Hinihintay ko nalang na mag-text si Isaiah dahil pupuntahan niya raw ako dito, nagkita kita rin kasi sila ng mga kaibigan niya pagtapos ng trabaho.
"Hindi ko nasabi sainyo kasi hindi pa naman ako sigurado, hindi naman ako magsasabi kapag 'di ako sure, 'di ba? Tsaka wala lang 'yan, iiwan din ako nyan kasi may ibang gusto 'yan!" aniya, sumulyap siya sa’kin kaya nakita ko ang sakit sa mga mata nito. Nasasaktan siya dahil doon, kung sino man ang gusto nung Gavin na 'yon, sana mabungi siya! Ayokong makitang nasasaktan ang kaibigan ko.
"May iba na palang gusto, bakit pinatulan mo pa?" tanong ni Grace.
Isa-isa na nilang binubuksan ang gifts nila kay Iris, sila talaga ang nagbubukas at hindi si Iris! Kakapal ng mga mukha nito.
"Hindi naman sila nung babae tsaka mukhang hindi rin naman siya gusto no'n. At isa pa, hindi naman kami! Wala akong balak jowain, fling lang ganoon." sagot nito.
Tumayo siya at tumabi sa’kin. Mainit siya at halatang may sakit nga. Siguro sinurpresa rin siya ni Gavin dito, o sigiro binantayan siya. Hindi ko nga alam kung paano nagkasakit 'tong babaeng to, e. Hindi naman siya sakitin.
"Hindi mo ba ibibigay sa’kin yang gift mo?" aniya.
Padabog kong binigay sakaniya ang box na may lamang cupcakes. Napaso pa 'ko dahil doon kaya dapat lang na kainin nya 'yon!
"Ayan, saksak mo sa baga mo!" masungit na sabi ko sakaniya.
Nagtawanan lang kami habang binubuksan niya ang box. Nagulat agad siya nang makita yung cupcakes na gawa ko. Pinanliitan niya 'ko ng mata, aba may gana pa yatang magreklamo 'to. Pasalamat nga siya niregaluhan ko pa siya!
Isa isa silang kumuha nung cupcake, hindi ako kumuha dahil gusto kong makita ang reaction nila. Gusto kong malaman kung nasarapan ba sila o hindi. First time ko kayang mag-bake!
Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko nang iluwa ni Adel 'yon, si Kendall naman ay halatang nasusuka, si Grace ay masama ang itsura, si Mads mukhang walang pake at si Iris ay ninanamnam ang nasa bibig niya, nilalasahan ito ng maigi. Are they making fun of me o pangit lang talaga ang lasa nung cupcake ko?
"Bakit ganoon, hindi matamis!" sabi ni Mads na kumagat pa rin kahit mukhang ayaw niya na.
Napairap ako sakanila at kinuha isa-isa ang mga nasa kamay nila para ibalik 'yon sa box. Kung ayaw nila, e 'di wag! Nag effort pa naman akong mag bake tapos aayawan lang nila?
"Hindi ako mahilig sa sweets kaya hindi ko nilagyan ng asukal!" sagot ko at akmang tatakpan na ang box pero binawi ni Iris 'yon mula sa’kin.
Sinamaan ko ito ng tingin at hindi na nakipagtalo pa.
"Hindi lang naman ikaw ang kakain ng cupcake kaya sana nilagyan mo man lang ng asukal! Ang pangit ng lasa, ikaw kaya tumikim. Parang ngumunguya ka lang ng harina,” reklamo ni Grace na panay ang inom ng tubig.
Ang OA ng mga reaction nila, ah! Parang hindi kaibigan ampucha. Pwede naman nila akong plastikin habang nakaharap ako, mamaya nalang nila laitin ang cupcake ko pag-alis. Lait na lait ako, sis!
"Ikaw kasi ang nasa isip ko habang ginagawa ko yan,” sarkastikong sambit ko.
