Share

A CEO's Hidden Legacy
A CEO's Hidden Legacy
Author: SRNTYXX

Kabanata 1

Author: SRNTYXX
last update Huling Na-update: 2024-01-23 18:02:42

“Cheers!”

Itinaas namin ang mga hawak na baso na may lamang cocktail at sabay sabay ding nilagok ito. Napagka sunduan naming tatlo na mag celebrate sa isang bar dahil sa pagiging successful ng ginanap na exhibit ngayong araw.

Nito ko lang napag desisyunan na magsagawa ng art exhibit para sa mga paintings ko, nag dadalawang isip pa ako nung una dahil hindi ko pa alam ang mga mangyayari, kung magiging successful ba ito o baka walang magka interes, but thankfully, my paintings was bid at a higher price than I expected!

“Aleyah Lavelle, brace yourself will you? Baka masobrahan ka naman.” Sabat ni Dexter nang muli ay lumagok ako ng panibagong salin ng alak.

“Ano ka ba, Dex, she’s an adult bakit mo pinipigilan? Isa pa, minsan lang natin maaya ‘to sa ganito ‘no kaya hayaan mo na, malay natin, it’s the start of her career.” Sinuway ni Ericka si Dexter. I chuckle and hope at her statement.

Ericka and Dexter are both my best of friends since college. Nawawalan man ng komunikasyon minsan dahil pare parehong busy sa trabaho, but still we remain in touch. Sila ang nag udyok sa akin na isagawa ang exhibit dahil alam nilang may talent ako pagdating sa sining. Ako lang talaga ang walang tiwala sa sariling kakayahan.

Nagpatuloy ang bangayan ng dalawa at hindi na ako nakisali. Hindi ko na mabilang kung nakailang lagok na ako ng alak bago nag desisyon na tumayo at humalo sa mga taong nagsasayaw sa dancefloor. Sumabay ako sa indayog ng mga nakakasalamuha sa dance floor at mas na engganyo pa nang napalitan ng panibagong masaya na tugtog. The party is in full blast.

Nakapikit ang mga ko habang gumigiling nang bigla ay may malapad na kamay ang humawak sa magkabilang baywang ko, sumasabay sa bawat ritmo ng pag sayaw ko.

A tall handsome man surprise me when I turned around to see him. Bagay na bagay ang suot at hapit na putting long sleeve sa katawan nito. His eyes were dark and deep. He has a narrow nose, and labi ay mamasa masa at namumula dahil sa pagkagat. Inilapit nya ang mukha sa aking tainga at bumulong.

“I never had the chance to congratulate you on your exhibit earlier,” his voice is husky.

So he knew me. Inangat ko ang tingin at tinitigan siya. Hindi ko siya kilala pero sa dami ng tao na umattend kanina sa exhibit ay hindi ko na sila kinilala at namukhaan isa isa. I was also very busy with my business there.

“Aren’t you tired? Want to go somewhere… private?” tumaas ang balahibo ko sa sinabi niya. Alam ko ang gusto niyang sabihin, and man like him always like the ‘one night stand’ thing. Pero sadly, I’m not into it.

Isa pa, I have a boyfriend now. Hindi nga lang kami madalas na nagkikita sa ngayon dahil nasa probinsya siya at may inaasikaso daw, and when I tried to ask him if he want to attend my exhibit and after party, he refused, wala raw siyang time. May kutob na ako kaya lang hindi ko masiyadong iniisip dahil malaki ang tiwala ko na hindi niya iyon gagawin at kilala naman ako ng pamilya niya.

“Lavelle..” nagulat ako nang sinambit niya ang pangalan ko. Ang ganito kagwapo at kilalang lalaki sa industriya ng malalaking negosyo sa buong manila ay hindi kikilala at makakaalala ng mga mabababa sa kanila. Kaya… paanong natatandaan niya ang pangalan ko?

