คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ

คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ

Oleh:  หลิวหลีเสวียเสวี่ยBaru saja diperbarui
Bahasa: Thai
goodnovel4goodnovel
9.8
81 Peringkat. 81 Ulasan-ulasan
348Bab
91.4KDibaca
Baca
Tambahkan

Share:  

Lapor
Ringkasan
Katalog
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi

มหาเศรษฐีอันดับหนึ่งแห่งไห่เฉิง ฮั่วซือหาน อยู่ในสภาพเจ้าชายนิทรามาสามปี ส่วนฉือหว่าน คุณนายฮั่วก็ดูแลเขามาสามปี แต่หลังจากที่เขาฟื้นขึ้นมา ฉือหว่านกลับเจอข้อความนอกใจที่คลุมเครือในโทรศัพท์ของเขา รักแรกในดวงใจของเขาได้กลับมาแล้ว บรรดาเพื่อนที่ดูถูกเธอของเขาต่างก็หัวเราะเย้ย “หงส์ฟ้ากลับมาแล้ว ถึงเวลาไล่ตะเพิดลูกเป็ดขี้เหร่แล้ว” ฉือหว่านเพิ่งได้รู้ว่าฮั่วซือหานไม่เคยรักเธอเลย ตัวเธอเองเป็นเพียงแค่เรื่องตลกที่น่าสมเพช ดังนั้นคืนหนึ่ง ประธานฮั่วจึงได้รับหนังสือขอหย่าจากคุณนายฮั่ว เหตุผลในการหย่า--- สมรรถภาพร่างกายของฝ่ายชายไม่ได้เรื่อง ประธานฮั่วทำหน้ามืดมนแล้วมาหาเธอ กลับพบว่าคุณนายฮั่วที่เคยเป็นลูกเป็ดขี้เหร่ สวมชุดราตรียาว ยืนอวดโฉมงดงามผ่อนคลายอยู่ท่ามกลางแสงไฟระยิบ กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงด้านการแพทย์ พอเห็นเขาเดินเข้ามา คุณนายฮั่วก็ยิ้มพลิ้วพร้อมเอ่ย “ประธานฮั่ว คุณมาหาหมอแผนกสุขภาพเพศชายเหรอ?”

Lihat lebih banyak

Bab 1

บทที่ 1

ฉือหว่านพบว่าสามีของเธอ ฮั่วซือหานกำลังนอกใจ

เขานอกใจไปหานักศึกษาหญิงคนหนึ่ง

วันนี้เป็นวันเกิดของฮั่วซือหาน ฉือหว่านตื่นแต่เช้าเพื่อเตรียมอาหารหนึ่งโต๊ะ แต่ในตอนนั้นเอง "ติ๊ง" เสียงดังขึ้นมา โทรศัพท์มือถือของฮั่วซือหานที่ลืมไว้ที่บ้านดังขึ้น ฉือหว่านจึงเห็นข้อความที่นักศึกษาหญิงส่งมา

[ตอนเอาเค้กออกมาชนเข้าไปจนเจ็บเลย ฮือๆๆ]

ข้างล่างแนบภาพเซลฟี่มาด้วย

ภาพนั้นไม่ได้เผยให้เห็นหน้า มีเพียงแต่ขาเท่านั้นที่ปรากฏในรูป

ในภาพนั้น เด็กสาวสวมถุงเท้าสีขาวยาวดึงสูง รองเท้าหนังหัวกลมสีดำ กระโปรงนักศึกษาสีฟ้าขาวถูกดันขึ้น เผยให้เห็นเรียวขาที่เรียบเนียนและงดงาม

หัวเข่าที่ขาวเนียนมีรอยแดงจากการกระแทก ผิวพรรณที่อ่อนเยาว์สดใสของเด็กสาวประกอบกับข้อความที่ออดอ้อน ยิ่งเพิ่มเสน่ห์ต้องห้ามที่ยากจะต้านทาน

ได้ยินว่าประธานบริษัทที่ประสบความสำเร็จ มักจะชอบเลือกเมียน้อยแนวนี้

ฉือหว่านกำโทรศัพท์ไว้แน่นจนปลายนิ้วซีดขาว

ติ๊ง

นักศึกษาหญิงส่งข้อความมาอีกครั้ง

[ประธานฮั่ว เจอกันที่โรงแรมหยุนถิงนะคะ คืนนี้ฉันจะฉลองวันเกิดให้คุณ~]

วันนี้เป็นวันเกิดของฮั่วซือหาน และเมียน้อยของเขาจะจัดงานฉลองวันเกิดให้ด้วย

ฉือหว่านหยิบกระเป๋าขึ้นมา แล้วรีบออกไปยังโรงแรมหยุนถิง

เธอต้องการไปดูด้วยตาของตัวเอง

เธออยากรู้ว่านักศึกษาหญิงคนนั้นคือใคร!

...

ฉือหว่านเดินทางมาถึงโรงแรมหยุนถิง เธอกำลังจะเดินเข้าไปในข้างใน

แต่ในตอนนั้นเอง เธอได้เห็นพ่อแม่ของเธอเอง ฉือไห่ผิงและหลี่หลัน เธอรู้สึกประหลาดใจจนต้องเดินเข้าไปหา “พ่อ แม่ ทำไมอยู่ที่นี่ได้คะ?”

