Catherine’s Point of ViewMga 30 minutes na akong palakad lakad, hindi ko alam kung saan na ko napadpad tanging nasa isip ko ngayon ay ang lumayo muna sa kanila. From james and his family. Lalo na rin sa mga ibang tao na andito. Nararamdaman ko na hindi dapat ako andito. Na hindi ako belong na pumunta dapat dito. For the first time in my life I kinda miss my home. Na tinitirhan ko ng mga ilang taon. Kung dati gustong gusto ko makaalis manlang sa tirahan ko na yon at maramdaman naman ang buhay outside that house.Ngayon, alam ko na kung ano ang feeling. Hindi sa ayaw ko ang buhay ko ngayon. It’s just that, hindi ganitong buhay ang ineexpect ko.I imagine dati na kapag ako nakalabas, I’ll be free whatever I want. To go to places na hindi ko pa napuntahan. Then meet other people, Katulad ng mga nababasa ko sa mga binibigay sakin na libro ni aunt amelia from the stories na pinapakinggan ko will finally come to realityPero mali pala ako, lahat ng mga magagandang bagay na alam ko
James’s Point of View“I want you to contact her, find out kung sino siya. Jake alam mo hindi ito pwedeng pumalpak”“ Bro..alam ko naman yon. But still napakahirap ng pinapagawa mo.” he replies. I am on a call right now. Iniwan ko ang asawa ko saglit. Dahil akala ko ng Tumawag si Jake, he will give me a good news. “ Ano ang mahirap sa pinapahanap ko lang sayo ang isang simpleng tao” i answer.“ Simpleng tao? Matatawag mo ba ang simpleng tao ang a world famous composer? You know there is a reason na he/she is still anonymous for over 6 years. Ibig sabihin no one can ever or ever find her/him”“ First of all, consider that she is a girl”“ How did you na babae siya? Jan lang eh hindi ko alam kung ano gender niya ng mabawasan man lang range ng paghahanap ko”“ I already told you na babae siya. At hindi yon hula ko lang. I can tell on how her songs are and how she compose it” i explain.Matagal ko na siya gustong kunin at irecruit para sa kumpanya ko. I am not hiring her, just because
James’s Point of View“ Search it again!, Ayokong bumalik kayo dito ng hindi niyo kasama ang asawa ako. Wala akong pakielam kung napagod na kayo n sa paghahanap. Ang importante ay mahanap niyo siya!” I have 20 bodyguards looking for Catherine and for the next 3 hours of looking wala pa rin. Hindi nila mahanap ang asawa ko.Kahit ang mga nag ooperate ng CCTV ng buong Island. They can’t still find my wife. I am very anxious dahil hindi ako sanay na hindi siya nakikita at hindi alam kung nasaan siya.Lalo na nasa lugar kami ng tao na yon. Everything can happen in just a minute. Sana hindi ko na siya iniwan pa. I thought na walang mangyayari if I am gone just in a minute. Still nawala pa rin siya sa paningin koGalit ako sa mga tao na hindi makahanap sa kanya. Pero mas galit ako sa sarili ko, dahil ako dahilan kung bakit siya nawala. “ Young master, nahanap na namin siya” sabi ng isang cctv operator. Agad ako lumapit sa kanya. Sa video, nakita ko na my sister Stephanie ang humila sa
Catherine’s Point of ViewIsang malamig at mabango ng simoy ng hangin ang dumampi sa aking mga balat, Nakapikit ang mga mata ko habang pinapakiramdaman ang hangin.Pinapakinggan ang ganda ng tunog ng mga alon, 17 years akong nakatira dito. At tanging ang hangin at tunog ng alon ang aking kasama sa araw araw. Hinding hindi pa rin ako nagsasawa rito. Ako si Catherine Alcantara 22 years old. Yan lang natitinging alam ko sa sarili ko. Lumaki akong walang magulang ang tanging nag alaga at nag aruga sa akin ay si Tiyang Amelia. Simula nung ako ay nag 12 years old tumira na ako dito sa beach house ni tiyang Amelia na mag isa. Tinuruan niya ako ng mga bagay na dapat ko malaman para mamumuhay ng mag isa, dito sa malaking bahay na ito, kung paano magluto,maglinis, at iba pa. Kapatid niya ang mother ko, sa kanya ako hiabilin ng mother ko nung siya ay mamatay. Tiyang Amelia treat me very well, tinuting niya akong parang anak niya at minahal ng mabuti.Nasa kanya ang buong tiwala ko, hindi da
