นางเอกเก่ง

ตอนที่ได้รู้ว่าเจียงเจ๋อเหยียนหายาแก้หวัดให้ผู้ช่วยตัวน้อยของเขา ทว่ากลับไม่สนใจไยดีเธอที่มีอาการกลัวที่แคบตอนอยู่ในลิฟต์แล้ว เธอเลยขอหย่า เจียงเจ๋อเหยียนเซ็นชื่อให้โดยไม่ลังเล ทั้งยังยิ้มพลางพูดกับเพื่อนของเขาว่า “ก็แค่ก่อเรื่องเพราะงอนเท่านั้นแหละ พ่อแม่เธอตายไปหมดแล้ว เธอไม่มีทางหย่ากับฉันหรอก” “แล้วอีกอย่าง ยังมีระยะเวลาปรับสภาพจิตใจหลังยื่นเรื่องหย่าอีกสามสิบวันไม่ใช่หรือไง? ถ้าเธอเกิดเสียใจขึ้นมา ฉันก็ค่อยทำทีเป็นใจดีไม่คิดเล็กคิดน้อยอะไร เดี๋ยวเธอก็กลับมา” วันต่อมา เขาลงรูปคู่กับผู้ช่วยตัวน้อย พร้อมด้วยข้อความบนอินเทอร์เน็ต ‘บันทึกทุกช่วงเวลาที่เธอเขินอาย’ ส่วนฉันนับวันรอ เก็บกวาดข้าวของของตัวเองด้วยความใจเย็น แล้วต่อสายโทรศัพท์ถึงใครบางคน “คุณลุงคะ ช่วยซื้อตั๋วเครื่องบินไปนิวยอร์กให้หนูทีค่ะ”

“งืออออ… ท่านคะหยุดเถอะ… ” เสียงร้องวิงวอนน่าเวทนา… ทว่าท่าทางหวามไหว มิอาจหักห้ามความรู้สึกไม่ให้เสียวซ่านที่แสดงออกมา ทำให้ท่านประธานจอมหื่นยิ่งได้ใจ ฝ่ามือที่กำลังหงายรองพูสวาทจึงกดนิ้วกลางชำแรกแหวกร่องกลีบ “อู้ววว… กลีบแน่นมาก” ไทเลอร์ชอบใจ ลำนิ้วที่ตวัดรัวรุกรานกลีบสวาททำเอาเลขาสาวร้องครวญคราง ก้นกระดกขึ้นโดยอัตโนมัติเพราะความเสียวซ่านที่โดนลำนิ้วสอดใส่เข้ามาในกลีบสาว ไทเลอร์ชอบใจ… แทงนิ้วรัวเข้าใส่อยู่อึดใจใหญ่ๆ จนน้ำคาวสวาทของไข่มุกหลั่งไหลออกมาอาบชุ่มโคนนิ้ว สไลด์เข้าออกในซอกกลีบไม่หยุด

เพราะ นอ.เคยเป็นเด็กเอาแต่ใจอยากได้อะไรต้องได้ แถมเกือบแย่งสามีชาวบ้าน ทำให้ พอ.ปฏิเสธเธอทุกอย่างแม้ครอบครัวจะให้หมั้นกันไว้ พอ.ก็ลั้นวาจาว่าจะไม่เอาเธอทำเมียเด็ดขาด แต่เพราะคืนนั้นเธอโดนวางยา พอ.เลยเผลอใจได้เสียกับเธอ สุดท้ายติดยังกับเงา #นิยายเซตเดียวกันกับเรื่อง สัญญาร้ายนายมาเฟีย

“เวยเวย ในครอบครัวช่วยลูกจัดเตรียมเรื่องการแต่งงานมาตั้งแต่เด็กแล้ว ตอนนี้ลูกก็ใกล้จะหายป่วยแล้วด้วย ลูกเต็มใจจะกลับมาแต่งงานที่เมืองหลวงไหม?” “ถ้าไม่เต็มใจ แม่จะไปคุยกับพ่อของลูก ให้ยกเลิกเรื่องงานแต่งครั้งนี้” ในห้องเงียบสนิท ซ่งสือเวยทำได้เพียงฟังเสียงอีกฝ่ายเงียบ ๆ ขณะที่ปลายสายคิดว่าครั้งนี้ก็คงไม่อาจโน้มน้าวเธอได้ เธอก็พูดขึ้นมาอย่างกะทันหันว่า “หนูเต็มใจจะกลับไปแต่งงานค่ะ” แม่ซ่งที่อยู่ปลายสายถึงกับชะงัก ดูเหมือนจะแปลกใจเล็กน้อย “ลูก ลูกตกลงแล้วเหรอ?” ซ่งสือเวยมีน้ำเสียงราบเรียบ “ตกลงค่ะ แต่หนูยังต้องการเวลาอีกนิดหน่อยเพื่อจัดการเรื่องทางฝั่งไห่เฉิงให้เรียบร้อย หนูจะกลับไปภายในครึ่งเดือน แม่ก็เตรียมงานแต่งให้เรียบร้อยก่อนเถอะค่ะ” หลังพูดจบก็กำชับอีกสองสามประโยค เธอจึงวางสาย