ฉือไห่ผิงและหลี่หลันนิ่งไปชั่วครู่ พวกเขาสบตากันครู่หนึ่งก่อนที่สายตาจะเต็มไปด้วยความลังเล “หวานหว่าน น้องสาวของลูกกลับมาจากต่างประเทศ เราพาน้องมาส่งที่นี่”

ฉือเจียว?

ฉือหว่านมองผ่านกระจกใสบานใหญ่เข้าไปข้างใน แล้วเธอก็เห็นฉือเจียว เธอถึงกับชะงักในทันที

ฉือเจียวที่อยู่ข้างในนั้นกำลังสวมชุดนักศึกษาสีฟ้าขาวแบบเดียวกับในรูปถ่ายเป๊ะ

ที่แท้ นักศึกษาหญิงคนนั้นก็คือฉือเจียว น้องสาวของเธอเอง!

ฉือเจียวเกิดมาพร้อมกับความงดงาม เธอถูกขนานนามว่าเป็นกุหลาบแดงแห่งไห่เฉิง ที่สำคัญ เธอยังมีเรียวขาคู่งามที่สุดในไห่เฉิง จนทำให้ผู้ชายมากมายยอมสยบใต้เรียวขาของเธอ

แต่ตอนนี้ น้องสาวคนดีของเธอกลับใช้เรียวขาคู่นั้นเพื่อยั่วยวนพี่เขยของตัวเอง

ฉือหว่านรู้สึกว่ามันช่างน่าขัน เธอหันไปมองฉือไห่ผิงและหลี่หลัน “ดูเหมือนว่าฉันจะเป็นคนสุดท้ายที่รู้เรื่องนี้”

ฉือไห่ผิงกล่าวอย่างขลาดๆ “หวานหว่าน ประธานฮั่วไม่เคยชอบแกมาก่อนเลย”

หลี่หลันเสริมขึ้น “ใช่แล้ว หวานหว่าน แกรู้ไหมว่าในไห่เฉิงมีผู้หญิงมากมายเพียงใดที่อยากจะเข้ามาหาประธานฮั่ว? แทนที่จะปล่อยให้เขาไปเป็นของผู้หญิงคนอื่น สู้ให้เขาอยู่กับน้องสาวของแกดีกว่า”

ฉือหว่านกำหมัดแน่น “พ่อ แม่ ฉันก็เป็นลูกของพ่อแม่เหมือนกันนะ!”

เธอหมุนตัวแล้วเดินจากไปทันที

หลี่หลันเอ่ยขึ้นจากด้านหลังทันที “ฉือหว่าน ฉันถามหน่อย ประธานฮั่วเคยสนิทกับแกบ้างไหม?”

ฝีเท้าของฉือหว่านชะงักไป

ฉือไห่ผิงพูดด้วยน้ำเสียงแหลมคม “ฉือหว่าน ลูกอย่าได้คิดว่าพวกเราติดค้างอะไรแกเลย ตอนนั้นประธานฮั่วกับเจียวเจียวเป็นคู่รักในฝันที่ทุกคนยอมรับ แต่พอประธานฮั่วประสบอุบัติเหตุจนกลายเป็นคนป่วยติดเตียง เราถึงให้ลูกแต่งงานแทนเจียวเจียว”

หลี่หลันมองฉือหว่านด้วยสายตาเย็นชา “ฉือหว่าน แกลองมองตัวเองสิ แต่งงานมาได้สามปี แกก็เป็นแค่แม่บ้านที่คอยดูแลสามี แต่เจียวเจียวเป็นถึงหัวหน้าคณะบัลเลต์ เป็นนักเต้นนำของ ‘หงส์ขาว’ แล้วแกล่ะ ‘ลูกเป็ดขี้เหร่’ แกจะเอาอะไรไปสู้กับเจียวเจียว? รีบคืนประธานฮั่วให้เจียวเจียวเถอะ!”

คำพูดเหล่านี้เหมือนมีดที่กรีดลึกลงในหัวใจของฉือหว่าน เธอเดินจากไปทั้งที่ดวงตาแดงก่ำ

...

ฉือหว่านกลับมาถึงบ้านพัก ตอนนี้ฟ้าก็มืดแล้ว เธอให้วันหยุดกับแม่บ้านป้าอู๋ ในบ้านจึงมีเพียงเธอคนเดียว ไม่มีใครเปิดไฟ ความมืดมิดและความเงียบงันปกคลุมทั่วทั้งบ้าน

เธอนั่งอยู่คนเดียวในความมืดที่โต๊ะอาหาร

อาหารบนโต๊ะที่เคยร้อนกลับเย็นชืดไปหมดแล้ว รวมถึงเค้กที่เธอลงมือทำเอง บนหน้าเค้กเขียนไว้ว่า—“ที่รัก สุขสันต์วันเกิด”

ข้อความนั้นทิ่มแทงสายตาของเธอ เหมือนทุกสิ่ง รวมถึงตัวเธอเอง กลายเป็นเรื่องตลก

ฮั่วซือหานและฉือเจียวเป็นคู่รักในฝันที่ทุกคนในสังคมต่างยอมรับ ใครบ้างจะไม่รู้ว่ากุหลาบแดง ฉือเจียว คือคนโปรดในหัวใจของฮั่วซือหาน แต่เมื่อสามปีก่อน อุบัติเหตุรถชนที่ไม่คาดคิดทำให้ฮั่วซือหานกลายเป็นคนป่วยติดเตียง ส่วนฉือเจียวก็หายตัวไป

ในตอนนั้น ตระกูลฉือพาเธอกลับมาจากชนบท บังคับให้เธอแต่งงานแทนฉือเจียวกับฮั่วซือหานที่กลายเป็นคนป่วย