"Gavin, lika dito! Tikman mo 'tong cupcake na gawa ni Treia!" si Iris
Tinawag pa nga! Kulang nalang ipatikim nila sa lahat ng narito sa building yung cupcake na gawa ko. Si Iris lang dapat ang kumain no'n dahil may isa doon na special! Baka iba ang makakuha no'n, mahirap na!
Kumuha ng isa si Gavin at tinikman 'yon, nakatingin lang kami sakaniya at inaabangan ang reaction niya. Kumagat siya ng isa at dinura agad 'yon, dumeretso siya sa kitchen para kumuha ng tubig. Oh my God!
"What cupcake is that? A spicy flavor?" he sarcastically asked.
Agad na nagtinginan sa’kin ang mga kaibigan ko at natawa. Now, I'm guilty. Para kay Iris 'yon, hindi para sakanila!
"Sino ba may sabing tikman niyo? Birthday niyo ba? Ha?" sarkastikong sabi ko.
Kalaunan ay nagtext na rin si Isaiah, malapit na raw siya. Ayoko pa sanang paakyatin kaso may dala daw siyang pagkain para kay Iris kaya sinend ko nalang sakaniya ang unit number. Ilang minuto lang ay kumatok na siya, ako na ang nagbukas ng pinto dahil hindi naman nila alam na pupunta si Isaiah.
He kissed my forehead before entering the unit. Mukhang pagod siya, nakafold na hanggang siko yung polo niya at naka unbutton yung dalawang butones nito. Lahat nakatingin sa'min at sa dalang pagkain ni Isaiah. Kanina pa kasi sila nagtatalo kung sinong magluluto ng food dahil biglaan nga ang punta namin at may sakit si Iris kaya bawal siya ang paglutuin.
"Yun oh! Hulog ka ng langit, Nikolai!" si Grace na sinalubong si Isaiah para kunin ang dala nito.
Umupo kami pareho at halata agad ang tanong sa mukha niya nang makita si Gavin na lumabas mula sa kusina.
"Crush ni Iris.." bulong ko sakaniya.
Tiningnan niya si Gavin kaya napatingin din ito sa'min, tinanguan lang nila ang isa't-isa. Did they knew each other?
"Nikolai, gusto mo tikman? Gawa 'to ni Treia!" masiglang sabi ni Iris, parang walang sakit ah?
Inabot niya ang cupcake kay Isaiah na kukunin ko na sana sakaniya para mapigilan siya.
"Don't eat that!" sambit ko.
Isaiah glance at me once before eating the cupcake. Umiwas nalang ako ng tingin at napatakip sa mukha, ayokong makita ang reaction niya! Ilang segundo kong hinintay na magsalita siya pero wala ni isang salita na lumabas sa bibig nito kaya napilitan akong lingunin siya, he's still eating the cupcake, balak pa yatang ubusin 'yon! Gulat na gulat ang mga kaibigan ko, maging ako ay nagulat. Alam ko namang hindi masarap 'yon, wag niya naman akong plastikin!
“Iba talaga kapag in lovs, hays.. when kaya?” ani Mads.
Nagtawanan sila at inirapan ko lang ang mga ito bago tumingin muli kay Isaiah.
"Huwag mo nang ubusin, alam kong napipilitan kalang para hindi ako masaktan,” sambit ko rito at akmang kukunin ang cupcake.
Nakatingin pa rin sa’min ang mga kaibigan ko. Iniwas ni Isaiah ang kamay niyang may cupcake at kinain na ng buo 'yon para hindi ko makuha. Wala na 'kong nagawa kung hindi manatili nalang sa kinauupuan ko, hindi ko na siya nilingon muli. Ilang sandali pa ay lumapit ito sa’kin at niyakap ako sa bewang, he rested his chin on my shoulder, ngumunguya pa rin.
"It's not that bad, kulang lang sa tamis. Can you bake more cupcakes for me? Or cookies if you want.." aniya.
Nagtagal pa kami roon bago nagpasyang umuwi na sa condo niya. Nag-dinner na kami kila Iris kaya nanood nalang kami ng movie sa living room. I won the jack and poy kaya ako ang pumili ng movie, as usual romantic movie ang pinili ko. Hindi naman siya na-bored dahil maganda ang movie.
