumuha rin siyang shampoo at nilagyan ang buhok ko, pambabae ang shampoo ko rito kaya paniguradong mangangamoy babae 'tong si Isaiah, sana lang ay hindi maamoy nila Ate 'yon.
We took a bath peacefully and prepare for breakfast. Sabay kaming bumaba patungong kitchen at nadatnan doon si Kuya Froi na nagluluto. Wala silang pasok ngayon dahil Sunday, si Ate naman paniguradong tulog pa.
"Good morning, love birds!” bati ni Kuya.
Binati rin namin ito habang papalapit sakaniya. He's cooking bacon, ham and eggs, tinulungan namin siya ni Isaiah sa pagluluto dahil puro prito lang naman 'yon. They chit chat a lot habang ako ay tahimik lang na nakaupo roon, tapos na kasi ang ginagawa nila. Ilang minuto pa ay bumaba na rin si Ate, basa pa ang buhok nito at halatang bagong ligo lang. Habang inaayos nila Kuya Froi ang hapag, niyaya naman ako ni Ate sa kusina para samahan siyang magtimpla ng kape.
"Coffee?" tanong ko kay Isaiah, hinintay ko muna ang sagot nito bago sumunod kay Ate sa kitchen.
"Yeah.." sagot nito na abala sa paglalagay ng mga pinggan sa mesa.
Sumunod na 'ko kay Ate na nagsisimula nang magtimpla ng kape para sakanila ni Kuya Froi. Tumabi ako rito para magtimpla rin ng kape namin ni Isaiah. We were silent the whole time, parang may gusto siyang sabihin sa’kin na hindi niya masabi, she is hesitant. Tinalikuran niya 'ko at nagtungo siya roon sa water heater para lagyan na ng mainit na tubig yung tasa, nang matapos ako ay sumunod na rin ako sakaniya doon at hinintay siyang matapos. Nang matapos, akala ko aalis na siya pero nanatili siya roon at hinintay ako.
"Ate, you're acting weird.." stating what's obvious. Ganito siya lagi tuwing may bad news na sasabihin sa’kin, either may sakit ang isa kila Mama o may family dinner kami sa side ni Papa.
Huminga muna siya nang maluwag bago ako hinarap, base on her looks, pakiramdam ko alam ko na ang sasabihin niya.
"Next week daw may family dinner para sa birthday ni Lolo, relatives lang ang kasali dahil ayaw nila ng engrande since wala naman na si Lolo.." I knew it.
Our grandfather died last year due to health complications, may katandan na rin kasi ito. At ultimo hanggang sa huling hininga niya, he never accepted me, he think of me as a black sheep in the family, someone who brought disgrace to them.
I smiled at my sister while pouring hot water on the glass, wala naman akong magagawa kung hindi sumama sa dinner na 'yon. Isang gabi na namang pagtitiis ang gagawin ko, for sure wala namang papansin sa’kin doon. They will just noticed me if I did something hilarious. Minsan pinag-uusapan nila ako, hindi nga lang tulad kila Ate na puro accomplishments ang topic, pag sa’kin kasi puro pagkakamali ko ang pinupuna nila. My parents always defending me and the night would end up being ruined because of me, ayoko namang laging ako ang dahilan kaya nasisira ang gabi namin, and hell! Wala akong intensyong sirain ang mga gabi nila.
"If you don't want to come, hindi rin ako pupunta,” dugtong ni Ate, bakas ang pag-aalala sa mukha nito. Alam niya kasi kung paano ako tratuhin ng mga relatives namin sa father side, maging siya ay pinagtatanggol ako tuwing minamaltrato ako doon.
Don't get me wrong, they don't do physical to me, they just torture me mentally and emotionally. Once lang siguro yung namisikal ang mga Tita ko, they slapped me when I got into that accident, it caused Lolo to have heart attack but other than that, hindi na nila inulit 'yon. They treat me like a nobody, pinapamukha nilang hindi ako welcome sa family.