เมื่อเธอรู้ว่าชายคนนั้นคือฮั่วซือหาน ชายที่เธอรักหมดหัวใจมาโดยตลอด เธอยินดีที่จะแต่งงาน

หลังแต่งงาน ฮั่วซือหานนอนเป็นเจ้าชายนิทรานานถึงสามปี ในช่วงเวลานั้น เธอเฝ้าดูแลเขาโดยไม่เคยถอดเสื้อผ้าลงนอน ไม่เคยออกจากบ้าน ไม่มีสังคม และทุ่มเททุกอย่างเพื่อรักษาเขา เธอใช้ชีวิตวนเวียนอยู่กับเขา จนกระทั่งทำให้เขาฟื้นคืนสติ

ฉือหว่านหยิบไฟแช็กออกมาและจุดเทียน

แสงเทียนอ่อนๆ ทอดเงาออกมา ฉือหว่านมองเห็นตัวเองในกระจกตรงหน้า เธอในชุดกระโปรงสีดำขาวเรียบๆ ที่ดูไร้ชีวิตชีวา น่าเบื่อ และไร้เสน่ห์ของแม่บ้านคนหนึ่ง

ในช่วงสามปีที่ผ่านมา ฉือเจียวที่ก้าวขึ้นเป็นหัวหน้าคณะบัลเลต์นั้นสดใส เปี่ยมไปด้วยพลัง และงดงาม

เธอเป็นเพียงลูกเป็ดขี้เหร่

ส่วนฉือเจียวคือหงส์ขาว

เมื่อฮั่วซือหานฟื้นคืนสติอีกครั้ง เขากลับไปเดินเคียงข้างกับหงส์ขาว ทิ้งเธอ ลูกเป็ดขี้เหร่ไว้เบื้องหลัง

เฮอะ… สามปีที่ผ่านมา เป็นเพียงความรู้สึกที่เธอปลอบประโลมตัวเองเท่านั้น

ฮั่วซือหานไม่ได้รักเธอ แต่เธอรักเขา

ว่ากันว่าในความสัมพันธ์ระหว่างคนสองคน คนที่ตกหลุมรักก่อนย่อมเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ และวันนี้ฮั่วซือหานทำให้เธอพ่ายแพ้อย่างหมดรูป

ดวงตาของฉือหว่านเริ่มชุ่มน้ำตา เธอเป่าเทียนจนดับ

ทั้งบ้านพักกลับเข้าสู่ความมืดมิดอีกครั้ง

ในตอนนั้นเอง แสงไฟหน้ารถสองดวงสว่างวาบขึ้นกลางความมืด รถโรลส์-รอยซ์ รถประจำตัวของฮั่วซือหานพุ่งเข้ามาและจอดลงบนสนามหญ้า

ฉือหว่านใจสั่น เขากลับมาจริงๆ

เธอคิดว่าเขาคงจะไม่กลับบ้านคืนนี้แล้ว

ไม่นาน ประตูบ้านพักก็ถูกเปิดออก ร่างสูงสง่างามที่แผ่รัศมีเย็นเยียบจากยามค่ำคืนก้าวเข้ามาในสายตา ฮั่วซือหานกลับมาแล้ว

ตระกูลฮั่วเป็นตระกูลชั้นสูงแห่งไห่เฉิง ฮั่วซือหานในฐานะทายาทผู้สืบทอดตระกูลมีพรสวรรค์ทางธุรกิจที่น่าทึ่ง เขาได้รับปริญญาโทสองสาขาจากฮาร์วาร์ดตั้งแต่อายุ 16 ปี และก่อตั้งบริษัทแรกที่จดทะเบียนในวอลล์สตรีทจนโด่งดังไปทั่ว ก่อนจะกลับมารับตำแหน่งประธานฮั่วกรุ๊ปและครองตำแหน่งเศรษฐีอันดับหนึ่งของไห่เฉิง

ฮั่วซือหานก้าวขายาวเข้ามา น้ำเสียงทุ้มต่ำที่แฝงเสน่ห์ของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา “ทำไมถึงไม่เปิดไฟ?”

แป๊ะ

เขายื่นมือเปิดไฟที่ผนังทันที

แสงไฟสว่างจ้าทำให้ฉือหว่านต้องหลับตาลงครู่หนึ่ง ก่อนจะลืมตาขึ้นและมองไปที่ฮั่วซือหาน

ฮั่วซือหานอยู่ในชุดสูทสีดำที่ตัดเย็บพิเศษ ท่วงท่าสง่างาม รูปร่างสมส่วน และความสง่าที่มาพร้อมกับความเย็นชา ทำให้เขาไม่รู้ว่ากลายเป็นความฝันกลางคืนของหญิงสาวผู้สูงศักดิ์ไปกี่คนแล้ว

ฉือหว่านมองเขา “วันนี้เป็นวันเกิดคุณ”

ใบหน้าหล่อเหลาของฮั่วซือหานไร้ซึ่งอารมณ์ เขาเพียงแค่กวาดสายตาอย่างเกียจคร้านมองไปยังโต๊ะอาหาร “คราวหน้าอย่าเสียเวลาแบบนี้ ฉันไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้”

ฉือหว่านยิ้มบางที่มุมปาก ก่อนจะย้อนถาม “คุณไม่ได้สนใจสิ่งพวกนี้ หรือแค่ไม่อยากอยู่กับฉัน?”

