Catherine’s Point of View
First day on a new home at mga bagong tao na makakasama ko na simula ngayon.
Pagkatapos ng kasal, naging mabilis ang lahat ng pangyayari. My husband snatch me right after the ceremony he hold my hand and then we ran palabas ng church. Na kahit ako mismo hindi ko alam na kaya ko palang tumakbo ng ganun.
He let me in his car, sa loob ng sasakyan tanging tahimik ang bumalot sa buong paligid. Nahihiya naman ako magsalita dahil hindi ko rin alam kung ano sasabihin ko
Kaya the whole car ride tanging tunog lang ng engine ag naririnig ko hanggang sa makauwi kami sa isang bahay na sinabi niya. Eto raw ang bahay niya.
He made manang Lerna take me to my room, kaya dito ako nagising ngayon. Wala man akong paningin pero ramdam ko pa rin ang pinagbagao ng surroundings ko.
The smell of my room and my bed. Maybe this time I have to depend on my self na . Shadow cannot be near me anymore.
Yun ang sabi ni Tiyang Amelia na shadow will be near but not too near like he use to. Na nasa paligid lang ito nakabantay at nakaantabay sakin.
Tok* Tok*
“ yes?” I ask, umupo ako mula sa pagkakahiga. Inayos ko ng kamay ko ang buhok ko. I am expecting na ang asawa ko ang kumatok.
“ Ma’am hinihintay na po kayo ni sir sa dining area” Manang Lerna, I remember her voice dahil siya ag tumulong sakin kahapon na makapagpalit ng damit and she is the one who guide me.
“ Ah yes, tell him i’ll be there in a minute” I said. Sumara uli pinot. Tunog na umalis na siya.
Dahan dahan akong bumaba ng higaan. Dahan dahan akong naglakad patungo sa CR. Well hindi ko naaalala kung nasaan ito. I guess i have to find out.
Hindi ko maiwasan na matamaan ang mga gamit sa paligid. Tuhod ko lagi ang tumatama dito. For sure puro pasa na naman ako
Maraming pagkapa later, nahanap ko na ang Cr then i search for the sink mabilis ko itong nahanap. Giinawa ko na ang daily routine ko.
I wash my face and take the toothpaste together with toothbrush na matagal kong hinanap. Sana pala hindi minute sinabi ko. Kung alam ko lang aabutin ako ng 10-20 minutes sana pinauna ko na lang siya kumain
When i’m finally done, Lumabas na ko ng Cr the next mission is to find the door para makabalas na ng kwarto.
I grab the doorknob, eto na siguro yon. I open it and start to walk towards something still my hands are trying to feel something in front of me.
“ Manang?” I call. Pero walang sumasagot. Patuloy pa rin ako sa palakad at pagkapa ng nasa unahan ko.
Hanggang sa may nahawakan ako na parag umbok umbok. I touch it with my hands then pinch it. Medyo matigas
“ Hindi ko akalain na ganyan ka aggressive, wife” A soft deep voice said, binawi agad yung kamay ko. Pero nahuli niya ito. He grip my wrist, the pull me towards him.
“ I-I’m sorry I didn’t mean to. Akala ko walang tao sa harapan ko” depensa ko sa kanya.
“ Pumasok ka sa joint door natin then yung expect na walang tao?” He said.
Joint door? Our room is connected. I didn’t know
“ Uhmm.. no i’m sorry hindi na mauulit. I am looking for manang lerna. Hindi ko pa kasi kabisado bahay kaya nangagapa pa ko” I said, I feel his breath on my neck why is his face on the side of my neck.
By the sound of his doing his sniffing me. Nagpupumilit na kong kumawala sa kanya neto. I feel uncomfortable right now.
“ Oh right, What’s your name” he ask, Oo nga pala hindi ko pa alam pangalan niya.
“ I’m Catherine Alcantara”
“ How are you related to Amelia” he asks.
“ Uhmm, she’s my Aunt. Kapatid ng mother ko” as soon as I said that lumuwag ang pagkahawak niya sa wrist ko. Na naging chance ng pagbitaw ko sa kanya.
Namuo ang katahimikan sa buong kapaligiran. Pero alam kong nasa harapan ko pa rin siya hanggang ngayon.
“ Uhmm.. can I ask what is your name?” natatakot na tanong ko.
“ James.. Get ready. Change of plans we are having a breakfast with my family. I’ll call manag Lerna to help you get dressed” He said.
“ No, I can manage” sabi ko
“No you can’t, you too much bruises on your leg. Means paghanap lang ng pinto nahirapan ka na” he said.
Wala na kong nagawa kundi pumayag. He left me, then he calls Manang Lerna.
My husbands name is James.. By his name he should be handsome. His deep voice is also handsome.
I can’t help to smile imagining what he looks like. By the feel of his abs. He must be fit?
Maybe he does workout regularly should I also be conscious of my body. Since my husbands seems to be good looking person.
