พระชายา

"หากท่านรักข้า จงปล่อยข้าไปเสียเถอะเพคะข้าไม่อยากที่จะเจ็บปวดเช่นดังอดีตที่ผ่านมา" น้ำตาไหลรินร่วงหล่นน้ำเสียงที่เปล่งออกมาด้วยความเจ็บปวดปานจะขาดใจบอกบุรุษที่อยู่ตรงหน้าให้ได้รับรู้...

มันเป็นเพียงเซ็กซ์ที่ไร้ความหมายและไม่มีความคาดหวังใดๆ หัสวีร์ นักธุรกิจหนุ่มผู้เพียบพร้อมไปด้วยหน้าที่การงานและเงินทอง ทว่าชีวิตของเขากลับไม่เคยนึกถึงการแต่งงานหรือสร้างครอบครัวไม่ว่าจะคบหาดูใจกับใครก็ตาม เวนิส เจ้าของร้านดอกไม้ที่เดิมทีเป็นคนโรแมนติกและอินกับความรัก ทว่าหลังจากเลิกรากับหัสวีร์ นิสัยของเธอกลับเปลี่ยนเป็นคนละคน ความสัมพันธ์แบบคู่รักจบลงแล้ว แต่ทั้งสองกลับยังคงสานต่อในสถานะคู่นอน… “เราเข้ากันได้ดีเสมอ คุณว่ามั้ยเวย์?” ชายหนุ่มปริปากถามขณะฟุบใบหน้าลงบนทรวงอกอวบอิ่มของคนใต้ร่างอย่างหมดแรง “คุณต้องดอกจันไว้ด้วยค่ะ ฮอตช์ ว่าเฉพาะเรื่องนี้เท่านั้น” “คุณพูดอย่างกับไม่รักผมแล้ว” “คุณอย่าได้แม้แต่จะพูดคำสูงส่งอย่างคำว่า รัก ออกมาเลยค่ะ มันไม่เหมาะกับคนที่รู้จักแต่ความใคร่อย่างคุณหรอก”

หลิวเสียงเหย่าบุตรีของแม่ทัพใหญ่ถูกหลอกใช้ให้กำจัดองค์ชายรัชทายาทยังไม่พอ กองกำลังรักษาเมืองหลวงที่บิดาของตนก่อขึ้นก็ต้องตกเป็นของคนผู้นั้น องค์ชายสามผู้สง่างาม หล่อเหลาและเปี่ยมไปด้วยคำหวานๆ เมื่ออยู่ต่อหน้าของนาง จากลูกแม่ทัพที่ติดตามบิดาไปฝึกทหารอยู่บ่อยครั้งจึงมีวิชาติดกายอยู่มาก แต่ในเมื่อเกิดรักใครกับองค์ชายในวังก็เปลี่ยนไป แต่ถึงกระนั้นเขากับสหายสนิทของนางก็หักหลังนาง แม้กระทั่งยอมเป็นอนุเพราะความรัก เขาบอกว่าจะรักนางและบุตรที่เกิดผู้อื่น แต่เมื่อบุตรชายของนางมีอายุครบหกปี เขาก็ให้นางลวงบิดาของบุตรนางมา และสังหารพวกเขาทั้งสาม ก่อนตายนางกำแหวนหยกปาจือสี่ม่วงลาเวนเดอร์ที่หนามกงฟู่มอบให้ นางตื่นขึ้นมาอีกครั้งซึ่งหนามกงฟู่ถูกวางยากำลังฉวยโอกาสกับนาง มือของนางสัมผัสแหวนหยกปาจือสี่ม่วงลาเวนเดอร์ที่อยู่ในมือเขา นางไม่สามารถแก้ไขให้เขาไม่ลงมือกับนางได้ หลิวเสียงเหย่าคิดหาหนทางที่จะหลีกหนีองค์ชายสามผู้ที่ทำร้ายและหลอกใช้ความรักของนางเป็นเครื่องมือทำให้ตัวเขาได้เป็นองค์ชายรัชทายาท ในเมื่อตอนนี้นางได้หลับนอนกับองค์ชายรัชทายาทแล้ว และชาติที่แล้วเขาก็ดีกับนางไม่น้อย ครั้งนี้นางก็จะสนับสนุนเขา

ครั้งก่อนสวรรค์ให้โอกาสเกิดใหม่ในร่างทารกวัยสองขวบ กระทั่งถูกใส่ร้ายจนต้องโทษประหาร หนนี้นางได้ย้อนกลับมาในวัยสิบหก บุรุษผู้นั้นนับเป็นฝันร้ายที่มิอาจลืม นางจะขอเมินเขาเพื่อหลีกหนีวังวนเดิมที่เลวร้าย!

วิศวะสาวปีสามข้ามมิติเวลามาพร้อมความสามารถจากศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ด ทว่ากลับได้เป็นคุณหนูรองที่บิดาทอดทิ้งให้เติบโหญ่ในดินแดนรกร้างห่างไกล ซ้ำยังถูกลากตัวไปอภิเษกกับรัชทายาทที่ไม่เคยพานพบด้วยความจำใจ!

น้ำหนึ่ง คุณแม่มือใหม่ที่สูญเสียลูกน้อยวัยหกเดือนไปด้วยโรคระบาดสายพันธุ์ใหม่ที่ไม่มียารักษาพร้อมดวงใจที่แตกสลายๆ แต่เมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้งกลับพบว่าตัวเองตื่นมาในสถานที่ ที่ไม่คุ้นเคยและอยู่ในร่างของใครก็ไม่รู้ แต่ที่เหลือเชื่อไปกว่านั้น นางได้เจอกับบุตรชายตัวน้อยอีกครั้ง แล้วนางจะทำอย่างไรต่อไปดี เพื่อให้ได้อยู่ใกล้ชิด และได้ดูแลเขา

นักออกแบบสาวทะลุมิติมายังราชวงศซาง ตั้งแต่บัดนี่ชะตาของนางก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไป นางต้องต่อสู้กับสิ่งที่เหนือธรรมชาติไปพร้อมกับสามี ที่มีนามว่าจื่อหาน

สโรชาสาวสวยที่มีอาชีพหลักเป็นสายสืบ อาชีพรองทำการเกษตรทำสวนผสมเกษตรพอเพียงทางภาคเหนือหลังจากกลับจากสืบราชการลับ และเดินกลับไร่เกิดอุบัตเหตุรถเสียหลักตกเขาเสียชีวิตเพราะคนขับรถหลับใน

สวามีสั่งลงทัณฑ์นางด้วยเชื่อคำยุยงของผู้อื่น นางจึงขอตัดขาดวาสนาเคียงคู่ ขอรับเคราะห์กรรมยังโลกมนุษย์ เพื่อจบสิ้นทุกสิ่งอย่าง “ฝ่าบาท ข้าขอพระเมตตา ขอตัดสัมพันธ์กับไท่จื่อ จบสิ้นวาสนา ไม่ขอเป็นชายาของไท่จื่ออีกต่อไป”

เป็นเด็กกำพร้าปากกัดตีนถีบมาทั้งชีวิต บังเอิญตกบันไดทะลุมิติมาเป็นสนมในตำหนักเย็น “โอ๊ย” นั่ง ๆ นอน ๆ มีคนรับใช้ แค่ถูกขังอยู่ด้านในลึกสุดของวังหลวง ตำหนักเย็นก็แค่สนามเด็กเล่นที่ถูกล้อมด้วยกำแพง สบายกว่าทำงานงก ๆ คอยรับใช้ลูกท่านหลานเธอทั้งหลาย