ฮั่วซือหานมองเธอ แต่สายตานั้นเย็นชาเหลือเกิน ราวกับไม่อยากเสียเวลากับเธอ “จะคิดยังไงก็เรื่องของเธอ”

พูดจบเขาก็หมุนตัวเดินขึ้นบันไดไปทันที

เขาเป็นแบบนี้กับเธอมาตลอด

ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ก็ไม่อาจทำให้หัวใจของเขาอบอุ่นขึ้นได้

ฉือหว่านลุกขึ้นยืน มองไปที่แผ่นหลังหล่อเหลาของเขาที่แสนเย็นชา “วันนี้เป็นวันเกิดคุณ ฉันอยากมอบของขวัญวันเกิดให้คุณ”

ฮั่วซือหานไม่หยุดเดิน และไม่แม้แต่จะหันกลับมา “ไม่ต้อง”

ฉือหว่านหัวเราะเบาๆ เธอยกมุมปากขึ้นช้าๆ “ฮั่วซือหาน เราหย่ากันเถอะ”

เท้าข้างหนึ่งของฮั่วซือหานก้าวขึ้นบันไดไปแล้ว แต่กลับหยุดชะงักทันที เขาหันตัวกลับมา ดวงตาสีดำลึกซึ้งจ้องมองเธอแน่วแน่