Tumayo siya nang may tumawag sa telepono niya. Hinayaan ko lang siya at hindi na inabala. Pagbalik niya mukhang badtrip na siya, sino naman kayang katawagan niya at bakit badtrip si Isaiah?
"Is there a problem?" tanong ko nang hindi ko na mapigilan.
Umamo ang mukha niya nang humarap ito sa’kin at ngumiti. He shook his head and lean closer to kissed me on my forehead.
"Tasha is in the lobby again, she's drunk and she wants to see me,” aniya.
Napakunot ang noo ko. I know Tasha, siya yung babaeng nakita ko sa table nila noon, yung sinasabi niyang kalat. But we never talk about her, ngayon ko lang din ulit narinig ang pangalan na 'yon. Why is she here? Mukhang patay na patay siya kay Nikolai. Sabagay, hindi ko rin naman siya masisisi.
"Is she bothering you every night?" I curiously asked while still watching the movie.
I did my best not to get distracted but the movie isn't helping, nahuli lang naman nung isang babae na may kabet yung asawa niya. What is this, bakit ba ito ang pinili ko? This isn't helping!
"Whenever she's drunk and she's wasted almost every night so yeah, she's bothering me every night,” he said it like it's not a big deal!
Patuloy siyang nanood na parang walang nangyari. Ako naman, hindi na 'ko makapag-focus sa pinapanood namin knowing that one of his obsessed lover is in the lobby, crying and hoping to see him this late night! Who knows, maybe some other night nilalabas niya ang babaeng 'yon at pinapatulog dito! Mabait si Isaiah, hindi malabong gawin niya 'yon.
"Seriously, who is she and why is she bothering you every night?" hindi ko na napigilan. Baka kapag hindi ko tinanong, hindi ako makatulog buong gabi.
Hindi ko rin alam kung bakit ngayon lang namin pinag-uusapan 'to. Alam kong maraming nagkakagusto kay Isaiah pero iba ang isang 'to, at mukhang kakilala pa siya ng mga kaibigan ni Isaiah. Maybe they have a relationship back then, but Isaiah doesn't even have a fling! So ano siya? Anong eksena niya dito?
"She's one of our classmates before, highschool pa kami noon. She confessed to me but I don't like her and I swear to God, baby, I never give her any false hopes,” sagot nito, medyo defensive agad.
May tiwala ako kay Isaiah, alam kong hindi niya 'ko lolokohin and that scares me to death. Hindi ko alam kung ano-ano ang pwedeng dahilan ng pag-aawayan namin, nakakakaba at nakakabahala.
"Bakit hindi natin siya puntahan sa lobby? Baka hindi umalis 'yon doon, lasing pa naman,” suhestyon ko.
I genuinely care for that girl, I am a woman too and being drunk this late night isn't safe for us, both man and woman. Baka mapahamak pa siya dahil sa kalasingan niya.
Nauna na 'kong tumayo at inayos ang suot ko. I'm wearing his navy blue hoodie, wala akong bra pero hindi naman halata. Naka pajama din akong grey. Tinali ko rin yung buhok ko into bun dahil naiirita ako. I'm ready to go but Isaiah is still sitting there, watching me intently.
"Are you sure?" tanong niya.
I just nodded and pulled him up para makalabas na kami. He keeps on asking me if I'm really sure about this while we’re on our way to the lobby, panay lang ang tango ko rito. I don't know why he looks problematic about my idea. Napagtanto ko nalang nang makalabas kami ng elevator, agad na tumakbo patungo sakaniya yung Tasha. She fucking hugs my boyfriend, gusto pa sanang h*****k, buti at nakaiwas agad si Isaiah kaya sa pisngi lang siya nakahalik, malapit na sa labi!
Dahil sa gulat ay nanatili akong nakatayo roon. Madaling araw na at wala na masyadong tao sa lobby. Yung guards at mga babae sa front desk nalang ang naroon at mukhang gulat din sa nangyari.
