Library
Maghanap
Home / Romance / A CEO's Hidden Legacy / Kabanata 14

Share

Kabanata 14

Author: SRNTYXX
last update Huling Na-update: 2024-02-05 16:03:58

"Why didn't you even tell me, hija? Kailan pa? Shocks! Hindi ka pa nagpapa check up!"

"Anim na buwan na po tita,"

"What?! Are you taking any vitamins?" nanlalaki ang mga mata ni tita habang tinitignan ang buong katawan ko.

"Tita, relax. Yes, I'm taking vitamins. I visit an OB before and she gave me vitamins that I need to take, until now I'm taking it," I explained. Nakahinga naman siya ng makuwag pagkatapos kong sabihin iyon.

"I'll call my OB for an appointment, we'll visit his clinic tomorrow." mahigpit niyang bilin bago ako tinalikuran para tumawag sa OB niya.

Kinabukasan ay maaga kaming nag tungo sa clinic ng OB niya, kasama namin sina tito at ang dalawa niyang anak. Weekend kasi at tuwing weekend ay nakaugalian na nilang mag bonding dahil kapag weekdays ay busy silang lahat.

I can't help but feel happy for them. I hope that someday I can make my child happy as well. Kahit wala siyang ama, at kahit kaming dalawa lang. Tinanggap ko na sa sarili na hindi na namin kakailanganin si
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Mga Comments (1)
goodnovel comment avatar
Joy Capinda
update please
Tignan lahat ng Komento
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 15

    "Mama," sambit ng batang ubod ng cute habang naglalakad patungo sa akin. Yakap yakap ang paborito niyang puting teady bear. "Yes, baby?" "Ich bin mude," napangiti ako nang idinukdok niya ang ulo sa hita ko nang makalapit. She said that she's sleepy.Binuhat ko siya at inupo sa aking hita, isinandal naman niya ang ulo sa dibdib ko. Napangiti ako. I stared at my Eva Claire. She's my Eva Claire. Sa tuwing ganito siya at naglalambing ay hindi ko makalimutan ang pag hihirap na dinanas ko habang dala dala ko siya at hanggang sa maipanganak, and now that she's four years old, I can say that I finally did it. Because despite of those struggles that I faced, I managed to give her the world, and I'll continue to give to her, as long as I live. Hinarap ko ang laptop ko nang mag reply ang kliyente ko, agad ko naman itong nireplyan kahit nahihirapan dahil naka kandong sa aking hita si Eva. Sa tulong ng mga naging kaibigan ko sa trabaho, I am now a freelance artist. Sinabi at itinuro sa akin

    Huling Na-update : 2024-02-05

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 16

    Narito ako ngayon sa aking art studio. Dalawa kasi ang kwarto ng bahay na inuupahan ko nang umalis ako sa kina tita. Inayos ko ito at ginawang office or study room nang mag sinula ako bilang freelance artist.Habang nag tatrabaho ako para sabisang project, biglang nag ingay ang cellphone ko para sa isang tawag.Sarah calling..Dinampot ko ito at sinagot ang tawag."Hi! Good morning, Aleyah. How's everything going?" Sarah asked. One of my clients. "Hi, Sarah! Everything's going well on my end. How about you?" "Good, good. I was thinking about the upcoming exhibit, and I was wondering if we could incorporate some vibrant colors to make the artwork stand out." Ngumiwi ako at nag isip habang nasa tainga pa rin ang cellphone. Tinitigan ko ang project para sa kaniya na ginagawa ko ngayon sa aking laptop. "Absolutely, Sarah. I'm open to your ideas. Vibrant colors can add a dynamic touch. Any specific color palette in mind?" I asked. "Maybe something with bold blues, deep reds, and a spla

    Huling Na-update : 2024-02-06

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 17

    Tita stayed in our house after that. Tatlong araw na siyang dito natutulog at halos hindi na umuuwi. Ayos lang naman iyon sa akin ngunit iniisip ko lang na paano kung hinahanap din pala siya ni tito? Ayaw ko na mapadpad dito si tito at malamang dito ako nakatira. Hindi pa rin kasi nagbabago ang pakiramdam ko simula noong ginagawa niya iyon sa akin. "Are you done, my baby?" dinig kong tanong ni tita kay Eva.Nakahilig ako sa hamba ng pintuan ng kusina habang naroon sila sa sala at nag susulat ng kung ano ano sa sketch pad na binili ko para kay Eva. Natuto na rin kasi siyang mag drawing, tuwing nakikita ang mga paintings o mga project na ginagawa ko ay pinipilit akong turuan rin siyang gumuhit, natutuwa naman ako dahil mabilis naman siyang natututo. Bumalik rin sa sarili si tita kinabukasan nang maiuwi namin siya rito ni Cody. May oras na nakikita ko pa rin siyang tulala at umiiyak, ngunit pinipilit niya rin ang sarili na umayos at mag mukhang masaya kapag kaharap si Eva. "Ayos ka

