Chapter 6

Cedrick Thompson. Isang sikat na engineer at may-ari ng malalaking gusali na itinatayo sa bansa. Popular na endorser ng ilang sikat na clothing brand abroad. May pagkamatinik sa mga babae, at isang sikat na artista sa showbiz sa ngayon ang na-l-link dito.

Sa estado ng buhay binata, pakiramdam niya kompleto na ang buhay niya. Lahat nakukuha niya, maging negosyo man o mga babae.

Nagtayo siya ng isang coffee shop, dahil sa request ng ilang kaibigang mahilig sa ganoong lugar, lalo na kapag may mga hang-over, o kaya kapag may pag-uusapang importante. Malayo man sa linya ng mga negosyo niya ang isang iyon, pero sumubok pa rin siya. Naging successful naman ang opening noon. At ngayon, ang pinsan niyang si Michelle ang nag-aasikaso ng lahat doon.

Naisipan niyang muling bumisita roon, isang taon na nakalipas. Iyon din ang huling bisita niya sa kaibigang si Alexis.

Nasa ibang bansa siya ngayon para sa isang project na itinatayo ng ama at siya ang pinamahala nito sa  building design. Ginawa talaga niya iyon para mapapayag ang ama sa susunod niyang malaking project pagbalik sa Pilipinas.

"Cedrick, hijo, ayos na ba ang design na ilalapat sa rooftop?" boses iyon ng ama.

"Yes, Dad. Actually, me and my team coordinated to board of director at pirma mo na lang ang kulang," sagot niya na nakangiti sa ama.

Inabot niya ang isang folder sa ama. Nakita niyang pinasadahan nito iyon ng tingin. Sa awra ng mukha ng ama, masaya ito sa naturang disenyo.

"Good! This is perfect, son! Kahit kailan hindi mo talaga ako binibigo." Tinapik siya nito sa balikat.

"Thanks, Dad." Yumakap siya sa ama.

"So, paano? Ibibigay mo na ba ang titulo ng lupa na gusto ko? Magandang gawing mall at mga condo ang property na iyon. Sayang naman kung nakatingga lang," wika niya sa ama.

"Balak ng mommy mo na ipagawang private resort iyon at may blueprint na rin. Pero sang-ayon ako sa plano mo. Hahanap na lang ako ng ibang lugar para sa pagtatayuan resort. Lambingin mo lang mommy mo." Ngumiti ang kaniyang ama sa kaniya.

Lumapad naman ang  pagkakangiti niya sa sinabi ng ama. Mabilis lang namang lambingin ang mommy niya.

Subalit, may nais pa siyang sabihin dito bukod doon. Isang desisyong nabuo sa isip bago umuwi.

"Dad, tutal ayos na ang lahat dito. . . I want to go back in the Philippines," aniya sa ama.

"Of course, son!" mabilis nitong pagpayag.

Nawala naman ang agam-agam sa dibdib niya at ngumiti ritong muli.

"If there's a problem here, call me immediately, okay?" pahabol niyang wika sa ama bago tumayo.

Tumango ito, saka pa lang siya tuluyang lumabas ng opisina nito.

"Yes! Another successful plan!" naisigaw niya sa hangin habang nakatanaw sa bintana.

Inilabas niya ang ginawang design para sa pinakamalaking plano niya pagbalik sa Pilipinas. 

"Sir, tumawag na po ang clothing brand to set a meeting with you," boses iyon ng kaniyang secretary.

"Cancel it. And tell them, I will not accept any endorsement until next year," seryoso niyang wika rito.

"Alright, Sir. But I would just like to remind you that your contract will expire two months from now."

"Then, don't sign any contract with them. Book a ticket back to the Philippines," utos niya rito.

Lahat ng mga natitirang trabaho niya ay ipinaasikaso niya sa kaniyang sekretarya. Hindi pa naman niya talaga totally tatalikuran ang pagiging modelo. It's just that he has other priorities right now. At iyon ang proyektong binubuo niya sa isipan.