"Pasensya na ho, Sir. Ayaw magpapigil ni Ma'am, hindi raw po siya aalis hangga't hindi kayo bumababa,” sabi nung guard na umaalalay dun sa Tasha.
Tasha looks wasted as fuck, napunta sa’kin ang tingin niya nang hawiin ni Isaiah ang bewang ko palapit sakaniya. Nagsalubong ang kilay nito at halatang nagalit sa nakita niya. Wow, ha! Siya pa ang nagalit. Hindi ba dapat ako ang magalit dahil bigla nya nalang niyakap ang boyfriend ko?
"So the rumours are true, you have a girlfriend, Nikolai! Too bad, I'm prettier that her,” she shamelessly said and laughed hard.
Nagulat ako maging ang mga nakarinig sa sinabi niya. I didn't expect it! Lantaran niya 'kong hinusgahan, she's really something!
"Stop it, Tasha and stop bothering me. Isa pang punta mo rito, tatawagan ko na ang tatay mo,” galit na tugon ni Isaiah.
Nakita ko kung paano nawala ang ngisi ni Tasha, nabalot ng takot at lungkot ang mukha nito. She was about to cry and held Isaiah's hand pero umiwas ito.
"Please, Nikolai.. I know you love me, you wouldn't spent those memorable nights with me if you don't.. please.." she cried.
What the fuck?
I'm on my way to my sister's house, hindi ako pwedeng umuwi sa bahay ng ganitong oras. For God's sake, madaling araw na!Mainit pa rin ang ulo ko dahil sa mga narinig ko kanina mula sa bibig nung babaeng 'yon. That girl who is obsessed with Isaiah. Maybe what she said was right, after all, she wouldn't be that obsessed if Isaiah did nothing to her. Those memorable nights she said, baka totoo ’yon. Baka ‘yon ang dahilan kung bakit baliw na baliw siya kay Isaiah!You know what, I don't really care if they spent nights together. I'm not mad because of that. I am mad because Isaiah did not told me about it, wala siyang nabanggit na kahit isa. Kung hindi pa nambulabog si Tasha sa condo niya, hindi ko pa malalaman. Akala ko ba wala siyang ex? Lucky girl, my ass!The moment I heard Tasha's revelation, I immediately walked out. Hindi ko na kakayaning makarinig pa ng ku
“Are you sure about this?" he swallowed hard. He's losing his control. Slowly, I nodded and without a cue, he showered me with hungry kisses.My heart is beating loudly by the driving force of his kisses. I let him savor every bit of my lips, his tongue is swirling inside, tasting every corner of it. I arched my back when I felt him putting his right hand inside the hoodie I'm wearing until it found its way to my mound, gently cupping and massaging it. His playful lips trail kisses down to my neck, devouring every bit of it. I arched my back to give him more access."Ahh!"I bit my lower lip to stop myself from moaning. My room is three rooms away from my sister's so they wouldn't hear our noise but just to make sure, I stop myself from moaning.
