บทที่ 3 ตัวตนของเอราเบล ลี
คุณแม่มาราลินชอบอ่าหนังสือมาก มีบริษัทสำนักพิมพ์เป็นของตนเอง ถ้าเอาชื่อสำนักพิมพ์ไปค้นพบว่ามีชื่อเสียงมากๆในประเทศนี้
ซึ่งลูกค้าส่วนใหญ่ของสำนักพิมพ์นี้คือเด็กตั้งแต่อายุ 13-35 ปี หนังสือส่วนใหญ่เป็นวรรณกรรม จิตวิทยา การพัฒนาตนเอง ที่อ่านง่ายมาก นี่คงเป็นสาเหตุที่ทำให้เอราเบลอยากไปเป็นบรรณารักษ์ห้องสมุดมั้ง
ในความคิดเธอ ถ้าเอราเบลเรียนบรรณารักษ์ตั้งแต่แรกพ่อแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรไม่ใช่เเหรอ ดูจากการใช้ชีวิตสปอยลูกขั้นสุดของครอบครัวนี้แล้ว ไม่มีทางที่จะไม่อนุญาตให้เธอเรียน แล้วก็มีอีกธุรกิจหนึ่งที่คุณแม่เอราเบลทำไปควบคู่กับการเปิดสำนักพิมพ์คือการให้เช่าพื้นที่สำนักงานและห้องสมุดสาธารณะ
สรุปแล้วตระกลูลีเป็นตระกุลราชนิกูลของประเทศนี้และรวยมาก เป็นตะกูลที่ดีงาม เอราเบลเป็นลูกคนที่สองของตระกูลนี้ แต่เท่าที่ดูไม่ค่อยมีข่าวหรือรูปเกี่ยวกับเธอในเน็ตเลยหรือเธอไม่ชอบ?
‘เธอจะเป็นเอราเบลต่อไป จนกว่าจะหาคำตอบได้ว่าเธอต้องมาทำอะไรที่นี่ และทำไมต้องเป็นคนนี้’
‘เธอต้องไปอยู่ในที่ ๆ พระเจ้าเห็นสมควรไม่ใช่หรือ’
เธอใช้ชีวิตกับคนที่มีความโลภมานับไม่ถ้วน สิ่งที่เธอต้องการคือเงิน หลังจากเอามือถือชาร์จจนเต็มคาดหวังอย่างมากว่าจะมีแอพธนาคารในมือถือ ดีที่ระบบเป็นแบบสแกนลายนิ้วมือ
มีทั้งหมดสามบัญชีสามธนาคาร บัญชีหนึ่งอย่าเรียกว่ามีเงินเลยเรียกว่าเศษเงินดีกว่า อีกบัญชีถือว่าสร้างความพอใจแก่เธอเป็นอย่างมาก เอาเป็นว่าช่วงที่เป็นเอราเบลก็คือใช้ชีวิตไม่อดตาย
เธอค้นไปเรื่อย ๆ จนมาถึงตอนเช้า ดีที่วันนี้เป็นวันหยุดไม่ต้องไปทำงานหอสมุด วันนี้เธอจะกลับไปบ้านที่พ่อแม่เอราเบลซื้อให้ที่อยู่ใกล้ๆหอสมุด เธอให้คุณลุงคนขับรถมาส่งเธอ
‘ขอบคุณที่เอราเบลคนเก่าที่ใช้ประตูบ้านเป็นระบบสแกนลายนิ้วมือ’ สภาพโดยสังเกตเป็นตึกสี่ชั้น(รวมชั้นดาดฟ้าด้วย) เป็นตึกสไตล์อังกฤษ หน้ากว้างของตึกกว้าง 8 เมตร และมีชั้นใต้ดิน ทุกชั้นจะมีหน้าต่างกระจกบานใหญ่สไตล์โมรอกโกสูงประมาณ 5 เมตร
ข้างในตกแต่งด้วยศิลปะฝรั่งเศสผสมกับความโมเดิร์น เปิดประตูมาข้างในชั้นแรกเป็นห้องรับแขก โซนด้านหลังของชั้นแรกเป็นโรงจอดรถที่จอดรถได้ 2 คัน ชั้นสองเป็นห้องหนังสือกึ่งห้องทำงานแถบจะจำลองมาจากคฤหาสน์มาเลย ชั้นสามเป็นห้องนอน ส่วนชั้นดาดฟ้าเป็นเรือนกระจกที่มีส่วนย่อมๆอยู่ข้างในสำหรับนั่งดื่มชาและอ่านหนังสือ ‘เธอว่ามันสงบดีนะ’
หลังจากเดินสำรวจเสร็จ เธอเข้ามาห้องทำงานเพื่อเข้าศึกษาอาชีพบรรณารักษ์ให้มากขึ้นตามเอกสารการสืบค้นของเอราเบล
เมื่อเช้าแล้วเธอจึงลุกเดินไปอาบน้ำ ตู้เสื้อผ้าของเอราเบลมีแต่เสื้อฮูดกับกางเกงวอร์ม เธอไม่สามารถทำความเข้าใจรสนิยมเอราเบลได้จริงๆ เธอจิตตกถึงขั้นไปแก้ผ้าหน้ากระจกแล้วเพื่อดูให้ชัดๆว่าเอราเบลรูปร่าง หน้าตาเป็นยังไง
เอราเบลมีโครงหน้าที่คมชัด คิ้วตรง ตาเหมือนจิ้งจอก ผิวผ่องเหมือนมุกมันวาว รูปร่างดูดีสมกับเป็นสุภาพสตรีชั้นสูง แต่ก็ยังไม่เข้าใจรสนิยมการแต่งตัวของเอราเบลอยู่ดี
เธอได้ขอให้เลขาของคุณแม่เอราเบลไปรับบัตรเครดิตที่เธอนั่งทำไปเมื่อคืนวาน แล้วให้คุณลุงคนขับรถนำบัตรเครดิตพร้อมกับขนเอาเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า เครื่องประดับต่าง ที่เธอจัดเก็บเอาไว้จากที่นั่นมาให้ตอนเช้า พร้อมให้ช่วยวานหาบอดี้การ์ดที่ไม่ได้มีธุระอะไรมากับเธอสองคน ยังไงวันนี้ก็ต้องซื้อของเยอะมาก
ดังนั้นวันนี้เธอจะขับไปซื้อของในห้าง เสื้อผ้าที่เอราเบลใส่ มันคนละสไตล์กับเธอ ‘แต่จะว่าไปกางเกงวอมก็ใส่สบายเหมือนกันนะ’
วันนี้เธอใส่จั๊มสูทสีขาวของ Chanel ตรงเสื้อจะเป็นคอลึกยาวเป็นตัววี ส่วนช่วงขาเป็นแบบผ่าขากางเกงขึ้นมาสูงเลยระดับหัวเขาตรงระหว่างช่วงบนกับช่วงล่างมีประดับด้วยเข็มขัดมีตรา Chanel อยู่ตรงกลางและคำว่า Chanel อยู่ทั้งซ้ายและขวา
เธอใส่สร้อยมุกยาวลงมาทบกันสามสี่ชั้น ต่างหู Dior ไข่มุกและคำว่า Dior อยู่ด้านหลัง สวมนาฬิกาของ Oxxx ‘ส่วนมือก็ใส่แหวนให้ครบสิบนิ้วไปเลยจ้าาา’ ส่วนรองเท้าก็เป็นของ Dior จากนั้นเธอเดินไปเปิดโรงรถ คันที่เธอเห็นคือรถโรลส์-รอยซ์ สีเทาขีดด้วยเส้นพูกันสีแดง มันสวยบาดตาบาดใจจริงๆ ไม่นานเธอขับรถมาถึงห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งใจกลางเมือง
สิ่งแรกที่จะซื้อคือของใช้ส่วนตัว สกินแคร์ ผลิตภัณฑ์บำรุงผมและผิวกายต่างๆ น้ำหอม ชุดชั้นในต่างๆ ถึงโลกนี้จะไม่มีเซโฟร่าแต่ก็มีเซนจูรี่ที่คล้ายกับเซโฟร่าที่เคยไปคณะตอนเป็นสาว ในตอนที่เป็นสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่ง เธอไม่ได้มีเวลาว่างขนาดที่จะมานั่งเลือกอะไรใส่เอง ส่วนใหญ่ทางสำนักประธานาธิบดีเป็นผู้เลือกให้
