บทที่12.สมุดบันทึกรัก

“Sam,Can you stop the car for a moment?” (แซมหยุดรถสักครู่ได้ไหม)อีฟพูดขึ้นในขณะที่แซมกำลังขับรถตรงไปยังจุดอื่นระหว่างทางหลังจากที่ได้รับประทานอาหารเช้าเสร็จแล้วเพราะเธอได้ มองเห็นกลุ่มช้างที่น่ารักซึ่งเป็นสัตว์ที่เธอชอบเป็นพิเศษและขวานช้างรอให้นักท่องเที่ยวได้สัมผัสและใกล้ชิดที่หน้ารีสอร์ต แซมชำเลืองมองกลุ่มช้างนั้นแล้วเขาก็ได้เลี้ยวหยุดรถชิดขอบทาง อีฟยกกล้องมือถือถ่ายรูป ซื้ออาหารให้ช้างเหล่านั้นพลางมือลูบคลำงวงช้างที่แสนเชื่อง เขามองเธอที่มีความสุข ในห้วงเวลานั้น พลางมือกดรัวชัตเตอร์บนกล้องที่คล้องมา

สองมือประสานแน่นเธอเอียงศีรษะพิงไหล่กว้าง มองฟ้าสีคราม ในหัวใจนึก อยากหยุดเวลาไว้เพียงเท่านี้ แซมเอียงหน้าจูบบนหน้าผากเธอเบาๆ มือซ้ายขยับกอด เพื่อบ่งบอกว่า เขาอยู่ข้างเธอไม่ต้องกังวล แต่งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา ซึ่งคือความจริงที่ต้องดำเนินไป

แล้วทั้งสองก็ขึ้นมาถึงจุดสูงของภูเขาเพื่ออำลาผืนป่าก่อนกลับไปใช้ ชีวิตในเมืองกรุง มีเพียงสายตาและรอยยิ้มที่มองกันด้วยความลึกซึ้งยืนคู่ชิดโดดเด่นมองท้องฟ้าที่กว้างไกลป่าสีเขียวสุดลูกตา พวกเขาจะบันทึกไว้ในความทรงจำไว้ว่าที่ตรงนี้บนเขาใหญ่เป็นพยานแห่งรักและมีเรื่องให้จดจำที่เรารู้กันเพียงสองคน

เวลาแห่งความจริงก็มาถึงในเมืองหลวงวุ่นวายที่ต้องดิ้นรน อีกไม่กี่เดือนข้างหน้าเธอก็สำเร็จดั่งฝันที่ครอบครัวมุ่งหวังไว้แต่น่าเสียดาย พ่อแม่ไม่ได้อยู่ชื่นชมความสำเร็จของเธอ บรรยากาศต่างจากเมื่อวานลิบลับ นัยน์ตาเศร้าแต่แฝงด้วยนักสู้ก้าวลงจากรถแท็กซี่หัวใจที่ลอยไปไกล เพราะเธอได้ทิ้งหัวใจไว้กับใครบางคน และสถานที่นั้นที่เป็นราวกับสรวงสวรรค์ของเธอ

“อีฟ มานี่ก่อน ” เจ๊แตงในชุดแม่ครัวสวมหมวกคลุมผมยืนถือตะหลิวตะโกนเรียกอีฟให้แวะมาหาที่ร้าน เพราะนางไม่เจออีฟหลายวันแล้ว

“ค่ะ ” เธอหันหน้าตามเสียงของเจ๊แตงที่ขานเรียกเธอเป็นประจำจนคุ้นหูที่หน้าอะพาร์ตเมนต์และเธอก็ต้องตรงไปหาทุกครั้ง

“เป็นอย่างไรบ้างสนุกไหม ไปเที่ยวไม่เจอหลายวันคิดถึง ”

“ก็สนุกค่ะเจ๊”อีฟตอบด้วยน้ำเสียงอ่อยๆ

“เนี่ย ได้งานทำหรือยัง เจ๊มีงานมาแนะนำ ลูกค้าที่สนิทกันเขาเปิดร้าน ขนมหวาน หาพนักงานทำพาร์ตไทม์ อีฟสนใจทำงานนี้ไหม”

“กำลังหาอยู่ค่ะ..แต่ก็ได้ค่ะเจ๊หนูก็ทำได้หมดแหละค่ะไม่เกี่ยงงานหรอก” เธอไม่ได้ตกใจหรือดีใจแต่ยินดี กับงานที่มีให้เธอ

“ดีจ้ะ เดี๋ยวเจ๊จัดการให้ เออ..เนี่ย แต่ช่วงบ่ายเจ๊เห็น ไอวามันมา ด้อมๆมองๆอยู่แถวนี้ ไม่รู้มันมาทำไมโชคดีนะแนนซี่ไม่เห็นไม่งั้นได้ไล่ตะเพิดไปแน่”เจ๊แตงทำตาโตพูดลดน้ำเสียงลง

“อ้าวเหรอคะ,,แต่ ช่างเถอะค่ะ ” เธอตอบด้วยใบหน้าเฉยชาที่ไร้ความรู้สึกทุกครั้งที่พูดถึงไอวาแล้วรีบตัดบท

“ ขอบคุณมากนะคะเจ๊แตงที่ช่วยหางานให้ พรุ่งนี้บ่ายๆนะคะหนูว่างพอดี เดี๋ยวจะลองเข้าไปสมัครและทำดูค่ะ เออ..แล้วแนนซี่ละคะ ?”