What was just happened?I woke up the next day with Isaiah beside me, he is hugging me tightly from behind. Nakasuot na rin ako ng loose shirt at panty, as far as I remember, I am fully naked before I sleep.I don't know how many times we made love last night. Three? Four? I lost count..Tatayo na sana ako para magtungo sa bathroom nang higitin ako ni Isaiah palapit sakaniya. I can feel his hard chest on my back, mahina kong pinalo ang kamay nitong nakapalupot sa bewang ko para tanggalin."You will leave me again, huh?" he huskily whispered.Tinanggal ko ang kamay nya sa bewang ko at hinarap ito. Nakapikit pa rin siya, wala din siyang suot na pang itaas, he's half naked. Natetemp tuloy a
The days went so fast at ngayon, nandito ako sa ancestral house ng family ko sa mother side. Nakasalubong ko kasi ang Lola ko sa mall at nagpasyang sumama patungo rito, this is my first time visiting this place kaya nang sabihin niyang dito siya tutungo ay hindi na 'ko nagdalawang isip na sumama."You have to behave, hija. We are renovating the house dahil gagawin na 'tong bahay bakasyunan para hindi sayang. Sandali lang tayo, ha.. and expect a lot of mess." Lola chuckled.After a few minutes, nakapasok na kami sa loob ng malaking bahay. Grabe, hindi ko inakalang may ganito kami kalaking bahay. I wonder why my mother doesn't bring us here. May kalumaan na ang bahay at mula sa labas ay kitang-kita ang mga dumi dahil nga nirerenovate ito. Marami kaming nakasalubong na tauhan, humihinto sila sa ginagawa para batiin kami. Sa living room ako pinaghin
"She really looked like me, siguro sakaniya ako pinaglihi ni Mama." I chuckled.We were eating dinner together, na-topic ko rin yung nakita ko sa ancestral house ng Lola, yung picture nung babaeng kamukha ko. I found out that she is my mother's younger sister. Her name is Charizze and she died too young daw. Felt bad for her, gusto ko pa naman siyang makita."Too bad I didn't get the chance to meet her," dugtong ko.They were so silent the whole time, nagulat pa si Mama kanina nang tanungin ko ang tungkol doon pero sinabi niya rin naman kalaunan dahil panay ang kulit ko rito."Finish your food, Treia.. We're going to meet our relatives tomorrow night, are you sure you want to come?" Papa change the topic.Oh, speaking of the family dinner. Agad na nabalot ng kaba ang buong pagkatao k
"I heard you and Nikolai Jauregui are dating, is that true?" tanong ng pinsan kong babae, si Cleah. Sinundan niya ba 'ko dito sa kitchen para lang itanong 'yon?Tumango nalang ako nang hindi siya nililingon. She pour wine on her glass and sipped on it. Ramdam ko naman ang mapanghusgang tingin na iginawad niya sa'kin. Don't tell me she like Isaiah?"Just so you know.. I like Nikolai since the day I met him in a bar, you should break up with him, can you do that for me? If you did, maybe I could ask our family to accept you na.."The fuck is that? She wants me to do what? Break up with Isaiah kapalit ng pagtanggap sa'kin ng family ko? She's insane!"Sorry, I can't do that.. and if I did, I don't know if Isaiah
Kararating lang namin sa ospital, my father is in the ICU, fighting for his life. Sumabay nalang ako kay Isaiah patungo rito, hindi ko kasi alam kung kaya ko bang mag drive knowing that one of the important person in my life is in danger. Iniwan namin ang kotse ko roon, he promised to take care of that. Isaiah never leave my side, my mother is also here with us, nakaupo lang kami sa labas ng ICU habang hinihintay na matapos ang operasyon. Si Ate naman hinatid daw pauwi si bunso pauwi. No one told me what happened to Papa, parang iwas silang lahat sa'kin nang dumating ako, even my mother.Napatayo kami nang makarinig ng ingay, patungo sa'min si Tita at mukhang galit na galit. Huminto siya sa harap ko, akmang sasampalin na 'ko ngunit naiwan sa ere ang kamay niya at dinuro-duro nalang ako nang makita kung sinong nasa tabi ko."You.. this is all your fault!" her voice thundered.