เสื้อผ้าของเอราเบลนั้นสำหรับเธอมันดูใช้ไม่ได้เลย ไม่ว่าจะชุดนอน ชุดอยู่บ้าน หรือชุดทำงาน บอกเลยว่าวันนี้ฉันต้องได้ชุดทำงานใหม่ของเอราเบล
เพราะเมื่อวานมาแบบงงๆนั้น การทำงานที่ต้องขึ้นไปปีนบันไดสูงๆ การใส่กระโปรงทรงเอเป็นอะไรที่ลำบากมาก
ยังไงเสีย งานนี้น่าจะใส่กางเกงเหมาะสมกว่าอาจจะเป็นกางเกงทรงกระบอกหรือเข้ารูปของ Ralph Lauren หรือ Max Mara หรือแบรนด์อื่นๆก็ได้ถ้าเธอถูกใจ เสื้ออาจจะเน้นไปทางผ้าซาตินหรือผ้าที่น้ำหนักเบาใส่สบายระบายอากาศได้ดี เพราะเอราเบลไปอยู่แผนกที่หนังสือที่ต้องเป็นสุญญากาศทั้งหมด
ทำให้ตรงนั้นอากาศอาจจะร้อนได้ อากาศหายใจอาจจะไม่มีด้วย รองเท้าคงใส่เป็นผ้าใบแทนมันง่ายต่อการเคลื่อนไหว
เมื่อวานที่สำรวจดูเอราเบลมีรองเท้าผ้าใบหลายคู่เลย แทบจะกินพื้นที่ชั้นล่างไปเกือบทั้งหมดเลย อีกอย่างในห้องนั้นคงพกโทรศัพท์เข้าไปด้วยไม่ได้เพื่อป้องกันคลื่นอะไรสักอย่าง ที่มีผลกระทบต่อหนังสือมั้ง ‘เกิดมาฉันก็พึ่งได้ตอนอ่านเอกสารสิบค้น มันเลยเจอมานิดหน่อย’
โลกแห่งนี้ไม่ต่างอะไรกับโลกเก่ามากนัก ไม่ต้องเปลี่ยนหรือทำความเข้าใจอะไรที่ซับซ้อนมากนอกจากเทคโนโลยี โดยเฉพาะสิ่งที่เอราเบลเรียน ‘อยากจะทำหน้าเหม็นบูดใส่มาก’ บางอย่างที่เราคุ้นเคยก็ไม่คุ้นเคยอีกต่อไป ความเคยชินที่มีมันก็หายไปด้วย บางทีใจมันก็โหวงๆเหมือนกัน
แฟชั่นที่นี่มีอะไรน่าสนใจเยอะมาก Luxury Brand ไม่ต่างอะไรกับโลกเก่ามากนัก แต่ก็มีแบรนด์น้องใหม่มาเพียบและกำลังเป็นที่นิยมของกระแสโลกของที่นี่
‘รอเธอจะการอะไรเสร็จก่อน หึ ๆ เหมา...เหมาให้หมด’
"สวัสดีครับคุณผู้หญิง" เธอพยักหน้าตอบกลับไปและแจ้งกับพนักงานว่าได้ทำการนัดผ่านเมลมาแล้ว
เธอชอบนาฬิกาเพราะมันคือความสุนทรีย์ทางจิตใจอย่างหนึ่ง เธอไม่สนความถูกแพง เธอชอบแบรนนี้มาตั้งแต่เป็นสาวจนตอนนี้ยังชอบอยู่จึงไม่แปลกถ้าเธอจะสะดุดตากับตัวการ์ตูนสนูปปี้น่ารักด้วยกตัวเรือเป็นสีขาว ส่วนเข็มหน้าปัดเป็นสีน้ำเงินที่เคยมี เหมือนมองตาก็รู้ใจพนักงานหยิบเรือนสนูปปี้ออกมาให้ลอง
ไม่จบแค่นั้นสายตาเธอไปหยุดอยู่ที่ชั้นวางด้านบนเรือนั้น ตัวเรือนทำจากทอง ขอบหน้าปัดและตัวเลข 12 ตำแหน่งถูกประดับด้วยเพชร พื้นหลังหน้าปัดประดับด้วยแผ่นหอยมุก
มันสวยมาก เธอไม่รอช้าที่จะยื่นบัตร MD well ให้กับพนักงานพร้อมบอกรุ่นที่อยากได้
ถ้าให้พูดถึงความพิเศษของบัตร MD well คงเป็นใบเดียวบนโลกแห่งนี้ที่ธนาคารที่มีความทันสมัยด้านเทคโนโลยีสูงสุดเป็นผู้มอบให้เอราเบล เพราะทางธนาคารพิจารณาคุณสมบัติต่างๆแล้ว ความพิเศษคือสามารถใช้จ่ายซื้อทุกอย่างบนโลกได้หมดที่สามารถรูดได้ แต่พิเศษกว่านั้นคือใบนี้ถูกจำกัดสิทธิ์คนทำที่เป็นนักบินอวกาศเท่านั้น ซึ่งเอราเบลเธอเป็น
เลขาของคุณแม่ของเอราเบลบอกว่าคุณแม่แปลกใจมาก เมื่อรับรู้ว่าลูกทำบัตรเครดิต เพราะปกติเอราเบลไม่ชอบอะไรแบบนี้ ส่วนใหญ่ถ้าเป็นเงินที่ใช้ในชีวิตประจำวันจะให้พ่อบ้านเป็นคนกดเงินสดเก็บไว้ให้เธอและนำไปเก็บในตู้เซฟด้านล่างของตึกสี่ชั้น
อยากได้อะไรก็กดสั่งออนไลน์ ไม่ต้องพูดถึงของลักซ์ชัวรี่แบรน์ส่วนใหญ่เป็นพี่ชายแม่และพ่อเป็นคนซื้อให้ ด้วยความรักลูกมากเลยทำเพิ่มให้อีกใบคือ FRM มีความพิเศษตรงที่ใบนี้มี 2 ใบในโลก จากธนาคารที่การันตีตัวเองว่ามีความปลอดภัยมากที่สุดในโลกกว่า 50 ปี และตัวบัตรถูกสร้างขึ้นมาอย่างพิเศษโดยการทำจากหินอุกาบาตที่แพงที่สุดในโลก บัตรทั้งสองสลักชื่อว่าเอราเบล ลี
ตอนรูดซื้อสกินแคร์ แค่ใบเดียวก็ตลึงไปหลายคนแล้ว แต่พอทราบยอดที่ต้องชำระก็ไม่แปลกใจเท่าไร Lancôme , Giorgio Armani , CLÉ DE PEAU BEAUTÉ , Dior , Chanel , Gucci , YSL , Tomford , Hermes , Bobbi Brown , Hourglass , Charlotte Tilbury , Jo Malone , Dyson , L’occitane ความจริงมีมากกว่านี้แต่เธอจำไม่ได้ว่าซื้ออะไรไปบ้าง แต่เธอจำได้ย่างหนึ่งคือเธอได้คูปองเกือบสองพันใบ แน่นอนว่าเก็บไว้ในแอพได้แต่อย่าลืมนะว่าฉันยังไม่กับโลกนี้อยู่ ใครจะไปคิดว่าช่วงนี้เขาแจกคูปองกัน
เธอให้คนของแม่เอราเบลรอรับของแทนไปก่อน ส่วนเธอเดินออกมาจากร้าน แล้วมายัง A. Lxxx & xÖxxx ที่ทำการนัดไว้แล้ว ร้านเป็นนาฬิกาสัญชาติเยอรมันที่ตรงกับจริตฉันที่สุด
"สวัสดีครับ คุณผู้หญิง"
"ค่ะ ฉันมาตามที่นัดไว้…”
ภายไป 15 นาที
เธอได้ LITTLE xxxxx x MOON xxxxx ที่จะมีตัวเรือเป็นเงิน ล้อมรอบด้วยเพชร ข้างในแผ่นรองหน้าปัดจะเป็นท้องฟ้าที่มีดาวประดับระยิบระยับสวยมาก ส่วนสายนาฬิกาเป็นหนังสีน้ำเงินพลาดไม่ได้เลยกับคอนxxxxที่เป็นที่รักตลอดกาลของเธอ เธอได้รุ่น ÉGÉRIE xxxxx สีน้ำเงินมา