“Your place or mine?” wala sa sariling tanong ko. He smirked and kissed me deeply. Nawala ako sa wisyo at tila mas lalo pang nalalasing sa halik niya. Ipinatong ko ang mga kamay sa balikat nya at humawak sa batok, mas inilalapit pa sa akin.

Clearly, I’m too drunk para hindi makayanang manlaban at sumabay sa bawat pag halik niya. Hindi ko na rin alam kung paanong nawala kami sa dagat ng tao at nakaalis sa maingay na bar na iyon.

Nakita ko na lang ang sarili na mabilis na kinakalas ang zipper sa likod ng aking suot na itim na bestida at nakapatong sa estrangherong lalaki.

“Easy, Lav..” saad ng lalaki at tinulungan ako sa pagkalas ng zipper. I grind in top of him as I feel a big and hard buldge in his pants.

Mabilis kong hinubad ang suot na dress at sinimulan kalasin ang bawat butones ng suot na long sleeve ng lalaki. The man groaned and move swiftly. Ngayon ay siya na ang nasa ibabaw ko. He kissed me again like a hungry animal eating it’s favorite prey, while his hands roam around my body.

Napa igik ako nang maramdaman ang isang kamay niya sa akin dibdib at ang isa ay sa gitna ng mga hita ko.

“Ahh..” napa ungol ako sa kiliting dumadaloy sa buong katawan ko dahil sa banyagang nararamdaman.

His kisses went down to my neck and chest. Madiin ang pagkaka pikit ng mga mata ko habang mahigpit na naka kapit sa bedsheets. Hindi ko alam kung paano niya mabilis na naalis ang bra ko at inihagis sa kung saan. He kissed my breast and played the other with his hands. Hindi ko na alam kung saan babaling dahil sa hindi ko malaman na nararamdaman. Para akong nababaliw sa sarap at kiliting hatid ng mga haplos at halik niya.

Dumilat ako at sinulyapan siya nang maramdamang huminto siya sa pag halik sa akin, nakita ko siyang unti unting bumaba hanggang sa kapantay na ng mukha niya ang gitna ng mga hita ko.

Nilihis niya ang panty ko at pinatakan ako ng halik doon. “W-what… oh, fuck!” hindi ko malaman kung ano ang nais sabihin. Iba ang pakiramdam niyon. Inabot ko siya, plano kong itulak siya at alisin doon ngunit hindi iyon ang nangyari, sa halip ay sinabunutan ko siya at mas lalo pang idiniin siya doon para mahalikang mabuti.

Fuck.. What am I doing?

Wala na ako sa sarili para mag isip pa, ang alak at bawat halik ng lalaki ay nagpapabaliw sa akin ng husto. Alam kong hindi tama ang nangyayari lalo na at may boyfriend ako pero hindi na ako makapag isip ng tama dahil sa nararamdaman. Ni hindi ko maalala ang ganitong pakiramdam pag hinahalikan ako ni Nate. Hindi ko maisip na mali ang ginagawa namin ng estrangherong lalaking ito.

“I-I’m..” hindi ko maituloy ang sasabihin, may nararamdaman akong parang sasabog sa loob ko.

Tumigil siya sa paghalik sa akin doon at muling pinantay ang sarili sa akin. “Save that for later, Lav.” He chuckled sexily. I don’t exactly know what he’s talking about. Pakiramdam ko ay parang may nabitin nang tumigil siya, kaya ang ginawa ko ay inabot ko ang zipper ng kanyang pantalon para alisin ito. “Ah.. You’re hungry for me now, huh?” hindi ko siya kinibo at pinag patuloy lang ang ginagawa. Medyo hapit sa kaniya ang suot na pantalon kaya nahirapan ako sa pag hubad nito, buti na lang ay tumayo rin siya at siya na ang nag alis sa suot nitong pantalon at brief at muling pumaibabaw sa akin.

My eyes widened when I saw his thing. It was fucking huge! “K-kasya ba iyan?” tanong ko.