"Who told you I don't wanna come? Of course I want to, miss ko na kaya mga relatives natin." I chuckled, that is an absolutely a lie.
Natawa rin si Ate at sabay na kaming nagtungo sa pool area kung saan nila hinanda ang breakfast. We peacefully eat that morning, nag stay pa kami ni Isaiah doon hanggang tanghali bago kami nagpasyang umuwi. May pasok kasi talaga si Isaiah.
The days went so fast at ngayon, nandito ako sa ancestral house ng family ko sa mother side. Nakasalubong ko kasi ang Lola ko sa mall at nagpasyang sumama patungo rito, this is my first time visiting this place kaya nang sabihin niyang dito siya tutungo ay hindi na 'ko nagdalawang isip na sumama."You have to behave, hija. We are renovating the house dahil gagawin na 'tong bahay bakasyunan para hindi sayang. Sandali lang tayo, ha.. and expect a lot of mess." Lola chuckled.After a few minutes, nakapasok na kami sa loob ng malaking bahay. Grabe, hindi ko inakalang may ganito kami kalaking bahay. I wonder why my mother doesn't bring us here. May kalumaan na ang bahay at mula sa labas ay kitang-kita ang mga dumi dahil nga nirerenovate ito. Marami kaming nakasalubong na tauhan, humihinto sila sa ginagawa para batiin kami. Sa living room ako pinaghin
"She really looked like me, siguro sakaniya ako pinaglihi ni Mama." I chuckled.We were eating dinner together, na-topic ko rin yung nakita ko sa ancestral house ng Lola, yung picture nung babaeng kamukha ko. I found out that she is my mother's younger sister. Her name is Charizze and she died too young daw. Felt bad for her, gusto ko pa naman siyang makita."Too bad I didn't get the chance to meet her," dugtong ko.They were so silent the whole time, nagulat pa si Mama kanina nang tanungin ko ang tungkol doon pero sinabi niya rin naman kalaunan dahil panay ang kulit ko rito."Finish your food, Treia.. We're going to meet our relatives tomorrow night, are you sure you want to come?" Papa change the topic.Oh, speaking of the family dinner. Agad na nabalot ng kaba ang buong pagkatao k
"I heard you and Nikolai Jauregui are dating, is that true?" tanong ng pinsan kong babae, si Cleah. Sinundan niya ba 'ko dito sa kitchen para lang itanong 'yon?Tumango nalang ako nang hindi siya nililingon. She pour wine on her glass and sipped on it. Ramdam ko naman ang mapanghusgang tingin na iginawad niya sa'kin. Don't tell me she like Isaiah?"Just so you know.. I like Nikolai since the day I met him in a bar, you should break up with him, can you do that for me? If you did, maybe I could ask our family to accept you na.."The fuck is that? She wants me to do what? Break up with Isaiah kapalit ng pagtanggap sa'kin ng family ko? She's insane!"Sorry, I can't do that.. and if I did, I don't know if Isaiah
Kararating lang namin sa ospital, my father is in the ICU, fighting for his life. Sumabay nalang ako kay Isaiah patungo rito, hindi ko kasi alam kung kaya ko bang mag drive knowing that one of the important person in my life is in danger. Iniwan namin ang kotse ko roon, he promised to take care of that. Isaiah never leave my side, my mother is also here with us, nakaupo lang kami sa labas ng ICU habang hinihintay na matapos ang operasyon. Si Ate naman hinatid daw pauwi si bunso pauwi. No one told me what happened to Papa, parang iwas silang lahat sa'kin nang dumating ako, even my mother.Napatayo kami nang makarinig ng ingay, patungo sa'min si Tita at mukhang galit na galit. Huminto siya sa harap ko, akmang sasampalin na 'ko ngunit naiwan sa ere ang kamay niya at dinuro-duro nalang ako nang makita kung sinong nasa tabi ko."You.. this is all your fault!" her voice thundered.