Shop สุดท้ายของวันนี้คือ Phostym เธอได้ทำการสั่งออนไลน์ไปแล้ว เหลือแค่มารับของและจ่ายเงินระหว่างนั้นเธอได้ยินเสียงผู้หญิงคนหนึ่งกับเพื่อนของเธอคุยกันเสียงดังมาก
“แกดูสิ ผู้หญิงคนนี้สวยมากเลย”
“ก็แค่เศรษฐีใหม่ ที่ชอบทำตัวอวดรวย หึ” หืม ฉันว่า ฉันกับกับผู้หญิง 2 คนนั้น ไม่เคยรู้จักกันนะ
มันน่ารำคาญมาก เธอเดินไปบอกพนักงานว่ามีที่ส่วนตัวกว่านี้ไหม ก่อนที่จะตามพนักงานไปก็ยังไม่วายถูกแขวะ
“ทนไม่ได้เเหรอ ก็นะมันคือความจริงหนิ”
“ดูจากหน้าตาเธอแล้ว ไม่ได้ระดับเดียวกับฉันเหรอก คงเป็นพวกเศรษฐีหน้าใหม่ อีกไม่นานคงคิดจะจับผู้ชายรวยๆ” ทนฟังมาตั้งนานคิดว่าจะมีสาระกว่านี้เสียอีก
“คุณพ่อคุณแม่ของฉันเป็นลูกค้าของที่นี่มานาน เรียกได้ว่าครอบครัวค่อนข้างจะผูกพันกับ Phostym คุณเข้าใจกับประโยคที่ฉันกล่าวไปข้างต้นไหมคะ”
“แก!”
“ครอบครัวไม่สอนเหรอคะ เรียกจิกหัวคนอื่นมันไม่ดี”เธอเดินเข้าไปหาพนักงาน
“คะคุณท่าน”
“ฉันจะกลับแล้วค่ะ ส่วนของส่งให้กับคุณผู้ชาย 2 คนนั้นได้เลยนะคะ”
“นี่เธอ ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร”
“ขอโทษค่ะ ทางเราไม่สามารถให้ข้อมูลได้ เป็นกฎของทางร้านค่ะ”
“เธออยากตกงานฉันใช่ไหม”สีหน้าของพนักงานที่ถูกถามซีดมาก
“คุณผู้หญิง วันนี้เรามีสินค้าพิเศษมาใหม่ เชิญคุณผู้หญิงเข้าห้องส่วนตัวนะคะ วันนี้ดิฉันจะบริการคุณผู้หญิงเองค่ะ” จากนั้นผูหญิงคนนั้นเดินเชิดหน้าไป
Phostym employee part
"หัวหน้า คนที่ออกจาก shop เมื่อกี้ใครเหรอ สวยมากเลย ตาดุ๊ดุ"
"ฉันก็พึ่งรู้จักเธอวันนี้แหล่ะ เพราะส่วนใหญ่ฉันรู้จักแต่พ่อแม่กับพี่ชายเธอ วันนี้ฉันเพิ่งเห็นหน้าเขาเป็นครั้งแรก"
"หัวหน้า…เธอคือราเบล ลี?"
"ใช่ ถ้าคราวหน้ามาหรือแจ้งมาก่อนว่าจะมา ก็ทำการปิดshopได้เลย ไม่งั้นได้ขายหน้าแบบวันนี้แน่ๆ"
"ยิ่งคิดยิ่งขนลุก"
.
.
.
เช้านี้เธอเตรียมตัวพร้อมมาก ใส่ชุดสูทสีฟ้าของ Ralph Lauren กับรองเท้าผ้าใบสีขาวรุ่น Adidas Stan Smith กระเป๋า Dior St Honore สี Dark Denim Grained Calfskin
วันนี้จะไม่เหมือนกันทุกวันเพราะเธอจะขับของโรลส์-รอยซ์ไป ‘เอราเบลคนก่อนแทบจะไม่ใช้รถเลยนอกจากจะออกนอกเมืองจริงๆ’ เธอศึกษาก่อนมาทำงานประมาณหนึ่ง ที่ทำงานของเอราเบลคือหอสมุดแห่งชาติ ทุกๆปีจะเปิดรับสมัครบรรณารักษ์ฝึกหัดหนึ่งคนจากหนึ่งพันหรือสองพันคน แต่พอเข้ามาฝึกแล้วใช่ว่าจะได้บรรจุเลย เพราะว่าเมื่อหกเดือนก่อนเอราเบลยังเป็นบรรณารักษ์ฝึกหัดอยู่ กระทั้งเธอมาเอกสารซองนั้นเธอเอราเบลไม่ยอมเปิดดูว่าเธอนั้นได้รับเอกแล้ว ‘เธอจะเศร้าเสียใจไหมนะถ้ารู้ว่าตอนนี้เธอทำมันสำเร็จแล้ว’ เอกสารฉบับนั้นแสดงความยินดีตอบรับเอราเบลได้เป็นบรรณารักษ์เต็มตัว
ปีนี้มีการกำหนดการสมัครบรรณารักษ์ฝึกหัดออกมาแล้ว แน่นอนว่าสำหรับคุณสมบัติของการเป็นสมัครเป็นบรรณารักษ์ของหอสมุดแห่งชาตินั้น ต้องสอบให้คะแนนได้มากกว่าหรือเท่ากับคนที่สอบบรรจุเป็นบรรณารักษ์คนล่าสุดของหอสมุดแห่งชาติ
“อ้าว วันนี้หล่อนไม่นอนห้องสมุดเหรอย่ะ”
เธอยังไม่ทันได้ก้าวเข้าประตูเลย จังหวะเยี่ยมจริงๆ คนที่เอ่ยทักเธอไม่ใช่ใคร คนนั้นคือคนที่แขว่ะเธอ ตั้งแต่เธอเข้ามาในร่างของเอราเบล หมอนั้นชื่อ รอน รอนเวล แต่ตอนไปนี้เธอจะเรียกนางว่ารอนนี่
“ฉันอยากกลับบ้านไปนอนให้เต็มอิ่มน่ะ” นางทำหน้าตกใจใส่เธอ
“นี่หล่อน นี่เป็นไม่กี่ครั้งที่หล่อนจะตอบคำถามฉันในรอบหลายเดือนนี้ ฉันอเมซิ่งมาก” ฉันยิ้มกว้างๆให้รอนนี่
“เเหรอ งั้นต่อไปฉันจะตั้งใจฟังนายพูดนะ เรียกเอราก็ได้นะ หล่อนมันดูไม่สุภาพ”
“แหม่ พอเป็นบรรณารักษ์เต็มตัวชักเอาใหญ่แล้วนะ คำพูดคำจา รุนแรงส์!!” ฉันหันกลับไปตอบว่า
“ก็นิดนึง~ รอนนี่คนหล่อ~~~”
“อร๊ายยย นะ...นี่…หล่อน ฉันออกจะสวย หึ”
“จ้าาา รอนนี่คนสวยยยย”
“แล้วทำไมวันนี้อยู่ดีๆลุกขึ้นมาแต่งเนื้อแต่งตัวคะ คุณเอรา~~”
“พอดีบรรจุแล้ว จะทำอะไรก็ได้ค่ะ รอนนี่เราจะยืนคุยกันหน้าประตูจริงๆเเหรอ เข้าไปข้างในก่อนได้ไหม”
“ย่ะ เดินเข้าไปสิ!” เธอได้แต่เดินส่ายหน้าเข้าไปข้างใน พอเข้ามาถึงรอนนี่ก็ยังพูดไม่หยุด โถ่เอ้ยย…ได้คนพูดมากเป็นเพื่อนแล้วล่ะสิ
พวกเรามาถึงทางแยกก็ตกลงกันว่าจะไปกินข้าวด้วยกัน รอนนี่นั้นได้ดูแลตำราเกี่ยวกับแขนงวิชาวิทย์และวิศวกร ส่วนเธอน่าจะได้รู้ในเร็วๆนี้ละมั้ง แต่ตอนนี้กลับไปทำงานแบบเดิมก่อน
เธอเดินเข้ามาถึงห้องทำงานครั้งเมื่อที่เข้ามาในร่างนี้ เห็นแล้วหนักใจ… ทำเท่าไหร่ก็ไม่เสร็จสักที
วันนี้เป็นวันทำงานวันสุดท้ายนะเว้ยยย จะย้ายตำแหน่งแล้วว เท่าที่เช็คตารางมางานส่วนใหญ่จะมีแค่สองอย่าง งานเอกสารกับลงทะเบียนหนังสือถ้าเสร็จวันนี้ได้ ช่วงเย็นๆก็คงจะเอาไปวางที่ชั้นได้
**********************************************************
##เอมมารินเธออย่ามามู่ลี่ชุดวอร์มคนอื่นนๆ!!