Nagpasya akong umalis sa hospital noong araw na 'yon, I drive all the way to Isaiah. Sigurado akong nasa condo lang siya. He's sick, mag-isa lang siya roon kaya walang nag-aalaga sakaniya. I felt bad becase of it, I should be the one to take care of him, ni hindi niya sinabing may sakit pala siya. The hell, Treia, you're out of your fucking mind for the past days!Dumaan ako sa fastfood restaurant at pharmacy para bumili ng makakain at ng gamot. I have spare key kaya madali kong nabuksan ang room niya. I saw him on the couch nakahiga ito at hindi pa nagpalit ng damit, mukhang kagagaling lang sa trabaho. He looks tired and cold, nakayakap siya sa sarili niya at nanginginig pa.My baby's sick.Ibinaba ko ang mga binili ko at agad na nagtungo sakaniya. I held his cheeks, mainit ito. Bahagyang dumilat ang mata niya, kasunod no'n ang paghaplos niya sa kamay kong nakahawak sa pi
Isaiah’s Point of View "I break hearts..” I thought she's just kidding when she said that, never thought it was real. We became close as weeks passed by. It started when I lend her my clothes, I intentionally forget to took it from her so that I could get the chance to be with her again. As days passes by, she became comfortable with me. I worked really hard to gain her trust, it's not that easy but I manage to do it. All my life, I'm so used to be called Nikolai or Niko but here's Treia, she chose to call me Isaiah instead. I really hated that name before but hearing her calling me that way, God knows how much I thank my parents for giving me such name. It is like a music to my ears and everytime she's calling me that way, I felt alive. She's the only one who have the privilege to call me that. "It's not easy son but we have connections so leave it to me, I'll sue everyone who harmed your girl!” Dad said, full of authority. He called someone from his team to do me a favor, my f
Isaiah’s Point of View"Dude, yung crush mo ‘yon ‘di ba?" bulong ni Mateo.I glance at the group of girls coming our way, they sit on the couch near us. One of them caught my attention, it's her again, the only woman that caught my attention. I didn't respond to Mateo, nanatili akong nakaupo roon habang pasimpleng nakatanaw sakaniya. But damn, hindi nakakatulong ang ingay ni Paul at Davis."Sino bang type mo dyan, bro?" Paul asked, he's not yet wasted, they are in their usual self, mahilig mangolekta ng babae.I shoot dagger-like stares at them but it seems like they didn't even care. I don't know why we ended up being friends, si Mateo ang pinakamalapit sa’kin at nakilala ko lang si Paul at Davis nitong college na. Nakakasundo ko sila sa ibang bagay pero pagdating sa trip n
Isaiah’s Point of ViewDays went slowly, ganoon yata talaga kapag may inaabangan kang araw, mas bumabagal ang oras. We are here at the plaza waiting for the event to start. I chose the seat near the stage para makita ko siya nang malapitan, I want to see her performing. The other reason is I want her to see me watching and supporting her."Uy, pre! Ayan na yung crush mo, yung crush mo pre! Whoa, go crush ni Nikolai!" sigaw ni Mateo. Sana pala hindi ko na sinama ang ungas na 'to.God knows how many times I cursed Mateo in my mind. Mabuti nalang at maingay ang crowd, natatabunan ang sigaw niya. I'm watching my girl intently as she performed, she act, dance and sang and I can't help but to be proud of her. Hindi ko na mabilang kung ilang beses kong isinigaw ang pangalan niya o kung ilang beses akong napapalaklak. I feel l
Isaiah’s Point of View"Hoy Treia, come here!" Chandria said, referring to the girl who went inside their house.Chandria is one of my brother's friend and we are here in their house. Isagani bring me with him because I will be left alone in our house, it's fine being alone though, I can call Mateo and play basketball with him but my mother insisted and told me to join my brother.My brother has a lot of circle of friends and I can say that this circle is the most special for him. I've known them for years because they usually hang out in our house.The girl who was about to go upstairs suddenly stopped walking and faced us. She looks tired, her hair is in a messy bun and her face is covered with sweat. She's holding a bunch of paper on her hand whil
"Joke 'yon, beh?" Grace sarcastically said, she even rolled her eyes at me.Natawa lalo ako sa reaction nila. Tumayo pa si Grace at nag walk out, sa kitchen yata pumunta. Wait, is she serious?"Sa tingin mo matutuwa kami knowing na aalis ka?" si Iris. Mukhang seryoso ito at galit na nakatingin sa'kin.Natahimik ako dahil doon. Kakaibang despidida party yata ang napuntahan ko. Magsasalita na sana ako nang maunahan ako ni Mads."Aalis siya? Saan ka pupunta?" inosenteng tanong nito.Napa-face palm ako, binatukan naman siya ni Kendall at si Grasya na nag-walk out ay tumawa ng malakas, rinig na rinig siya sa buong penthouse.