ในวันสิ้นโลก ฟางเหนียงต่อสู้ดิ้นรนมาอย่างยากลำบาก แม้โลกใกล้จะล่มสลายก็ยังไม่อยากตาย ต่อสู้สังหารทั้งซอมบี้และมนุษย์เพื่อความอยู่รอด แต่ด้วยโชคชะตา ไม่ว่าจะร้ายหรือดี เธอกลับพบกับราชาซอมบี้ ไม่มีโอกาสแม้กระทั่งกลับเข้ามิติสวรรค์ ทว่าการตายของนาง กลับทำให้นางเกิดใหม่ในร่างที่ชื่อแซ่เดียวกับนาง ฐานะยากจนไม่มีแม้กระทั่งข้าวกินนางไม่บ่น ร่างกายผ่ายผอมไม่มีแรงแม้กระทั่งฆ่าไก่นางก็ไม่ว่า แต่เหตุไฉนเจ้าก้อนแป้งคู่นี้คือลูกของนาง? ด้วยความน่ารักน่าชังของเจ้าก้อน สาวโสดขึ้นคานอย่างนางรับได้สบาย ๆ แต่เรื่องราวกับไม่ง่ายดายถึงเพียงนั้นในเมื่อนางได้สามีแถมมาอีกหนึ่งคน ทหารหญิงใช้ชีวิตมาสองชาติ ยังไม่เคยมีความรัก แล้วเรื่องราวของฟางเหนียงจะเป็นอย่างไรนั้น โปรดติดตามในเรื่อง เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสอง แถมสามีอีกหนึ่งคน ได้เลยค่ะ

หลังจากที่ผมประกาศถอนตัวออกจากวงการบันเทิง ทุกคนต่างก็ปรบมือว่าดี มีเพียงฉินอวิ๋น ดาวดวงใหม่ผู้มีพรสวรรค์ด้านการประพันธ์เพลง และเป็นแฟนหนุ่มในข่าวลือของแฟนสาวผมเท่านั้นที่กล่าวคัดค้าน เขาเสแสร้งตีหน้าซื่อต่อหน้านักข่าวมากมาย “ต่างก็เป็นเรื่องเข้าใจผิดกันทั้งนั้นครับ รุ่นพี่ฉือหย่วนเป็นอัจฉริยะที่วงการดนตรีนี้ไม่อาจขาดเขาไปได้ ผมหวังมากๆ เลยครับว่าเขาจะกลับเข้ามาในวงการแห่งเสียงเพลงนี้อีกครั้ง” ผมปิดโทรศัพท์ลง เมินเฉยต่อคำพูดของเขา ในชาติก่อน ผลงานของผมเหมือนกับเพลงที่เขาประพันธ์เองทุกกระเบียดนิ้ว ชาวเน็ตต่างเรียกผมว่าไอ้สุนัขขี้ก๊อบ สมควรตายไปให้หมดทั้งบ้าน ผมไม่พอใจและไม่อยากยอมรับ จึงเผยทุกขั้นตอนในกระบวนการการประพันธ์เพลงออกมา แต่ไม่ว่ายังไงก็ไม่อาจชนะเวลาที่ปล่อยผลงานออกมาได้ เพลงใหม่ของเขาปล่อยออกมาก่อนผมเพียงสิบนาที เป็นเพราะเวลาเพียงสิบนาทีนี้ ทำให้ชาวเน็ตต่างส่งพวงหรีดและแต่งรูปถ่ายตั้งหน้างานศพให้ผม ที่หนักไปยิ่งกว่านั้นคือบางคนถึงกับมาสาดสีใส่บ้านของผม แม้เป็นเวลาเพียงแค่ไม่กี่ปี แต่ความรุนแรงทางออนไลน์ที่กระทำมาอย่างต่อเนื่องทำให้ผมป่วยเป็นโรคซึมเศร้า พ่อแม่ของผมใช้เงินและทรัพย์สมบัติทั้งหมดเพื่อพิสูจน์ความจริงแทนผม แต่กลับโดนแฟนเพลงที่บ้าคลั่งวางเพลิงจนเสียชีวิต สุดท้าย ในวันที่ผลงานเพลงประพันธ์ของเขาได้รับรางวัล ก็เป็นวันที่ผมกระโดดลงมาจากตึกสูง แต่กลับไม่คาดคิดเลยว่า เมื่อผมลืมตาขึ้นอีกครั้ง ผมจะได้เกิดใหม่ในวันที่เพลงใหม่ประกาศพอดิบพอดี

