Catherine’s POV“ First thing na gusto ko tandaan mo. You don’t hate people, whom I hate” He said. We are now walking towards the plane. Yun ang sabi niya sakin. “ But you said” Tutol ko sa kanya. He cut me before i continue what i want to say.“ Ang sabi ko, Ikaw lang. Hindi mo obligasyon na magalit din sa mga taong galit ako. I don't want to force you in making decision like that. “ He said.“ We are husband and wife, we are supposed to be partner. Kapag may tao ka na ayaw mo or ayaw mo pansinin, Gagawin ko rin yun. Dahil sa pagkakaalam ko, as a wife lagi dapat ako nakakampi sayo” That’s what I believe in, one thing na rin people in this Island he is the only person i will and should trust no one else. “ Suit yourself, but ayoko masama ka pa sa away na meron kami ng pamilya ko.” Pagkasabi niya. Hinawakan niya ang kamay ko, para alalayan ako sa pagpanik ng eroplano. This is a private plane own by his family, he said that we have our own space in this airplane kaya hindi ko na da
Catherine’s POVNormal pa ba na halos 1 hour and 30 minutes akong walang imik. Hindi dahil ayaw akong kausapin ng asawa ko. Kundi dahil sobrang na occupied ng utak ko nung malaman ko he has an ex fiance. Parang gustong kong lumubog sa kinauupuan ko ng marinig ko na sinabi niya na ex fiance niya si Drea.Dahil yun ang kinakatakot ko, he is forced to marry me may iniwan siyang babae para lag mapakasalan lang ako. What did my Aunt make deal with him para pakasalan ako. Kailangan kong matanong si Auntie. My ex-fianceMy ex-fianceMy ex-fianceHis voice still echoes sa utak ko. Madaming mga bagay ang mga umiikot sa utak ko ngayon. I feel like the villain sa love story nila. He calls her fiance means, sila dapat ang kasal ngayon hindi ako. Siya dapat ang pinakasalan niya sa simbahan .Siya dapat ang kasama niya sa bahay. Siya dapat ang taong naghihintay sa kanya makauwi at siya dapat ang nagbake sa kanya ng favorite banana bread niya. “ Catherine.. Catherine! Nakatulala ka jan”Nakarat
Catherine’s POVNormal pa ba na halos 1 hour and 30 minutes akong walang imik. Hindi dahil ayaw akong kausapin ng asawa ko. Kundi dahil sobrang na occupied ng utak ko nung malaman ko he has an ex fiance.Parang gustong kong lumubog sa kinauupuan ko ng marinig ko na sinabi niya na ex fiance niya si Drea.Dahil yun ang kinakatakot ko, he is forced to marry me may iniwan siyang babae para lag mapakasalan lang ako.What did my Aunt make deal with him para pakasalan ako. Kailangan kong matanong si Auntie.My ex-fianceMy ex-fianceMy ex-fianceH
Catherine's Point of ViewNaalimpungatan ako dahil sa lamig na nararamdaman ko. Hindi pala ako naka kumot. Kusa na lang pala ako na nakatulog habang nakabaluktot dito sa higaan.I don’t feel like to stand up already. Kinakapa ko ang relo ko to know what time it is. It’s 6:00 in the evening already. Hindi ko gusto lumabas ngayon. Have dinner with his family. Pero ayoko rin naman mag inarte. Since, ito ang una kong makasama sa family niya nung kinasal kami. I don’t want to have a bad impression to his family. Kaya kahit ayaw ng katawan at ng utak ko. I force myself na tumayo. I started to walk papunta sa cr.I plan to take a shower. Baka sakaling mawala ang pakiramdam na mabigat sa katawan ko. I open the CR, without thinking I take a step inside, pero hindi ko namalayan na may naaapakan ako isang bagay dahilan na madulas ako. I fell on my back hindi ko napigilan mapatili dahil sa mabilis na pangyayari. Naramdaman ko ang sakit sa kaliwang paa ko.Tok* Tok* Tok*Tatlong malakas na p