He smirked and said, “Don’t worry, baby, it will fit.” Napahawak ako sa magkabila niyang balikat habang ipinapasok ang kaniya sa akin. Napaigik ako nang kaunti pa lang ang naipapasok niya ay may hapdi akong naramdaman. “Fuck.. You’re a virgin?” gulat na tanong ng lalaki. Hindi ako kumibo at gumalaw, umaasang mawawala rin ang sakit kalaunan, akmang huhugutin niya iyon ngunit pinigilan ko siya.

“Don’t stop.” Bulong ko. Tinitigan niya ako, naninimbang. At nang natantong wala akong sasabihin ay hinalikan niya ako. Nawala ang isip ko sa hapding nararamdaman sa ibaba sa pagitan ng mga hita ko, ngayon ay may umuusbong na namang init at pagnanasa sa buong katawan ko.

Nang nawala ang hapdi at hindi pa rin siya gumagalaw ay unti unti ko nang iginiling ang sarili, ipinapaalam na gusto nang ituloy ang bagay na naudlot kanina.

He hold my waist firmly. Gusto niya akong matigil sa ginagawa ngunit hindi ako tumigil at mas lalo lang giniling ang sarili. Parang may naputol na litid sa iniingatang pasensya nang agad nyang ibinaon ang sarili sa akin. Muli akong napaigtad dahil naroon pa rin ang hapdi ngunit hindi na siya tumigil. Tumingala siya at patuloy na ibinayo ang sarili sa akin, malakas at mabilis. Sumabay ako sa pag galaw niya nang unti unti ay nawala ang hapding naramdaman hanggang sa naramdaman na parang may sasabog sa kaibuturan, sa oras na ito ay wala na akong naisip kundi ang sarap at pagnanasa kasama ang lalaking ito.

“Ahh!”

Wala akong maramdamang guilt sa akin dahil sa ginagawa at sana pagka tapos nito ay wala ni isa sa amin ang makaka alala sa nangyaring pinagsaluhan sa iisang kama.

“Ahh…” the man on top of me groaned as we both convulse in pleasure and I felt the hot liquid spread inside of me.

Kaugnay na kabanata

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 2

    Dumilat ako sa medyo dim na room. Light gray ang kulay ng dingding nito at may nakasabit na drum typed chandelier, iginala ko ang mga mata at nakita ang isang lampshade na tanging nagbibigay liwanag sa buong kwarto.Pilit kong itinayo ang sarili, napahawak ako sa ulo at napapikit dahil sa naramdamang sakit ng ulo, agad ding napabalik ng higa sa kama nang biglang nahilo.Init ng katawan ang naramdaman ko sa aking tabi pagkahiga. Wait, may katabi ako? Oh my God! Memories from what happened last night came rushing down. Napalingon ako sa lalaking mahimbing ang tulog sa tabi, walang suot na pang itaas at kakarampot na kumot lang ang nakatapis sa kanyang pang ibaba. I give in to a stranger last night! I give my all to this handsome stranger last night!Nataranta ako, wala akong ibang maisip kundi ang umalis sa kwartong ito ng mabilis kahit pumipintig sa sakit ang ulo. Dinampot ko ang mga damit na nagkalat sa sahig at dali daling nagbihis, pagkatapos ay kumaripas ng takbo palabas para pumar

    Huling Na-update : 2024-01-23
  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 3

