Chapter 19

“Itali mo ang bangka, Kuya. Baka makalimutan mo na naman.”

Muling napabuntonghininga si Rey Jhon nang makitang umalis na si Y'da Mae na nagawa pa talagang ipaalala na itali niya ang bangkang ginamit nila. Hindi pa rin talaga siya makapaniwala na naging ganito ang buhay nila at hindi niya alam kung masasanay ba siya sa ganitong buhay. Pakiramdam nga niya, parang panaginip lang ang lahat. Sana panaginip nga lang, para may chance pa siyang magising.

Tila sobrang bilis ng paglipas ng panahon, halos hindi man lang nagsink-in lahat ng nangyari sa utak niya. Halos hindi siya nakapagpaalam sa lahat ng maiiwan niya sa siyudad bago sila pumunta sa lugar na hindi niya inakalang mapupuntahan niya. Pero naisip niya rin, may maiiwan ba talaga siya? May maghihintay pa kaya sa pagbabalik niya?

Kung makakabalik nga ba? Muli na naman siyang napabuntonghininga. Ang hirap ng ganito. Iyong tipong hindi mo alam kung makakabalik ka pa ba sa lugar na pinanggalingan mo.

Pero kung siya ang tatanungin, gusto na