All Chapters of MY TEXTMATE, MY HUSBAND: Chapter 1 - Chapter 5

Masayang nag-uusap ang mga estudyante sa isang kubo kung saan nag-aaral si Natasha ng kolehiyo. Pinag-uusapan nila ang hirap ng exam na ibinigay ng kanilang professor kani-kanina lang. Habang ang iba sa di-kalayuan ay kasama ang kanilang mga kasintahan na nakikinig ng musika.Ika-apat na taon na n'ya sa paaralang iyon. At ilang buwan na lang ay makukuha na niya ang degree na matagal na niyang inaasam. Saksi ang paaralang iyon sa lahat ng mga paghihirap, sakripisyo at sakit na kaniyang naranasan maitawid lang ang buhay bilang isang mag-aaral."Alam mo ba Carol, graduating na ngayon ang boyfriend ko at halos wala na siyang time para sa akin," boses ng isang mag-aaral sa harapan niya."Hayaan mo na. Nag-OJT siya di ba?" sagot ng babaeng kasama nito."Oo nga. Pero parang iba na siya ngayon. Hindi man lang dumadalaw sa boarding house para kumustahin ako," muling wika nang naunang babae sa madamdaming tinig.Umiling siya sa narinig. Sa tantiya niya mga freshmen pa lang ang mga ito. At pag-i

“Kuya Alexis, you remember Natasha, right?” Tinapik pa siya ni Alexa sa balikat habang malapad ang ngiti nitong nakatingin sa kapatid. “Yeah! Bata pa kayo noon noong huli ko siyang makita. But look at you now, you grow up beautiful,” wika ng kuya nito na sa kaniya nakatingin. Medyo nag-blush siya. Hindi siya sanay sa ganoong klase ng papuri. Tumikhim ang kaibigan niya nang magtagal ang mga titig na iyon ni Alexis sa kaniya. “Kuya. . . naghihintay na ang mga bisita mo,” anito upang mabaling dito ang atensyon ng kapatid. “Maiwan ka na muna namin dito. Magpapalit lang kami ng damit, tapos susunod na rin kami.” Muling niyakap ni Alexa ang kuya nito. “Happy Birthday again, Kuya Alexis,” sa wakas ay bati niya sa lalaki. “Just simple Alexis is enough. No kuya, please. . ." nakangiting wika ng lalaki. Mas lalo siyang nahiya. “Alright. But still, kuya pa rin,” singit ni Alexa. Hinila na siya nito sa kamay at pumasok sa kwarto ng dalaga. “Kadiri si Kuya. Mukhang umandar na naman pagka

Niyaya siya ni Alexa sa garden at doon naabutan ang mga kaibigan ng kuya nito na medyo may tama na ng alak. “Drinks?” Alok ni Alexa sa kaniya nang umupo sila malapit sa umpukan ng kuya nito. Umiling siya. “No, thanks,” agad niyang tugon. “Killjoy mo na naman Natasha.” Inirapan siya nito. Tabingi siyang ngumiti rito at iginala ang paningin sa paligid. Halos lahat ng naroon ay umiinom at siya lang ang hindi. Hindi naman siguro masama kung iinom ako kahit konti, aniya sa sarili. Kaya't inabot niya ang alak na ibinigay sa ni Alexa. Nilagok niya nang dahan-dahan iyon. Mukhang ayos naman lasa, kaya tuluyan nang inubos ang laman ng baso. “Hey! Dahan-dahan lang. Nasa huli ang tama ng alak na hawak mo,” natatawang awat ni Alexa sa kan’ya. Medyo nanlambot nga ang tuhod niya at mabilis na nag-init ang kan’yang pakiramdam. Pati ang paningin niya ay biglang umikot. She shakes her head continuously upang mawala ang kaniyang pagkahilo. After a while, nakita niya ang ilang bisita na nagsasa