Paglapag na paglapag ng eroplano, sinalubong siya ng pamilyar na simoy ng hangin doon.

"Welcome back to the Philippines, Cedrick," malapad ang ngiting wika niya sa sarili. Nakita niya ang mga tauhan ng ina na nag-hihintay sa kaniya sa labas ng kanilang private plane.

Umiling na lang siya.

Sa edad niyang iyon, talagang mas gusto pa rin na b-n-baby siya ng ina. But that was too much for him. May sarili na siyang buhay at kaya na niyang kumuha ng sariling mga tauhan kung gugustuhin niya. Subalit, hindi naman pwedeng hindian ang ina. May kailangan pa siya rito, kaya pagbibigyan niya muna ito.

"Mommy, I'm home!" malakas niyang sigaw mula sa salas.

Nakita niya si Nana Rosing na abala sa paghahain ng mga pagkain sa dining. Malapad ang mga ngiting binati siya nito.

"Maligayang pagbabalik, hijo!" masayang sabi ng matanda sa kaniya.

"Salamat po. Nasaan po ang mommy?"

"Pababa na iyon. Baka kasama niya ang secretary niya,"

Napakunot ang noo niya. Alam niya na may negosyo ang ina, pero never itong kumuha ng secretary dahil hands on ito sa lahat. Gusto nito perfect at malinis lahat ng trabaho, kaya walang tumagal na secretary dito.

"Anak! Welcome home!" bulalas ng kaniyang ina na hindi niya namalayang nakababa na pala. Mahigpit siya nitong niyakap.

Gumanti siya ng yakap dito

"Parang stress ka ngayon Mom?"

Umiling ito.

"No. May inaayos lang kami ni Nasha na mga dukomento na ipapasa sa city hall," sagot nito.

"May legal advisor tayo, Mom. Bakit hindi mo na lang sa kanila ipaayos ang mga iyon?" kunot-noong tanong niya sa ina.

Ngumiti lang ito, na palihim niyang ikinataas ng kilay.

Ano na naman kayang nasa isip ng mommy niya?

"Kumain na tayo. Lalamig ang pagkain," pag-iiba nito ng usapan.

Umiiling siyang sumunod dito. Ipinaghila niya ito ng upuan bago naupo sa tapat nito.

"Mom. . ." tawag niya sa ina.

"Hmmm. . ." Nilingon siya nito at inabutan siya ng pagkain.

Tinanggap naman niya iyon, bago muling nagsalita. "Why don't you take a rest for a while? I mean. . . hindi ba pwede ka ng mag-retire? Ipamahala mo na lang sa iba ang mga negosyo mo. Enjoy your life from now on at kami na ni Kuya Gael ang bahala sa lahat," kumbinsi niya rito.

"I'm still enjoying it, son." Hinarap siya nito. "Ikaw ba kailan mag-aasawa? Si Kuya Gael mo tatlo na ang anak. Eh, ikaw? Anong plano mo?" tanong sa kaniya ng ina.

Napatigil siya sa pagsubo ng pagkain.

"You're already thirty-two years old. My god Cedrick!" palatak nito.

"Like what you've said, I'm still enjoying my life as a bachelor," walang gatol na sagot niya sa ina.

"At kailan ka mo pa balak mag-asawa? Kapag hindi ko na kayang mag-alaga ng mga apo? Mag-isip ka na nga," gigil pa ring saad nito. "Kasalanan ito ng ama mo, eh. Kung hindi ka niya kinukonsente sa mga negosyong pinapasok mo, hindi sa na mangyayari ito," dagdag pa nitong sa asawa naman nabaling ang inis.

"Mom. . ." awat niya rito.

"Stop explaining yourself, Cedrick. I want you to marry soon," may pinalidad na sambit nito.