    Huling Na-update : 2024-02-07

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 18

    As I stepped onto the airport of Philippine Airlines for the second time, a wave of nostalgia washed over me. Memories of my life before embarking on my journey to Switzerland flooded my mind. I recalled the bustling streets of Manila, the warm smiles of friends, and the vibrant energy that permeated every corner of the city.I hold Eva's hand tightly while standing in the familiar surroundings of the airport, I couldn't help but reflect on how much had changed since I last walked through these halls. The decision to leave my home country and pursue opportunities abroad had been both exciting and daunting, but now, returning felt like coming full circle.Hila hila nina Cody at Luca ang mga dala naming bagahe. Si tita ay nanatili sa tabi ko, wearing her black sunglasses, her face remains serious. With each step, I couldn't help but feel a sense of gratitude for the experiences I had gained during my time in Switzerland. The memories of exploring new cultures, mastering a new language,

    Huling Na-update : 2024-02-08

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 19

    "Mama, can I come with you?""No baby, the event will surely finished late." sagot ko sa anak na gustong sumama sa akin habang nag susuot ako ng hikaw. Gumagayak na ako ngayon para sa gaganaping exhibit. Susunduin ako nina Ericka dito sa bahay at sabay sabay na kaming pupunta sa event.Inaya ko rin na sumama sa akin si Cody at Luca para may kasama ako pauwi dahil napagkasunduan namin nina Ericka na mag bar after ng event, at para na rin mag enjoy naman sina Cody dito sa Pilipinas kahit paano. Sumimangot si Eva at malungkot na lumabas ng kwarto. I sighed. Ayoko siyang isama dahil bukod sa baka gabihin na ako sa event ay baka pumunta pa doon si Blake at makita siya. I don't want to cross their paths. I wore a floor-length gown in soft pastel colors with intricate lace or embroidered details. Complemented by delicate jewelry, strappy heels, and natural makeup, the ensemble embodies timeless beauty and is perfectly suited for the occasion where creativity and appreciation for art are

    Huling Na-update : 2024-02-09

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 20

    Tahimik kami sa sasakyan patungo sa condo namin.Wala ako sa sarili kanina pa lang pagkatapos niya akong halikan. Hindi ko siya matingnan ng diretso."S-si Cody," tanging nasabi ko nang tumigil siya sa paghalik at lumayo.Nagtagis ang bagang niya. "Who's he? Your boyfriend? Of course not, 'cause you'll not let me kiss you if he is, right?" he said, trying to convince himself. "K-kailangan ko siyang balikan," sambit ko at umambang lalagpasan siya para bumalik sa loob nang hinaklit niya ang braso ko at ibinalik sa kinatatayuan."Blake, please," nang hihina kong sabi at tumingin sa kaniyang mga mata. Nanghihina pa rin ako sa nangyaring halikan naming dalawa.Akala ko ay hindi niya ako pakakawalan ngunit unti unti ay lumuwag ang pagkakahawak niya sa akin kaya agad akong naglakad paalis.Pagpasok ko sa loob ay nakita kong may malay na si Cody at lumilinga linga sa paligid."Cody," sambit ko nang makalapit sa lamesa, wala pa rin si Ericka."Where have you been? Can we go home? I'm sleepy,"