    Hindi ako makapirmi habang nakaupo sa aking upuan habang pasulyap sulyap sa bukana ng palapag. Bawat oras ay kumakabog ang puso ko. Mas lalo pang lumalakas kapag may nakikitang papasok dito!Gosh, Aleyah Lavelle, will you please calm down? Hindi naman siguro niya naaalala ang nangyari kagabi dahil tulad ko ay lasing rin siya. Isa pa, he seems like he’s doing it most of the time with every other girls kaya hindi naman siguro ako maaalala noon.Patuloy kong kinalma ang sarili at nilibang sa ibang bagay habang hinihintay si Blake Dawson. I opened my phone and scroll in social media para kahit paano ay mawala ang isip sa paparating na lalaki.My phone rang for a call, kumabog ng malakas ang dibdib ko nang makita kung sino ang tumatawag, hindi siya madalas tumawag sa akin, at mukhang alam ko na kung ano ang kailangan nito. “Hello, Tita Vicky?”“Aleyah! Anong petsa na? Bakit wala kang padala ngayon?” Galit at sunod sunod na salubong sa akin ni Tita nang sagutin ko ang tawag. Tita Vicky is m

    Huling Na-update : 2024-01-23
  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 4

    “Ayoko nga!” napapadyak ako habang kausap si Ericka sa telepono. Tinawagan ko siya nang makauwi sa bahay at sa kaniya ibinunton ang kanina ko pang pinipigilan na galit.Nang makaalis ako sa lugar kung saan nangyari iyong sa amin ni Blake Dawson ay pinagdasal ko na sana ay hindi na mag krus ang landas namin, kaya laking gulat ko nang malaman na pinsan pala siya ng boss ko. At ang malaman na siya ang tatayong CEO sa kumpanyang pinag tatrabahuan ko ay talaga namang nakakabaliw para sa akin.“E bakit nga? Wala naman ibang gagawin iyon doon kundi mag trabaho, unless gusto mo maulit iyong-““Hindi na mauulit iyon!” napataas ang boses kong pinutol ang anumang sasabihin niya.“Iyon naman pala, e. Anong pinuputok ng butsi mo riyan?”Huminga ako ng malalim. Ano nga ba ang problema ko? Isang buwan ko lang namang pagsisilbihan ang lalaking pinagbigyan ko ng sarili, at kung lalagyan ng matayog na bakod sa pagitan namin ay paniguradong hindi na mauulit ang nangyari.Hindi ko alam kung anong magigin

    Huling Na-update : 2024-01-23
  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 5

    Natapos ang araw na iyon sa pag kukumbinsi sa sarili na tigilan na ang kakaisip sa kay Blake, at ‘wag na siyang pakialaman pa. Laking pasasalamat ko na sa buong linggo ding iyon ay wala akong ginawa kundi mag trabaho, bago umalis si Architect ay binilinan pa niya ako na tawagan lang siya kapag may mga emergency, I also told him my day offs at pumayag naman siya kahit hindi na aprubahan ni Blake.“Ano? Sumahod ka na ba? Hinihintay ko iyong pera!” sambit ni Tita nang tumawag siya araw ng sabado. Alam niya ang araw ng sahod ko kaya heto at nangungulit na naman.“Hindi pa po, Tita. Kapag nakuha ko po ako na po mismo ang pupunta jan para makamusta ko na rin po kayo,” sambit ko. Dahil pinagbigyan ako sa dalawang araw na day off ay napag pasyahan kong umuwi sa aming probinsya. Tutal ay naka ilang buwan na rin naman ako dito at nangungulila na rin ako sa kanila.“Bakit ka pa uuwi dito? ‘Wag na! Ipadala mo na lang hihintayin ko.” Pagalit niyang sabi bago pinatay ang tawag. Hindi na ako nagtaka

    Huling Na-update : 2024-01-23
  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 6

    "I'm.." nilingon ko si Nate nang basagin niya ang katahimikan. Pumasok sa loob si Criza nang ilang sandali matapos akong makita sa gate. Walang kibo niyang iniwan si Nate doon na nakanganga habang nakatingin din sa akin, kaya nilapitan ko siya at umupo sa kaniyang tabi. "S-sorry...." nanginginig at pabulong niyang sabi.Huminga ako ng malalim. I don't know how to react. Masakit, pero kaya namang tiisin iyon. Mas nasaktan pa ako nung makita si Blake na may kasamang babae at hawak niya ito sa bewang na parang isang bagay na madaling mabasag. Tumango ako at ibinalik ang tingin sa aking mga paa. "Kailan pa?" tanong ko na hindi niya sinagot, nakatingin lang siya sa akin. "Kailan mo pa ako ginagago?" dagdag ko pa. Nate was my first best of friend, first crush and first love. Naiimagine ko na nga ang sarili ko noon na ikinakasal sa kanya, at bumubuo ng pamilya, and that thought pushed me to pursue what I want and earn for that, na mukhang ako lang ang nag iisip ng para sa future naming dal

