Library
Maghanap
Home / Romance / A CEO's Hidden Legacy / Kabanata 9

Share

Kabanata 9

Author: SRNTYXX
last update Huling Na-update: 2024-01-31 23:34:19

Lumipas ang mga araw nang hindi pa rin ako dinadapuan ng lakas ng loob para kausapin si Blake at sabihin ang totoo.

Weeks had passed at halos hindi na kami nagkikita dahil may inaayos siya sa kanilang kumpanya. Nabalita kasi na may ilang shareholders na nag pull out ng kanilang shares sa kumpanya dahil sa hindi malamang dahilan. Ang hinuha ng iba ay may kalaban sina Blake na sinsira ang imahe ng kumpanya o kaya naman ay inaagaw ang mga shareholders na iyon.

At dahil sa balitang iyon ay mukhang mapapaaga ang pag uwi ni Architect para tulungan ang kumpanya ng pinsan.

Lunes nang inutusan ako ni Architect na ibook siya ng flight pabalik ng manila, agad ko naman itong ginawa. Sa susunod na linggo pa sana ang uwi niya para saktong isang buwan ang bakasyon, ngunit nang mabalitaan ang unti unting pagbagsak ng Skylight Corporation ay agad itong nag desisyon na umuwi.

Kinabukasan ay akala ko hindi ulit papasok dito sa opisina si Blake, ngunit nagulat ako nang naroon na siya sa opisina pagdati
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 10

    Hindi magkamayaw ang kung anong mararamdaman ko. Bumalik ako sa aking lamesa pagkatapos ng masayang tanghaliang iyon kasama si Blake. Titig na titig siya sa akin kanina habang kumakain ako. Ang mga mata ay nagpapakita ng tuwa at mangha. Noon ko lang siya nakita ng ganoon. Madalas kasi ay lagi siyang naka kunot noo at hindi maipinta ang mukha. Naiisip ko tuloy, siguro ay ganoon siya kay Hailey.I can imagine how he stare at her. Smiling while she's talking. Nangingislap ang mga mata tuwing nakatingin kay Hailey, o kapag kumakain din ito.I can't help my heart from breaking apart because of that thought. Hindi ko maisip o maitsura ang magiging buhay kapag wala si Blake sa tabi. Kapag umalis ako, at naging sila ni Hailey.Ngunit ang isang hampas lupa na kagaya ko ay hindi dapat nag hahangad ng isang mataas na katulad ni Blake. Hindi iyon tama.Alas tres ng hapon nang katukin ko muli ang opisina ni Blake. "Sir-i mean, Blake, it's time for your meeting with the marketing team," sambit ko, n

    Huling Na-update : 2024-02-01

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 11

    Naninikip ang dibdib ko habang patungo sa airport para sunduin si Architect. Nagagalit ako sa sarili dahil hinayaan kong mahulog ang sarili sa mabulaklakin niyang mga salita. Hindi ko nga lang sigurado kung nito ko lang narealize iyon. O nito ko lang tinanggap sa sarili nahuhulog na ako sa kaniya, or maybe I just fall for him the first time we met. Mas lumalim lang iyon ngayong mas lumapit kami sa isa't isa. Nangilid ang luha sa mga mata ko kasabay ng pagkirot ng tiyan ko. Ang imahe ni Blake na nakapikit habang hinahalikan ni Hailey ay nanatili sa isip ko. Hindi na nakayanan ay bumuhos na ang luha ko. Humagulgol ako sa loob bg taxi."Ma'am, ayos lang ho ba kayo?" tanong ng driver. Hindi ko siya pinansin. Tinakpan ko ang mukha ko gamit ang dalawang kamay at doon humagulgol lalo.Mas maayos na dito ko na ibuhos lahat kaysa sa harapan ni Architect.Tumigil ako sa pag iyak nang malapit na sa airport, inabutan ako ng driver ng tissue. Nagpasalamat naman ako rito.Bumaba ako ng sasakyan ma

