All Chapters of Just Love...แค่ได้รักเธอ: Chapter 31 - Chapter 40

ไลลาพอถ่ายแบบเสร็จฉันก็โทรหาน้องชายว่าเสร็จงานแล้วจะได้กลับบ้านไปหาพ่อกันแล้วมันก็บอกให้ฉันไปรับที่ค่ายเพลง ไม่อยากจะไปสักเท่าไรถ้าไม่จำเป็นฉันขับรถมาจอดที่ใต้ตึกเหมือนวันนั้นแป๊ะ ฉันกดโทรหาไดมอนด์แต่ก็ไม่รับสายฉันลงจากรถเดินเข้าไปในตึก ตอนกลางวันตึกเปิดประตูไว้ตลอดไม่ต้องใช้คีการ์ดเหมือนตอนกลางคืน“ขอโทษค่ะ ไม่ทราบว่าไดมอนด์อยู่ไหนคะ พอดีว่าไลลาเป็นพี่สาวของไดมอนด์นะคะ”ฉันถามผู้ชายสองคนที่กำลังนั่งคุยกันอยู่ที่โต๊ะรับแขก พอสองคนนี้หันหน้าใจจะแทบถอยหนี แต่นึกขึ้นได้ว่าเขาไม่ได้เห็นหน้าฉันในวันนั้น“ว๊าว...สวย” ผู้ชายที่หน้าเหมือนลูกครึ่งพูด“แล่มเลย” เสียงพูดชายที่หน้าตาไปทางเอเชียพูด เขาสักเต็มตัวเลยเหะฉันยืนเกาหัวแก้เก้อ ก็เล่นชมซึ่งๆ หน้าแบบนี้ ใครไม่เขินบ้างล่ะ“ชื่อซัมดี เรียกเฮียซัมดีก็ได้” ผู้ชายที่หน้าเหมือนลูกครึ่งชื่อซัมดี“งั้นคนนี้ก็เฮียเจใช้ไหมคะ” ฉันลองเดา เพราะไดมอนด์เคยบอกไว้“รู้จักเฮียด้วยหรอ” เฮียเจพูดอย่างตื่นเต้น“ไดมอนด์พูดถึงเฮียสองคนบ่อยๆ นะคะ” ฉันอธิบายให้พวกเฮียเข้าใจ“ว่าแต่ไดมอนด์อยู่ไหนคะ” ฉันถามอีกครั้ง“อ๋อ น่าจะอยู่ห้องซาด์วกับเฮียเรย์มันแหละ” พอไ

หนึ่งทุ่มตรงผมมารอไดมอนด์อยู่ที่ผับของโลโค่ ผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลยกระวนกระวาย ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เมื่อไรไดมอนด์มันจะมาสักทีว่ะ“ไดมอนด์ยังไม่มาหรอ” โลโค่ถามขึ้น“อื้ม..” ผมพยักหน้าให้โลโค่แล้วจับแก้วเหล้ากระดกน้ำสีอำพันเข้าปากรวดเดียวหมดแก้ว แล้วก็ตามมาอีกสองสามแก้วติดๆ“จะรีบเมาไปไหนครับ กระดกเอาๆ อยู่ได้” โลโค่หันมาท้วงตอนนี้คิดไรไม่ออกจริงๆ ใจมันร้อนรุ่มยังไงก็ไม่รู้“มาถึงนานแล้วหรอเฮีย” มาสักทีนะ ปล่อยให้ผู้ใหญ่รอได้ไงไอ้เด็กบ้าก็ได้แต่ด่ามันในใจล่ะครับ“ถึงสักพัก” ตอบมันเสร็จก็หันมายกแก้วต่อ“คุยกันไปก่อนนะ ไปดูแขกข้างล่างก่อน” โลโค่เดินออกไปแล้ว“เฮียมีเรื่องจะสารภาพ” ผมจ้องหน้าไดมอนด์นิ่ง“อะไรของเฮียครับ ไม่สบายเปล่า” นั้นสินะ ตอนนี้ผมคงดูผิดปกติกว่าแต่ก่อนมาก“คือเฮียแอบไปสอยเด็กของมอนด์มา” ในที่สุดผมก็บอกไดมอนด์“เด็กผม คนไหนครับ” สีหน้าไดมอนด์ยังดูปกติ“คนที่เป็นนางแบบหุ่นเอ็กซ์ๆ นะ” ผมหันมากระดกน้ำสีอำพันเข้าปากอีกรอบ“เมย์หรือฟ้าล่ะ ที่หุ่นเอ็กซ์ๆ ก็สองคนนี้แหละครับ” ไดมอนด์ตอบ แล้วมันก็ดื่มน้ำสีอำพันเหมือนกัน“ไม่ใช่ทั้งสอง” ผมหันมายกแก้วอีกครั้ง“แล้วคนไหนล

“ผมชื่อเรย์ครับ เป็นแฟนไลลา ว่าที่พี่เขยไดมอนด์” พี่เรย์พูดจบก็ยิ้มหวานให้แม่ฉัน นี่เขาพูดอะไรของเขา แม่ฉันทำหน้างงใหญ่ล่ะ“แฟนไลลาหรอลูก” แม่ถามพี่เรย์“ครับ เรย์ขอเป็นลูกแม่อีกคนได้ไหมครับ” ฉันยืนอึ้งเป็นใบ้ พูดไม่ออกอยู่สองคนกับไดมอนด์ไม่คิดว่าเขาจะกล้าพูดอะไรแบบนี้“ได้สิลูก” ที่ยิ่งกว่าก็คือแม่ฉันก็เป็นไปกับเขาด้วย“แม่ ใจง่ายจัง” ฉันเดินมากอดแม่พร้อมกับหอมแก้ม“เอ้า ก็ว่าที่ลูกเขยหล่อซะขนาดนี้แม่จะปฏิเสธได้ไง” ดูแม่ฉันพูดเข้า“แม่อ่ะ” ฉันเขินแล้วนะ แล้วดูเขาสิยิ้มอยู่ได้ ไอ้น้องชายก็อีกคน ทำไมฉันรู้สึกว่าตัวเองโชคดีจังงานลอยกระทง“สวัสดีครับพ่อแม่พี่น้อง คุณป้าน้าอาทั้งหลายที่มาร่วมงานลอยกระทงกันในวันนี้ ก็มาอุดหนุนกระทงของเด็กๆ ได้นะครับที่ท่าน้ำไว้สำหรับลอยกระทง แล้วเราก็มีการประกวดนางนพมาศด้วยนะครับ มาชมมาเชียร์ให้กำลังใจกันได้ที่หน้าเวทีกันเลยนะครับ”บรรยากาศภายในงานถูกตกแต่งอย่างสวยงาม กำแพงวัดประดับไปด้วยโคมดวงเล็กๆ ผู้คนต่างก็มาร่วมงานกันอย่างหนาตา“ตื่นเต้นหรอ” เสียงพี่เรย์ถามฉัน เขาไม่ยอมห่างฉันเลย นี่ก็มานั่งเฝ้าอยู่ด้านหลังจนนางนพมาศคนอื่นๆ ขยับเก้าอี้หนีฉันหมดล่ะ“น

