Chapter 5

Niyaya siya ni Alexa sa garden at doon naabutan ang mga kaibigan ng kuya nito na medyo may tama na ng alak.

“Drinks?” Alok ni Alexa sa kaniya nang umupo sila malapit sa umpukan ng kuya nito.

Umiling siya.

“No, thanks,” agad niyang tugon.

“Killjoy mo na naman Natasha.” Inirapan siya nito.

Tabingi siyang ngumiti rito at iginala ang paningin sa paligid. Halos lahat ng naroon ay umiinom at siya lang ang hindi.

Hindi naman siguro masama kung iinom ako kahit konti, aniya sa sarili.

Kaya't inabot niya ang alak na ibinigay sa ni Alexa.  Nilagok niya nang dahan-dahan iyon. Mukhang ayos naman lasa, kaya tuluyan nang inubos ang laman ng baso.

“Hey! Dahan-dahan lang. Nasa huli ang tama ng alak na hawak mo,” natatawang awat ni Alexa sa kan’ya.

Medyo nanlambot nga ang tuhod niya at mabilis na nag-init ang kan’yang pakiramdam. Pati ang paningin niya ay biglang umikot. She shakes her head continuously upang mawala ang kaniyang pagkahilo. After a while, nakita niya ang ilang bisita na nagsasayaw sa gitna ng dance. She immediately joined them and danced her heart out.

Maya-maya, nakita niya ang paglapit ng kuya ni Alexa sa kanila.

“Cheers!” wika nito na itinaas ang basong dala.

“Cheers, kuya! Happy birthday ulit!” At ikinawit ng kan’yang kaibigan ang braso sa kapatid.

“Pwede ko bang mahiram si Natasha?” Narinig niyang tanong nito.

“Sure!” malawak ang pagkaka-ngiting tugon ni Alexa rito.

“Can we dance Natasha?” mahinang bulong nito sa tainga niya.

“Sige, Kuya. . .” sagot niya.

“You're so lovely by the way,” malakas na sabi nito habang sinasabayan ang malakas na tugtog sa paligid.

Natawa siya. “Ano ’yon?”

“Ang sabi ko ang ganda mo! Sana pala niligawan noon!” anito sa malakas na tinig

Muli siyang natawa na ikinasalubong ng kilay ng lalaki.

“Ano namang nakakatawa sa sinabi ko Natasha?” tila inis ng tanong nito.

“Nothing,” maikling sagot niya sa namumungay na mga mata. “Maybe I was just drunk. P'wede bang mag-CR muna ako?”

“Sure,” anito at pinakawalan siya.

Saktong napalitan nang maharot na tugtog ang musika, kaya medyo nakahinga siya nang maluwag. Nakakahiya kasing iwanan itong mag-isa roon.

“Samahan na kita,” presinta nito.

“No. I'm fine.” At mabilis siyang pumasok sa loob ng bahay kung saan naroon ang banyo.

Napahilamos siya ng mukha ng maramdaman ang pangangapal niyon. Nang umayos na ang pakiramdam ay lumabas siyang muli upang magulat lang sa kan'yang naabutang tagpo. There was a pair kissing just a few steps away from her.

Naikusot niya ang kamay sa mga mata. She was thinking that it was just her imagination. Subalit, naroon pa rin ang mga ito at patuloy lang sa ginagawa. Balewala kung may nakakakita man sa mga ito.

At nang tumambad sa kaniya ang mukha ng lalaki ay agad niya itong nakilala.

Si Cedrick! Napabulalas niyang bulong.

Hindi niya alam kung bakit bigla siyang nakaramdam ng inis. Malalaki ang mga hakbang na nagmartsa siyang paalis doon dere-deretso sa gitna ng dance, kung saan naroon ang kanyang kaibigan.

Bawat daan ng waiter sa kinatatayuan niya ay kumukuha siya ng alak at iniinom iyon. Mapait sa panlasa at tumatagos sa lalamunan ang init. Ngunit sa tuwing maalala niya ang eksena sa banyo ay nag-iinit ang kaniyang ulo.

“Natasha, come here!” pasigaw na tawag ni Alexa sa kaniya.

Nakangiting lumapit siya rito at sumabay sa maharot na musika. Umiikot na ang paligid niya, pero ayaw pa rin niyang tumigil.

Nakita niya na masayang sumasayaw din ang karamihan. Tumigil ang kaibigan niya at tumingin sa kaniya.

“Hey! Are you drunk already?” tanong ni Alexa.

“No, I'm not, Alexa. Let’s just dance,” sagot niya.

Para siyang sira na tawa nang tawa habang sumasayaw. Ganito pala ang pakiramdam kapag may tama na ng alak. Para kang nakawala. At tila ba tinatangay ang isip mo sa kung saan.

“Natasha, lasing ka na. . .” awat ni Alexa sa kaniya.

“No. . . I'm fi—”

Natigil siya sa pagsasalita nang maramdamang may humawak sa magkabilang braso niya. She stopped dancing at umiikot ang paninging kinilala kung sino ang mga iyon.

“Alexis?” aniya sa lalaking nasa kanan at pagkuwa’y lumipad ang mga mata sa gawing kaliwa “Cedrick?” mabuway na sambit niya.

Ipinilig niya ang ulo at agad nabinawi ang mga braso sa pagkakahawak ng mga ito.

Namumungay ang mga matang ngumiti siya at humarap kay Cedric.

Gwapo naman talaga ang lalaki. Ayaw lang niyang pansinin dahil naaasar talaga siya rito, lalo na at nakita niyang may kahalikan ito kanina.

Parang sirang ngingiti-ngiti siya. At dala nang sobrang hilo, nawalan siya ng balanse at eksaktong nasalo siya ng lalaki. Sa halip na makaramdam ng inis o takot ay tumawa pa siya nang malakas. Pagkatapos ay walang ano-anong hinalikan niya ito sa pisngi.

Naramdaman niyang natigilan ang lalaki kaya natawa siyang muli na parang baliw. at kasunod niyon ay nawalan na siya ng malay. Wala na rin siyang kaalam-alam sa sunod nangyari.

******

Kinabukasan, nagising si Natasha na mataas na ang sikat ng araw sa silangan. Mabilis siyang napabalikwas ng bangon, upang mapansin na wala siya sa sariling silid. Kulay rosas ang dingding niyon, na hindi kagaya sa kwarto niya sa maliit na studio type house na inupahan niya.

Nagpilit siyang tumayo ngunit mabilis na umikot ang kaniyang paningin. Napaupo siyang muli sa kama at hinawakan ang masakit na ulo.

“Aw! Next time talaga hindi na ako titikim ng alak,” wika niya habang mariing nakapikit ang mga mata.

Biglang bumukas ang pinto ng kwartong kinaroroonan niya. Nakangiting mukha ni Alexa ang bumungad sa kaniya.

“Kamusta naman drinking master? At sabihin na rin nating queen of the night, ha?” tukso ng kaibigan niya.

“Sabi ko naman sa ’yo ayaw ko ng alak. Ang sakit tuloy ng ulo ko,” naninising sagot niya rito.

Mas lalo lumapad ang pagkakangiti nito at iniabot sa kaniya ang dalang mainit na sabaw.

“Humigop ka muna nito, tapos inumin mo itong gamot,” wika nito.

“Salamat, friend.” Ininom agad niya ang ibinigay nito, bago ito muling hinarap. “Ano palang nangyari kagabi? Nakakahiya naman kay Kuya Alexis at sa mga bisiita. Nalasing yata ako nang husto,” nasambit na lang niya.

Tumawa ulit ito saka tumabi sa kaniya.

“Sa susunod friend, huwag ka na ngang iinom. Nakagalitan tuloy ako ni mama at kuya," nakalabing tugon nito.

“Ano ngang nangyari?” simangot niyang tanong.

“Nawalan ka lang naman ng malay sa kalasingan mo, friend,” iiling-iling na palatak nito. “Nag-aalala nga sila sa ’yo pati na si mama.”

“Nakakahiya naman kay Tita Alexandra.” Napasabunot siya sa buhok at pilit inalala sa isip ang nangyari.

Natatandaan niyang sumayaw sila ni Alexa, pero hanggang doon lang ’yon.

“Wala ka bang ibang natandaan?” Tumayo ito sa harap niya.

Napaangat ang ulo niya at tumingin dito.

“Wala nga, eh! Kahit anong piga ko sa ulo ko, wala akong matandaaan. Iyon lang sumayaw tayo. Then, lahat blangko na,” sagot niya.

“Aw, My poor friend!” Umiling-iling ito. “Sa sunod huwag mo ng gawin iyon ha? Pero kung gwapo namang katulad niya. . . ituloy mo lang,” makahulugang tukso ng kaniyang kaibigan.

Hindi niya ito maintindihan. Gulong-gulo talaga ang isip niya dahil wala siyang maalala.

Naupo si Alexa sa tabi niya at umakbay sa kaniya na may malapad na ngiti sa mga labi.