Catherine Alcantara is a blind girl who is raised by her Aunt Amelia. She is been raised in the dark like no one knows she exist, she never left her home either, until her Aunt Amelia told her that she is getting marriage it is arrange marriage with someone she doesn't know. She doesn't agree with it, but her Aunt Amelia made a deal with her. If she agrees to marry she will tell her everything about her including her mother. She spent her life existence not knowing her true identity, that is why when her aunt make a deal with her, that she can't say no. James Ramirez is a composer and songwriter he owns an entertainment company who has many popular artist. He lives extreme and dangerous adventures people wants the life he has because he has the looks, money and fame. But people doesn't know behind that life he is really restrained inside, the guiltiness he has within him. He doesn't get along well with his father for a reason , his father is a politician running for president. That is why when his father propose an arrange marriage he can't say no even he want to. He has no choice but to say yes. When this two people meet, what will happen between them. One person who is searching her Identity and doesn't know how the real world works. Another person who is restrained with his whole life. How can this two people help each other finding their own freedom and true identity. what challenges will awaits them?
View MoreCatherine’s Point of ViewNight TimeGinabi na ko ng mayari ang buong Audition.hinayaan na ako pauwiin ni ate right after the auditionMay mga artist na gusto ako makilala, pero hindi ko sila hinayaan. I’ll stay hidden, as much as I can. Kung ngayon na hindi pa nila ako kilala kung tratuhin na ako ng mga tao na to.Nasa sasakyan na ako kasama ko si shadow, binigyan niya ako ng inumin. Which is bottle water with straw. “ Kamusta na nga pala si Auntie Amelia, is she eating well? Resting well?” “ Laging ayos si madam, pagkahuling balita ko nasa ibang bansa siya ngayon” sagot niya“ Saan bansa.. Malaysia? Thailand? Hongkong?” “ Hindi kumpleto nasagap ko na balita kaya hindi ko alam kung nasaan na bansa siya ngayon” sagot nito. Ganyan sila lagi, hindi niya sinasabi kung nasaan si auntie kapag wala siya sa bansa. Basta sinisigurado lang niya na ayos si aunti amelia.“ Pwede ba tayo pumunta sa bahay niya? May gusto lang ako kunin sa kwarto ko dun” “ Ako na bahala kumuha, basta sabihin
James’s Point of View“ Wife are you sure hindi ko na kailangan sumama sayo? Baka gusto mo ng kasama, pwede ko naman icancel lahat ng schedule ko for today” Gumising ako, nagpaalam siya sakin that her music teacher will visit her today. At isasama daw siya nito sa bagong music school niya. “ Did she open her own school?” “ Uhmm.. Oo. Gusto niya daw ako ipakilala sa new students niya. Dahil ako ang unang student na tinuruan niya ng piano” she explains. “ Oh, edi you’ll be performing, to present her new students”“ Uhmm.. oo”“ Sayang gusto pa naman kita marinig tumugtog wife. Hindi pa kita naririnig tumugtog”“ Mamaya, I can play for you. Pag Uwi ko” she said while smiling. Lumapit ako sa kanya then kiss her cheeks. “ I’ll see you mamaya. Mag ingat ka. I’ll call you every 2 hours to check on you” “ Sure. Don’t overwork yourself sa mga trabaho mo” she said. Lumabas na ko ng bahay when I got a text from my Secretary Gabriel He said that Amelia is ready to meet me ASAP!Matagal