##ชุดวอร์มไม่น่ารักตรงไหน!!
##เอมมารินคนขี้อวด!!
บทที่ 4 บรรณารักษ์หอสมุดแห่งชาติก่อนพักกลางวัน“ทุกคน ขออนุญาตครับ ผมขอรบกวนเวลาอันมีค่าของพวกท่านสักครู่ ผมมีข่าวจะแจ้ง ทางสำนักงานได้ส่งเอกสารมาให้ผมสักพักแล้ว แต่ตอนนี้ผมเห็นควรแล้วว่า เราจะแนะนำสมาชิกใหม่แต่ก็ไม่ใหม่เพิ่มาหนึ่งคน นั้นคือเอราเบล ลี จะเข้ามาเป็นบรรณารักษ์อย่างเต็มตัว (เสียงปรบมือ)” เธอยืนขึ้นเพื่อขอบคุณเสียงปรบมือ“ทุกคนน่าจะคุ้นเคยกับเอราเบลบ้างไม่มากก็น้อย”“แต่ว่าเป็นที่น่าหนักใจไม่น้อยสำหรับการจัดเอราเบลไปดูแลตำราแขนงอะไร ดังนั้นเรามารับน้องกันเถอะ5555” หลายคนต่างหัวเราะกันอย่างมีความสุขเหมือนหลุดออกมาอีกโลก เมื่อกี้ยังทำหน้าเคร่งเครียดกันอยู่เลย“รอนนี่ ทำไมพูดถึงรับน้องแล้วทำไมทุกคนดีใจขนาดนี้เเหรอ”“ไม่! บอก!” รอนนี่ทำหน้าแบบเยาะเย้ยเธอ อารมณ์แบบเธอเสร็จแน่!“เอาล่ะครับ ช่วงนี้เราจะทำการคัดเลือกน้องใหม่กัน ขอให้ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อมครับ อะไรที่สมควรพูดก็พูดแล้ว ดังนั้นผมขอตัวก่อนนะครับ” ผู้ชายคนนั้นได้จากไปแล้ว แล้วทุกคนหันมายอมให้เธอแบบมีเลศนัย รูสึกขนลุกอย่างไรก็ไม่รู้“ไป เที่ยงล่ะ ไปกินข้าวกิน” รอนนี่ดึงสติเธอกลับมา“ฉันลืมเอากระเป๋าตังมา มีมาแต่โทรศัพท
บทที่ 5 shopping ของคนรวยที่ชื่อเอราเบล7.00 น. ตี๊ดดดดดวันนี้ก็เหมือนทุกวัน ที่ตื่นมาต้องเช็คเมล ดื่มชามะนาว แซนวิชชิ้นหนึ่ง เธอกดเข้าในไอจี ในอดีตเธอเป็นเจ้าแม่แฟชั่นยังไงทุกวันนี้เธอก็เป็นอย่างนั้น แต่ส่วนใหญ่เวลาสั่งเธอจะให้พนักงานมาส่งให้ที่บ้าน แต่วันนี้เบื่อๆอาจจะเข้าไปรับเอง สองสามวันก่อนเธอเห็น กระเป๋ารุ่น BB เธอโทรสอบถามทางช็อป ว่ากระเป๋าใบเนี้ยเข้าที่ร้านไหม พนักงานบอกว่าอีกสองสามวันจะเข้า เธอบอกทางชอปว่าช่วยเก็บไว้ให้หน่อยได้ยินว่าของเข้าวันนี้ มีของเข้าชอปหลายอย่างเลย วันนี้วันหยุดว่าจะไปดูสักหน่อย อัพเดทไอเทม เธอสนใจกระเป๋าใบหนึ่งที่อยู่บนรันเวย์คือ caro bag (ที่ลายกระเป๋าเหมือนผ้ามัดย้อม)วันนี้เธอจะไปดูแบรนด์น้องใหม่จากนิตยสารแฟชั่นของประเทศนี้ เห็นว่ามีคนไปทำนายทายทักว่าจะขึ้นเป็นไฮเอนในอีกไปกี่ปี ไปดูหน่อยสิจริตเราจะตรงกันไหม ..The mall RHALoxxxxx “สวัสดีค่ะคุณท่าน รับชาหรือกาแฟดีคะ” สามสิบนาทีผ่านไป“คุณวีร่าของที่ offer มาฉันเอาทั้งหมดเลยนะคะ.”“ค่ะ คุณท่าน”..Dixxxxxx“สวัสดีค่ะคุณท่าน รับชาหรือน้ำส้มดีคะ” ยี่สิบนาทีผ่านไป“คุณเธอร์ ยังไงก็จัดส่
บทที่ 6 เยี่ยมเยือนบอกเลยว่าโต๊ะทำงานของเอราเบลเธอไม่ค่อยได้ใช้เท่าไร มันดูทางการเกินไป ส่วนใหญ่เธอจะมานั่งทำงานที่ห้องครัวและถือเป็นห้องนอนไปเลย เพราะโต๊ะทานข้าวฝั่งหนึ่งเป็นโซฟาติดกำแพง เป็นที่ดึงดูดคนจริงๆ ดูดให้ง่วงนะ ส่วนอีกฝั่งเป็นเก้าอี้ที่นิ่มมากจำนวนสามตัว ส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยได้นั่งเหรอก วางเอกสารเสียมากกว่า และไม่ต้องกลัวว่ามันจะรก เพราะแม่ของเอราเบลได้จัดการให้แม่บ้านที่คฤหาสน์มาทำความสะอาดประจำ เธอมีของไม่มากและจัดเก็บใส่กล่องเหมือนกล่องไปปิคนิกสองใบ ใบหนึ่งใส่เอกสาร อีกไปใส่เครื่องเขียนแล้วก็อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ รับรองว่ามันไม่รกขนาดนั้น สภาพตอนนี้ไม่ต่างกับเด็กมหาลัยที่ชอบทำตัวเป็น one night miracle ดีหน่อยที่เอราเบลตัดแว่นแบบกรองแสงสีฟ้าไว้เยอะ ไม่งั้นได้สายตาสั้นและล้าแน่ ๆ ไหน ๆก็นอนดึกแล้ว ฉันคลิกที่หน้าเว็บไซต์มหาลัยเพื่อเข้าไปดูคณะการบินและอวกาศ อืมมม…. บางทีก็พูดไม่ออกกับมหาลัยนี้แฮะคณะนี้กินเนื้อที่แล้วไปครึ่งหนึ่งของมหาลัย เอาไปทำอะไรเยอะแยะ จากนั้นเข้ามาอ่านหระทู้(คล้ายกับกระทู้พันทิพย์บ้านเรา) เม้าว่า ความจริงแล้วมหาลัยนี้จะสร้างมาเพื่อผลิตคนที่
บทที่ 7 การพบกันที่ไม่เหมือนการพบกัน“ตาคุณแล้วครับ คุณคิดว่าไง”“โดยความคิดเห็นส่วนตัวของฉันนะคะ ถ้าพูดให้ถูกสมัยก่อนวรรณกรรมไม่ได้เป็นที่นิยมในจักรวรรดิทางใต้ แต่มีกลุ่มมหาอำนาจบางกลุ่มต้องการทรัพยากรเพื่อมาพยุงเศษฐกิจของประเทศตนเลยต้องมีการแสวงหาแหล่งวัตถุดิบ ด้วยเหตุนี้จักรวรรดิซัมเซราเลยทำการล่าอาณานิคมฝั่งโซนตะวันออก เริ่มแรกมีการใช้กำลังทหารเข้ามาก่อน ต่อมาก็เริ่มมีการยัดเยียดวิถีชีวิตของตนเองให้ประเทศที่ตกเป็นอาณานิคม” “วรรณกรรมก็เป็นส่วนหนึ่งในนั้น การเขียนเรื่องราวด้วยตัวหนังสือที่ยาวเป็นหน้าประเทศแถวนี้เขาไม่นิยมทำกันเหรอก วรรณกรรมนั้นเราอาจเห็นโดยทั่วๆไปว่าเป็นแนวสร้างสรรค์และบันเทิงที่เห็นได้ในปัจจุบัน แต่ว่านะช่วงสมัยที่ตกเป็นเมืองขึ้นของประเทศเจ้าอาณานิคมนี้ถูกใช้เป็นเครื่องมือทางการเมืองของแต่ละฝ่าย ปลุกปั่นให้คนที่คิดเอนเอียงมาฝั่งเราลุกขึ้นสู้กับอีกฝั่ง โดยการบอกเล่าเรื่องราวของผู้คนในสมัยและช่วงเวลานั้น แน่นอนว่าวรรมกรรมบางเรื่องถูกควบคุมโดยรัฐบาลดังนั้นเนื้อหาที่มีค่อนข้างเชียร์รัฐบาล แต่ว่าในยุคของพวกเรา ต้องฟังหูไว้หู” “ถ้าคิดจะอ่านหนังสือของใครสักคนจริงๆ เกี่
บทที่ 8 นิคโคสัน ฮาฟ เอ็มไพร คือใคร?ครืนๆๆ“เชิญนั่ง”“เรื่องที่ให้ไปทำ ถึงไหนแล้ว”“ทางเราได้จัดหาคนที่เหมาะสมเรียบร้อยแล้วพร้อมเดินทางในอีก สามเดือนข้างหน้าค่ะ”“นโยบายเอกสารข้อตกลง เตรียมเรียบร้อยแล้วครับ”“เพิ่มไปอีกคน” ทุกคนต่างทำหน้างง“ใครคะท่าน”“คนนี้” ฮาฟได้ยื่นเอกสารให้กับผู้ดูแล“แต่เธอไม่ได้ทำงานในส่วนของเรานะคะท่าน”“เธอมีความสำคัญกับการทำสัญญาครั้งนี้เป็นอย่างมาก เราไม่ได้ไปที่นั่นเรื่องความพันธ์ทางการทูตอย่างเดียว เราไปมากกว่านั้น…..”“ค่ะท่าน”...พักเที่ยง“เอรา คุณเข้ามาพบผมในห้องทำงานหน่อย”“ค่ะ ผอ.”“มีจดหมายด่วนจากทำเนียบประธานาธิบดี”“คะ?" 'เธองงมาก เอราเธอไปทำเรื่องอะไรไว้อีกแล้วใช่ไหม!' เธอรับจดหมายมาแล้วเปิดอ่าน เนื้อหาข้างในทำเธอตกใจแล้วตกใจอีก“ผอ. คะ คือฉันงงไปหมดแล้วค่ะ”“บอกตามตรงว่าผมเองก็งงเหมือนกับคุณ มีหนังสือแต่งตั้งคุณมาเรียบร้อยแล้วว่าให้คุณไปเป็นที่ปรึกษาพิเศษร่วมกับคณะทูตที่จะเดินทางไปจักรวรรดิทางใต้เป็นการเฉพาะกิจ ผมได้เซ็นเอกสารอนุมัติให้คุณไปเรียบร้อยแล้ว แต่ยังไงคุณก็เป็นคนของที่นี่ เสาร์อาทิตย์คุณมาทำงานที่หอสมุดตามเดิมพอทางนั้นเรียบร้อ
บทที่ 9 เพื่อบ้านข้างๆที่ชอบสร้าปัญหาเฮือก!!! ฝันหรอกเหรอ…ฝันสินะ…เป็นฝันที่ไม่ดีเลยจริงๆ… พวกสารเลว…“อ้าวเอราเพิ่งตื่นเหรอ เร็วเข้า คุณโจวเรียกประชุมแล้ว”“ค่ะ จะรีบไปเดี๋ยวนี้ค่ะ” โธ่เอ้ย…สภาพดูไม่ได้เลย“มากันครบแล้วสินะ คุณชิกิประชุมได้เลย” คุณชิกิพูดเปิดประชุมไปเรื่อย ๆ ส่วนเธอขอนั่งตั้งสติสักครู่ เหมือนจะถอดสมองก่อนเข้าห้องประชุมแฮะ“ อย่างที่ทุกคนเห็นข่าวที่ออกมาตอนเช้าของวันที่ 8 เมษายน ผู้นำกวันซาได้เดินทางเยือนซิมบ์ในตอนนี้นานาชาติวิจารณ์การกระทำของผู้นำกวันซาที่ได้ไปเยือนซิมบ์ประเทศที่พึ่งทำรัฐประหารไป ” ทุกคนต่างตกอยู่ในสภาวะความกดดันโดยไม่รู้ตัว บรรยากาศเย็นๆเริ่มเข้ามาปะทะรอบๆตัวเรา“มีใครอยากจะเสนออะไรไหม”“ผมคิดว่าในช่วงนี้ยังไม่เหมาะเท่าไรที่ประเทศเราจะไปทำกิจการหรือลงทุนอะไรในซิมบ์”“ในมุมของผม ผมว่าเราไม่ควรตัดโอกาสขนาดนั้น เท่าที่ดูผมว่าซิมบ์ก่อนหน้าที่จะมีข่าวนี้ออกมา ซิมบ์ถือเป็นตัวเลือกที่ดีมาก”ตอนนนี้หลาฝ่ายต่างหนักใจเพราะซิมบ์ถือเป็นตัวเลือกที่ดีอันดับต้นของทุกๆฝ่ายพอข่าวที่ออกมาทำให้เราทุกคนขยับตัวลำบาก แต่ถ้าเรากระโดดเข้าไปตอนนี้เลย จะเป็นเราที่
บทที่ 1 เอมมาริน เคิร์ก“บอกว่าอย่ามายุ่ง!!”“แต่คุณคะ--”เพล้ง! เพล้ง! เพล้ง!“อย่ามาให้เห็นหน้าอีก!! และเอาไอ้เด็กเวรนี่ออกไปด้วย”เธอไม่รู้ว่าสามีของตัวเองเปลี่ยนไปเมื่อไหร่ เขาเริ่มมีพฤติกรรมรุนแรงแบบนี้ตั้งแต่ลูกเกิด หมอบอกว่าอุบัติเหตุรอบทำร้ายตอนนั้น เขาสูญเสียความทรงจำไป ผ่านมา 10 ปี ลูกของเราโตขึ้นมาก คาเชนก็ยังจำพวกเราไม่ได้ เธอได้แต่หวังว่าเขาจะจำพวกเราได้โดยเร็ว เอมมาริน เคิร์ก เป็นสุภาพสตรีหมายเลข 1 ของโซเรลคนนั้นคือเธอ สามีของเธอคาเชน เคิร์ก ประธานาธิบดีโซเรล คาเชน ปกครองโซเรลมากว่าสามทศวรรษ หลายปีที่ผ่านมาเขาเปลี่ยนไปมาก...เขาเหมือนคนที่เธอไม่รู้จัก ผู้คนต่างเรียกเขาว่า 'เผด็จการ''เผด็จการ' ไม่มีใครชอบความหมายของมัน แต่เราต่างถูกยกย่องด้วยถ่อยคำนี้ เราเผชิญกับหลายสิ่งหลายอย่างถูกกล่าวหาว่าคดโกงประเทศชาติ ขายชาติบ้างล่ะ‘ทั้งที่เป็นความจริงมันมีอะไรซับซ้อนกว่านั้น’ เบื้องหลังมีความจริงมากมายที่ถูกซ้อนเร้นอยู่‘แต่ใครจะสนกัน เขาสนแต่เรื่องฉาวโฉดของอีกฝ่ายกันทั้งนั้น’มีคนกล่าวหาว่าความฟุ้งเฟ้อของเธอมาจากการคอรัปชั่นของสามี...และใช่เธอรู้... แต่เพราะรักมาก