    Huling Na-update : 2024-02-11

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 21

    Nanigas ako sa kinauupuan sa sinabi ni Eva.Sinulyapan ko siya, bakas ang pagod at antok sa mukha niya."Why do you ask, baby?" mahina kong tanong. Nakita kong sumulyap sa amin si Nate habang nagmamaneho. "Gabriel has a father. He has a complete family. My friend has a father in Zurch as well, mama. But I didn't see my own papa for a long time now, where is he?" mahina at antok na boses ang narinig ko sa kaniya. Dumagundong sa kaba ang puso ko. Should I tell her? Words from my father and tita reminds me. Eva is not getting any younger. Dumating na ang araw na kinatatakutan ko. Ang hanapin niya ang ama. Ngunit saan ako huhugot ng lakas para lumapit kay Blake at sabihin sa kaniya ang totoo? Hindi ako nakakibo sa tanong ni Eva. Laking pasasalamat ko na lang dahil nakatulog din siya pagkatapos sabihin iyon. Mabilis na lumipas ang mga araw. Hindi pa rin ako nakakapag desisyon kung babalik ba ng Zurich o kakausapin muna si Blake tungkol kay Eva. Dumadalas na rin kasi ang pagtatanong s

    Huling Na-update : 2024-02-13

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 22

    Habol habol ko ang hininga nang napabalikwas ako ng bangon. Basang basa ang mga mata at pisngi ko dahil sa mga luha. I sighed in relief when I saw Eva beside me, sleeping peacefully. Panaginip lang pala. Inilapit ko sa kaniya ang mukha at hinalikan siya. Muli akong humiga at iniyakap sa akin ang kaniyang braso. I can clearly remember how his mother and Hailey insulted me in my dreams. I sighed. Matatanggap ko ang pang iinsulto nila sa akin, 'wag lang nila idadamay ang anak ko. Kahit bunga siya ng isang gabing pagkakamali ay hindi maiaalis na anak ko siya. Anak namin siya ni Blake. Try to lay a finger on my daughter and they'll see.Kinuyom ko ang panga nang maalala ang bawat pang iinsulto nila sa akin, maging ang paraan kung paano nila ako tignan nang may halong pandidiri."Oh, ang aga mo naman?" tanong sa akin ni tita alas singko nang nagkakape ako sa kusina habang nag tatrabaho. Hindi na kasi ako muling hinila pa ng antok nang magising mula sa masamang panaginip na iyon. Kaya na

    Huling Na-update : 2024-02-14

Pinakabagong kabanata

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 53

    "Go and pack your things quickly." dagdag ni Blake sa malamig na tono. Yumuko ako sa oras na tumulo ang luha sa aking pisngi. Ayaw kong makita ng lahat na isa akong talunan. Indeed, I didn't even know why I'm here. Ano nga ba ang katayuan ko rito? Ano nga ba ako rito? Agad ay hindi ko mahanao ang mga sagot sa aking isipan. Tila binagsakan ako ng langit at lupa. Maraming mata ang nakatingin sa akin sa paligid. Pumihit ako uoang tumalikod sa kanila at naglakad patungo sa elevator ng wasak. Ang sakit. Sobrang sakit. Akala ko ay matatapos na ang lahat ng ito, may mas lalala pa pala. Siguro ay ang tanging makakatapos lang ng laha ng ito ay ang pag-alis at paglayo ko sa lugar na ito. Walang kasiguraduhan kung babalik ang alaala ni Blake sa amin ni Eva. Ngunit aasa pa ba ako? Kung tuluyan nang nilalason ng kaniyang ina at ni Hailey ang kanyang buong isipan? "Miss Sebastian?" nagbalik ako sa aking huwisyo nang paglabas ko sa elevator ay biglang hinarangan ako ng isang lalaki ang aki

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 52

    "Blake.." gulat na sambit ko sa mahinang boses.Bahagyang lumuwag ang pagkakahawak ko sa braso ng kaniyang ina, rason para marahas niyang hiklatin ito mula sa pagkakahawak ko.Ang mga tao sa paligid ay agad na yumuko at nagsialisan para bumalik sa dati nilang ginagawa. Hawak ang braso ang agad siyang nagtungo palapit kay Blake. Nagmumukhang kaawa awa at naapi."Blake, son, she harassed me. Nakita mo naman, I just want to know if she's still fine here and then she suddenly grab my arm." sumbong nito sa kaawa awang boses.Napangisi na lamang ako.Sobrang galing talaga gumawa ng kwento ng isang ito.Hinding hindi ko pa rin nakakalimutan ang kasamaan na ginawa niya sa akin, sa aking anak at maging sa sarili niyang anak na si Blake!Matalim ang mga matang bumaling sa akin si Blake, tila nahuhulig sa bitag ng pagpapanggap ng kaniyang ina."Alam ng lahat dito kung ano ang totoong nabgyari, I don't have to explain myself." mariing sambit ko."Blake, what you're mother said was true. Kinakam