    Huling Na-update : 2024-02-02

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 12

    "Bakit ngayon mo lang sinabi?! Hindi na ako nakapagpalaam." umaktong parang naiiyak si Ericka matapos sabihin iyon.Patungo na ako ngayon sa airport nang naisipan ko siyang tawagan. Matagal na rin kasi ang huling pag uusap namin at pagkatapos niyon ay hindi ko na sila nakausap pa dahil sa trabaho. "Pasensya na, masyado lang ako maraming iniisip ngayon kaya ngayon lang ako nakaalala." paumanhin ko.Sinabi ko kasi na aalis ako patungong Switzerland para puntahan sina Tita Linda. Wala pa akong plano sa ngayon, basta ang alam ko lang ay gusto kong umalis at lumayo muna pansamantala, hanggang sa maipanganak ko ang bata."Tatawagan mo ako ha, ready ako makinig sa mga chika mo, alam mo yan," sambit niya.Tumango naman ako kahit na hindi naman niya ako nakikita. "Oo naman, tatawagan ko kayo ni Dexter." natatawang sambit ko.Tumagal pa ang pag uusap namin ni Ericka at natapos lang nang nakarating na ako sa airport. Nag abot ako ng bayad sa driver at bumaba. Tinulungan niya ako sa pagbaba ng d

    Huling Na-update : 2024-02-03

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 13

    Mabilis na lumipas ang mga araw ko rito sa Switzerland. Limang buwan na ang nakalipas simula nang dumating ako rito. Patuloy ang pag uusap namin nila Ericka at Dexter, maging si Architect James ay nangangamusta rin."Blake's company is failing," kwento ni Ericka nang minsang tumawag siya. Alam niya na hindi ko pa rin nasabi kay Blake ang tungkol sa pag bubuntis ko at alam niya rin ang dahilan kung bakit. I was crying my heart out the night I told her about what I saw before I went here.Wala naman akong naging kumento sa sinabi niya ngunit nag aalala ako, pero sa kabilang banda ay panigurado ay hindi naman siya iiwan ni Hailey. Nagulat ako sa balitang iyon, gusto ko man tanungin si Architect tungkol doon ngunit pinangungunahan ako ng hiya."Nag - enjoy ka ba, hija?" tanong ni tita pagka uwi namin. Galing kasi kami sa Altstadt, ang lugar dito sa syudad na katulad sa Vigan na nasa Pilipinas, pagkatapos namin doon ay tsaka kami naglakad lakad sa Lake Zurich.Wala akong masabi doon dahil

    Huling Na-update : 2024-02-04

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 14

    "Why didn't you even tell me, hija? Kailan pa? Shocks! Hindi ka pa nagpapa check up!""Anim na buwan na po tita,""What?! Are you taking any vitamins?" nanlalaki ang mga mata ni tita habang tinitignan ang buong katawan ko. "Tita, relax. Yes, I'm taking vitamins. I visit an OB before and she gave me vitamins that I need to take, until now I'm taking it," I explained. Nakahinga naman siya ng makuwag pagkatapos kong sabihin iyon. "I'll call my OB for an appointment, we'll visit his clinic tomorrow." mahigpit niyang bilin bago ako tinalikuran para tumawag sa OB niya.Kinabukasan ay maaga kaming nag tungo sa clinic ng OB niya, kasama namin sina tito at ang dalawa niyang anak. Weekend kasi at tuwing weekend ay nakaugalian na nilang mag bonding dahil kapag weekdays ay busy silang lahat. I can't help but feel happy for them. I hope that someday I can make my child happy as well. Kahit wala siyang ama, at kahit kaming dalawa lang. Tinanggap ko na sa sarili na hindi na namin kakailanganin si

    Huling Na-update : 2024-02-05

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 15

    "Mama," sambit ng batang ubod ng cute habang naglalakad patungo sa akin. Yakap yakap ang paborito niyang puting teady bear. "Yes, baby?" "Ich bin mude," napangiti ako nang idinukdok niya ang ulo sa hita ko nang makalapit. She said that she's sleepy.Binuhat ko siya at inupo sa aking hita, isinandal naman niya ang ulo sa dibdib ko. Napangiti ako. I stared at my Eva Claire. She's my Eva Claire. Sa tuwing ganito siya at naglalambing ay hindi ko makalimutan ang pag hihirap na dinanas ko habang dala dala ko siya at hanggang sa maipanganak, and now that she's four years old, I can say that I finally did it. Because despite of those struggles that I faced, I managed to give her the world, and I'll continue to give to her, as long as I live. Hinarap ko ang laptop ko nang mag reply ang kliyente ko, agad ko naman itong nireplyan kahit nahihirapan dahil naka kandong sa aking hita si Eva. Sa tulong ng mga naging kaibigan ko sa trabaho, I am now a freelance artist. Sinabi at itinuro sa akin