Tampilkan Lebih Banyak
Bab Selanjutnya
Unduh

Bab terbaru

Komen

10
95%(77)
9
0%(0)
8
0%(0)
7
0%(0)
6
2%(2)
5
1%(1)
4
0%(0)
3
0%(0)
2
1%(1)
1
0%(0)
9.8 / 10.0
81 Peringkat · 81 Ulasan-ulasan
Tulis Ulasan
user avatar
ระพีพรรณ รัตนวงค์
ไม่ต่อเนื่องเลย2เรื่องแล้ว
2025-04-25 14:05:50
1
user avatar
ระพีพรรณ รัตนวงค์
อ่านกำลังสนุกเลยไม่ต่อบทเฉย
2025-04-25 14:05:06
1
default avatar
Joyjoizz Walaiporn C
สนุกมาก คนเขียนดี ทำให้ต้องอ่านต่อ ขอจบกี่ตอน อ่านถึง เกือบ200 สรุปจะรักกันไหม จบดีไหมค่ะ
2025-04-24 18:14:05
0
default avatar
aimy.emem
ตอนใหม่336 เพิ่งลง อ่านจบแล้วค่ะ ... ลงต่อเลยได้ไหมมมมม โอยยย ค้างงงง
2025-04-24 12:16:45
1
default avatar
Bow
เค้าจะรักกันกี่โมง ตังจะหมดละ...
2025-04-24 09:40:53
3
default avatar
Thantip Kaewmaneechai
เนื้อหาน่าติดตามมากค่ะ
2025-04-24 02:16:34
1
user avatar
Heart
ทำไมวันนี้ไม่อัพอะคะ
2025-04-23 23:34:04
2
default avatar
Tunchanok Ditjaroen
วันนี้ไม่มีอัพหรอคะ
2025-04-23 22:53:19
7
default avatar
อนงค์ จันทร์ต๊ะแก้ว
อ่านเพลินคะ ผู้เขียนบทเก่งมากๆคะ ทำให้คนอ่านหยุดอ่านไม่ได้เลยคะ ขาดตอนปุ๊บ อารมณ์เสียเลยคะ ...
2025-04-23 16:37:45
4
default avatar
yada_za9999
สอบถามค่ะมีกี่บทจบคะ
2025-04-23 15:44:30
0
default avatar
Thantip Kaewmaneechai
ตอน 327 ซ้ำค่า เสียเหรียญปลดล็อคไปเรียบร้อย ก็ว่าทำไมเหมือนอ่านซ้ำบทเดิม 🥹
2025-04-23 01:39:05
7
user avatar
Pailin Sridaranop
ตอน 327 ซ้ำ 2 ครั้ง กดข้ามนะคะ จะได้ไม่เสียเหรียญฟรี
2025-04-23 00:48:58
2
default avatar
อรยา รอดคํา
ตอนที่ 326 หายไปนะคะ ตอนที่ 327 มีซ้ำ
2025-04-22 22:34:25
2
default avatar
Thantip Kaewmaneechai
อยากอ่านแล้วจบเรื่องทีเดียวมากเลยค่า 🥹
2025-04-22 21:48:10
1
default avatar
Jirawan Kobkhuntod
วันนี้มีแค่ 2 ตอนเหรอคะ
2025-04-22 20:59:32
1
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 6
348 Bab
บทที่ 1
ฉือหว่านพบว่าสามีของเธอ ฮั่วซือหานกำลังนอกใจ เขานอกใจไปหานักศึกษาหญิงคนหนึ่ง วันนี้เป็นวันเกิดของฮั่วซือหาน ฉือหว่านตื่นแต่เช้าเพื่อเตรียมอาหารหนึ่งโต๊ะ แต่ในตอนนั้นเอง "ติ๊ง" เสียงดังขึ้นมา โทรศัพท์มือถือของฮั่วซือหานที่ลืมไว้ที่บ้านดังขึ้น ฉือหว่านจึงเห็นข้อความที่นักศึกษาหญิงส่งมา [ตอนเอาเค้กออกมาชนเข้าไปจนเจ็บเลย ฮือๆๆ] ข้างล่างแนบภาพเซลฟี่มาด้วย ภาพนั้นไม่ได้เผยให้เห็นหน้า มีเพียงแต่ขาเท่านั้นที่ปรากฏในรูป ในภาพนั้น เด็กสาวสวมถุงเท้าสีขาวยาวดึงสูง รองเท้าหนังหัวกลมสีดำ กระโปรงนักศึกษาสีฟ้าขาวถูกดันขึ้น เผยให้เห็นเรียวขาที่เรียบเนียนและงดงาม หัวเข่าที่ขาวเนียนมีรอยแดงจากการกระแทก ผิวพรรณที่อ่อนเยาว์สดใสของเด็กสาวประกอบกับข้อความที่ออดอ้อน ยิ่งเพิ่มเสน่ห์ต้องห้ามที่ยากจะต้านทาน ได้ยินว่าประธานบริษัทที่ประสบความสำเร็จ มักจะชอบเลือกเมียน้อยแนวนี้ ฉือหว่านกำโทรศัพท์ไว้แน่นจนปลายนิ้วซีดขาว ติ๊งนักศึกษาหญิงส่งข้อความมาอีกครั้ง [ประธานฮั่ว เจอกันที่โรงแรมหยุนถิงนะคะ คืนนี้ฉันจะฉลองวันเกิดให้คุณ~] วันนี้เป็นวันเกิดของฮั่วซือหาน และเมียน้อยของเขาจะจัดงานฉลองวันเกิดใ
Baca selengkapnya
บทที่ 2