It’s the wedding day, eto na ang araw na kung saan mababago na ang buhay ko. Hindi ako nakatulog dahil sa kaiisip ng puro what if sa isip ko. Iniisip ko kung, ano ang itsura ng mapapangasawa ko. Kung mabait ba siya. Kung ayos lang din ba na ikasalan siya sa taong hindi niya gusto o kilala. What if, may gusto siyang babae tapos napilitan isyang ikasal sa ibang dahil this is basically and Arrange Marriage.What if, hindi niya ko pakitunguan ng mabuti, dahil sa ayaw niya sakin. O kaya ayaw niya sakin dahil, magiging pabigat ako sa kanya dahil sa kung ano ang kulang sakin. What if, me being blind is the one he hates. Dahil hindi ako magiging typical na asawa na aalagaan ang asawa niya, ipagluluto o maalagaan ng mabuti.Nabulag ako dahil sa isang accident a naging dahilan naman ng pagkamatay ng magulang ko. Because of that accident i’ve been living in the dark this whole year. At tanging si tiyang Amelia ad shadow ang tumutulong sakin o nagiging mata ko. Shadow is the one Tiyag Ameli
Catherine’s Point of ViewThis is it. Eto a ang huling araw na hindi na lang sarili ko ang dapat iisipin ko. Me stepping on the world. The reality of the world.Matagal na tagal na panahon din akong naka isolate sa mundo na kung saa mga walls at dalawang tao lang ang nakaka interact ko sa araw araw. But this day is a special one.. I think. The day of my wedding day. I am now here in front of the church waiting for my tiyang Amelia na sabihin sakin na pwede na kong bumaba ng sasakyan. A knock on my window napunta ang atensyon ko kasabay nito bumukas ang pinto. But instead of Tiyang Ameli’s voice ang bumungad saki . tatlong hindi kilala na boses ang narinig ko. Is she the one? Hindi naman maganda, talong talo ang kuya mo ditoLooks like the chika is true, she really is blind. Look at her not even meeting our eyesNapayuko ako sa naririnig ko na sinasabi nila. Bigla akong nahiya na gusto lumubog sa kinuupuan ko ngayon. “ You three! What are you doing. Mag si alis nga kayo jan” Tiyan
James’s Point of ViewBefore the Wedding DayTok* Tok*“ Come in” “ Sir, there is someone looking for you in the lobby” my secretary. I am in the middle of recording the newset song that i compose. For the most popular P-pop group.“ Sabihin mo, busy ako i have no time para makipag kita sa kanya. Sabihin mo rin na mag pa appointment muna siya bago siya pumunta. “ sabi ko, pero hindi pa rin siya umaalis. “ What else?” I ask.“ Ang sabi po kasi niya na if you refuse to see her, I need to tell younger name” he said, “ Her? Bakit ano ba pangalan niya?” I ask.“ Her Name is Amelia Alcantara and she knows that you are the one who is eager to meet her” he said.Pagkarinig ko ng pangalan na yon, parang tumigil ang ikot ng mundo. I quickly end the recoding and tell the artist that we will be having a second session tomorrow. Tumayo ako agad sa upuan, hindi ko a pinatapos po ang sasabihin ng secretary ko. I immediately raise from my seat, bumaba ng recording studio to meet this woman. As
Catherine’s Point of ViewFirst day on a new home at mga bagong tao na makakasama ko na simula ngayon. Pagkatapos ng kasal, naging mabilis ang lahat ng pangyayari. My husband snatch me right after the ceremony he hold my hand and then we ran palabas ng church. Na kahit ako mismo hindi ko alam na kaya ko palang tumakbo ng ganun.He let me in his car, sa loob ng sasakyan tanging tahimik ang bumalot sa buong paligid. Nahihiya naman ako magsalita dahil hindi ko rin alam kung ano sasabihin koKaya the whole car ride tanging tunog lang ng engine ag naririnig ko hanggang sa makauwi kami sa isang bahay na sinabi niya. Eto raw ang bahay niya. He made manang Lerna take me to my room, kaya dito ako nagising ngayon. Wala man akong paningin pero ramdam ko pa rin ang pinagbagao ng surroundings ko.The smell of my room and my bed. Maybe this time I have to depend on my self na . Shadow cannot be near me anymore.Yun ang sabi ni Tiyang Amelia na shadow will be near but not too near like he use to