    Huling Na-update : 2024-02-05

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 16

    Narito ako ngayon sa aking art studio. Dalawa kasi ang kwarto ng bahay na inuupahan ko nang umalis ako sa kina tita. Inayos ko ito at ginawang office or study room nang mag sinula ako bilang freelance artist.Habang nag tatrabaho ako para sabisang project, biglang nag ingay ang cellphone ko para sa isang tawag.Sarah calling..Dinampot ko ito at sinagot ang tawag."Hi! Good morning, Aleyah. How's everything going?" Sarah asked. One of my clients. "Hi, Sarah! Everything's going well on my end. How about you?" "Good, good. I was thinking about the upcoming exhibit, and I was wondering if we could incorporate some vibrant colors to make the artwork stand out." Ngumiwi ako at nag isip habang nasa tainga pa rin ang cellphone. Tinitigan ko ang project para sa kaniya na ginagawa ko ngayon sa aking laptop. "Absolutely, Sarah. I'm open to your ideas. Vibrant colors can add a dynamic touch. Any specific color palette in mind?" I asked. "Maybe something with bold blues, deep reds, and a spla

    Huling Na-update : 2024-02-06

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 17

    Tita stayed in our house after that. Tatlong araw na siyang dito natutulog at halos hindi na umuuwi. Ayos lang naman iyon sa akin ngunit iniisip ko lang na paano kung hinahanap din pala siya ni tito? Ayaw ko na mapadpad dito si tito at malamang dito ako nakatira. Hindi pa rin kasi nagbabago ang pakiramdam ko simula noong ginagawa niya iyon sa akin. "Are you done, my baby?" dinig kong tanong ni tita kay Eva.Nakahilig ako sa hamba ng pintuan ng kusina habang naroon sila sa sala at nag susulat ng kung ano ano sa sketch pad na binili ko para kay Eva. Natuto na rin kasi siyang mag drawing, tuwing nakikita ang mga paintings o mga project na ginagawa ko ay pinipilit akong turuan rin siyang gumuhit, natutuwa naman ako dahil mabilis naman siyang natututo. Bumalik rin sa sarili si tita kinabukasan nang maiuwi namin siya rito ni Cody. May oras na nakikita ko pa rin siyang tulala at umiiyak, ngunit pinipilit niya rin ang sarili na umayos at mag mukhang masaya kapag kaharap si Eva. "Ayos ka

    Huling Na-update : 2024-02-07

Pinakabagong kabanata

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 53

    "Go and pack your things quickly." dagdag ni Blake sa malamig na tono. Yumuko ako sa oras na tumulo ang luha sa aking pisngi. Ayaw kong makita ng lahat na isa akong talunan. Indeed, I didn't even know why I'm here. Ano nga ba ang katayuan ko rito? Ano nga ba ako rito? Agad ay hindi ko mahanao ang mga sagot sa aking isipan. Tila binagsakan ako ng langit at lupa. Maraming mata ang nakatingin sa akin sa paligid. Pumihit ako uoang tumalikod sa kanila at naglakad patungo sa elevator ng wasak. Ang sakit. Sobrang sakit. Akala ko ay matatapos na ang lahat ng ito, may mas lalala pa pala. Siguro ay ang tanging makakatapos lang ng laha ng ito ay ang pag-alis at paglayo ko sa lugar na ito. Walang kasiguraduhan kung babalik ang alaala ni Blake sa amin ni Eva. Ngunit aasa pa ba ako? Kung tuluyan nang nilalason ng kaniyang ina at ni Hailey ang kanyang buong isipan? "Miss Sebastian?" nagbalik ako sa aking huwisyo nang paglabas ko sa elevator ay biglang hinarangan ako ng isang lalaki ang aki

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 52

    "Blake.." gulat na sambit ko sa mahinang boses.Bahagyang lumuwag ang pagkakahawak ko sa braso ng kaniyang ina, rason para marahas niyang hiklatin ito mula sa pagkakahawak ko.Ang mga tao sa paligid ay agad na yumuko at nagsialisan para bumalik sa dati nilang ginagawa. Hawak ang braso ang agad siyang nagtungo palapit kay Blake. Nagmumukhang kaawa awa at naapi."Blake, son, she harassed me. Nakita mo naman, I just want to know if she's still fine here and then she suddenly grab my arm." sumbong nito sa kaawa awang boses.Napangisi na lamang ako.Sobrang galing talaga gumawa ng kwento ng isang ito.Hinding hindi ko pa rin nakakalimutan ang kasamaan na ginawa niya sa akin, sa aking anak at maging sa sarili niyang anak na si Blake!Matalim ang mga matang bumaling sa akin si Blake, tila nahuhulig sa bitag ng pagpapanggap ng kaniyang ina."Alam ng lahat dito kung ano ang totoong nabgyari, I don't have to explain myself." mariing sambit ko."Blake, what you're mother said was true. Kinakam