Catherine’s Point of View“ I can hold it myself” pilit ko inaagaw kay james yung ice pack na binigay ng doctor. Pagkarating namin dito sa kwarto inupo niya ko sa sofa, he continue to hold the icepack on my swollen foot.“ No.. I can hold it, ako ang mas nakaaalam kung saan best ilagay ito” Tinuloy tuloy niya ang pagdampi ng ice pack sa paa ko. He softly and gently tapping it on my foot, ala akong nararamdaman na sakit sa bawat pang dampi ng ice pack sa paa koIsang katahimikan muli ang pumalibot sa buong lugar. Kung hindi siya magsasalita, ano namn ang sasabihin ko. Lalo na I feel this guilty na ako ang dahilan kung bakit hindi natuloy ang kasal nila ng girlfriend niya. “ Are you hungry?’ binasag naniya ang katahimikan. Umiling ako. Nun ko na naaalal yung family dinner nila.“ Yung Family Dinner nga pala, kailngan na natin bumaba” sabi ko tatanggalin ko na ang paa ko na hawak niya. Pero pinigilan niya ito. Nahawakan niya bigla yung paa ko, napangiwi ako dahil sa sakit na naramdama
Catherine’s Point of ViewKinabukasanNagising ako na wala na gaanong nararamdaman na sakit ang paa ko. Pero hindi ko pa rin maapak ito ng patag hanggang ngayon. I shower like a rabbit kanina, nakataas ang paa ko habang naliligo. Then nakahawak ako sa railings na meron. Ako lang yung taong bulag na nga pilay pa hahaha. Gaano ka nga ba naman kamalas. Baka sa susunod naman kamay ko naman ang mabili. Kung magkataon na ganun nga. Talagang bibinggo na ko. Pwede na kong tawagin na bulag na at baldado pa Haha. Tok* Tok*“ come in” Nakaupo ako sa higaan ko ngayon. Nagsusuot ng hikaw. I know this is only for breakfast.Pero kahit na, gusto ko pa rin maging presentable sa mga magulang ni James. “ Are you ready?” James asks. With his usual voice cold and deep. I nodded habang tinatapos pagabit ko ng hikaw. “ Ready” Bigla ako tumayo nakalimutan kong pilay nga pala ako. Kaya I almost fall again. Buti na lang agad akong nahawakan ni James sa braso. “ Careful, let me help you”Bigla ko siyan
Catherine’s Point of View“ Ano sinabi sayo ni stephanie? “ he said, pagkaalis ng kapatid niya. He seated on my right side. He place my food in front of me.Iniisip ko kung dapat ko bang sabihin sa kanya kung ano ang mga sinabi ng kapatid niya? Pero ayoko ako maging dahilan kung bakit sila mag aaway.Should i say din na ang kapatid niya ang may gawa kung bakit ako nadulas sa CR kagabi. Pero hindi ko rin naman sigurado kung siya nga talaga. Dahil she didn’t specify kung anong regalo ang sinasabi niya.“ Nothing.. She ask me kung nakakain na daw ba ako. They i say na kinukuha mo ko ng food” I said. “ Really? She didn’t say anything that might offend you ?” he continues Umiling ako“ Nothing really, she… is nice” I said. Ayoko na siya magtanong pa, Wala na kong masasabi pa kung magtatanong pa siya. I keep on fidgeting my hands dahil sa kaba. I feel his touch to my hands. Kinuha niya ito then place it on the table. Nilagay niya sa kanan kamay ko ang kutsara then fork on my left.“ Ne
Catherine’s Point of ViewIsang malamig at mabango ng simoy ng hangin ang dumampi sa aking mga balat, Nakapikit ang mga mata ko habang pinapakiramdaman ang hangin.Pinapakinggan ang ganda ng tunog ng mga alon, 17 years akong nakatira dito. At tanging ang hangin at tunog ng alon ang aking kasama sa araw araw. Hinding hindi pa rin ako nagsasawa rito. Ako si Catherine Alcantara 22 years old. Yan lang natitinging alam ko sa sarili ko. Lumaki akong walang magulang ang tanging nag alaga at nag aruga sa akin ay si Tiyang Amelia. Simula nung ako ay nag 12 years old tumira na ako dito sa beach house ni tiyang Amelia na mag isa. Tinuruan niya ako ng mga bagay na dapat ko malaman para mamumuhay ng mag isa, dito sa malaking bahay na ito, kung paano magluto,maglinis, at iba pa. Kapatid niya ang mother ko, sa kanya ako hiabilin ng mother ko nung siya ay mamatay. Tiyang Amelia treat me very well, tinuting niya akong parang anak niya at minahal ng mabuti.Nasa kanya ang buong tiwala ko, hindi da