    Huling Na-update : 2024-01-26
  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 7

    Kinabukasan ay nagising ako na parang hinahalukay ang tiyan ko. Napabalikwas ako ng bangon at tinungo ang banyo, wala akong maisuka dahil wala naman akong kinain mula kahapon kundi tubig lang. Nang umayos ang pakiramdam ay tumayo ako at naghilamos.Ano ba to? Kahapon pa ito, ah?Napa angat ako ng tingin sa repleksyon ko sa salamin nang may napagtanto. Magdadalawang buwan na akong hindi dinadatnan!Shit!Bumalik ako ng kwarto at kinuha ang cellphone ko kung saan pwede kong makita kung kailan ang huling regla ko at kailan ang susunod.Dapat nung isang linggo ay dinatnan na ako, pero bakit hanggang ngayon ay wala? Hindi kaya ay nahuli lang?Kumabog ang dibdib ko. Inalala ko ang isang gabing hindi inaasahang pagtatagpo namin ni Blake na nauwi sa hindi inaasahang pagtatalik.Shit!Inayos ko ang sarili at naligo. Pagkatapos ay nagbihis ako ng simpleng puting t-shirt at maong na pantalon. Lumabas ako ng bahay at naghanap ng sasakyan patungo sa pharmacy. Kailangan kong kumpirmahin ito dahil k

    Huling Na-update : 2024-01-28
  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 8

    Nangyari nga ang gusto niyang mangyari, inihatid niya ako sa apartment ko at nakakagulat na alam niya kung saan ako nakatira. Wala na nga lang akong naging panahon para tanungin pa iyon dahil mukhang nagmamadali siya.Pumasok ako sa apartment nang hindi ko na natanaw ang kaniyang sasakyan. Naligo ako at nagbihis bago kumain ng hapunan. Isang de lata na lang ang natira. Kailangan ko na rin mag grocery. Isasabay ko na lang bukas pagkatapos ko magpa check up. Pagkatapos ko kumain at ligpitin ang pinagkainan ay inilista ko ang mga kailangan ko dito sa bahay para mabili kinabukasan, pagkatapos ay pumunta na ako sa aking kwarto para makapag pahinga. Humiga ako sa kama at kinumutan ang sarili at dahil siguro sa pagod sa maghapon ay agad akong dinapuan ng antok at nakatulog kaagad.Sa kalagitnaan nang mahimbing kong tulog ay naalimpungatan ako sa nag iingay kong telepono. Antok na antok pa ako ngunit ang pag tunog ng cellphone ay nakakairita sa aking pandinig.Kunot noo kong dinampot ang c

    Huling Na-update : 2024-01-30
  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 9

    Lumipas ang mga araw nang hindi pa rin ako dinadapuan ng lakas ng loob para kausapin si Blake at sabihin ang totoo.Weeks had passed at halos hindi na kami nagkikita dahil may inaayos siya sa kanilang kumpanya. Nabalita kasi na may ilang shareholders na nag pull out ng kanilang shares sa kumpanya dahil sa hindi malamang dahilan. Ang hinuha ng iba ay may kalaban sina Blake na sinsira ang imahe ng kumpanya o kaya naman ay inaagaw ang mga shareholders na iyon. At dahil sa balitang iyon ay mukhang mapapaaga ang pag uwi ni Architect para tulungan ang kumpanya ng pinsan.Lunes nang inutusan ako ni Architect na ibook siya ng flight pabalik ng manila, agad ko naman itong ginawa. Sa susunod na linggo pa sana ang uwi niya para saktong isang buwan ang bakasyon, ngunit nang mabalitaan ang unti unting pagbagsak ng Skylight Corporation ay agad itong nag desisyon na umuwi. Kinabukasan ay akala ko hindi ulit papasok dito sa opisina si Blake, ngunit nagulat ako nang naroon na siya sa opisina pagdati