“ไปรถโน่นะ ไลลาไม่มีรถแล้ว” ฉันหันกลับมาบอกมิโน่“เชิญคร๊าบบบ คุณหนูไลลา” ฉันชงักกับคำพูดเล่นของมิโน่ เขากำลังพยายามอยู่สินะฉันหันไปยิ้มบางๆ ให้มิโน่ตอนนี้ฉันกับมิโน่นั่งอยู่ในร้านอาหารกึ่งบาร์แถวหมู่บ้านของพวกเรา เราเลือกนั่งโต๊ะที่ค่อนข้างเป็นส่วนตัวติดกับระเบียงไม้ที่รั้วประดับไปด้วยดอกไม้หลายชนิดอย่างสวยงาม“นึกว่าจะพาไปกินร้านอาหารหรูๆ ซะอีก” ฉันแกล้งพูดแซวมิโน่“ก็ไลลาชอบกินอาหารแบบบ้านๆ นิ ในร้านหรูมันไม่มีหรอก” มิโน่ตอบพร้อมกับส่งยิ้มมาให้“ทำเป็นรู้ดี..” ฉันแอบแขวะนิดหน่อย“อะไรที่เกี่ยวกับไลลา โน่รู้หมดแหละ” มิโน่สบตาฉันนิ่ง นัยน์ตาของเขาไหววูบเหมือนกำลังกลัวอะไรสักอย่าง“เป็นเพื่อนกันมาตั้งนาน ก็ลองไม่รู้สิ มีนอยแน่” ฉันทำทีเป็นพูดเล่นไป ใช่ฉันรู้ รู้ว่ามิโน่ต้องการจะสื่ออะไร“ที่รู้ทุกอย่าง ไม่ใช่ในฐานะเพื่อนสักหน่อย” มิโน่พูดแล้วก็เบือนหน้าหนีไปอีกทาง“มิโน่” ฉันเอื้อมมือไปกุมมือมิโน่ที่วางอยู่บนโต๊ะอาหาร“โน่มาช้าไปใช่ไหม” มิโน่สบตาฉันนิ่ง นัยตาดูเศร้าสร้อย“โน่ไม่ได้มาช้าหรอก แค่ไลลาไม่ได้รอโน่แล้ว” ถึงจะรู้ว่าเขาต้องเสียใจ แต่ฉันก็ไม่สามารถกลับไปได้จริงๆ“นั้นสินะ ใ

สองเดือนต่อมา...เสียงคลื่นน้ำสีเขียวมรกตสาดซัดเข้าชายฝั่ง ลมเย็นพัดผ่านกระทบผิวกายทำให้รู้สึกเย็นสบาย ตอนนี้ฉันมาถ่ายแบบที่ทะเล บรรยากาศดีมาก และการถ่ายแบบที่ทะเลชุดที่ใส่ถ่ายก็ต้องเป็นบิกินี่ ไม่ได้ถ่ายคนเดียวมีนายแบบด้วยนะ ไม่ใช่คนอื่นคนไกลน้องชายฉันเอง ไดมอนด์ เพราะว่าถ่ายกับน้องตัวเองฉันก็เลยรับงานนี้ และเจ้าของงานก็คือ มิโน่ เป็นอีกคนที่ไม่ยอมให้ถ่ายกับนายแบบคนอื่น แล้วฉันก็ไม่ได้บอกพี่เรย์ด้วย ถ้าเขารู้ไม่ยอมให้ถ่ายแน่“ดีมากครับ สวยครับ” เสียงตากล้องชม เมื่อฉันกับน้องชายเริ่มโพสต์ท่าทาง“โอเครครับ เยี่ยมๆ ทุกคนเก่งมาก” ตากล้องชมทีมงานทุกคนเมื่อทำงานเสร็จ“พี่ไลลา น้ำค่ะ” ของขวัญถือน้ำมาให้ฉัน พร้อมกับเสื้อคลุม“แล้วน้ำฉันล่ะ” ไดมอนด์หันไปถามของขวัญ“ไดมอนด์ขา น้ำเย็นๆ มาแล้วค่ะ” เสียงผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งเอาน้ำมาให้ไดมอนด์“พี่ไลลาร้อนไหมเดี่ยวของขวัญไปเอาพัดลมแบตเตอรี่มาให้” ของขวัญถามอย่างใจดี“ฉันอยากกำลังอยากได้อยู่พอดี ไปเอามาให้หน่อยสิ” เอะยังๆ อยู่นะน้องชายฉันเนี้ย“นาย เอ้ย..คุณโดมอนด์ ก็เรียกพวกสาวๆ ของคุณสิค่ะ พวกนั้นอยากจะบริการคุณจะแย่อยู่แล้ว” พูดจบของขวัญก็เดินหนีไป