Muntik na 'kong masamid dahil sa sinabi niya. They doesn't know about what happened to us, wala rin akong balak sabihin sa kahit na kanino. As much as possible, I want to keep our problems. Baka kasi mas lalo lang lumaki kapag pinagsabi namin sa iba, mas maraming nakakaalam, mas magulo.Lumipas ang mga araw, pinayagan nang umuwi si Papa dahil maayos na ang lagay nito ngunit hindi muna siya pwedeng pumasok sa trabaho dahil kailangan niya pang magpahinga ng ilang araw. Isaiah is always sending me a message, tuloy tuloy pa rin siya sa pagpapaalala sa'kin sa mga dapat kong gawin araw-araw. Minsan nga nakakalimutan ko nang kumain pero dahil sa message niya, bigla kong naaalala. Tinupad niya naman yung pakiusap ko na huwag muna siyang magpakita sa'kin at sa ilang araw na 'yon, nakapag-isip isip na 'ko.I already booked a ticket, bukas ng gabi na ang flight namin papunta sa New York, sabay kami ni Ri
I couldn't contain it, I just want to cry and cry all day pero pinigilan ko dahil ayokong makita niyang umiiyak ako. Ayokong makita niyang mahina ako ngayon."You knew yet you didn't even told me? How dare you, Isaiah!" my voice thundered.Agad na napalitan ng pagkabahala ang itsura niya. Lumapit ito sa akin para pakalmahin ako pero bawat pagdampi ng kamay niya sa balat ko, siya namang pag-iwas ko. Panay ang paghampas ko rito, hindi ko na naisip kung nasasaktan ba siya kasi ako, sobrang nasasaktan ako!I told him everything, wala akong nilihim sakaniya. Alam niya kung gaano ko kagustong malaman ang dahilan kung bakit ayaw sa'kin ng pamilya ko, alam niya kung gaano ako katakot makagawa ng pagkakamali dahil baka tuluyan na nila akong hindi tanggapin. Alam niya rin kung gaano ako
Nagpasya akong umalis sa hospital noong araw na 'yon, I drive all the way to Isaiah. Sigurado akong nasa condo lang siya. He's sick, mag-isa lang siya roon kaya walang nag-aalaga sakaniya. I felt bad becase of it, I should be the one to take care of him, ni hindi niya sinabing may sakit pala siya. The hell, Treia, you're out of your fucking mind for the past days!Dumaan ako sa fastfood restaurant at pharmacy para bumili ng makakain at ng gamot. I have spare key kaya madali kong nabuksan ang room niya. I saw him on the couch nakahiga ito at hindi pa nagpalit ng damit, mukhang kagagaling lang sa trabaho. He looks tired and cold, nakayakap siya sa sarili niya at nanginginig pa.My baby's sick.Ibinaba ko ang mga binili ko at agad na nagtungo sakaniya. I held his cheeks, mainit ito. Bahagyang dumilat ang mata niya, kasunod no'n ang paghaplos niya sa kamay kong nakahawak sa pi
Kararating lang namin sa ospital, my father is in the ICU, fighting for his life. Sumabay nalang ako kay Isaiah patungo rito, hindi ko kasi alam kung kaya ko bang mag drive knowing that one of the important person in my life is in danger. Iniwan namin ang kotse ko roon, he promised to take care of that. Isaiah never leave my side, my mother is also here with us, nakaupo lang kami sa labas ng ICU habang hinihintay na matapos ang operasyon. Si Ate naman hinatid daw pauwi si bunso pauwi. No one told me what happened to Papa, parang iwas silang lahat sa'kin nang dumating ako, even my mother.Napatayo kami nang makarinig ng ingay, patungo sa'min si Tita at mukhang galit na galit. Huminto siya sa harap ko, akmang sasampalin na 'ko ngunit naiwan sa ere ang kamay niya at dinuro-duro nalang ako nang makita kung sinong nasa tabi ko."You.. this is all your fault!" her voice thundered.