Catherine’s Point of View“ Ano sinabi sayo ni stephanie? “ he said, pagkaalis ng kapatid niya. He seated on my right side. He place my food in front of me.Iniisip ko kung dapat ko bang sabihin sa kanya kung ano ang mga sinabi ng kapatid niya? Pero ayoko ako maging dahilan kung bakit sila mag aaway.Should i say din na ang kapatid niya ang may gawa kung bakit ako nadulas sa CR kagabi. Pero hindi ko rin naman sigurado kung siya nga talaga. Dahil she didn’t specify kung anong regalo ang sinasabi niya.“ Nothing.. She ask me kung nakakain na daw ba ako. They i say na kinukuha mo ko ng food” I said. “ Really? She didn’t say anything that might offend you ?” he continues Umiling ako“ Nothing really, she… is nice” I said. Ayoko na siya magtanong pa, Wala na kong masasabi pa kung magtatanong pa siya. I keep on fidgeting my hands dahil sa kaba. I feel his touch to my hands. Kinuha niya ito then place it on the table. Nilagay niya sa kanan kamay ko ang kutsara then fork on my left.“ Ne
Catherine’s Point of ViewKinabukasanNagising ako na wala na gaanong nararamdaman na sakit ang paa ko. Pero hindi ko pa rin maapak ito ng patag hanggang ngayon. I shower like a rabbit kanina, nakataas ang paa ko habang naliligo. Then nakahawak ako sa railings na meron. Ako lang yung taong bulag na nga pilay pa hahaha. Gaano ka nga ba naman kamalas. Baka sa susunod naman kamay ko naman ang mabili. Kung magkataon na ganun nga. Talagang bibinggo na ko. Pwede na kong tawagin na bulag na at baldado pa Haha. Tok* Tok*“ come in” Nakaupo ako sa higaan ko ngayon. Nagsusuot ng hikaw. I know this is only for breakfast.Pero kahit na, gusto ko pa rin maging presentable sa mga magulang ni James. “ Are you ready?” James asks. With his usual voice cold and deep. I nodded habang tinatapos pagabit ko ng hikaw. “ Ready” Bigla ako tumayo nakalimutan kong pilay nga pala ako. Kaya I almost fall again. Buti na lang agad akong nahawakan ni James sa braso. “ Careful, let me help you”Bigla ko siyan
Catherine’s Point of View“ I can hold it myself” pilit ko inaagaw kay james yung ice pack na binigay ng doctor. Pagkarating namin dito sa kwarto inupo niya ko sa sofa, he continue to hold the icepack on my swollen foot.“ No.. I can hold it, ako ang mas nakaaalam kung saan best ilagay ito” Tinuloy tuloy niya ang pagdampi ng ice pack sa paa ko. He softly and gently tapping it on my foot, ala akong nararamdaman na sakit sa bawat pang dampi ng ice pack sa paa koIsang katahimikan muli ang pumalibot sa buong lugar. Kung hindi siya magsasalita, ano namn ang sasabihin ko. Lalo na I feel this guilty na ako ang dahilan kung bakit hindi natuloy ang kasal nila ng girlfriend niya. “ Are you hungry?’ binasag naniya ang katahimikan. Umiling ako. Nun ko na naaalal yung family dinner nila.“ Yung Family Dinner nga pala, kailngan na natin bumaba” sabi ko tatanggalin ko na ang paa ko na hawak niya. Pero pinigilan niya ito. Nahawakan niya bigla yung paa ko, napangiwi ako dahil sa sakit na naramdama
Catherine's Point of ViewNaalimpungatan ako dahil sa lamig na nararamdaman ko. Hindi pala ako naka kumot. Kusa na lang pala ako na nakatulog habang nakabaluktot dito sa higaan.I don’t feel like to stand up already. Kinakapa ko ang relo ko to know what time it is. It’s 6:00 in the evening already. Hindi ko gusto lumabas ngayon. Have dinner with his family. Pero ayoko rin naman mag inarte. Since, ito ang una kong makasama sa family niya nung kinasal kami. I don’t want to have a bad impression to his family. Kaya kahit ayaw ng katawan at ng utak ko. I force myself na tumayo. I started to walk papunta sa cr.I plan to take a shower. Baka sakaling mawala ang pakiramdam na mabigat sa katawan ko. I open the CR, without thinking I take a step inside, pero hindi ko namalayan na may naaapakan ako isang bagay dahilan na madulas ako. I fell on my back hindi ko napigilan mapatili dahil sa mabilis na pangyayari. Naramdaman ko ang sakit sa kaliwang paa ko.Tok* Tok* Tok*Tatlong malakas na p
Catherine’s POVNormal pa ba na halos 1 hour and 30 minutes akong walang imik. Hindi dahil ayaw akong kausapin ng asawa ko. Kundi dahil sobrang na occupied ng utak ko nung malaman ko he has an ex fiance.Parang gustong kong lumubog sa kinauupuan ko ng marinig ko na sinabi niya na ex fiance niya si Drea.Dahil yun ang kinakatakot ko, he is forced to marry me may iniwan siyang babae para lag mapakasalan lang ako.What did my Aunt make deal with him para pakasalan ako. Kailangan kong matanong si Auntie.My ex-fianceMy ex-fianceMy ex-fianceH