    Huling Na-update : 2024-01-31

Pinakabagong kabanata

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 53

    "Go and pack your things quickly." dagdag ni Blake sa malamig na tono. Yumuko ako sa oras na tumulo ang luha sa aking pisngi. Ayaw kong makita ng lahat na isa akong talunan. Indeed, I didn't even know why I'm here. Ano nga ba ang katayuan ko rito? Ano nga ba ako rito? Agad ay hindi ko mahanao ang mga sagot sa aking isipan. Tila binagsakan ako ng langit at lupa. Maraming mata ang nakatingin sa akin sa paligid. Pumihit ako uoang tumalikod sa kanila at naglakad patungo sa elevator ng wasak. Ang sakit. Sobrang sakit. Akala ko ay matatapos na ang lahat ng ito, may mas lalala pa pala. Siguro ay ang tanging makakatapos lang ng laha ng ito ay ang pag-alis at paglayo ko sa lugar na ito. Walang kasiguraduhan kung babalik ang alaala ni Blake sa amin ni Eva. Ngunit aasa pa ba ako? Kung tuluyan nang nilalason ng kaniyang ina at ni Hailey ang kanyang buong isipan? "Miss Sebastian?" nagbalik ako sa aking huwisyo nang paglabas ko sa elevator ay biglang hinarangan ako ng isang lalaki ang aki

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 52

    "Blake.." gulat na sambit ko sa mahinang boses.Bahagyang lumuwag ang pagkakahawak ko sa braso ng kaniyang ina, rason para marahas niyang hiklatin ito mula sa pagkakahawak ko.Ang mga tao sa paligid ay agad na yumuko at nagsialisan para bumalik sa dati nilang ginagawa. Hawak ang braso ang agad siyang nagtungo palapit kay Blake. Nagmumukhang kaawa awa at naapi."Blake, son, she harassed me. Nakita mo naman, I just want to know if she's still fine here and then she suddenly grab my arm." sumbong nito sa kaawa awang boses.Napangisi na lamang ako.Sobrang galing talaga gumawa ng kwento ng isang ito.Hinding hindi ko pa rin nakakalimutan ang kasamaan na ginawa niya sa akin, sa aking anak at maging sa sarili niyang anak na si Blake!Matalim ang mga matang bumaling sa akin si Blake, tila nahuhulig sa bitag ng pagpapanggap ng kaniyang ina."Alam ng lahat dito kung ano ang totoong nabgyari, I don't have to explain myself." mariing sambit ko."Blake, what you're mother said was true. Kinakam

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 51

    "I heard Blake Dawson was finally awake," bungad ni Mr. Moreau isang araw nang mapagpasyahan kong bumalik sa opisina. Maraming nakatambak na mga dokumento para pirmahan, marami ring mga naka-schedule na meeting na ilang araw ko nang kinaliligtaan. Laking pasasalamat ko at buhat na buhat ako ni Architect James. "Yeah, unfortunately." bigo kong sabi pagkatapos bumuntong hininga. "Does this mean... You're job here is finally over?" tila may kagalakan sa kaniyang tono pagkasabi niyon. I shrugged my shoulders and opened the folder above my table. "Maybe..." natulala ako ng sandali. Ngayong may taong bumanggit niyon, hindi ko na alam kung ano ang susunod na mga mangyayari. Aalis na ba talaga ako rito? Tapos na ba ang pagiging CEO ko pansamantala? Pero paano ang iba pang plano? Hindi ko pa nasasabi kay Blake ang tungkol sa mga plano ko para sa kumpanya, lalo na ngayon na bumabangon na itong muli at bumabalik na ang dating sigla ng mga empleyado. "You know what, Miss Sebastian, my