Nagpasya akong umalis sa hospital noong araw na 'yon, I drive all the way to Isaiah. Sigurado akong nasa condo lang siya. He's sick, mag-isa lang siya roon kaya walang nag-aalaga sakaniya. I felt bad becase of it, I should be the one to take care of him, ni hindi niya sinabing may sakit pala siya. The hell, Treia, you're out of your fucking mind for the past days!Dumaan ako sa fastfood restaurant at pharmacy para bumili ng makakain at ng gamot. I have spare key kaya madali kong nabuksan ang room niya. I saw him on the couch nakahiga ito at hindi pa nagpalit ng damit, mukhang kagagaling lang sa trabaho. He looks tired and cold, nakayakap siya sa sarili niya at nanginginig pa.My baby's sick.Ibinaba ko ang mga binili ko at agad na nagtungo sakaniya. I held his cheeks, mainit ito. Bahagyang dumilat ang mata niya, kasunod no'n ang paghaplos niya sa kamay kong nakahawak sa pi
I couldn't contain it, I just want to cry and cry all day pero pinigilan ko dahil ayokong makita niyang umiiyak ako. Ayokong makita niyang mahina ako ngayon."You knew yet you didn't even told me? How dare you, Isaiah!" my voice thundered.Agad na napalitan ng pagkabahala ang itsura niya. Lumapit ito sa akin para pakalmahin ako pero bawat pagdampi ng kamay niya sa balat ko, siya namang pag-iwas ko. Panay ang paghampas ko rito, hindi ko na naisip kung nasasaktan ba siya kasi ako, sobrang nasasaktan ako!I told him everything, wala akong nilihim sakaniya. Alam niya kung gaano ko kagustong malaman ang dahilan kung bakit ayaw sa'kin ng pamilya ko, alam niya kung gaano ako katakot makagawa ng pagkakamali dahil baka tuluyan na nila akong hindi tanggapin. Alam niya rin kung gaano ako
Muntik na 'kong masamid dahil sa sinabi niya. They doesn't know about what happened to us, wala rin akong balak sabihin sa kahit na kanino. As much as possible, I want to keep our problems. Baka kasi mas lalo lang lumaki kapag pinagsabi namin sa iba, mas maraming nakakaalam, mas magulo.Lumipas ang mga araw, pinayagan nang umuwi si Papa dahil maayos na ang lagay nito ngunit hindi muna siya pwedeng pumasok sa trabaho dahil kailangan niya pang magpahinga ng ilang araw. Isaiah is always sending me a message, tuloy tuloy pa rin siya sa pagpapaalala sa'kin sa mga dapat kong gawin araw-araw. Minsan nga nakakalimutan ko nang kumain pero dahil sa message niya, bigla kong naaalala. Tinupad niya naman yung pakiusap ko na huwag muna siyang magpakita sa'kin at sa ilang araw na 'yon, nakapag-isip isip na 'ko.I already booked a ticket, bukas ng gabi na ang flight namin papunta sa New York, sabay kami ni Ri
"Joke 'yon, beh?" Grace sarcastically said, she even rolled her eyes at me.Natawa lalo ako sa reaction nila. Tumayo pa si Grace at nag walk out, sa kitchen yata pumunta. Wait, is she serious?"Sa tingin mo matutuwa kami knowing na aalis ka?" si Iris. Mukhang seryoso ito at galit na nakatingin sa'kin.Natahimik ako dahil doon. Kakaibang despidida party yata ang napuntahan ko. Magsasalita na sana ako nang maunahan ako ni Mads."Aalis siya? Saan ka pupunta?" inosenteng tanong nito.Napa-face palm ako, binatukan naman siya ni Kendall at si Grasya na nag-walk out ay tumawa ng malakas, rinig na rinig siya sa buong penthouse.
Isaiah’s Point of View "I break hearts..” I thought she's just kidding when she said that, never thought it was real. We became close as weeks passed by. It started when I lend her my clothes, I intentionally forget to took it from her so that I could get the chance to be with her again. As days passes by, she became comfortable with me. I worked really hard to gain her trust, it's not that easy but I manage to do it. All my life, I'm so used to be called Nikolai or Niko but here's Treia, she chose to call me Isaiah instead. I really hated that name before but hearing her calling me that way, God knows how much I thank my parents for giving me such name. It is like a music to my ears and everytime she's calling me that way, I felt alive. She's the only one who have the privilege to call me that. "It's not easy son but we have connections so leave it to me, I'll sue everyone who harmed your girl!” Dad said, full of authority. He called someone from his team to do me a favor, my f
Isaiah’s Point of View"Dude, yung crush mo ‘yon ‘di ba?" bulong ni Mateo.I glance at the group of girls coming our way, they sit on the couch near us. One of them caught my attention, it's her again, the only woman that caught my attention. I didn't respond to Mateo, nanatili akong nakaupo roon habang pasimpleng nakatanaw sakaniya. But damn, hindi nakakatulong ang ingay ni Paul at Davis."Sino bang type mo dyan, bro?" Paul asked, he's not yet wasted, they are in their usual self, mahilig mangolekta ng babae.I shoot dagger-like stares at them but it seems like they didn't even care. I don't know why we ended up being friends, si Mateo ang pinakamalapit sa’kin at nakilala ko lang si Paul at Davis nitong college na. Nakakasundo ko sila sa ibang bagay pero pagdating sa trip n
Isaiah’s Point of ViewDays went slowly, ganoon yata talaga kapag may inaabangan kang araw, mas bumabagal ang oras. We are here at the plaza waiting for the event to start. I chose the seat near the stage para makita ko siya nang malapitan, I want to see her performing. The other reason is I want her to see me watching and supporting her."Uy, pre! Ayan na yung crush mo, yung crush mo pre! Whoa, go crush ni Nikolai!" sigaw ni Mateo. Sana pala hindi ko na sinama ang ungas na 'to.God knows how many times I cursed Mateo in my mind. Mabuti nalang at maingay ang crowd, natatabunan ang sigaw niya. I'm watching my girl intently as she performed, she act, dance and sang and I can't help but to be proud of her. Hindi ko na mabilang kung ilang beses kong isinigaw ang pangalan niya o kung ilang beses akong napapalaklak. I feel l
Isaiah’s Point of View"Hoy Treia, come here!" Chandria said, referring to the girl who went inside their house.Chandria is one of my brother's friend and we are here in their house. Isagani bring me with him because I will be left alone in our house, it's fine being alone though, I can call Mateo and play basketball with him but my mother insisted and told me to join my brother.My brother has a lot of circle of friends and I can say that this circle is the most special for him. I've known them for years because they usually hang out in our house.The girl who was about to go upstairs suddenly stopped walking and faced us. She looks tired, her hair is in a messy bun and her face is covered with sweat. She's holding a bunch of paper on her hand whil
"Joke 'yon, beh?" Grace sarcastically said, she even rolled her eyes at me.Natawa lalo ako sa reaction nila. Tumayo pa si Grace at nag walk out, sa kitchen yata pumunta. Wait, is she serious?"Sa tingin mo matutuwa kami knowing na aalis ka?" si Iris. Mukhang seryoso ito at galit na nakatingin sa'kin.Natahimik ako dahil doon. Kakaibang despidida party yata ang napuntahan ko. Magsasalita na sana ako nang maunahan ako ni Mads."Aalis siya? Saan ka pupunta?" inosenteng tanong nito.Napa-face palm ako, binatukan naman siya ni Kendall at si Grasya na nag-walk out ay tumawa ng malakas, rinig na rinig siya sa buong penthouse.