ฉือหว่านมองเขากลับเช่นกัน น้ำเสียงเบาแต่มั่นคง “เราหย่ากันเถอะ ฮั่วซือหาน คุณชอบของขวัญวันเกิดชิ้นนี้ไหม?” ฮั่วซือหานมองเธอด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง “เพราะแค่ฉันไม่ได้ฉลองวันเกิดกับคุณ คุณถึงคิดจะหย่างั้นเหรอ?” ฉือหว่าน “ฉือเจียวกลับมาแล้วใช่ไหม?” เมื่อได้ยินชื่อฉือเจียว ฮั่วซือหานยกมุมปากบางๆ อย่างเย้ยหยัน เขาหัวเราะเบาๆ เขาก้าวขาเรียวยาวเข้าหาเธอทีละก้าว “คุณหึงฉือเจียวงั้นเหรอ?” ในฐานะนักธุรกิจอายุน้อยที่ถูกขนานนามว่าเป็นเทพเจ้าแห่งการค้า ฮั่วซือหานมีออร่าที่เกิดจากอำนาจ ความมั่งคั่ง และสถานะ เขาก้าวเข้ามาใกล้จนฉือหว่านเผลอก้าวถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัว แผ่นหลังอ่อนบางของเธอสัมผัสถึงความเย็น เธอชนเข้ากับกำแพง ในตอนนั้นเอง ทัศนวิสัยของเธอก็มืดลง ฮั่วซือหานพุ่งเข้าหา ร่างกายเขาประชิดเธอเต็มที่ มือข้างหนึ่งยันกำแพงไว้ข้างตัวเธอ ขังเธอไว้ระหว่างอกแข็งแกร่งของเขาและผนัง ฮั่วซือหานก้มเปลือกตาหล่อเหลา มองเธอด้วยสายตาเย็นชา มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเย้ยหยัน “คนทั้งไห่เฉิงรู้ว่าคนที่ฉันจะแต่งงานด้วยคือฉือเจียว คุณไม่รู้เรื่องนี้ตอนที่พยายามทุกวิถีทางเพื่อแต่งงานแทนน้องเธอมาเป็นคุณนายฮั่วเ
Baca selengkapnya
บทที่ 3
ฮั่วซือหานเม้มริมฝีปากบางจนกลายเป็นเส้นโค้งเย็นชา “ฉือหว่าน กลับมาที่นี่เดี๋ยวนี้!” ฉือหว่านหัวเราะเบาๆ “คุณสั่งให้ฉันกลับมา ฉันก็ต้องกลับงั้นเหรอ? เราหย่ากันแล้ว ใครจะมาทำตามใจคุณอีกล่ะ!” ฮั่วซือหานกัดฟันแน่น “เรื่องเหตุผลการหย่า ฉันจะให้เธอโอกาสเขียนใหม่อีกครั้ง!” ฉือหว่านยิ้มกว้างขึ้น “ฉันเขียนผิดตรงไหนเหรอ ฮั่วซือหาน? คุณฟื้นมาได้ครึ่งปีแล้วใช่ไหม แต่ครึ่งปีนี้คุณไม่เคยจับมือฉันเลย คุณเป็นเจ้าชายนิทรามาสามปี ถึงแม้ตอนนี้ทุกระบบในร่างกายของคุณจะดูปกติดี แต่ฉันสงสัยอย่างมีเหตุผลว่าคุณมีปัญหาเรื่องสมรรถภาพทางเพศ คุณไม่ไหวแล้ว! รีบไปหาหมอแผนจีนดูสิ สิ่งที่ฉันขออวยพรให้คุณเป็นของขวัญหย่าคือ ขอให้คุณกลับมาฟิตสมชายไวๆ!” ฮั่วซือหาน “……” เส้นเลือดบนหน้าผากของเขาเต้นตุบๆ ผู้หญิงคนนี้ช่างกล้าหาญเกินไปแล้ว! “ฉือหว่าน สักวันฉันจะทำให้เธอรู้ว่าฉันเก่งแค่ไหน!” “เสียใจด้วย คุณไม่มีโอกาสนั้นแล้ว!” “ฉือหว่าน!” เสียง “ตู๊ด ตู๊ด” ดังขึ้น สายโทรศัพท์ถูกตัดไป ในขณะที่ฮั่วซือหานโกรธจัดจนยังไม่ได้ระบายออก เขาก็ได้ยินเสียง “ตู๊ด ตู๊ด” ของสายที่ถูกตัดไป เขา “……” ฉือหว่าน!!! ...ฉือ
Baca selengkapnya
บทที่ 4
ฉือหว่านมาแล้วหลังจากการช้อปปิ้งที่ห้าง ซูเสี่ยวฝูก็พาฉือหว่านตรงมายังบาร์ 1996 และคืนนี้เธอจะจัดปาร์ตี้ฉลองชีวิตโสดให้กับฉือหว่านที่นี่ฉือหว่านไม่คิดว่าจะมาพบกับฮั่วซือหานและพวกเขาที่นี่ และเธอก็ได้ยินการเยาะเย้ยจากพวกเขาฉือหว่านรู้จักคนในห้องวีไอพีรวมถึงกู้เป่ยเฉิน พวกเขาเล่นในวงเดียวกับฮั่วซือหาน กู้เป่ยเฉินยังเป็นเพื่อนสนิทของฮั่วซือหาน ตอนที่ฮั่วซือหานและฉือเจียวคบกันอย่างร้อนแรง พวกเขาทุกคนชอบฉือเจียว และกู้เป่ยเฉินยังเรียกฉือเจียวว่า “พี่สะใภ้”สามปีที่ผ่านมา ฉือหว่านไม่สามารถเข้ากลุ่มของพวกเขาได้ และพวกเขาทุกคนไม่เคยให้ความเคารพเธอด้วยซ้ำแท็กที่พวกเขาแปะให้เธอมีแค่ว่า “ตัวสำรองแต่งงานแทน” “ลูกเป็ดขี้เหร่” “สาวบ้านนอก”...ถ้าผู้ชายไม่รักคุณ เพื่อนของเขาก็จะไม่ให้ความเคารพคุณเช่นกันซูเสี่ยวฝูโกรธจนแทบระเบิด เธอจึงยกแขนเสื้อขึ้นและอยากจะเข้าไปทำร้ายพวกเขา “ฉันจะไปฉีกปากพวกนี้ให้แหลก!”ฉือหว่านจับแขนของซูเสี่ยวฝูไว้ “เสี่ยวฝู พอเถอะ! หย่ากันแล้ว ไม่ต้องไปเสียเวลาใส่ใจกับพวกนี้!”เห็นท่าทางเย็นชาของฉือหว่าน ซูเสี่ยวฝูจึงฝืนอดกลั้นอารมณ์เอาไว้ และในตอนนั้นสายตาจากคนในบาร์ก็เริ่ม
Baca selengkapnya
บทที่ 5
