"Mama, can I come with you?""No baby, the event will surely finished late." sagot ko sa anak na gustong sumama sa akin habang nag susuot ako ng hikaw. Gumagayak na ako ngayon para sa gaganaping exhibit. Susunduin ako nina Ericka dito sa bahay at sabay sabay na kaming pupunta sa event.Inaya ko rin na sumama sa akin si Cody at Luca para may kasama ako pauwi dahil napagkasunduan namin nina Ericka na mag bar after ng event, at para na rin mag enjoy naman sina Cody dito sa Pilipinas kahit paano. Sumimangot si Eva at malungkot na lumabas ng kwarto. I sighed. Ayoko siyang isama dahil bukod sa baka gabihin na ako sa event ay baka pumunta pa doon si Blake at makita siya. I don't want to cross their paths. I wore a floor-length gown in soft pastel colors with intricate lace or embroidered details. Complemented by delicate jewelry, strappy heels, and natural makeup, the ensemble embodies timeless beauty and is perfectly suited for the occasion where creativity and appreciation for art are
Tahimik kami sa sasakyan patungo sa condo namin.Wala ako sa sarili kanina pa lang pagkatapos niya akong halikan. Hindi ko siya matingnan ng diretso."S-si Cody," tanging nasabi ko nang tumigil siya sa paghalik at lumayo.Nagtagis ang bagang niya. "Who's he? Your boyfriend? Of course not, 'cause you'll not let me kiss you if he is, right?" he said, trying to convince himself. "K-kailangan ko siyang balikan," sambit ko at umambang lalagpasan siya para bumalik sa loob nang hinaklit niya ang braso ko at ibinalik sa kinatatayuan."Blake, please," nang hihina kong sabi at tumingin sa kaniyang mga mata. Nanghihina pa rin ako sa nangyaring halikan naming dalawa.Akala ko ay hindi niya ako pakakawalan ngunit unti unti ay lumuwag ang pagkakahawak niya sa akin kaya agad akong naglakad paalis.Pagpasok ko sa loob ay nakita kong may malay na si Cody at lumilinga linga sa paligid."Cody," sambit ko nang makalapit sa lamesa, wala pa rin si Ericka."Where have you been? Can we go home? I'm sleepy,"
Nanigas ako sa kinauupuan sa sinabi ni Eva.Sinulyapan ko siya, bakas ang pagod at antok sa mukha niya."Why do you ask, baby?" mahina kong tanong. Nakita kong sumulyap sa amin si Nate habang nagmamaneho. "Gabriel has a father. He has a complete family. My friend has a father in Zurch as well, mama. But I didn't see my own papa for a long time now, where is he?" mahina at antok na boses ang narinig ko sa kaniya. Dumagundong sa kaba ang puso ko. Should I tell her? Words from my father and tita reminds me. Eva is not getting any younger. Dumating na ang araw na kinatatakutan ko. Ang hanapin niya ang ama. Ngunit saan ako huhugot ng lakas para lumapit kay Blake at sabihin sa kaniya ang totoo? Hindi ako nakakibo sa tanong ni Eva. Laking pasasalamat ko na lang dahil nakatulog din siya pagkatapos sabihin iyon. Mabilis na lumipas ang mga araw. Hindi pa rin ako nakakapag desisyon kung babalik ba ng Zurich o kakausapin muna si Blake tungkol kay Eva. Dumadalas na rin kasi ang pagtatanong s
Habol habol ko ang hininga nang napabalikwas ako ng bangon. Basang basa ang mga mata at pisngi ko dahil sa mga luha. I sighed in relief when I saw Eva beside me, sleeping peacefully. Panaginip lang pala. Inilapit ko sa kaniya ang mukha at hinalikan siya. Muli akong humiga at iniyakap sa akin ang kaniyang braso. I can clearly remember how his mother and Hailey insulted me in my dreams. I sighed. Matatanggap ko ang pang iinsulto nila sa akin, 'wag lang nila idadamay ang anak ko. Kahit bunga siya ng isang gabing pagkakamali ay hindi maiaalis na anak ko siya. Anak namin siya ni Blake. Try to lay a finger on my daughter and they'll see.Kinuyom ko ang panga nang maalala ang bawat pang iinsulto nila sa akin, maging ang paraan kung paano nila ako tignan nang may halong pandidiri."Oh, ang aga mo naman?" tanong sa akin ni tita alas singko nang nagkakape ako sa kusina habang nag tatrabaho. Hindi na kasi ako muling hinila pa ng antok nang magising mula sa masamang panaginip na iyon. Kaya na