Catherine’s POVNormal pa ba na halos 1 hour and 30 minutes akong walang imik. Hindi dahil ayaw akong kausapin ng asawa ko. Kundi dahil sobrang na occupied ng utak ko nung malaman ko he has an ex fiance. Parang gustong kong lumubog sa kinauupuan ko ng marinig ko na sinabi niya na ex fiance niya si Drea.Dahil yun ang kinakatakot ko, he is forced to marry me may iniwan siyang babae para lag mapakasalan lang ako. What did my Aunt make deal with him para pakasalan ako. Kailangan kong matanong si Auntie. My ex-fianceMy ex-fianceMy ex-fianceHis voice still echoes sa utak ko. Madaming mga bagay ang mga umiikot sa utak ko ngayon. I feel like the villain sa love story nila. He calls her fiance means, sila dapat ang kasal ngayon hindi ako. Siya dapat ang pinakasalan niya sa simbahan .Siya dapat ang kasama niya sa bahay. Siya dapat ang taong naghihintay sa kanya makauwi at siya dapat ang nagbake sa kanya ng favorite banana bread niya. “ Catherine.. Catherine! Nakatulala ka jan”Nakarat
Catherine’s POV“ First thing na gusto ko tandaan mo. You don’t hate people, whom I hate” He said. We are now walking towards the plane. Yun ang sabi niya sakin. “ But you said” Tutol ko sa kanya. He cut me before i continue what i want to say.“ Ang sabi ko, Ikaw lang. Hindi mo obligasyon na magalit din sa mga taong galit ako. I don't want to force you in making decision like that. “ He said.“ We are husband and wife, we are supposed to be partner. Kapag may tao ka na ayaw mo or ayaw mo pansinin, Gagawin ko rin yun. Dahil sa pagkakaalam ko, as a wife lagi dapat ako nakakampi sayo” That’s what I believe in, one thing na rin people in this Island he is the only person i will and should trust no one else. “ Suit yourself, but ayoko masama ka pa sa away na meron kami ng pamilya ko.” Pagkasabi niya. Hinawakan niya ang kamay ko, para alalayan ako sa pagpanik ng eroplano. This is a private plane own by his family, he said that we have our own space in this airplane kaya hindi ko na da
Catherine’s POV“ You ready?” I nodded,Manang Lerna help me get ready kasama na rin maleta a dadalhin ko. Sinabi ko sa kanya mga essentials ko at for the clothes siya na bahala pinapili ko. He opened the car door for me. I carefully enter the car. Siya na ang nagsara nito. He then hop in also, I am at the passenger seat. He is the one driving. He start the engine starts driving. The first minute inside this car is giving and awkward vibe. I keep on fidgeting my hands by rubbing my fingers together.I am very introverted person, gawa na rin i only know three people my whole life. My tiyang Amelia who is not that very talkative samahan pa ng bodyguard ko na literal na hindi nagsasalita.So.. pano ako makaka survive sa awkward silence nato. I feel like i need to talk.Pwede rin naman wala ng mag salita samin dalawa the whole ride to somewhere. Wait, may naisip ako na pwede namin pag usapan. Should i ask him kung masarap ba yung banana bread?Maybe not.Ah yes.May naisip ako.“Saan t
Catherine’s Point of ViewIt’s night time already, halos kakayari lang namin mag bake. Then Manang Lerna sent the other kasambahay to give the baked foods to the neighbors. Asan ako ngayon? I am here in the living room waiting for my husband to go home while holding a banana bread on my lap.“Ma’m kahit sa kwarto na niyo ikaw mag hintay para makapag pahinga na muna kayo. Tawagin ko na lang kayo kapag dumating na si sir” sabi sakin ni manang lerna“ kahit dito na lang po, nakakapag pahinga rin naman ako sa pag upo dito” sagot ko sa kanya. Hindi na niya ko pinilit pa na pumanik sa kwarto ko. Binaba ko na muna sa table hawak ko na banana bread and decided to read a book habang hinihintay siya.Kinapakapa ko chairside table then found my book. I started to turn the page and then move my fingers to read the braille.Kinabukasan.Naaalimpungatan ako dahil sa sakit ng katawan na naramdaman ko. Hinihawak hawakan ko ang braso ko dahil sa sakit. Naaalala ko dito pala ko sa living room nakatul