Catherine’s Point of ViewIlang araw na ang nakakalipas nung kasal ko. Ilang araw ko na rin hindi nakakausap ang asawa ko. Since that morning hindi na kami nagkatagpo pa muli. We didn’t even have breakfast together that morning. He said, na may meeting daw siya ng maaga kaya hindi niya ko masasabayan kumain. Kaya eto ako, ang ginagawa ko lang halos buong araw, kumain, magpahangin, magbasa ng mga libro na binigay sakin ni tiyang Amelia, books na naka braille.She made it custom special book for a blind person like me. Isa yan sa mga bagay na ginagawa ko to keep me occupied. Pero may isang bagay na I love doing na hinding hindi ko ipagpapalit sa iba. I love composing a song. It helps me express my feelings towards something. My happiness, loneliness and all emotion. It gives me a sense of freedom of expressing myself and i love that some people can relate to all those feelings. Tok* Tok*“ It’s open”“ Ma’m Catherine..” “ Yes? Manang Lerna ano po yon?” “ May naghahanap po sa in
Catherine’s Point of ViewIsang malamig at mabango ng simoy ng hangin ang dumampi sa aking mga balat, Nakapikit ang mga mata ko habang pinapakiramdaman ang hangin.Pinapakinggan ang ganda ng tunog ng mga alon, 17 years akong nakatira dito. At tanging ang hangin at tunog ng alon ang aking kasama sa araw araw. Hinding hindi pa rin ako nagsasawa rito. Ako si Catherine Alcantara 22 years old. Yan lang natitinging alam ko sa sarili ko. Lumaki akong walang magulang ang tanging nag alaga at nag aruga sa akin ay si Tiyang Amelia. Simula nung ako ay nag 12 years old tumira na ako dito sa beach house ni tiyang Amelia na mag isa. Tinuruan niya ako ng mga bagay na dapat ko malaman para mamumuhay ng mag isa, dito sa malaking bahay na ito, kung paano magluto,maglinis, at iba pa. Kapatid niya ang mother ko, sa kanya ako hiabilin ng mother ko nung siya ay mamatay. Tiyang Amelia treat me very well, tinuting niya akong parang anak niya at minahal ng mabuti.Nasa kanya ang buong tiwala ko, hindi da
It’s the wedding day, eto na ang araw na kung saan mababago na ang buhay ko. Hindi ako nakatulog dahil sa kaiisip ng puro what if sa isip ko. Iniisip ko kung, ano ang itsura ng mapapangasawa ko. Kung mabait ba siya. Kung ayos lang din ba na ikasalan siya sa taong hindi niya gusto o kilala. What if, may gusto siyang babae tapos napilitan isyang ikasal sa ibang dahil this is basically and Arrange Marriage.What if, hindi niya ko pakitunguan ng mabuti, dahil sa ayaw niya sakin. O kaya ayaw niya sakin dahil, magiging pabigat ako sa kanya dahil sa kung ano ang kulang sakin. What if, me being blind is the one he hates. Dahil hindi ako magiging typical na asawa na aalagaan ang asawa niya, ipagluluto o maalagaan ng mabuti.Nabulag ako dahil sa isang accident a naging dahilan naman ng pagkamatay ng magulang ko. Because of that accident i’ve been living in the dark this whole year. At tanging si tiyang Amelia ad shadow ang tumutulong sakin o nagiging mata ko. Shadow is the one Tiyag Ameli
Catherine’s Point of ViewThis is it. Eto a ang huling araw na hindi na lang sarili ko ang dapat iisipin ko. Me stepping on the world. The reality of the world.Matagal na tagal na panahon din akong naka isolate sa mundo na kung saa mga walls at dalawang tao lang ang nakaka interact ko sa araw araw. But this day is a special one.. I think. The day of my wedding day. I am now here in front of the church waiting for my tiyang Amelia na sabihin sakin na pwede na kong bumaba ng sasakyan. A knock on my window napunta ang atensyon ko kasabay nito bumukas ang pinto. But instead of Tiyang Ameli’s voice ang bumungad saki . tatlong hindi kilala na boses ang narinig ko. Is she the one? Hindi naman maganda, talong talo ang kuya mo ditoLooks like the chika is true, she really is blind. Look at her not even meeting our eyesNapayuko ako sa naririnig ko na sinasabi nila. Bigla akong nahiya na gusto lumubog sa kinuupuan ko ngayon. “ You three! What are you doing. Mag si alis nga kayo jan” Tiyan
James’s Point of ViewBefore the Wedding DayTok* Tok*“ Come in” “ Sir, there is someone looking for you in the lobby” my secretary. I am in the middle of recording the newset song that i compose. For the most popular P-pop group.“ Sabihin mo, busy ako i have no time para makipag kita sa kanya. Sabihin mo rin na mag pa appointment muna siya bago siya pumunta. “ sabi ko, pero hindi pa rin siya umaalis. “ What else?” I ask.“ Ang sabi po kasi niya na if you refuse to see her, I need to tell younger name” he said, “ Her? Bakit ano ba pangalan niya?” I ask.“ Her Name is Amelia Alcantara and she knows that you are the one who is eager to meet her” he said.Pagkarinig ko ng pangalan na yon, parang tumigil ang ikot ng mundo. I quickly end the recoding and tell the artist that we will be having a second session tomorrow. Tumayo ako agad sa upuan, hindi ko a pinatapos po ang sasabihin ng secretary ko. I immediately raise from my seat, bumaba ng recording studio to meet this woman. As