บทที่ 2 โลกใบใหม่ของเอมมาริน เคิร์ก-- จักรวรรดิเอเดน ย.ศ.2698 การประชุมสสมัชชา ในงาน SEEC (Southern Empire Economic Cooperation – SEEC) ครั้งที่ 49 –“Mr. President In the name of the Eden Empire. Our empire has been developing the space industry for a long time. Whether it's human resources or space technology. We have a great interest and desire to invest in your Southern Empire. When you have a cooperation policy open to investors. Our Empire welcomes and cooperates with the Southern Empire to develop its economy together. Thank you.”(เรียนท่านประธาน ในนามของจักรวรรดิเอเดนจักรวรรดิของเรามีการพัฒนาอุตสาหกรรมด้านอวกาศมาเป็นเวลาอย่างยาวนาน ไม่ว่าจะเป็นทรัพยากรคนหรือเทคโนโลยีอวกาศ ทางเรามีความสนใจและประสงค์อย่างยิ่งจะที่เข้าไปลงทุนในจักรวรรดิทางใต้ของพวกท่าน เมื่อพวกท่านมีนโยบายความร่วมมือเปิดรับนักลงทุน ทางจักรวรรดิของเรายินดีและจะให้ความร่วมมือกับจักรวรรดิทางใต้เพื่อพัฒนาเศรษกิจร่วมกัน ขอบคุณครับ)“And now I give the floor representative of Quanzaa ---”(ตอนไปผมจะให้พื้นที่นี้แก่ป
บทที่ 9 เพื่อบ้านข้างๆที่ชอบสร้าปัญหาเฮือก!!! ฝันหรอกเหรอ…ฝันสินะ…เป็นฝันที่ไม่ดีเลยจริงๆ… พวกสารเลว…“อ้าวเอราเพิ่งตื่นเหรอ เร็วเข้า คุณโจวเรียกประชุมแล้ว”“ค่ะ จะรีบไปเดี๋ยวนี้ค่ะ” โธ่เอ้ย…สภาพดูไม่ได้เลย“มากันครบแล้วสินะ คุณชิกิประชุมได้เลย” คุณชิกิพูดเปิดประชุมไปเรื่อย ๆ ส่วนเธอขอนั่งตั้งสติสักครู่ เหมือนจะถอดสมองก่อนเข้าห้องประชุมแฮะ“ อย่างที่ทุกคนเห็นข่าวที่ออกมาตอนเช้าของวันที่ 8 เมษายน ผู้นำกวันซาได้เดินทางเยือนซิมบ์ในตอนนี้นานาชาติวิจารณ์การกระทำของผู้นำกวันซาที่ได้ไปเยือนซิมบ์ประเทศที่พึ่งทำรัฐประหารไป ” ทุกคนต่างตกอยู่ในสภาวะความกดดันโดยไม่รู้ตัว บรรยากาศเย็นๆเริ่มเข้ามาปะทะรอบๆตัวเรา“มีใครอยากจะเสนออะไรไหม”“ผมคิดว่าในช่วงนี้ยังไม่เหมาะเท่าไรที่ประเทศเราจะไปทำกิจการหรือลงทุนอะไรในซิมบ์”“ในมุมของผม ผมว่าเราไม่ควรตัดโอกาสขนาดนั้น เท่าที่ดูผมว่าซิมบ์ก่อนหน้าที่จะมีข่าวนี้ออกมา ซิมบ์ถือเป็นตัวเลือกที่ดีมาก”ตอนนนี้หลาฝ่ายต่างหนักใจเพราะซิมบ์ถือเป็นตัวเลือกที่ดีอันดับต้นของทุกๆฝ่ายพอข่าวที่ออกมาทำให้เราทุกคนขยับตัวลำบาก แต่ถ้าเรากระโดดเข้าไปตอนนี้เลย จะเป็นเราที่
บทที่ 8 นิคโคสัน ฮาฟ เอ็มไพร คือใคร?ครืนๆๆ“เชิญนั่ง”“เรื่องที่ให้ไปทำ ถึงไหนแล้ว”“ทางเราได้จัดหาคนที่เหมาะสมเรียบร้อยแล้วพร้อมเดินทางในอีก สามเดือนข้างหน้าค่ะ”“นโยบายเอกสารข้อตกลง เตรียมเรียบร้อยแล้วครับ”“เพิ่มไปอีกคน” ทุกคนต่างทำหน้างง“ใครคะท่าน”“คนนี้” ฮาฟได้ยื่นเอกสารให้กับผู้ดูแล“แต่เธอไม่ได้ทำงานในส่วนของเรานะคะท่าน”“เธอมีความสำคัญกับการทำสัญญาครั้งนี้เป็นอย่างมาก เราไม่ได้ไปที่นั่นเรื่องความพันธ์ทางการทูตอย่างเดียว เราไปมากกว่านั้น…..”“ค่ะท่าน”...พักเที่ยง“เอรา คุณเข้ามาพบผมในห้องทำงานหน่อย”“ค่ะ ผอ.”“มีจดหมายด่วนจากทำเนียบประธานาธิบดี”“คะ?" 'เธองงมาก เอราเธอไปทำเรื่องอะไรไว้อีกแล้วใช่ไหม!' เธอรับจดหมายมาแล้วเปิดอ่าน เนื้อหาข้างในทำเธอตกใจแล้วตกใจอีก“ผอ. คะ คือฉันงงไปหมดแล้วค่ะ”“บอกตามตรงว่าผมเองก็งงเหมือนกับคุณ มีหนังสือแต่งตั้งคุณมาเรียบร้อยแล้วว่าให้คุณไปเป็นที่ปรึกษาพิเศษร่วมกับคณะทูตที่จะเดินทางไปจักรวรรดิทางใต้เป็นการเฉพาะกิจ ผมได้เซ็นเอกสารอนุมัติให้คุณไปเรียบร้อยแล้ว แต่ยังไงคุณก็เป็นคนของที่นี่ เสาร์อาทิตย์คุณมาทำงานที่หอสมุดตามเดิมพอทางนั้นเรียบร้อ
บทที่ 7 การพบกันที่ไม่เหมือนการพบกัน“ตาคุณแล้วครับ คุณคิดว่าไง”“โดยความคิดเห็นส่วนตัวของฉันนะคะ ถ้าพูดให้ถูกสมัยก่อนวรรณกรรมไม่ได้เป็นที่นิยมในจักรวรรดิทางใต้ แต่มีกลุ่มมหาอำนาจบางกลุ่มต้องการทรัพยากรเพื่อมาพยุงเศษฐกิจของประเทศตนเลยต้องมีการแสวงหาแหล่งวัตถุดิบ ด้วยเหตุนี้จักรวรรดิซัมเซราเลยทำการล่าอาณานิคมฝั่งโซนตะวันออก เริ่มแรกมีการใช้กำลังทหารเข้ามาก่อน ต่อมาก็เริ่มมีการยัดเยียดวิถีชีวิตของตนเองให้ประเทศที่ตกเป็นอาณานิคม” “วรรณกรรมก็เป็นส่วนหนึ่งในนั้น การเขียนเรื่องราวด้วยตัวหนังสือที่ยาวเป็นหน้าประเทศแถวนี้เขาไม่นิยมทำกันเหรอก วรรณกรรมนั้นเราอาจเห็นโดยทั่วๆไปว่าเป็นแนวสร้างสรรค์และบันเทิงที่เห็นได้ในปัจจุบัน แต่ว่านะช่วงสมัยที่ตกเป็นเมืองขึ้นของประเทศเจ้าอาณานิคมนี้ถูกใช้เป็นเครื่องมือทางการเมืองของแต่ละฝ่าย ปลุกปั่นให้คนที่คิดเอนเอียงมาฝั่งเราลุกขึ้นสู้กับอีกฝั่ง โดยการบอกเล่าเรื่องราวของผู้คนในสมัยและช่วงเวลานั้น แน่นอนว่าวรรมกรรมบางเรื่องถูกควบคุมโดยรัฐบาลดังนั้นเนื้อหาที่มีค่อนข้างเชียร์รัฐบาล แต่ว่าในยุคของพวกเรา ต้องฟังหูไว้หู” “ถ้าคิดจะอ่านหนังสือของใครสักคนจริงๆ เกี่
บทที่ 6 เยี่ยมเยือนบอกเลยว่าโต๊ะทำงานของเอราเบลเธอไม่ค่อยได้ใช้เท่าไร มันดูทางการเกินไป ส่วนใหญ่เธอจะมานั่งทำงานที่ห้องครัวและถือเป็นห้องนอนไปเลย เพราะโต๊ะทานข้าวฝั่งหนึ่งเป็นโซฟาติดกำแพง เป็นที่ดึงดูดคนจริงๆ ดูดให้ง่วงนะ ส่วนอีกฝั่งเป็นเก้าอี้ที่นิ่มมากจำนวนสามตัว ส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยได้นั่งเหรอก วางเอกสารเสียมากกว่า และไม่ต้องกลัวว่ามันจะรก เพราะแม่ของเอราเบลได้จัดการให้แม่บ้านที่คฤหาสน์มาทำความสะอาดประจำ เธอมีของไม่มากและจัดเก็บใส่กล่องเหมือนกล่องไปปิคนิกสองใบ ใบหนึ่งใส่เอกสาร อีกไปใส่เครื่องเขียนแล้วก็อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ รับรองว่ามันไม่รกขนาดนั้น สภาพตอนนี้ไม่ต่างกับเด็กมหาลัยที่ชอบทำตัวเป็น one night miracle ดีหน่อยที่เอราเบลตัดแว่นแบบกรองแสงสีฟ้าไว้เยอะ ไม่งั้นได้สายตาสั้นและล้าแน่ ๆ ไหน ๆก็นอนดึกแล้ว ฉันคลิกที่หน้าเว็บไซต์มหาลัยเพื่อเข้าไปดูคณะการบินและอวกาศ อืมมม…. บางทีก็พูดไม่ออกกับมหาลัยนี้แฮะคณะนี้กินเนื้อที่แล้วไปครึ่งหนึ่งของมหาลัย เอาไปทำอะไรเยอะแยะ จากนั้นเข้ามาอ่านหระทู้(คล้ายกับกระทู้พันทิพย์บ้านเรา) เม้าว่า ความจริงแล้วมหาลัยนี้จะสร้างมาเพื่อผลิตคนที่
บทที่ 5 shopping ของคนรวยที่ชื่อเอราเบล7.00 น. ตี๊ดดดดดวันนี้ก็เหมือนทุกวัน ที่ตื่นมาต้องเช็คเมล ดื่มชามะนาว แซนวิชชิ้นหนึ่ง เธอกดเข้าในไอจี ในอดีตเธอเป็นเจ้าแม่แฟชั่นยังไงทุกวันนี้เธอก็เป็นอย่างนั้น แต่ส่วนใหญ่เวลาสั่งเธอจะให้พนักงานมาส่งให้ที่บ้าน แต่วันนี้เบื่อๆอาจจะเข้าไปรับเอง สองสามวันก่อนเธอเห็น กระเป๋ารุ่น BB เธอโทรสอบถามทางช็อป ว่ากระเป๋าใบเนี้ยเข้าที่ร้านไหม พนักงานบอกว่าอีกสองสามวันจะเข้า เธอบอกทางชอปว่าช่วยเก็บไว้ให้หน่อยได้ยินว่าของเข้าวันนี้ มีของเข้าชอปหลายอย่างเลย วันนี้วันหยุดว่าจะไปดูสักหน่อย อัพเดทไอเทม เธอสนใจกระเป๋าใบหนึ่งที่อยู่บนรันเวย์คือ caro bag (ที่ลายกระเป๋าเหมือนผ้ามัดย้อม)วันนี้เธอจะไปดูแบรนด์น้องใหม่จากนิตยสารแฟชั่นของประเทศนี้ เห็นว่ามีคนไปทำนายทายทักว่าจะขึ้นเป็นไฮเอนในอีกไปกี่ปี ไปดูหน่อยสิจริตเราจะตรงกันไหม ..The mall RHALoxxxxx “สวัสดีค่ะคุณท่าน รับชาหรือกาแฟดีคะ” สามสิบนาทีผ่านไป“คุณวีร่าของที่ offer มาฉันเอาทั้งหมดเลยนะคะ.”“ค่ะ คุณท่าน”..Dixxxxxx“สวัสดีค่ะคุณท่าน รับชาหรือน้ำส้มดีคะ” ยี่สิบนาทีผ่านไป“คุณเธอร์ ยังไงก็จัดส่
บทที่ 4 บรรณารักษ์หอสมุดแห่งชาติก่อนพักกลางวัน“ทุกคน ขออนุญาตครับ ผมขอรบกวนเวลาอันมีค่าของพวกท่านสักครู่ ผมมีข่าวจะแจ้ง ทางสำนักงานได้ส่งเอกสารมาให้ผมสักพักแล้ว แต่ตอนนี้ผมเห็นควรแล้วว่า เราจะแนะนำสมาชิกใหม่แต่ก็ไม่ใหม่เพิ่มาหนึ่งคน นั้นคือเอราเบล ลี จะเข้ามาเป็นบรรณารักษ์อย่างเต็มตัว (เสียงปรบมือ)” เธอยืนขึ้นเพื่อขอบคุณเสียงปรบมือ“ทุกคนน่าจะคุ้นเคยกับเอราเบลบ้างไม่มากก็น้อย”“แต่ว่าเป็นที่น่าหนักใจไม่น้อยสำหรับการจัดเอราเบลไปดูแลตำราแขนงอะไร ดังนั้นเรามารับน้องกันเถอะ5555” หลายคนต่างหัวเราะกันอย่างมีความสุขเหมือนหลุดออกมาอีกโลก เมื่อกี้ยังทำหน้าเคร่งเครียดกันอยู่เลย“รอนนี่ ทำไมพูดถึงรับน้องแล้วทำไมทุกคนดีใจขนาดนี้เเหรอ”“ไม่! บอก!” รอนนี่ทำหน้าแบบเยาะเย้ยเธอ อารมณ์แบบเธอเสร็จแน่!“เอาล่ะครับ ช่วงนี้เราจะทำการคัดเลือกน้องใหม่กัน ขอให้ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อมครับ อะไรที่สมควรพูดก็พูดแล้ว ดังนั้นผมขอตัวก่อนนะครับ” ผู้ชายคนนั้นได้จากไปแล้ว แล้วทุกคนหันมายอมให้เธอแบบมีเลศนัย รูสึกขนลุกอย่างไรก็ไม่รู้“ไป เที่ยงล่ะ ไปกินข้าวกิน” รอนนี่ดึงสติเธอกลับมา“ฉันลืมเอากระเป๋าตังมา มีมาแต่โทรศัพท
