CHAPTER 27

" Mahal, bakit parang malungkot ka ngayon? May problema ba? "

Napatingin si Venice sa likuran nang marinig ang pamilyar na boses na matagal na niyang hindi naririnig. Yumakap ito mula sa kaniyang likuran at ramdam niya ang mainit na hangin na tumatama sa kaniyang leeg dahilan upang siya ay mapangiti.

" May iniisip lang ako... " aniya saka binalik ang tingin sa dagat kung nasaan sila. Sariwa ang hangin, kalmadong paligid at maganda ang mga tanawin. Pakiramdam niya'y nasa isa siyang paraiso at sila lamang dalawa ang naririto. Masaya ang puso niya ngunit mayroong kirot na hindi n'ya batid kung saan nanggagaling.

" Sampung taon simula ngayon, sa tingin mo ilan na kaya ang anak natin? " rinig niyang tanong nito.

" Siguro mga dalawa o tatlo? " aniya saka umalis sa pagkakayakap upang harapin ito. " Mahilig ka nga pala sa mga bata, ano? Bakit? Ilan ba ang gusto mo? "

" Depende kung hanggang ilan ang kaya mo. " Lumawak ang ngiti nito saka siya mabilis na hinalikan sa ilong. " Mas marami,