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 51

    "I heard Blake Dawson was finally awake," bungad ni Mr. Moreau isang araw nang mapagpasyahan kong bumalik sa opisina. Maraming nakatambak na mga dokumento para pirmahan, marami ring mga naka-schedule na meeting na ilang araw ko nang kinaliligtaan. Laking pasasalamat ko at buhat na buhat ako ni Architect James. "Yeah, unfortunately." bigo kong sabi pagkatapos bumuntong hininga. "Does this mean... You're job here is finally over?" tila may kagalakan sa kaniyang tono pagkasabi niyon. I shrugged my shoulders and opened the folder above my table. "Maybe..." natulala ako ng sandali. Ngayong may taong bumanggit niyon, hindi ko na alam kung ano ang susunod na mga mangyayari. Aalis na ba talaga ako rito? Tapos na ba ang pagiging CEO ko pansamantala? Pero paano ang iba pang plano? Hindi ko pa nasasabi kay Blake ang tungkol sa mga plano ko para sa kumpanya, lalo na ngayon na bumabangon na itong muli at bumabalik na ang dating sigla ng mga empleyado. "You know what, Miss Sebastian, my

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 50

    Sunud-sunod na gabi akong nagkukulong sa kwarto, nag-iisip kung ano pa ang pwede kong gawin para maibalik ang mga alaala ni Blake. Pakiramdam ko, ang bawat araw ay lumalayo kami sa isa’t isa. Parang may iba nang humahawak sa kanyang kamay, at hindi ko alam kung paano siya babawiin. Isang araw, naisip kong puntahan ang lumang lugar kung saan kami unang nagkita. Baka sakaling bumalik ang mga alaala sa kanya kung dadalhin ko siya roon. Nagmadali akong pumunta sa ospital, puno ng pag-asa. Pagdating ko, nakita ko siyang nakaupo sa may bintana, nakatingin sa labas. Inisip ko kung ano ang tumatakbo sa isip niya—may alaala kaya kaming naglalaro sa kanyang isipan? Lumapit ako nang dahan-dahan, at paglingon niya, napatitig siya sa akin. “Aleyah,” sabi niya, na may halong pagkalito at lungkot. “Yes, Blake. Nandito ako,” sagot ko, pilit na ngumingiti. “Naalala mo na ba ako?” “Parang… may mga alaala akong dumadaloy pabalik, pero malabo pa rin,” sagot niya, halatang may pag-aalinlangan. “Ba

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 49

    Makalipas ang ilang linggo, nananatili akong nagmamasid sa mga pagbabago sa paligid ni Blake. Sa bawat pagbisita ko sa ospital, nagiging mas madalas ang mga pag-uusap nila ng kanyang mga magulang kasama si Hailey, at unti-unti, ramdam ko ang pagkakalayo namin. Tila nagiging hadlang ang kanyang pamilya sa lahat ng pagsisikap kong ipaalala sa kanya ang aming nakaraan. Isang hapon, habang naglalakad ako sa pasilyo ng ospital, narinig ko ang mga boses mula sa kwarto ni Blake. Lumapit ako sa pinto, nag-aalangan kung papasok ba o hindi. Sa loob, narinig ko ang kanyang ina na nakikipag usap sa kanya. “Anak, kailangan mong kalimutan ang mga bagay na hindi mo na maaalala,” sabi ng kanyang ina. “Mas mabuti kung itutok mo ang isip mo sa mga bagay na mayroon ka ngayon.” “Pero bakit hindi ko matandaan si Aleyah?” tanong ni Blake, ang tono ay puno ng pagkalito. “Isn't she is so important to me and she's saying we had a daughter?” Dahil dito, nagpasya akong pumasok. “Blake, nandito ako,” sabi k

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 48

    Tatlong linggong walang tulog at walang pagbabago. Patuloy ang laban, ngunit sa kabila ng lahat, tila umuusbong na ang pag-asa. Sa bawat pagbisita ko kay Blake, dala ko ang mga bagong balita mula sa kumpanya at mga mensahe mula kay Eva. “Gising ka na, Blake. Kailangan mo na talagang bumangon,” bulong ko sa kanya, umuukit ng ngiti sa mga labi sa kabila ng lungkot. Isang umaga, nang dumating ako sa ospital, nagkaroon ako ng kakaibang pakiramdam. “May kakaiba pong nangyayari,” sabi ng nurse na nakatayo sa labas ng kwarto. “There are some trace of activity.” Nang pumasok ako, nakita kong unti-unting bumubukas ang mga mata ni Blake. “Blake, oh my god, nandito na ako!” sigaw ko, puno ng pag-asa. Tumakbo ako sa tabi niya, hawak ang kanyang kamay. Tiningnan niya ako ng walang anumabg ekspresyon sa mukha. “Blake, ako si Aleyah, ang asawa mo,” sabi ko, nanginginig ang boses ko sa takot at pag-asa. “M-may masakit ba? Bakit... Bakit ayaw mong salita.” I tried my best to smile while drops of