James’s Point of View“ Search it again!, Ayokong bumalik kayo dito ng hindi niyo kasama ang asawa ako. Wala akong pakielam kung napagod na kayo n sa paghahanap. Ang importante ay mahanap niyo siya!” I have 20 bodyguards looking for Catherine and for the next 3 hours of looking wala pa rin. Hindi nila mahanap ang asawa ko.Kahit ang mga nag ooperate ng CCTV ng buong Island. They can’t still find my wife. I am very anxious dahil hindi ako sanay na hindi siya nakikita at hindi alam kung nasaan siya.Lalo na nasa lugar kami ng tao na yon. Everything can happen in just a minute. Sana hindi ko na siya iniwan pa. I thought na walang mangyayari if I am gone just in a minute. Still nawala pa rin siya sa paningin koGalit ako sa mga tao na hindi makahanap sa kanya. Pero mas galit ako sa sarili ko, dahil ako dahilan kung bakit siya nawala. “ Young master, nahanap na namin siya” sabi ng isang cctv operator. Agad ako lumapit sa kanya. Sa video, nakita ko na my sister Stephanie ang humila sa
James’s Point of View“I want you to contact her, find out kung sino siya. Jake alam mo hindi ito pwedeng pumalpak”“ Bro..alam ko naman yon. But still napakahirap ng pinapagawa mo.” he replies. I am on a call right now. Iniwan ko ang asawa ko saglit. Dahil akala ko ng Tumawag si Jake, he will give me a good news. “ Ano ang mahirap sa pinapahanap ko lang sayo ang isang simpleng tao” i answer.“ Simpleng tao? Matatawag mo ba ang simpleng tao ang a world famous composer? You know there is a reason na he/she is still anonymous for over 6 years. Ibig sabihin no one can ever or ever find her/him”“ First of all, consider that she is a girl”“ How did you na babae siya? Jan lang eh hindi ko alam kung ano gender niya ng mabawasan man lang range ng paghahanap ko”“ I already told you na babae siya. At hindi yon hula ko lang. I can tell on how her songs are and how she compose it” i explain.Matagal ko na siya gustong kunin at irecruit para sa kumpanya ko. I am not hiring her, just because
Catherine’s Point of ViewMga 30 minutes na akong palakad lakad, hindi ko alam kung saan na ko napadpad tanging nasa isip ko ngayon ay ang lumayo muna sa kanila. From james and his family. Lalo na rin sa mga ibang tao na andito. Nararamdaman ko na hindi dapat ako andito. Na hindi ako belong na pumunta dapat dito. For the first time in my life I kinda miss my home. Na tinitirhan ko ng mga ilang taon. Kung dati gustong gusto ko makaalis manlang sa tirahan ko na yon at maramdaman naman ang buhay outside that house.Ngayon, alam ko na kung ano ang feeling. Hindi sa ayaw ko ang buhay ko ngayon. It’s just that, hindi ganitong buhay ang ineexpect ko.I imagine dati na kapag ako nakalabas, I’ll be free whatever I want. To go to places na hindi ko pa napuntahan. Then meet other people, Katulad ng mga nababasa ko sa mga binibigay sakin na libro ni aunt amelia from the stories na pinapakinggan ko will finally come to realityPero mali pala ako, lahat ng mga magagandang bagay na alam ko
Kinakaladkad niya ko somewhere hindi ko alam. I know kung sino ang humihila sakin ngayon. James’s Little sister.Her height and scent says it all. Hinahayaan ko siya gawin to sakin ngayon. Dahil wala akong lakas ngayon to oppose kahit sino man. Nararamdaman ko ngayon isa akong villain sa isang kwento at maraming tao ang may ayaw sakin. Like I’m this villain na bigla na lang sumulpot sa buhay ng main characters.Huminto na kami, binitawan na niya ang braso ko. Nagkaroon ako ng pagkakataon na imassage ang braso ko na iyon. Bakit ba ang kamay at braso ko ang gustong pisain ng mga tao ngayon. “ Narinig mo kung ano nangyari don sa loob” James’s little sister start to talk. I did not respond“ You see, it’s really obvious na you are not welcome into this family, narinig mo naman on how disappointed our father is nung malaman niya na kuya married you.” “ Alam mo ba, the night before your wedding, dad and kuya had a fight dahil sa reckless desisyon na ginawa niya. Marrying you is like de