ฉือหว่านขมวดคิ้ว “ฉันทำอะไรผิดงั้นเหรอ?” ฮั่วซือหานกัดฟันพูด “ใครใช้ให้เธอแต่งตัวแรดแบบนี้?” อะไรนะ? แรด? “ฮั่วซือหาน คุณพูดให้ชัดเจนหน่อยสิ!” ฮั่วซือหานก้มตามองกระโปรงสั้นของเธอ “ต้นขาของเธอจะโผล่หมดอยู่แล้ว เธออยากให้คนอื่นมองขาเธอมากขนาดนั้นเลยเหรอ?” กระโปรงที่ฉือหว่านใส่อยู่นั้นสั้นจริงๆ และเป็นตัวที่ซูเสี่ยวฝูเลือกให้ คำพูดของซูเสี่ยวฝูคือ “หวานหว่านของฉันแค่ไม่โชว์ขา ดูสิว่าฉือเจียวจะกล้าอวดอะไร คืนนี้ให้ทุกคนได้เห็นกันว่าใครคือเจ้าของเรียวขาคู่สวยที่สุดในไห่เฉิง” ฉือหว่านเลิกคิ้วเรียวงามขึ้นเล็กน้อย “ดูเหมือนว่าประธานฮั่วจะมองขาฉันแล้วนะ” ฮั่วซือหานชะงักไป ฉือหว่านพิงกำแพงด้วยท่าทางที่งดงามและดูเฉื่อยชา เธอยกขาขวาขึ้นช้าๆ ปลายเท้าสวมรองเท้าส้นสูงประดับคริสตัลของเธอไล้ไปที่ข้อเท้าของเขา ผู้ชายในกางเกงสแลคสีดำ โชว์เรียวขายาวทรงพลังของเขา ดูสง่างามและเย็นชาในแบบที่ยากจะหักห้ามใจ ปลายเท้าขาวเนียนของฉือหว่านไล้จากข้อเท้าของเขาขึ้นไปอย่างเชื่องช้า ลูบไล้ที่น่องของเขาอย่างชวนให้หลงใหล นี่คือการยั่วยวน และการท้าทาย ฮั่วซือหานมองเธอด้วยสายตาเย
Baca selengkapnya
บทที่ 6
กู้เป่ยเฉินตกใจ “16 ปี?” ที่กลุ่มคนของกู้เป่ยเฉินยอมรับฉือเจียว ไม่ได้เป็นเพียงเพราะความสวยของเธอ แต่เพราะเธอเรียนเก่งตั้งแต่เด็ก มีวุฒิการศึกษาสูง และเป็นนักศึกษาชั้นยอดจากมหาวิทยาลัยชั้นนำ มองไปทั่ววงการไฮโซของไห่เฉิงก็หาคนที่โดดเด่นกว่าเธอไม่ได้ เธอคู่ควรกับฮั่วซือหาน ผู้หญิงที่มีเพียงความสวยอย่างเดียวคือจุดจบ แต่ถ้ามีความสวยและวุฒิการศึกษา นั่นถึงจะเป็นไพ่ตาย สำหรับชนชั้นสูง พวกเขายิ่งให้ความสำคัญกับวุฒิการศึกษาของผู้หญิง ความรู้สึกดีๆ ที่กู้เป่ยเฉินเคยมีกับฉือหว่านหายไปหมด เขาพูดด้วยน้ำเสียงดูถูก “ฉือหว่าน เธอเลิกเรียนตอนอายุ 16 จริงๆ น่ะเหรอ?” ฉือหว่านมองฉือเจียวที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ ก่อนยิ้มบางๆ “ใช่ ฉันเลิกเรียนตอนอายุ 16 จริงๆ” กู้เป่ยเฉินหัวเราะเยาะ “งั้นบังเอิญจังเลย พี่รองของฉันก็เลิกเรียนตอนอายุ 16 เหมือนกัน แต่พี่รองของฉันเป็นคนพิเศษ ตอนอายุ 16 ก็จบปริญญาโทสองใบจากฮาร์วาร์ด สร้างประวัติศาสตร์เลยล่ะ แต่เธอน่ะอายุ 16 เลิกเรียนแล้วยังไม่มีแม้แต่วุฒิมัธยมปลายเลย ฮ่าๆ” กู้เป่ยเฉินหัวเราะเยาะเสียงดัง ฉือเจียวมองด้วยความหยิ่งทะนง ไม่มีใครมองฉือหว่
Baca selengkapnya
บทที่ 7
ฉือเจียวยิ้มมุมปาก หัวใจเต็มไปด้วยความหวาน เธอเอนตัวอ่อนนุ่มซบอกฮั่วซือหานก่อนเงยใบหน้าที่งดงามขึ้นมองเขา “ฉันรู้อยู่แล้วว่าคุณไม่ใจร้าย คุณไม่มีทางทิ้งฉัน” ฮั่วซือหานในฐานะมหาเศรษฐีแห่งไห่เฉิง หล่อเหลาสง่างาม ทรงอำนาจจนสามารถเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ได้ตามใจ เขาคือผู้ชายที่เติมเต็มทุกจินตนาการของเธอ แต่เมื่อสามปีก่อน เขาประสบอุบัติเหตุและกลายเป็นเจ้าชายนิทรา หมอทุกคนบอกว่าเขาจะไม่มีวันฟื้นอีกในชาตินี้ แล้วเธอจะปล่อยให้ช่วงวัยอันงดงามของเธอสูญเปล่าอยู่กับเขาได้อย่างไร? ดังนั้น เธอจึงหนีไป ใครจะไปคิดว่าเมื่อฉือหว่านแต่งงานแทนเธอ ผ่านไปเพียงสามปี ฮั่วซือหานกลับฟื้นขึ้นมาได้ จนถึงตอนนี้ เธอก็ยังไม่รู้ว่าฮั่วซือหานฟื้นขึ้นมาได้อย่างไร หรือว่าโชคชะตาของฉือหว่านเหมาะสมที่จะนำโชคลาภมาให้? หมอต่างก็พูดว่านี่คือปาฏิหาริย์ทางการแพทย์ ดังนั้น เธอจึงกลับมา เธอรู้ว่าฮั่วซือหานรักเธอ และไม่มีทางทิ้งเธอ ฮั่วซือหานมองใบหน้างดงามของฉือเจียว “ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องเมื่อก่อน…คุณคิดว่าผมจะตามใจคุณขนาดนี้เหรอ?” เมื่อพูดถึง “เรื่องเมื่อก่อน” ฉือเจียวก็ชะงัก ดวงตาเผยความรู้สึกไม่สบายใจ
Baca selengkapnya
บทที่ 8