Sa ilalim ng mga malamlam na ilaw ng bar, naglakad ako at umaasa na makita si Blake. Ngunit sa kabila ng paghahanap ko sa paligid, parang wala naman siya sa lugar na ito. Namalikmata lang ba ako? Ang pait ng alak na aking iniinom ay naglalaro sa aking dila, samantalang ang pait ng pangungulila ang bumabalot sa aking puso.Naglakad pa ako muli sa paligid, tiningnan ang bawat mukha ng mga lalaking nasa paligid, umaasa na makita ang anumang bakas ni Blake. Ngunit sa tuwing isang lalaki ang tinitigan ko, parang walang katugmang pag-asa ang bumabalot sa aking puso.Ang ingay ng musika at tawa sa paligid ay tila nagpapalakas ng sakit na nararamdaman ko. Hindi ko alam kung paano ko haharapin si Eva kapag hindi ko siya matagpuan. Ang bawat minuto na lumilipas ay tila isang pako na pumupunit sa aking puso.Sa gitna ng gulo at pangungulila, isang malamig na boses ang biglang sumalubong sa akin. Paglingon ko, nakita ko si Blake. Malamig ang tingin na sinalubong niya sa akin. Ang hawak na baso
Ipinikit ko ng madiin ang mga mata, tumango ako bago mahinang sumagot. Enough for him to hear the truth from me. "Y-yes-" Ngunit agad din itong nasapawan at sabay kaming napalingon sa labas ng kwarto nang marinig ang pamilyar na pambabaeng boses. "Blakey?"Nanlaki ang mga mata ko kasabay ng malakas na pagkabog nito. That's Hailey! Memories of my dream with her and Blake's mother insulting me came rushing down. Balisa akong tumayo at umalis sa kama, wala na sa isip na wala pa rin akong saplot. Pinulot ko ang mga nagkalat na damit sa sahig at agad kumaripas ng takbo sa loob ng banyo. "Hey, what are you doing here?" dinig kong sambit ni Blake mula sa labas, marahil ay pumasok na si Hailey sa kwarto matapos kong ilock ang pinto ng banyo. Huminga ako ng malalim at mabilis na nagsuot ng damit. Nakakapasok si Hailey sa bahay niya... at sa kwarto niya? Parang tinusok ng karayom ang puso ko. I didn't know they were that close to step into one's property. Ngunit siguro ay matagal na ta
Malamyang tumayo si Blake mula sa pagkakaupo at matalim agad ang tingin na idinako sa akin.Hinawakan ko ang kamay ni Eva ng mahigpit at inilapit pa lalo sa akin. Sinubukan ko siyang itago sa aking likuran ngunit makulit ito at sinisilip ang lalaking nakatayo sa aming harapan. "Finally," bungad ni Luca, tumayo siya at nakapamewang na nakatingin sa amin. "This guy right here is waiting for you like hours, what took you so long? I'm fucking hungry!" he roll his eyes after looking at his wrist watch, agad naman siyang sinuway ni tita na tumahimik, aangal pa sa ito ngunit nilapitan na siya ni tita at kinurot sa tagiliran kaya sa huli ay nanahimik na lang. "A-anong ginagawa mo rito?" tanong ko kay Blake, hindi pinapansin ang nagrereklamong si Luca dahil sa pagkurot sa kaniya ni tita. Nanliit ang mga mata niya bago nagsalita. "Is she my daughter?" malamig niyang tanong, hindi pinapansin ang tanong ko. Lumunok ako at sinulyapan sina tita na sa tabi namin. Tumango ito sa akin at hinila
"Mama? What you doing?" tanong ni Eva nang nadatnan ako sa kwarto na nag aayos ng gamit namin sa maleta.Magulo pa rin ang isip ko sa kung ano ang dapat gawin. Hindi naman labag ang loob ko sa gustong mangyari ni Blake, in fact, I should be happy because finally we can be a happy family.Pero ang katotohanan na hindi ko man lang nakikilala ang kaniyang mga magulang at hindi rin nila alam na may anak kami ay sobrang nakakapag pagabag sa akin."I'm packing, baby." sambit ko at inangat ang tingin sa anak. Sumampa siya sa ibabaw ng kama at kinumutan ang sarili."Why? Are we leaving? What time will papa go home?" napangisi ako sa sunod-sunod na tanong ni Eva. Halata ang pagka antok sa kaniyang boses.Tumayo ako mula sa pagkakaupo sa sahig at nilapitan siya. Hinayaan ko muna ang mga nagkalat na gamit sa sahig. Sumampa ako sa ibabaw ng kama at tinabihan siya roon."I don't know, baby. Maybe he'll come here later," mahina kong sambit habang hinahaplos ang kaniyang mahaba at malambot na buhok.