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 51

    "I heard Blake Dawson was finally awake," bungad ni Mr. Moreau isang araw nang mapagpasyahan kong bumalik sa opisina. Maraming nakatambak na mga dokumento para pirmahan, marami ring mga naka-schedule na meeting na ilang araw ko nang kinaliligtaan. Laking pasasalamat ko at buhat na buhat ako ni Architect James. "Yeah, unfortunately." bigo kong sabi pagkatapos bumuntong hininga. "Does this mean... You're job here is finally over?" tila may kagalakan sa kaniyang tono pagkasabi niyon. I shrugged my shoulders and opened the folder above my table. "Maybe..." natulala ako ng sandali. Ngayong may taong bumanggit niyon, hindi ko na alam kung ano ang susunod na mga mangyayari. Aalis na ba talaga ako rito? Tapos na ba ang pagiging CEO ko pansamantala? Pero paano ang iba pang plano? Hindi ko pa nasasabi kay Blake ang tungkol sa mga plano ko para sa kumpanya, lalo na ngayon na bumabangon na itong muli at bumabalik na ang dating sigla ng mga empleyado. "You know what, Miss Sebastian, my

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 50

    Sunud-sunod na gabi akong nagkukulong sa kwarto, nag-iisip kung ano pa ang pwede kong gawin para maibalik ang mga alaala ni Blake. Pakiramdam ko, ang bawat araw ay lumalayo kami sa isa’t isa. Parang may iba nang humahawak sa kanyang kamay, at hindi ko alam kung paano siya babawiin. Isang araw, naisip kong puntahan ang lumang lugar kung saan kami unang nagkita. Baka sakaling bumalik ang mga alaala sa kanya kung dadalhin ko siya roon. Nagmadali akong pumunta sa ospital, puno ng pag-asa. Pagdating ko, nakita ko siyang nakaupo sa may bintana, nakatingin sa labas. Inisip ko kung ano ang tumatakbo sa isip niya—may alaala kaya kaming naglalaro sa kanyang isipan? Lumapit ako nang dahan-dahan, at paglingon niya, napatitig siya sa akin. “Aleyah,” sabi niya, na may halong pagkalito at lungkot. “Yes, Blake. Nandito ako,” sagot ko, pilit na ngumingiti. “Naalala mo na ba ako?” “Parang… may mga alaala akong dumadaloy pabalik, pero malabo pa rin,” sagot niya, halatang may pag-aalinlangan. “Ba

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 49

    Makalipas ang ilang linggo, nananatili akong nagmamasid sa mga pagbabago sa paligid ni Blake. Sa bawat pagbisita ko sa ospital, nagiging mas madalas ang mga pag-uusap nila ng kanyang mga magulang kasama si Hailey, at unti-unti, ramdam ko ang pagkakalayo namin. Tila nagiging hadlang ang kanyang pamilya sa lahat ng pagsisikap kong ipaalala sa kanya ang aming nakaraan. Isang hapon, habang naglalakad ako sa pasilyo ng ospital, narinig ko ang mga boses mula sa kwarto ni Blake. Lumapit ako sa pinto, nag-aalangan kung papasok ba o hindi. Sa loob, narinig ko ang kanyang ina na nakikipag usap sa kanya. “Anak, kailangan mong kalimutan ang mga bagay na hindi mo na maaalala,” sabi ng kanyang ina. “Mas mabuti kung itutok mo ang isip mo sa mga bagay na mayroon ka ngayon.” “Pero bakit hindi ko matandaan si Aleyah?” tanong ni Blake, ang tono ay puno ng pagkalito. “Isn't she is so important to me and she's saying we had a daughter?” Dahil dito, nagpasya akong pumasok. “Blake, nandito ako,” sabi k