Muntik na 'kong masamid dahil sa sinabi niya. They doesn't know about what happened to us, wala rin akong balak sabihin sa kahit na kanino. As much as possible, I want to keep our problems. Baka kasi mas lalo lang lumaki kapag pinagsabi namin sa iba, mas maraming nakakaalam, mas magulo.Lumipas ang mga araw, pinayagan nang umuwi si Papa dahil maayos na ang lagay nito ngunit hindi muna siya pwedeng pumasok sa trabaho dahil kailangan niya pang magpahinga ng ilang araw. Isaiah is always sending me a message, tuloy tuloy pa rin siya sa pagpapaalala sa'kin sa mga dapat kong gawin araw-araw. Minsan nga nakakalimutan ko nang kumain pero dahil sa message niya, bigla kong naaalala. Tinupad niya naman yung pakiusap ko na huwag muna siyang magpakita sa'kin at sa ilang araw na 'yon, nakapag-isip isip na 'ko.I already booked a ticket, bukas ng gabi na ang flight namin papunta sa New York, sabay kami ni Ri
I couldn't contain it, I just want to cry and cry all day pero pinigilan ko dahil ayokong makita niyang umiiyak ako. Ayokong makita niyang mahina ako ngayon."You knew yet you didn't even told me? How dare you, Isaiah!" my voice thundered.Agad na napalitan ng pagkabahala ang itsura niya. Lumapit ito sa akin para pakalmahin ako pero bawat pagdampi ng kamay niya sa balat ko, siya namang pag-iwas ko. Panay ang paghampas ko rito, hindi ko na naisip kung nasasaktan ba siya kasi ako, sobrang nasasaktan ako!I told him everything, wala akong nilihim sakaniya. Alam niya kung gaano ko kagustong malaman ang dahilan kung bakit ayaw sa'kin ng pamilya ko, alam niya kung gaano ako katakot makagawa ng pagkakamali dahil baka tuluyan na nila akong hindi tanggapin. Alam niya rin kung gaano ako
Nagpasya akong umalis sa hospital noong araw na 'yon, I drive all the way to Isaiah. Sigurado akong nasa condo lang siya. He's sick, mag-isa lang siya roon kaya walang nag-aalaga sakaniya. I felt bad becase of it, I should be the one to take care of him, ni hindi niya sinabing may sakit pala siya. The hell, Treia, you're out of your fucking mind for the past days!Dumaan ako sa fastfood restaurant at pharmacy para bumili ng makakain at ng gamot. I have spare key kaya madali kong nabuksan ang room niya. I saw him on the couch nakahiga ito at hindi pa nagpalit ng damit, mukhang kagagaling lang sa trabaho. He looks tired and cold, nakayakap siya sa sarili niya at nanginginig pa.My baby's sick.Ibinaba ko ang mga binili ko at agad na nagtungo sakaniya. I held his cheeks, mainit ito. Bahagyang dumilat ang mata niya, kasunod no'n ang paghaplos niya sa kamay kong nakahawak sa pi
Kararating lang namin sa ospital, my father is in the ICU, fighting for his life. Sumabay nalang ako kay Isaiah patungo rito, hindi ko kasi alam kung kaya ko bang mag drive knowing that one of the important person in my life is in danger. Iniwan namin ang kotse ko roon, he promised to take care of that. Isaiah never leave my side, my mother is also here with us, nakaupo lang kami sa labas ng ICU habang hinihintay na matapos ang operasyon. Si Ate naman hinatid daw pauwi si bunso pauwi. No one told me what happened to Papa, parang iwas silang lahat sa'kin nang dumating ako, even my mother.Napatayo kami nang makarinig ng ingay, patungo sa'min si Tita at mukhang galit na galit. Huminto siya sa harap ko, akmang sasampalin na 'ko ngunit naiwan sa ere ang kamay niya at dinuro-duro nalang ako nang makita kung sinong nasa tabi ko."You.. this is all your fault!" her voice thundered.