รุ่นน้องสาวอัจฉริยะคนนั้นปฏิเสธคำขอเพิ่มเพื่อนของเขาดื้อๆ! ในขณะนั้น เลขาจ้าวเดินเข้ามาพร้อมกับถ้วยกาแฟ เมื่อเขาเห็นหน้าจอโทรศัพท์ของเจ้านาย ก็ถึงกับตกใจ มีคนปฏิเสธคำขอเพิ่มเพื่อนของท่านประธานงั้นเหรอ??? นี่มันเรื่องไม่น่าเชื่อในชีวิตเลยนะ? เลขาจ้าวพูดอย่างระมัดระวัง “ท่านประธาน รุ่นน้องสาวอัจฉริยะของคุณนี่...พิเศษจริงๆ ครับ” ฮั่วซือหานหัวเราะเยาะเบาๆ “พิเศษจริงๆ” เธอคือคนแรกที่ปฏิเสธเขา ไม่เพิ่มก็ช่างเถอะ ฮั่วซือหานยกกาแฟขึ้นมาดื่มหนึ่งอึก ก่อนจะขมวดคิ้วทันที เลขาจ้าวถามอย่างรีบร้อน “ท่านประธาน กาแฟไม่ถูกใจใช่ไหมครับ เดี๋ยวผมทำใหม่” ฮั่วซือหานจู่ๆ ก็รู้สึกคิดถึงกาแฟที่ฉือหว่านเคยทำ นั่นแหละที่ถูกปากเขามากที่สุด ฮั่วซือหานพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย “เขียนเช็คที่มีเลขศูนย์แปดตัว นี่คือเงินชดเชยการหย่าที่จะให้ฉือหว่าน” เธอบอกว่าจะออกไปตัวเปล่า เขาไม่เชื่อแม้แต่คำเดียว ผู้หญิงบ้านนอกที่เลิกเรียนตอนอายุ 16 แบบเธอ จะหาเงินได้จากที่ไหน? เธอแค่ทำเป็นเล่นตัวเพื่อให้ได้เงินมากขึ้นเท่านั้น เช็คที่มีศูนย์แปดตัวนี้ก็เหมือนการจ่ายค่าทดแทนสำหรับสามปีที่ผ่านมา หลั
Baca selengkapnya
บทที่ 9
ทุกคนไม่ต้อนรับการมาของเธอ และต่างพยายามไล่เธอออกไป ฉือหว่านคิดว่ามันน่าขัน ดวงตาที่เย็นเยียบของเธอกวาดมองใบหน้าของหลี่หลัน ฉือเจียว และฉือไห่ผิงทีละคน ก่อนดึงแขนเรียวของตัวเองออกจากมือของฮั่วซือหานอย่างแรง พร้อมยิ้มบางๆ และพูดว่า “ได้ ฉันจะไป” จำไว้ด้วยนะ ว่าพวกคุณเป็นคนไล่ฉันไปเอง! ฉือหว่านหมุนตัวและเดินออกไป แต่ไม่นานนัก ฉือหว่านก็หันกลับมาอีกครั้ง เธอยกมือเสยปอยผมข้างแก้มทัดไว้ที่หลังหู “ท่านประธานฮั่ว คุณรู้ไหมว่าฉันมาที่โรงพยาบาลแพทย์แผนจีนวันนี้เพื่ออะไร?” ฮั่วซือหานมองใบหน้าขาวเนียนบางราวปีกจักจั่นของเธอ ขนเล็กๆ บนผิวหน้าเปล่งประกายแวววาวอย่างนุ่มนวล ทำให้เธอดูงดงามยิ่งขึ้น ฮั่วซือหานพูดด้วยใบหน้าเย็นชา แสดงออกชัดว่าเขาไม่สนใจจะรู้ น้ำเสียงที่เปล่งออกมาช่างเย็นเยียบ “ฉือหว่าน เธอตามรังควานแบบนี้ มันน่ารำคาญจริงๆ” ฉือหว่านก้าวไปข้างหน้าเล็กน้อย พร้อมรอยยิ้มที่งดงาม “ฉันมาหาหมอจีนให้คุณน่ะ” พูดจบ ฉือหว่านก็หยิบการ์ดใบเล็กออกมายื่นให้ฮั่วซือหาน “นี่ให้คุณ” ฮั่วซือหานก้มลงมอง การ์ดใบเล็กที่เป็นสีเหลืองหม่น ดูเหมือนการ์ดที่ถูกสอดเข้ามาตามรอยประตู บนการ์
Baca selengkapnya
บทที่ 10
วิลล่าตระกูลฉือ ในยามค่ำคืน หลี่หลันนั่งรอฉือไห่ผิงอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น โดยสวมชุดนอนผ้าไหมเนื้อดี ในวัยสาว หลี่หลันเคยเป็นสาวงามแห่งเจียงหนานที่ทั้งอ่อนหวานและงดงาม ฉือเจี้ยนกั๋วรักเธอมากจนเอาใจทุกอย่าง ไม่ให้เธอต้องทำงานบ้านเลยแม้แต่น้อย ต่อมาเธอแต่งงานใหม่กับฉือไห่ผิง ซึ่งได้สืบทอดกิจการและทรัพย์สินของฉือเจี้ยนกั๋ว และทำให้ธุรกิจเติบโตยิ่งขึ้น ส่งผลให้หลี่หลันกลายเป็นคุณนายผู้สูงศักดิ์ เธอให้ความสำคัญกับการดูแลตัวเองเป็นอย่างมาก จนถึงตอนนี้ก็ยังคงมีเสน่ห์ไม่เสื่อมคลาย ในตอนนั้น ประตูวิลล่าถูกเปิดโดยสาวใช้ ฉือไห่ผิงกลับมาถึงบ้าน หลี่หลันรีบยิ้มด้วยความดีใจ เดินเข้าไปต้อนรับและถอดเสื้อสูทชั้นนอกของเขาออก “คุณคะ ทำไมวันนี้กลับดึกจัง?” ต่างจากฉือเจี้ยนกั๋วที่ซื่อสัตย์และเงียบขรึม ฉือไห่ผิงในวัยหนุ่มมีความเจ้าชู้และหน้าตาหล่อเหลา เมื่อเขากลายเป็นผู้บริหารบริษัทในภายหลัง ความน่าเกรงขามและสง่าราศีที่เพิ่มขึ้นก็ทำให้หลี่หลันหลงใหลจนโงหัวไม่ขึ้น ฉือไห่ผิงพูดขึ้น “คืนนี้ผมมีงานเลี้ยงน่ะ” หลี่หลันได้กลิ่นน้ำหอมบนเสื้อสูทของฉือไห่ผิง กลิ่นนี้คุ้นเคยมาก เพราะเป็นของเลขาสาวคนใหม่
Baca selengkapnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status