Napabuntonghininga na lang siya.

Naiinip na naman siguro ang ina niya sa bahay nila. Ito lang kasi ang naiiwan doon kapag may business trip sila ng ama. Tapos minsan lang makadalaw roon ang mag-iina ng kuya niya.

"Mrs. Thompson, okay na po ang mga papeles para sa bubuksan ninyong flowershop. Aalis na po ako. Idadaan ko na lang po ang mga ito kay attorney," anang babaeng bigla na lang sumulpot sa kung saan.

Napatitig siya rito. Maganda ang babae na may mga matang seryoso, labing mapupula at balingkinitang  katawan.

But. . . she looks so familiar. Saan nga ba niya ito nakita? Tanong niya sa sarili.

"Salamat, hija. Sumabay ka na munang kumain sa amin." Tumayo pa ang kaniyang ina para lapitan ito.

"Naku, hindi na po! Next time na lang po. May nag-hihintay rin po kasi sa akin sa labas. Niyaya akong mag-dinner," sagot nito sa ina niya.

"Siya sige. . . Ikumusta mo na lang ako kay Alexis. Bakit ba hindi ka pa niya sinundo rito?" tanong ng kaniyang ina, na ikinatuwid niya ng upo.

Alexis? Ibig sabihin. . .

Nagtagal ang mga mata niya sa babae na sa kaniya rin nakatingin. May kung anong nag-flash sa kaniyang isipan habang ginagawa iyon.

"Nga pala. . . nakalimutan ko. Ito nga pala si Cedrick. Bunso kong anak," pakilala nito sa kaniya at siya naman ang binalingan. "Anak, si Natasha. Hinihiram ko siya kapag ganitong weekend kay Alexis," anito.

Marahan siyang tumango na hindi hinihiwalayan ng tingin ang babae.

Ngumiti naman ito sa kaniya at nagpaalam na.

Ilang sandali rin siyang natulala, pagkuwa'y. . .

Si Natasha Del Mundo! Ang nagnakaw ng halik sa pisngi niya noong minsang um-attend siya ng birthday ni Alexis.

Biglang may nabuhay na init sa katawan niya nang maalala ang gabing iyon.

"Son, nakaalis na si Nasha. Wala ka ng tinititigan kundi kawalan," wika ng ina.

Mabilis niyang ipinilig ang ulo. "How's Alexis?" biglang tanong niya sa ina. Pakunwa pa siyang busy sa pagkain upang hindi nito mahalatang nag-uusyuso siya.

"Nasa opisina na siya ngayon ng dad mo. Siya ang namahala doon habang wala ang iyong ama."

"You mean. . . nagtatrabaho na siya sa atin?" tanong niyang muli.

"Yes. At sa sobrang busy mo hindi mo man lang nabalitaan," sagot ng ina.

"I know na may trabaho siya. Pero noong tanungin ko kung saan, surprise daw," nakangiting sagot sa ina.

"So, hindi na surprise ngayon." Natawa ito.

Natigil naman siya sa pagtawa nang maalala ang dalaga kanina.

So, magkasama silang dalawa ngayon? Alam niya na may pagtingin ang kaibigan dito noon pa man. Subalit hindi pa rin niya maiwasang hindi isipin ang babae. It was as if she was just right there, in the small corner of his brain.

Huminga siya nang malalim.

Sa kabilang banda, masaya siya sa kaalamang sa kompanya ng ama nagtatrabaho si Alexis. Malaking asset ito roon dahil magaling itong engineer. At dahil doon ay napanatag ang kalooban niya.

Gusto niyang gumawa ng sariling pangalan sa larangan  ng negosyong ginagalawan niya; na walang kahit anong tulong na magmumula sa ama. Kaya naman pabor na pabor na naroroon sa kompanya nila si Alexis. Mas malakas na ang loob niya ngayon, dahil alam niyang nasa magaling na kamay ang negosyo ng ama.