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 47

    Sa kabila ng lahat ng pagsubok, tuloy pa rin ang laban. Bawat araw na lumilipas ay puno ng takot at pag-asa. Sa mga gabing tahimik sa ospital, ang mga luha ay patuloy na bumubuhos, ngunit sa kabila nito, pinilit kong maging matatag. Kailangan kong ipaglaban ang lahat para kay Blake, at para kay Eva na umaasa na makikita ang kanyang ama. “Bumalik na si Tita Linda sa Pilipinas,” isang araw, nag-text sa akin si Eva. “Gusto ko na sanang makasama si Daddy.” Nang bumalik si Tita Linda upang magbakasyon ng ilang araw at nais akong bisitahin, nagdesisyon ako na makipagkita sa kanya. “Kailangan nating pag-usapan ang sitwasyon,” sabi ko sa kanya nang magkita kami sa isang café. “Si Blake ay walang pagbabago. Kailangan nating gumawa ng paraan.” “Ano ang gusto mong gawin?” tanong niya, puno ng pag-aalala. “Alam ko na mahirap ang lahat ng ito.” “Naghahanap ako ng mga alternatives. Baka kailangan na nating isaalang-alang ang ibang mga paggamot,” sagot ko, naguguluhan. “Ngunit may takot ako—paa

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 46

    Kakatwa na mag-isa ako sa ospital, hawak ang kamay ni Blake habang siya ay natutulog. “Kailan ka magigising?” bulong ko, punung-puno ng pag-aalala. Isang linggo na ang lumipas mula nang ilipat siya dito, at tila walang pagbabago. Si Eva ay nasa Switzerland kasama si Tita Linda. Miss na miss ko na ang anak ko, pero alam kong mas mabuti ang nandiyan siya, malayo sa sakit at problema. Ngunit sa bawat tawag ni Eva, ang boses niya ay nagdadala ng saya, ngunit sa likod ng bawat ngiti ko, naroon ang takot. “Anong balita kay Daddy, Mama?” tanong niya sa telepono. “Okay lang siya, baby. Kailangan lang niyang magpahinga,” sagot ko, pilit na ngumingiti kahit ang puso ko’y nahihirapan. Muling bumalik ako sa kumpanya. “Aleyah, anong plano natin sa mga proyekto?” tanong ng isang empleyado, puno ng pag-aalala. “Mag-uusap tayo sa Eclipse Enterprises. Kailangan nating ipakita na kaya pa natin,” sabi ko, kahit ang isip ko’y punung-puno ng takot at pangungulila. Bumalik ako sa ospital at muling na

  • A CEO's Hidden Legacy    Kabanata 45

    "Mama, look! Dada Cody bought this for me when we went to the mall!" masayang kuwento ni Eva nang tumawag si tita. Magkaiba kasi ang oras nila dito sa Pilipinas, sa tuwing gising na ako ay tulog pa sila kaya hindi ko matyempuha ang tumawag. Buti na lang ay si Tita na ang nagkusang tumawag isang gabi habang naghuhugas ako ng pinggan. "Wow, baby. That look so good! Are having fun there? I miss you so much, anak!" sambit ko. Nangilid muli ang luha sa aking mga mata, miss na miss ko na ang anak ko kahit dalawang linggo palang mula ng pinapunta ko siya roon. "Yes, mama. Mamita and Dada are bringing me to other places here that we didn't visit before, and I'm so happy!" napahagikhik ako nang marinig siyang tumili pagkatapos sabihin iyon. Napanatag naman ang loob dahil alam kong ayos siya roon at masaya. "That's good to hear, baby. Be good to them, okay? Don't be stubborn." sambit ko. "Of course, Mama. But... Where's daddy?" sambit na dahilan uoang ako ay matigilan. Tila napipilan sa

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status