Catherine’s Point of View“ Ano sinabi sayo ni stephanie? “ he said, pagkaalis ng kapatid niya. He seated on my right side. He place my food in front of me.Iniisip ko kung dapat ko bang sabihin sa kanya kung ano ang mga sinabi ng kapatid niya? Pero ayoko ako maging dahilan kung bakit sila mag aaway.Should i say din na ang kapatid niya ang may gawa kung bakit ako nadulas sa CR kagabi. Pero hindi ko rin naman sigurado kung siya nga talaga. Dahil she didn’t specify kung anong regalo ang sinasabi niya.“ Nothing.. She ask me kung nakakain na daw ba ako. They i say na kinukuha mo ko ng food” I said. “ Really? She didn’t say anything that might offend you ?” he continues Umiling ako“ Nothing really, she… is nice” I said. Ayoko na siya magtanong pa, Wala na kong masasabi pa kung magtatanong pa siya. I keep on fidgeting my hands dahil sa kaba. I feel his touch to my hands. Kinuha niya ito then place it on the table. Nilagay niya sa kanan kamay ko ang kutsara then fork on my left.“ Ne
Catherine’s Point of ViewKinabukasanNagising ako na wala na gaanong nararamdaman na sakit ang paa ko. Pero hindi ko pa rin maapak ito ng patag hanggang ngayon. I shower like a rabbit kanina, nakataas ang paa ko habang naliligo. Then nakahawak ako sa railings na meron. Ako lang yung taong bulag na nga pilay pa hahaha. Gaano ka nga ba naman kamalas. Baka sa susunod naman kamay ko naman ang mabili. Kung magkataon na ganun nga. Talagang bibinggo na ko. Pwede na kong tawagin na bulag na at baldado pa Haha. Tok* Tok*“ come in” Nakaupo ako sa higaan ko ngayon. Nagsusuot ng hikaw. I know this is only for breakfast.Pero kahit na, gusto ko pa rin maging presentable sa mga magulang ni James. “ Are you ready?” James asks. With his usual voice cold and deep. I nodded habang tinatapos pagabit ko ng hikaw. “ Ready” Bigla ako tumayo nakalimutan kong pilay nga pala ako. Kaya I almost fall again. Buti na lang agad akong nahawakan ni James sa braso. “ Careful, let me help you”Bigla ko siyan
Catherine’s Point of View“ I can hold it myself” pilit ko inaagaw kay james yung ice pack na binigay ng doctor. Pagkarating namin dito sa kwarto inupo niya ko sa sofa, he continue to hold the icepack on my swollen foot.“ No.. I can hold it, ako ang mas nakaaalam kung saan best ilagay ito” Tinuloy tuloy niya ang pagdampi ng ice pack sa paa ko. He softly and gently tapping it on my foot, ala akong nararamdaman na sakit sa bawat pang dampi ng ice pack sa paa koIsang katahimikan muli ang pumalibot sa buong lugar. Kung hindi siya magsasalita, ano namn ang sasabihin ko. Lalo na I feel this guilty na ako ang dahilan kung bakit hindi natuloy ang kasal nila ng girlfriend niya. “ Are you hungry?’ binasag naniya ang katahimikan. Umiling ako. Nun ko na naaalal yung family dinner nila.“ Yung Family Dinner nga pala, kailngan na natin bumaba” sabi ko tatanggalin ko na ang paa ko na hawak niya. Pero pinigilan niya ito. Nahawakan niya bigla yung paa ko, napangiwi ako dahil sa sakit na naramdama
Catherine's Point of ViewNaalimpungatan ako dahil sa lamig na nararamdaman ko. Hindi pala ako naka kumot. Kusa na lang pala ako na nakatulog habang nakabaluktot dito sa higaan.I don’t feel like to stand up already. Kinakapa ko ang relo ko to know what time it is. It’s 6:00 in the evening already. Hindi ko gusto lumabas ngayon. Have dinner with his family. Pero ayoko rin naman mag inarte. Since, ito ang una kong makasama sa family niya nung kinasal kami. I don’t want to have a bad impression to his family. Kaya kahit ayaw ng katawan at ng utak ko. I force myself na tumayo. I started to walk papunta sa cr.I plan to take a shower. Baka sakaling mawala ang pakiramdam na mabigat sa katawan ko. I open the CR, without thinking I take a step inside, pero hindi ko namalayan na may naaapakan ako isang bagay dahilan na madulas ako. I fell on my back hindi ko napigilan mapatili dahil sa mabilis na pangyayari. Naramdaman ko ang sakit sa kaliwang paa ko.Tok* Tok* Tok*Tatlong malakas na p
Catherine’s POVNormal pa ba na halos 1 hour and 30 minutes akong walang imik. Hindi dahil ayaw akong kausapin ng asawa ko. Kundi dahil sobrang na occupied ng utak ko nung malaman ko he has an ex fiance.Parang gustong kong lumubog sa kinauupuan ko ng marinig ko na sinabi niya na ex fiance niya si Drea.Dahil yun ang kinakatakot ko, he is forced to marry me may iniwan siyang babae para lag mapakasalan lang ako.What did my Aunt make deal with him para pakasalan ako. Kailangan kong matanong si Auntie.My ex-fianceMy ex-fianceMy ex-fianceH