Catherine’s Point Of ViewDalawang araw na ang nakalipas, matapos ko utusan si shadow patungkol sa kung ano nga ba ang dinadanas na problema ng company ni James. In those days i tried to gather more information sa problema ni James. I tried asking him directly kung ano nga ba problem ng company niya.Lagi niyang sagot na hindi niya dinadala sa bahay ang trabaho.Minsan naman ay iniiwas niya sa topic. Binabago niya ang pinaguusapan namin. Ginagawa niya, kapag nagtatanong ako, asking me kung ano daw ba gusto ko kainin na midnight snack. O kaya naman asking me kung ano ang recent na nabasa ko. Kung ano ginawa ko buong araw while he is away. Ako naman, sinasagot ko din tanong niya kaya nawawala na rin ako sa sarili ko. He has this charm in me, kapag kausap ko na siya hindi ako nakakapag isip ng mabuti o tama. Laging na fifilled na ng saya ang puso at isip ko, habang nakikipagusap lang ako sa kanya. Dahil nga wala akong nap[ala in those two days. I am now eager to learn lahat ng nala
Catherine’s Point of View“ How’s your day?” gabi na nakauwi si James mula sa trabaho niya. Nakaupo ako dito sa sala with my book. Hinihintay ko siyang makauwi. Base sa orasan ko it’s 11:00 na ng gabi. “ Tiring.. Bakit hindi ka pa natutulog, hating gabi na ah” he said, he sit across to mine. I can feel na ang bigat ng nararamdaman niya. Na sobrang pagod na pagod siya. I wish maibigay niya sakin kung ano man problema niya. Pero in this condition of mine, parang hindi ko kaya.Hindi ko kaya siyang tulungan kung an man yon.Pano kung pera ang problema ng company niya. Wala naman akong sariling pera para ibigay sa kanya o lupa na pwedeng ibenta o isanla, para magkapera lang.Kung sa Ibang aspeto naman, lalong Wala akong kilalang tao para magtulungan siya. Tanging si auntie Amelia lang ang kilala ko. At ayoko rin humingi ng tulong sa kanya. Nahiwalay na ko sa kanya kaya hangga’t kaya, ayoko siya isama sa problema koNakakahiya humingi rin tulong sa kanya dahil halos buong buhay ko s
Catherine’s Point of View Halos isang buwan na ang nakaraan mula nung nasa Isla kami. We did so many activities together na hindi ko akalain na magagawa ko sa buong buhay koLike having dinner near the beach, jet skiing together, walking by the beach holding hands while walking you know. Iniisip ko palang parang kinikilig na ko uli. Nung time lang kasi na yon, nahawakan ko ng matagal ang kamay niya. His hands are so big na nanliit ang kamay ko nung magkahawak kamiWe spend the whole week na magkasama hindi na niya ko hinahayaan muli na maging mag isa. Whenever we are eating with the family, siya lagi katabi ko. He is making sure na wala ng muli tatabi sakin na iba.He did not let me talk to his family again, siguro nagkikita kita lang sila every breakfast tapos kaming dalawa, kung ano anog agenda na ginagawa. We Sometimes have dinner with Aling Nena and her family. Talaga ginagawa niya na paraan na hindi magtagpo ang landas namin ng kahit sinong family member niya That made me
Catherine’s Point of View“ Saan tayo pupunta?”Tanong ko sa kanya, we are now sa isa sa mga yacht ng pamilya nila.He said we are going to the nearest small island na pagmamay-ari din ng pamilya nila. “ Just wait. My wife” he said. He is the one driving the yacht. He said that we are going to spend the night there. He let me sit malapit sa kanya para kung may kailangan ako madali ko masasabi. “ Naranasan mo na ba mag camping?” he asksUmiling ako“Ever?” I nodded“ Do you want to experience it?”Camping?… I’m not familiar with it. I know camping from the novels na nababasa ko. Where the two main characters go to some place na walang tao, Magtatayo sila ng tent, bonfire, then kakain sila, deep talks at pagdating ng gabi…. They’ll… hala!“ What do you mean experience it?” I ask yumuko ako baka pamansin niya pagmula ng pisngi ko. Para akong nahiya ng maisip ko kung ano ginagawa tuwing camping. Kasalanan to ng mga novel na binibigay sakin ni Auntie. Hindi dapat ako nagiisip ng