บทที่ 3 ตัวตนของเอราเบล ลีคุณแม่มาราลินชอบอ่าหนังสือมาก มีบริษัทสำนักพิมพ์เป็นของตนเอง ถ้าเอาชื่อสำนักพิมพ์ไปค้นพบว่ามีชื่อเสียงมากๆในประเทศนี้ซึ่งลูกค้าส่วนใหญ่ของสำนักพิมพ์นี้คือเด็กตั้งแต่อายุ 13-35 ปี หนังสือส่วนใหญ่เป็นวรรณกรรม จิตวิทยา การพัฒนาตนเอง ที่อ่านง่ายมาก นี่คงเป็นสาเหตุที่ทำให้เอราเบลอยากไปเป็นบรรณารักษ์ห้องสมุดมั้งในความคิดเธอ ถ้าเอราเบลเรียนบรรณารักษ์ตั้งแต่แรกพ่อแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรไม่ใช่เเหรอ ดูจากการใช้ชีวิตสปอยลูกขั้นสุดของครอบครัวนี้แล้ว ไม่มีทางที่จะไม่อนุญาตให้เธอเรียน แล้วก็มีอีกธุรกิจหนึ่งที่คุณแม่เอราเบลทำไปควบคู่กับการเปิดสำนักพิมพ์คือการให้เช่าพื้นที่สำนักงานและห้องสมุดสาธารณะ สรุปแล้วตระกลูลีเป็นตระกุลราชนิกูลของประเทศนี้และรวยมาก เป็นตะกูลที่ดีงาม เอราเบลเป็นลูกคนที่สองของตระกูลนี้ แต่เท่าที่ดูไม่ค่อยมีข่าวหรือรูปเกี่ยวกับเธอในเน็ตเลยหรือเธอไม่ชอบ?‘เธอจะเป็นเอราเบลต่อไป จนกว่าจะหาคำตอบได้ว่าเธอต้องมาทำอะไรที่นี่ และทำไมต้องเป็นคนนี้’‘เธอต้องไปอยู่ในที่ ๆ พระเจ้าเห็นสมควรไม่ใช่หรือ’ เธอใช้ชีวิตกับคนที่มีความโลภมานับไม่ถ้วน สิ่งที
บทที่ 2 โลกใบใหม่ของเอมมาริน เคิร์ก-- จักรวรรดิเอเดน ย.ศ.2698 การประชุมสสมัชชา ในงาน SEEC (Southern Empire Economic Cooperation – SEEC) ครั้งที่ 49 –“Mr. President In the name of the Eden Empire. Our empire has been developing the space industry for a long time. Whether it's human resources or space technology. We have a great interest and desire to invest in your Southern Empire. When you have a cooperation policy open to investors. Our Empire welcomes and cooperates with the Southern Empire to develop its economy together. Thank you.”(เรียนท่านประธาน ในนามของจักรวรรดิเอเดนจักรวรรดิของเรามีการพัฒนาอุตสาหกรรมด้านอวกาศมาเป็นเวลาอย่างยาวนาน ไม่ว่าจะเป็นทรัพยากรคนหรือเทคโนโลยีอวกาศ ทางเรามีความสนใจและประสงค์อย่างยิ่งจะที่เข้าไปลงทุนในจักรวรรดิทางใต้ของพวกท่าน เมื่อพวกท่านมีนโยบายความร่วมมือเปิดรับนักลงทุน ทางจักรวรรดิของเรายินดีและจะให้ความร่วมมือกับจักรวรรดิทางใต้เพื่อพัฒนาเศรษกิจร่วมกัน ขอบคุณครับ)“And now I give the floor representative of Quanzaa ---”(ตอนไปผมจะให้พื้นที่นี้แก่ป
บทที่ 1 เอมมาริน เคิร์ก“บอกว่าอย่ามายุ่ง!!”“แต่คุณคะ--”เพล้ง! เพล้ง! เพล้ง!“อย่ามาให้เห็นหน้าอีก!! และเอาไอ้เด็กเวรนี่ออกไปด้วย”เธอไม่รู้ว่าสามีของตัวเองเปลี่ยนไปเมื่อไหร่ เขาเริ่มมีพฤติกรรมรุนแรงแบบนี้ตั้งแต่ลูกเกิด หมอบอกว่าอุบัติเหตุรอบทำร้ายตอนนั้น เขาสูญเสียความทรงจำไป ผ่านมา 10 ปี ลูกของเราโตขึ้นมาก คาเชนก็ยังจำพวกเราไม่ได้ เธอได้แต่หวังว่าเขาจะจำพวกเราได้โดยเร็ว เอมมาริน เคิร์ก เป็นสุภาพสตรีหมายเลข 1 ของโซเรลคนนั้นคือเธอ สามีของเธอคาเชน เคิร์ก ประธานาธิบดีโซเรล คาเชน ปกครองโซเรลมากว่าสามทศวรรษ หลายปีที่ผ่านมาเขาเปลี่ยนไปมาก...เขาเหมือนคนที่เธอไม่รู้จัก ผู้คนต่างเรียกเขาว่า 'เผด็จการ''เผด็จการ' ไม่มีใครชอบความหมายของมัน แต่เราต่างถูกยกย่องด้วยถ่อยคำนี้ เราเผชิญกับหลายสิ่งหลายอย่างถูกกล่าวหาว่าคดโกงประเทศชาติ ขายชาติบ้างล่ะ‘ทั้งที่เป็นความจริงมันมีอะไรซับซ้อนกว่านั้น’ เบื้องหลังมีความจริงมากมายที่ถูกซ้อนเร้นอยู่‘แต่ใครจะสนกัน เขาสนแต่เรื่องฉาวโฉดของอีกฝ่ายกันทั้งนั้น’มีคนกล่าวหาว่าความฟุ้งเฟ้อของเธอมาจากการคอรัปชั่นของสามี...และใช่เธอรู้... แต่เพราะรักมาก