“คงขึ้นไปนอนแล้ว เมื่อกี้ลงมาทานข้าว อิ่มแล้วบอกว่าง่วงนอน”

“ค่ะ เจ๊ งั้นเดี๋ยวหนูขึ้นไปพักผ่อนก่อนนะคะ”

“ จ้า ฝากเซย์ไฮถึงแซมด้วยจ้า”

“ค่ะ”

อีฟเดินเข้าอะพาร์ตเมนต์สะพายเป้ใบตุง ใบหน้าคล้ำแดดเพราะพึ่งผ่านการสมบุกสมบันในป่าเขามา

“อีฟ” เสียงเรียกของชายหนุ่มที่เธอจำได้แม่นว่าเป็นเสียงของใคร ร่างบางต้องหยุดชงัก เธอไม่ได้เงยหน้ามองเขาแต่อย่างไร “อีฟ เราเป็นห่วงอีฟนะ” เพราะคำพูดนี้ทำให้เธอต้องเงยหน้าตามแต่หัวสมองมีร้อยแปดความคิด อยากจะถามว่าเขา ต้องการอะไร แม้ใบหน้าเขาจะหล่อเหลาเพียงไหน แต่เขาทำกับเธอไว้เจ็บแสบเหลือเกิน นัยน์ตาแห่งความแค้นฝังใจที่มองเขา ไร้น้ำคำจากปากของเธอ เธอหันคอกลับก้าวไปโดยไร้เยื่อใยให้กับเขา

“ อีฟ ฟังเราก่อน” ไอวาเดินตามพลางพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนวอนให้เธอหยุดฟัง เธอรีบไขประตูบิดลูกบิดกระแทกประตูใส่หน้าของไอวา จนต้องเขาหยุดทุกการกระทำแล้วตีหน้าเศร้าอยู่หน้าประตู

เธอปิดประตูใส่กลอนทิ้งตัวลงบนเตียง ทุกอย่างในหัวสมอง มันทึบไปหมด มองกระเป๋าใบตุงที่วางไว้ กลิ่นของป่ายังติดร่างของเธอ ความสุขที่ถวิลหาความทรงจำที่งดงาม เป็นช่วงอารมณ์ที่เธอต้องรีบบันทึกเอาไว้ เธอโยกตัวไปนั่งหน้าโต๊ะหนังสือวางเรียงซ้อน เธอจะระบายความรักและความงดงามของสวรรค์ที่ได้ไปมา ที่ฝังลึกในก้นบึ้งในหัวใจผ่านเป็นตัวหนังสือลงสมุดโน้ต ถึงใครบางคน เธอบรรจง เขียน คำว่า “ A secret place where only you and I belong,wrapped in love longing (สถานที่ลับที่มีเพียงเธอกับฉันที่เป็นของกันและกัน โอบล้อมด้วยความรัก และความโหยหา) ถักทออารมณ์และความรู้สึกใส่ลงบนสมุด ความปรารถนาที่น่าหลงใหล ผสมกับจินตนาการที่แฝงด้วยความจริงที่งดงาม ผ่านไปหลายชั่วโมงเกือบค่อนคืนเธอเขียนเป็นสมุดบันทึกรัก ลงบรรทัดสุดท้ายว่า “A World for Just Us Two “ โลกที่มีเพียงเราสองคนแม้จะยังไม่สมบูรณ์แต่วันหนึ่งเธอจะต้องเขียนไปจนถึงบทสุดท้าย

ในขณะที่เวลานี้บนคอนโดของแซม เขามองถาพถ่ายอย่างภูมิใจในฝีมือของตัวเองบนหน้าจอโน้ตบุ๊กจากข้อมูลจากกล้องตัวหรูด้วยความชื่นชมภาพมากมายที่เขาได้บันทึก จ้องภาพหนึ่งใบมองดวงตาใสใบหน้าเรียวที่เขาตกหลุมรัก บนโต๊ะทำงานที่เต็มไปด้วยเอกสารเรียงซ้อนกับแผนงานจะเริ่มทำธุรกิจในเมืองไทย