CHAPTER 30

Ang mga mata ni Lucine ay tila nakadikit na sa kisame o dingding ng kaniyang silid habang lumilipad ang kaniyang isip. Nakahiga siya sa kama, katabi ang malaking kahon na naglalaman ng damit na susuotin niya para sa selebrasyon na magaganap ngayong araw. Galing ito sa kaniyang ama na iniabot sa kaniya kaninang umaga ngunit wala pa rin siyang ginagawa kung hindi ang humilata. Iniisip kung tama ba ang desisyon niyang pumayag na sumama sa kanila gayong hindi naman niya hilig ang dumalo sa mga selebrasyon na mararangya ang makakasalamuha niyang mga tao.

" Lucine? Nandiyan ka ba sa loob? " Napabangon siya sa kama nang marinig ang katok at boses ni Logan sa labas ng kaniyang silid.

Tumayo siya at naglakad patungo sa pinto upang buksan ito at pareho silang nagulat dahil sa nakita.

" Bakit hindi ka pa gumayak, Lucine? Narito na ang mag aayos sa'yo, " wika ni Logan habang pinagmamasdan ang kabuuan ng anak niya na nakasuot pa rin ng pantulog na kanina pa niyang umaga nakita.

" Hindi ho ba pu