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 50

    Sunud-sunod na gabi akong nagkukulong sa kwarto, nag-iisip kung ano pa ang pwede kong gawin para maibalik ang mga alaala ni Blake. Pakiramdam ko, ang bawat araw ay lumalayo kami sa isa’t isa. Parang may iba nang humahawak sa kanyang kamay, at hindi ko alam kung paano siya babawiin. Isang araw, naisip kong puntahan ang lumang lugar kung saan kami unang nagkita. Baka sakaling bumalik ang mga alaala sa kanya kung dadalhin ko siya roon. Nagmadali akong pumunta sa ospital, puno ng pag-asa. Pagdating ko, nakita ko siyang nakaupo sa may bintana, nakatingin sa labas. Inisip ko kung ano ang tumatakbo sa isip niya—may alaala kaya kaming naglalaro sa kanyang isipan? Lumapit ako nang dahan-dahan, at paglingon niya, napatitig siya sa akin. “Aleyah,” sabi niya, na may halong pagkalito at lungkot. “Yes, Blake. Nandito ako,” sagot ko, pilit na ngumingiti. “Naalala mo na ba ako?” “Parang… may mga alaala akong dumadaloy pabalik, pero malabo pa rin,” sagot niya, halatang may pag-aalinlangan. “Ba

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 49

    Makalipas ang ilang linggo, nananatili akong nagmamasid sa mga pagbabago sa paligid ni Blake. Sa bawat pagbisita ko sa ospital, nagiging mas madalas ang mga pag-uusap nila ng kanyang mga magulang kasama si Hailey, at unti-unti, ramdam ko ang pagkakalayo namin. Tila nagiging hadlang ang kanyang pamilya sa lahat ng pagsisikap kong ipaalala sa kanya ang aming nakaraan. Isang hapon, habang naglalakad ako sa pasilyo ng ospital, narinig ko ang mga boses mula sa kwarto ni Blake. Lumapit ako sa pinto, nag-aalangan kung papasok ba o hindi. Sa loob, narinig ko ang kanyang ina na nakikipag usap sa kanya. “Anak, kailangan mong kalimutan ang mga bagay na hindi mo na maaalala,” sabi ng kanyang ina. “Mas mabuti kung itutok mo ang isip mo sa mga bagay na mayroon ka ngayon.” “Pero bakit hindi ko matandaan si Aleyah?” tanong ni Blake, ang tono ay puno ng pagkalito. “Isn't she is so important to me and she's saying we had a daughter?” Dahil dito, nagpasya akong pumasok. “Blake, nandito ako,” sabi k

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 48

    Tatlong linggong walang tulog at walang pagbabago. Patuloy ang laban, ngunit sa kabila ng lahat, tila umuusbong na ang pag-asa. Sa bawat pagbisita ko kay Blake, dala ko ang mga bagong balita mula sa kumpanya at mga mensahe mula kay Eva. “Gising ka na, Blake. Kailangan mo na talagang bumangon,” bulong ko sa kanya, umuukit ng ngiti sa mga labi sa kabila ng lungkot. Isang umaga, nang dumating ako sa ospital, nagkaroon ako ng kakaibang pakiramdam. “May kakaiba pong nangyayari,” sabi ng nurse na nakatayo sa labas ng kwarto. “There are some trace of activity.” Nang pumasok ako, nakita kong unti-unting bumubukas ang mga mata ni Blake. “Blake, oh my god, nandito na ako!” sigaw ko, puno ng pag-asa. Tumakbo ako sa tabi niya, hawak ang kanyang kamay. Tiningnan niya ako ng walang anumabg ekspresyon sa mukha. “Blake, ako si Aleyah, ang asawa mo,” sabi ko, nanginginig ang boses ko sa takot at pag-asa. “M-may masakit ba? Bakit... Bakit ayaw mong salita.” I tried my best to smile while drops of