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 48

    Tatlong linggong walang tulog at walang pagbabago. Patuloy ang laban, ngunit sa kabila ng lahat, tila umuusbong na ang pag-asa. Sa bawat pagbisita ko kay Blake, dala ko ang mga bagong balita mula sa kumpanya at mga mensahe mula kay Eva. “Gising ka na, Blake. Kailangan mo na talagang bumangon,” bulong ko sa kanya, umuukit ng ngiti sa mga labi sa kabila ng lungkot. Isang umaga, nang dumating ako sa ospital, nagkaroon ako ng kakaibang pakiramdam. “May kakaiba pong nangyayari,” sabi ng nurse na nakatayo sa labas ng kwarto. “There are some trace of activity.” Nang pumasok ako, nakita kong unti-unting bumubukas ang mga mata ni Blake. “Blake, oh my god, nandito na ako!” sigaw ko, puno ng pag-asa. Tumakbo ako sa tabi niya, hawak ang kanyang kamay. Tiningnan niya ako ng walang anumabg ekspresyon sa mukha. “Blake, ako si Aleyah, ang asawa mo,” sabi ko, nanginginig ang boses ko sa takot at pag-asa. “M-may masakit ba? Bakit... Bakit ayaw mong salita.” I tried my best to smile while drops of

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 47

    Sa kabila ng lahat ng pagsubok, tuloy pa rin ang laban. Bawat araw na lumilipas ay puno ng takot at pag-asa. Sa mga gabing tahimik sa ospital, ang mga luha ay patuloy na bumubuhos, ngunit sa kabila nito, pinilit kong maging matatag. Kailangan kong ipaglaban ang lahat para kay Blake, at para kay Eva na umaasa na makikita ang kanyang ama. “Bumalik na si Tita Linda sa Pilipinas,” isang araw, nag-text sa akin si Eva. “Gusto ko na sanang makasama si Daddy.” Nang bumalik si Tita Linda upang magbakasyon ng ilang araw at nais akong bisitahin, nagdesisyon ako na makipagkita sa kanya. “Kailangan nating pag-usapan ang sitwasyon,” sabi ko sa kanya nang magkita kami sa isang café. “Si Blake ay walang pagbabago. Kailangan nating gumawa ng paraan.” “Ano ang gusto mong gawin?” tanong niya, puno ng pag-aalala. “Alam ko na mahirap ang lahat ng ito.” “Naghahanap ako ng mga alternatives. Baka kailangan na nating isaalang-alang ang ibang mga paggamot,” sagot ko, naguguluhan. “Ngunit may takot ako—paa

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 46

    Kakatwa na mag-isa ako sa ospital, hawak ang kamay ni Blake habang siya ay natutulog. “Kailan ka magigising?” bulong ko, punung-puno ng pag-aalala. Isang linggo na ang lumipas mula nang ilipat siya dito, at tila walang pagbabago. Si Eva ay nasa Switzerland kasama si Tita Linda. Miss na miss ko na ang anak ko, pero alam kong mas mabuti ang nandiyan siya, malayo sa sakit at problema. Ngunit sa bawat tawag ni Eva, ang boses niya ay nagdadala ng saya, ngunit sa likod ng bawat ngiti ko, naroon ang takot. “Anong balita kay Daddy, Mama?” tanong niya sa telepono. “Okay lang siya, baby. Kailangan lang niyang magpahinga,” sagot ko, pilit na ngumingiti kahit ang puso ko’y nahihirapan. Muling bumalik ako sa kumpanya. “Aleyah, anong plano natin sa mga proyekto?” tanong ng isang empleyado, puno ng pag-aalala. “Mag-uusap tayo sa Eclipse Enterprises. Kailangan nating ipakita na kaya pa natin,” sabi ko, kahit ang isip ko’y punung-puno ng takot at pangungulila. Bumalik ako sa ospital at muling na

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 45

    "Mama, look! Dada Cody bought this for me when we went to the mall!" masayang kuwento ni Eva nang tumawag si tita. Magkaiba kasi ang oras nila dito sa Pilipinas, sa tuwing gising na ako ay tulog pa sila kaya hindi ko matyempuha ang tumawag. Buti na lang ay si Tita na ang nagkusang tumawag isang gabi habang naghuhugas ako ng pinggan. "Wow, baby. That look so good! Are having fun there? I miss you so much, anak!" sambit ko. Nangilid muli ang luha sa aking mga mata, miss na miss ko na ang anak ko kahit dalawang linggo palang mula ng pinapunta ko siya roon. "Yes, mama. Mamita and Dada are bringing me to other places here that we didn't visit before, and I'm so happy!" napahagikhik ako nang marinig siyang tumili pagkatapos sabihin iyon. Napanatag naman ang loob dahil alam kong ayos siya roon at masaya. "That's good to hear, baby. Be good to them, okay? Don't be stubborn." sambit ko. "Of course, Mama. But... Where's daddy?" sambit na dahilan uoang ako ay matigilan. Tila napipilan sa

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status