แฟนของฉันเป็นตำรวจ ขณะที่ฉันถูกพวกคนร้ายข่มขู่ และระเบิดบนร่างเหลือเวลาอีกสิบนาทีก่อนจะระเบิด พวกคนร้ายให้ฉันโทรหาเขา แต่ฉันกลับได้รับเพียงคำต่อว่าเข้าเต็ม ๆ จนชะงักไป “ฟางซู เธอยังไม่จบอีกเหรอ? เพราะความหึงหวงเธอถึงขั้นเอาชีวิตมาล้อเล่นเลยเหรอ? เธอรู้ไหมว่าแมวของเชี่ยนเชี่ยนติดอยู่บนต้นไม้มาสามวันแล้ว เชี่ยนเชี่ยนรักแมวตัวนั้นเท่าชีวิตเลยนะ!” “ถ้าฉันไปช่วยคนล่าช้ากว่านี้ เธอได้กลายเป็นฆาตกรไปแล้ว!” เวลาเดียวกันก็ได้ยินเสียงอ่อนหวานของผู้หญิงดังมาในสาย “ขอบคุณนะคะพี่ชาย พี่ชายยอดเยี่ยมที่สุดเลย” ผู้หญิงคนนั้นก็คือเพื่อนสมัยเด็กของแฟนฉัน ก่อนที่ระเบิดกำลังจะทำงาน ฉันก็ส่งข้อความไปหาแฟนว่า “ลาก่อน ชาติหน้าอย่าได้มาเจอกันอีกเลย”

เรื่องราวพระชายาจอมป่วนหาเรื่องให้สวามีนางช่วยไม่เว้นแต่ละวัน ยิ่งไปกว่านั้นนางยังไปเกี่ยวข้องกับการทุจริต ใช้อำนาจบาตรใหญ่ขององค์ชายสามและเหล่าขุนนาง งานนี้ไม่รุ่งก็ต้องรอด หากอยากให้นางหยุดนิสัยซุกซน ต้องจับทำลูกให้เข็ด ------------------------------ “หากเจ้ามีลูก คงเล่นซนไม่ได้อีก” เสียงทุ้มเอ่ยพร้อมฝ่ามือลูบไล้แผ่นหลังเนียนละเอียด “ท่านอยากมีลูกหรือ” “แน่นอนว่าข้าอยาก เหตุใดเจ้าถึงยังไม่มีให้ข้า” “ท่านไร้น้ำยาเอง อย่าโทษข้านะ” อี้เหมยเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มตาโตพร้อมทำแก้มป่องหลังโดนเขาโยนความผิดให้ “ดี งั้นคืนนี้ข้าจะพิสูจน์ให้เจ้าเห็นว่าไร้น้ำยาอย่างเจ้าว่าไหม”

เพราะฉันมองเห็นเวลาตายที่นับถอยหลังเหนือศีรษะของญาติพี่น้อง ครอบครัวจึงมองว่าฉันเป็นตัวโชคร้าย ฉันบอกเวลาตายของคุณปู่ พ่อ และแม่ พวกเขาเสียชีวิตจากอุบัติเหตุต่างๆ ภายในวันเดียวกัน พี่ชายทั้งสามคนเชื่อว่าเพราะคำสาปแช่งจากปากของฉัน เป็นสาเหตุทำให้พวกเขาตาย จึงเกลียดชังฉันอย่างที่สุด ส่วนน้องสาวที่แม่ตายระหว่างคลอด กลับเติบโตมาท่ามกลางความรักและการเอาใจใส่ พี่ชายบอกว่าน้องสาวเป็นดาวดวงน้อยที่นำโชค ตั้งแต่เธอเกิดมาทุกอย่างในบ้านก็ราบรื่น แต่แม่ก็ตายเพราะคลอดน้องนี่นา ในวันเกิดอายุสิบแปดของฉัน ฉันมองเห็นการเวลาตายของตัวเองผ่านกระจก ฉันซื้อโกศใส่อัฐิที่ชอบให้ตัวเอง แล้วทำอาหารเตรียมไว้เต็มโต๊ะ หวังจะกินมื้อสุดท้ายร่วมกับพี่น้อง แต่จนกระทั่งเวลานับถอยหลังสิ้นสุด ก็ไม่มีใครโผล่มาสักคน...

ขึ้นเตียงกันมาตั้งกี่ครั้ง ขนาดรอยกัดที่ข้าทำไว้ก็ยังมี แต่ท่านกลับไม่ยอมรับข้าและลูก! ฟ้อง! ข้าจะฟ้อง! ต่อให้ต้องขึ้นศาลอับอายไปข้าง! ข้าก็จะฟ้องท่านให้ยอมรับข้ากับลูกให้ได้!