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 47

    Sa kabila ng lahat ng pagsubok, tuloy pa rin ang laban. Bawat araw na lumilipas ay puno ng takot at pag-asa. Sa mga gabing tahimik sa ospital, ang mga luha ay patuloy na bumubuhos, ngunit sa kabila nito, pinilit kong maging matatag. Kailangan kong ipaglaban ang lahat para kay Blake, at para kay Eva na umaasa na makikita ang kanyang ama. “Bumalik na si Tita Linda sa Pilipinas,” isang araw, nag-text sa akin si Eva. “Gusto ko na sanang makasama si Daddy.” Nang bumalik si Tita Linda upang magbakasyon ng ilang araw at nais akong bisitahin, nagdesisyon ako na makipagkita sa kanya. “Kailangan nating pag-usapan ang sitwasyon,” sabi ko sa kanya nang magkita kami sa isang café. “Si Blake ay walang pagbabago. Kailangan nating gumawa ng paraan.” “Ano ang gusto mong gawin?” tanong niya, puno ng pag-aalala. “Alam ko na mahirap ang lahat ng ito.” “Naghahanap ako ng mga alternatives. Baka kailangan na nating isaalang-alang ang ibang mga paggamot,” sagot ko, naguguluhan. “Ngunit may takot ako—paa

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 46

    Kakatwa na mag-isa ako sa ospital, hawak ang kamay ni Blake habang siya ay natutulog. “Kailan ka magigising?” bulong ko, punung-puno ng pag-aalala. Isang linggo na ang lumipas mula nang ilipat siya dito, at tila walang pagbabago. Si Eva ay nasa Switzerland kasama si Tita Linda. Miss na miss ko na ang anak ko, pero alam kong mas mabuti ang nandiyan siya, malayo sa sakit at problema. Ngunit sa bawat tawag ni Eva, ang boses niya ay nagdadala ng saya, ngunit sa likod ng bawat ngiti ko, naroon ang takot. “Anong balita kay Daddy, Mama?” tanong niya sa telepono. “Okay lang siya, baby. Kailangan lang niyang magpahinga,” sagot ko, pilit na ngumingiti kahit ang puso ko’y nahihirapan. Muling bumalik ako sa kumpanya. “Aleyah, anong plano natin sa mga proyekto?” tanong ng isang empleyado, puno ng pag-aalala. “Mag-uusap tayo sa Eclipse Enterprises. Kailangan nating ipakita na kaya pa natin,” sabi ko, kahit ang isip ko’y punung-puno ng takot at pangungulila. Bumalik ako sa ospital at muling na

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 45

    "Mama, look! Dada Cody bought this for me when we went to the mall!" masayang kuwento ni Eva nang tumawag si tita. Magkaiba kasi ang oras nila dito sa Pilipinas, sa tuwing gising na ako ay tulog pa sila kaya hindi ko matyempuha ang tumawag. Buti na lang ay si Tita na ang nagkusang tumawag isang gabi habang naghuhugas ako ng pinggan. "Wow, baby. That look so good! Are having fun there? I miss you so much, anak!" sambit ko. Nangilid muli ang luha sa aking mga mata, miss na miss ko na ang anak ko kahit dalawang linggo palang mula ng pinapunta ko siya roon. "Yes, mama. Mamita and Dada are bringing me to other places here that we didn't visit before, and I'm so happy!" napahagikhik ako nang marinig siyang tumili pagkatapos sabihin iyon. Napanatag naman ang loob dahil alam kong ayos siya roon at masaya. "That's good to hear, baby. Be good to them, okay? Don't be stubborn." sambit ko. "Of course, Mama. But... Where's daddy?" sambit na dahilan uoang ako ay matigilan. Tila napipilan sa

DMCA.com Protection Status