Catherine’s Point of ViewNagpaalam si James na may kakausapin lang daw siya sa labas kaya naiwan ako dito magisa sa loob. Did i mention na i am not completely blind na hindi madilim na madilim ang nakikita ko. I can see a little bit blurred objects but sometimes it's only white then minsan medyp medyo ako nakakananinag ng bagay bagay. Tumayo ako mula sa pagkakaupo ko, dahan dahan akong lumakad. Nag iingat ako dahil hindi ko naman kabisado lugar nato. Baka may matabig akong mga bagay na babasagin o mga gamit ng mother ni James yun pa naman iniisip ko nung pumasok ako. I kinda hoping na sana naabutan ko mother niya, dahil parehas pala kami na may hilig sa pagtugtog ng piano. At gusto ko rin malaman kung ano itsura ng mga pinipintura niya na mga Art. She must be a very good mother to raise a child like James at mahalin ng maraming tao. Pag tulong sa iba. I wanna be like her.Kahit konti pa lamang ang alam ko tungkol sa kanya. Gusto ko maging katulad niya na tumutulong sa mga
Catherine’s Point of ViewNatapos ang madramang pangyayari kanina, we are still here pero iba na ang ginagawa namin ngayon. Inaayos ni James pagkakalagay ng pantapal sa paa ko, he said that it’s not properly wrap.“ Sumbong kita kay Aling nena siya ang nag ayos niyan kanina” pagbibiro ko sa kanya“ Ayos lang, dahil yun ang totoo. Kesa ma impektion ang paa mo at di na gumaling”Binibiro ko lang naman siya, pero Ang seryoso ng tono niya. He gently wrap it, nararamdaman ko Ang bawat pag dampi Ng kamay niya sa paa ko. I can imagine that he is on his knees right now. Ano ba Catherine! Ano ba iniisip mo.“ Ayan, ayos na sabihin mo sakin, kapag natatagal pa. Kailangan mo Ng gumaling before this trip”“ Why is that?”“ May mga activity ako gusto ipatry sayo. We are here to enjoy and have a vacation. Hindi tayo andito para sa tatay ko lag and his so called family gathering” he said. Isa rin yon sa pinagtataka ko, bakit siya pumayag na dumalo rito if he hate his father that much. Pero, nai
Catherine’s Point of ViewWe left the beach, naglalakad kami ngayon somewhere hindi ko alam kung saan. He is holding my hand right now, pero hindi yung hawak na masakit kundi hawak na parang sobrang sensitive na parang masiisra kapag hinigpitan pa niya ang paghawak. Nang maramdaman ko ang kamay niya sa kamay ko, i know na mas malaki ang kamay niya sakin dahil halos sakupin na ng buong kamay niya nag isang kamay ko. His hands is not soft, but still smooth with no calluses. Pero pansin ko his fingertips are kinda feel rough. Nag gigitara siya? May mga ganitong kamay is someone who uses instrument so frequently.Huminto kami sa paglalakad, by the sound of his doing. He is opening a door dahil sa susi na narinig ko. “ Nasaan tayo?”“ A place where me and my mom live, this is our secret place” Hihilahin na niya ko papasok pero pinigilan ko siya.“ hindi ako pwede dito, para sa inyo lang ni mommy mo to. I am an outsider, kaya bawal ako dito”But still hinila niya pa rin ako papasok s
Catherine’s Point of ViewIsang malamig at mabango ng simoy ng hangin ang dumampi sa aking mga balat, Nakapikit ang mga mata ko habang pinapakiramdaman ang hangin.Pinapakinggan ang ganda ng tunog ng mga alon, 17 years akong nakatira dito. At tanging ang hangin at tunog ng alon ang aking kasama sa araw araw. Hinding hindi pa rin ako nagsasawa rito. Ako si Catherine Alcantara 22 years old. Yan lang natitinging alam ko sa sarili ko. Lumaki akong walang magulang ang tanging nag alaga at nag aruga sa akin ay si Tiyang Amelia. Simula nung ako ay nag 12 years old tumira na ako dito sa beach house ni tiyang Amelia na mag isa. Tinuruan niya ako ng mga bagay na dapat ko malaman para mamumuhay ng mag isa, dito sa malaking bahay na ito, kung paano magluto,maglinis, at iba pa. Kapatid niya ang mother ko, sa kanya ako hiabilin ng mother ko nung siya ay mamatay. Tiyang Amelia treat me very well, tinuting niya akong parang anak niya at minahal ng mabuti.Nasa kanya ang buong tiwala ko, hindi da...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments