Chaptet 4

"Alexa, baby!" salubong ng Kuya Alexander nito sa kaibigan.

"Kuya. . . I'm not a little girl anymore." Umirap ito sa kapatid bago nagbeso.

Umakbay ang kuya nito kay Alexa, saka humarap sa kaniya.

"This is Natasha, right? Gorgeous, huh," manghang wika nito.

"Yes, Kuya! Kaya ipakilala mo na siya sa mga friend mo mamaya para magka-boyfriend na."

Siniko niya ang kaibigan.

Tinawanan lang naman ito ng kapatid at niyaya sila sa lamesa. Pinakilala sila nito sa mga kasama at maging girlfriend nito.

"Gillian, this is my sister Alexa and her friend, Natasha. Girls, this is Gillian," masayang pakilala nito sa kanila.

Matipid itong ngumiti. Mukhang mabait at hindi maarte sa paningin niya. Maganda at simple lang ang ayos. Palagay niya'y magkakasundo ito at si Alexa.

"Hi! Nice meeting you two." Tumayo ito at ginawaran sila ng halik sa pisngi.

Tumingin siya sa kabilang dulo at nakita niya ang isa pang kapatid ni Alexa, na kausap ang babaeng katabi na halos nakayakap na.

Napailing na lang siya.

Tumabi sila malapit kay Alexis. Nakasimangot na umupo sa tabi nito ang kaibigan.

"Ito na ang gift ko, Kuya Alexis." At ibinigay nito ang books na binili nila kanina.

"Thank you, sister," wika nito na sa kaniya nakatingin.

Ngumiti siya at binati itong muli. Nakita niya kung paano dumilim ang mukha ng babaeng kasama nito.

Bigla siyang siniko ni Alexa.

"Aray! Bakit?" pabulong niyang tanong.

"Umpisahan mo nang akitin ang Kuya Alexis ko, friend. Ayaw ko sa kasama niya," ganiting bulong nito sa kanya.

Nasa ganoong sitwasyon sila nang biglang dumating ang isa pang bisita. Dahil busy silang magtsismisan, hindi nila iyon pinansin.

"Dude! Mabuti naman nakarating ka! Akala ko wala nang halaga ang pagkakaibigan natin, eh." Mabilis na tumayo si Alexis at sinalubong iyon.

"Happy birthday, Dude! Ikaw pa ba?"

Biglang siyang natigilan nang marinig ang boses ng lalaki. Pamilyar kasi iyon sa kaniya.

Saan nga niya narinig iyon? Tanong niya sa sarili.

"Guys! This is Engineer Cedrick Thompson, my college friend," malakas na pakilala ni Alexis rito.

Nagkatinginan sila ni Alexa, na parehong nilingon ang lalaki. The man who was standing in front of them, was the owner of the coffee shop!

Literal na napanganga silang dalawa. At parang gusto na niyang magtago sa mga sandaling iyon.

Nakita nilang pareho ni Alexa na sa may tabi niya ito mauupo. Kaya mabilis na tumayo ang kaniyang kaibigan at doon naupo.

"Sit down here, bro." Ipinaghila pa ito ni Alexis ng upuan.

Eksaktong paupo na ito nang magtama ang mga mata nila. Malakas ang tibok ng puso niya habang hindi ito hinihiwalayan ng tingin.

Seryoso ito. At mukhang hindi rin sila nakilala ni Alexa.

Huminga siya nang malalim.

Kunsabagay, sa dami ba naman ng tao sa shop kanina, maaalala pa nga ba sila nito?

Nag-umpisa ng kumain ang lahat. Samantalang siya, hindi alam ang kukunin sa dami ng pagkain.

"Friend, ano na? Hindi ka ba kakain?" Siko ni Alexa sa kaniya.

Kanina lang nagugutom siya, pero ngayon parang nawala iyon. Iba na kasi ang nararamdaman niya. Ang gutom ay napalitan nang hindi maipaliwanag na damdamin.

"Rice?" Biglang bumaling ang lalaki sa kan'ya.

Halos isang dangkal lang ang layo nila sa isat-isa.

"No, thanks!" mabilis niyang sagot.

Tumaas ang labi nito. "Diet? But you're so thin,"sabi nito na seryoso.

Napaangat ang kilay niya. Ano bang pakialam nito?

Pero sa halip na barahin ang lalaki, tumingin na lang siya kay Alexa na maganang kumakain.

Nalagay na rin siya ng pagkain sa pinggan at nagsimulang kumain.

Mga ilang minuto pa, tumayo si Alexis at itinaas ang kopita ng lalaki.

"Thank you, guys, for being here! Cheers!"

