Semua Bab Stolen Nights with My Husband’s Zillionaire Uncle: Bab 1 - Bab 10

Pumasok sila sa hotel at dumiretso sa 34th floor. Pagbukas ni Bea ng kwarto, agad itong pumwesto sa vanity mirror, inilabas ang isang sandamakmak na maskara, at sinimulang subukan ang isa’t isa.Hindi siya pinansin ni Alexandra. Imbes na makisali, humiga siya sa kama, nakatitig lang sa kisame na para bang hinuhukay ang sarili sa bigat ng nangyari.“Ano bang ginagawa mo diyan?” reklamo ni Bea. “Mamili ka na ng maskara mo! Dalian mo na!”“Pwede bang huwag na lang akong sumama?” mahinang sagot ni Alexandra, halos pakiusap.Pero hindi ito tinanggap ni Bea. Mabilis itong lumapit, hinablot ang unan at itinapon sa gilid. "Alexandra Kaye Villarama!! Matagal mo nang iniisip na may babae siya, and during that phase, umiyak ka na ng malala. Ngayon pa ba kita makikitang duwag? Confirmation na lang ang nakita mo kanina. Bakit mo hinahayaan ang sarili mong malugmok sa isang lalaking hindi marunong um-appreciate sa'yo?”Napakurap si Alexandra. Kanina lang, tulala siya, pero ngayon, kahit paano ay na

Nararamdaman pa rin ni Alexandra ang bigat sa kanyang dibdib nang magising siya. Hindi niya namalayang nakatulog na pala siya kakaiyak. Napansin niyang bahagyang bukas ang bintana, at mula sa liwanag na pumapasok, alam niyang palubog na ang araw.Kumalam ang kanyang sikmura, kaya agad siyang bumangon at bumaba upang maghanap ng makakain. Alam niyang natakot niya si Joshua kaya hindi ito maglalakas-loob na lumapit sa kanya.Sa kusina, nagluto siya ng sliced ham, itlog, at bacon, saka kumuha ng tinapay. Kadarating lang ng pagkain sa harap niya nang biglang tumunog ang doorbell.Napabuntong-hininga siya. Gusto na niyang kumain, pero wala siyang ibang choice kundi ang buksan ang pinto. Pagdungaw niya, isang pamilyar na iritadong boses ang sumalubong sa kanya."What do you think you're doing?! Akala ko patay ka na!" sigaw ni Bea. "Kagabi, nawala ka nang walang paalam! Akala ko may nag-take out sa'yo o di kaya tinakasan mo ako! Pinalampas ko 'yon kasi inisip kong baka sa kwarto ko ka lang n

“Lexa! What happened? Bakit ka umiiyak? Anong nangyari sa kamay mo? Sinaktan ka ba ni Joshua?” Nag-aalalang tanong ni Bea nang makita ang kaibigan sa harap ng kanyang condo.Hindi sumagot si Alexandra. Sa halip, mahigpit siyang yumakap kay Bea at tuluyang humagulgol. Ramdam ni Bea ang panginginig ng katawan ng kaibigan, kaya hinayaan niya itong ibuhos ang emosyon nito. Ilang minuto silang nasa ganoong posisyon bago tuluyang tumahan si Alexandra.Dahan-dahang isinara ni Bea ang pintuan at inalalayan siyang maupo sa sofa. Naupo si Alexandra na tila wala sa sarili, patuloy pa ring bumabagsak ang mga luha mula sa kanyang namumugtong mga mata.“Ano ba kasing nangyari? Bakit ganyan ang itsura mo? Para kang pinagbagsakan ng langit at lupa sa sobrang lugmok,” muling tanong ni Bea, punong-puno ng pag-aalala.Nanatiling tahimik si Alexandra, tila nag-aalangan kung paano sisimulan ang kanyang sasabihin. Napabuntong-hininga si Bea at tumayo upang kumuha ng tubig sa kusina. Pagbalik niya, iniabot

Alexandra let out an exasperated sigh as Bea practically dragged her out of the mall.“Let’s go to another mall. Ang baho dito, umaalingasaw,” Bea muttered, crinkling her nose in distaste.“Ikaw talaga! Kung anong gusto mo, ginagawa mo agad. Wala na ba akong karapatang magdesisyon sa buhay ko?” Alexandra huffed, crossing her arms.Bea grinned mischievously. “Ayos lang iyan! Ang mahalaga, makahanap tayo ng sexy and perfect dress for your interview!”Alexandra rolled her eyes but didn’t argue further. Wala siyang laban kay Bea pagdating sa ganitong bagay.Matapos ang mahabang pagsusukat at pamimili, bumalik na rin sila sa condo ni Bea. Alexandra collapsed onto the bed, feeling drained from all the walking and Bea’s endless energy.Just as she was about to close her eyes, her phone rang. Nagdesisyon siyang hayaan itong nagri-ring, too tired to deal with another conversation.“Ano ba?! Naiirita na ako! Bakit ayaw mong sagutin? Sino ba iyan?” Bea barged into the room, arms crossed.“Naka

Tahimik na pumasok si Alexandra sa condo ni Bea, diretso sa kanyang kwarto. Hindi niya nagawang magpaalam o magkwento man lang sa kaibigan. Masyadong mabigat ang gabi, masyadong masakit ang muling pagkikita nila ni Tyron. Hindi na nagtanong si Bea, siguro’y nahulaan na nito ang nangyari, kaya hinayaan na lang siyang mapag-isa. Pagkahiga niya sa kama, doon lang tuluyang bumagsak ang mga luha niya. Nasa loob pa rin ng isipan niya ang mga sinabi ni Tyron—ang galit, ang paninisi, ang pagmamaliit sa kanya. Paulit-ulit na naglalaro sa isip niya ang tanong nito, “Planado ba ito, Alexandra? Ginamit mo ba ako para mapabilis ang annulment n’yo?”Napapikit siya nang mahigpit. Hindi niya alam kung bakit kailangan pa nilang magkita ulit, kung bakit hindi na lang sila parehong naging dayuhan sa isa’t isa matapos ang gabing iyon. --- KinaumagahanNagising si Alexandra sa amoy ng mainit na kape. Paglabas niya ng kwarto, naroon si Bea sa sala, nakaupo sa sofa habang nagkakape, hawak ang kanyang lapt