"Cheers!" sabay-sabay na wika ng mga naroroon.

Kasunod noon ang tunog ng nagpingkian mga kopita.

"Happy Birthday!" sigaw ng lahat bago muling bumalik sa pagkain.

Pagkatapos ng salo-salo, nagkayayaan ang mga magkakaibigan ni Alexis na ituloy ang party sa garden.

Nakahinga siya nang maluwag nang wala natira roon, kundi sila ni Alexa.

"Friend, you want to drink?" Siko nito sa kaniya.

"Gusto ko lang kumain. Nasaan nga pala si Tita Alexandra? Isabay na natin siya. Hindi pa siya kumain, hindi ba?" sagot lang niya sa kaibigan.

"Ang takaw mo talaga, pero hindi ka naman tumataba," tudyo nito sa kaniya.

"Well. . . kahit anong sabihin mo, kakain pa rin ako." Inirapan niya ito.

"That's good!" boses mula sa likuran nila.

"Kuya Cedrick!" bulalas ng kaibigan niya na sa bagong dating nkatingin.

Natigilan siya sa pagsubo.

"Alexa, right? You were at the store earlier, weren't you? Kaya pala you look familiar to me." wika nito.

Nakita niya pagkamot sa ulo ni Alexa at ngumiti.

"Yes. Kaya pala pamilyar din ang mukha mo Kuya Cedrick. Nice to see you again." Nakipagkamay ito sa lalaki, na matamis na nginitian ang huli.

Ewan! Pero asar talaga siya sa lalaki.

"Friend, punta lang ako sa kusina. Check ko lang si Tita Alexandra," bulong niya kay Alexa.

Tumango lang ito at masayang nakipagkwentuhan sa lalaki.

Mula sa gilid ng mata niya, napansin niyang nakasunod ng tingin ang lalaki sa kaniya. Pero hindi niya makita ang ekpresyon ng mukha nito.

"I don't care!" bulong niya sa sarili.

Paglabas niya sa kusina ay nabangga niya si Alexis. Napayakap siya sa braso ng lalaki.

"Kuya Alexis! Sorry!" natarantang wika niya.

"It's okay. But be careful next time," tugon nito na inayos ang ilang hibla ng buhok niya sa mukha.

Napaurong siya at nagpasalamat dito.

"Si Tita Alexandra po?" tanong niya sa binata.

"Nasa loob. Puntahan mo na lang at aasikasuhin ko lang ang mga bisita ko. And by the way, can we talk later?" mapungay ang mga matang tanong nito.

"A-Ah. . . para saan po, kuya?" wika niya.

Nagkibit-balikat ito.

"Later. . ." Ngumiti pa ito nang matamis sa kaniya.

Tumango lang siya at nagpaalam na rito.

"Hija!" masiglang wika ni Alexandra nang makita siya.

"Tita. . ." magiliw niyang tugon dito.

"Parang lalo kang gumaganda ngayon, ah. Ibang-iba ang dating mo. Sino ang maswerteng lalaki, hija?" nakangiti nitong tanong.

"Tita talaga. . . wala po. Nakapahinga lang po siguro ako ng ilang araw," nahihiyang tugon niya.

"Naku, kayong mga kabataan talaga! Malilihim!" Umiling-iling pa ito, pagkuwa'y hinarap ang niluluto. "Tikman mo nga itong lasagna. Favorite ito nina Alexa at Alexis, eh. Gusto ko perfect talaga." Iniabot nito ang nasa mangkok na hawak.

Ito ang gusto niya sa ina ng kaibigan kahit mayaman ito hindi siya tinuring na iba. Para na ngang pangalawang ina na niya ito.

"Hmm. . . Sakto na po ang lasa at superb!" bulalas niya.

Nagkatawanan sila, eksaktong pumasok si Alexa sa kusina.

Tumikhim muna ito bago nagsalita.

"Parang nagseselos na ako niyan, ha. Anong pinagkukwentuhan ninyo at parang wala nang bukas ang mga ngiti ninyo?" tanong nito.

"Nagselos naman agad ang bunso ko." Nilapitan ito ni Alexandra. "Ipinagluto kita ng favorite mo," anito at yumakap sa kaniyang kaibigan.

"Lasagna?!" napamulagat ang mga mata nito sa tuwa.

Kinuha naman ng may-edad na babae ang niluto at inilapag sa lamesa. Masayang pinagsaluhan iyon kasabay ng kwentuhan at kumustahan.

Maya-maya nagpaalam na ang matanda sa kanila. Bawal kasi rito ang mapuyat.

Hinatid nila ito sa kwarto. Pasado alas-dyes na nang gabi, kaya nakakaramdam na rin siya ng antok.