Chapter 7

Pumasok siya ng gusali na pag-m-may-ari ng ama, apat na araw ang nakaraan simula nang dumating siya sa Pilipinas. Gusto niyang surpresahin ang kaibigan. Pagpasok niya, seryosong mga mukha ng mga empleyado ang sumalubong sa kaniya.

Bago siya makapasok sa silid ng kaibigan nakita niya ang isang pamilyar na mukha. Hindi siya nagkamali nang masulyapan ito sa malapitan. Nakatutok ang mukha ng dalaga sa monitor na seryosong-seryoso.

Subalit ang ipinagtataka niya, hindi man lang siya napansin ng babae.

"Where's Mr. Alexis Boromeo?" seryosong tanong niya rito.

Napaangat ito sa kinaupuan nang makita siya. Nakatulalang napatitig na lang ito sa kaniya na namumula ang magkabilang pisngi.

Lihim siyang natuwa sa reaksyon nito.

"I said, where is Mr. Alexis Boromeo?" pag-uulit niya sa tanong kanina bago tuluyang lumapit dito.

Nanatiling nakatingin lang ito sa kaniya, pagkuwa'y iniyuko ang ulo.

Magsasalita pa sana siyang muli nang mula sa likuran niya ay may nagsalita.

"Pare, bumalik ka na pala? At anong masamang hangin ang nagpadpad sa 'yo rito at napadalaw ka?" nakangiting tanong ni Alexis.

"Masama bang bisitahin ang kaibigan ko rito? At sa pagkakaalam ko, anak ako nang may-ari ng building na ito," tugon niya.

Tumawa lang ito nang malakas at umakbay sa kaniya.

"Let's go inside! Akala ko ako mag-surprise sa iyo—hindi pala. Mukhang ako ang na-suprise mo, pare," masayang wika ng kaibigan.

"Welcome here, Pare!" sambit nito at tinapik siya sa balikat.

Tumingin ito sa table ng dalaga.

"Natasha, pakigawan mo naman kami ng coffee. And by the way, this is Natasha Del Mundo, your dad's secretary. Pero dahil wala pa siya at hindi pa ako nakapag-hire ng bago, siya muna ang pinakiusapan ko gumawa ng ibang paper works dito sa aking opisina." Binalinga nito ang dalaga at nginitian nang matamis.

Nakita niya ang matipid na ngiti na noo'y nakabawi sa pagkakabigla kanina.

"Do you remember her?" tanong pa ni Alexis sa kaniya.

Nakita niyang muling namula mukha ng dalaga.

"Nice meeting you again," aniya.

Tumango lang ito.

Pumasok na sila sa loob ng opisina ng kaibigan, habang ang dalaga naman ay tinungo ang pantry. Kitang-kita niya ang korte ng katawan nito sa suot na uniform. Muli ay parang may nabuhay na kakaibang init sa loob ng katawan niya. Naalala kasi niya ang gabing nalasing ito at ninakawan siya ng halik, bago mawalan ng malay.

Napailing siya. Bakit ba malinaw pa rin hanggang ngayon ang pangyayaring iyon sa isip niya?

"Pare!" Isang pitik ng daliri ang narinig niya.

Natawa ito. Pero bigla ring tumigil nang makitang papalapit na sa kanila ang dalaga.

Napakaganda talaga nito. Simula nang makita niya ito sa bahay nila, parang may nag-iba sa kaniya. Nabuhay muli ang damdaming naramdaman niya noong makilala ito sa party ni Alexis isang taon na ang nakalilipas.

"Sir coffee. . ." ang sabi nito habang bitbit ang dalawang tasa nang umuusok na kape.

"Thanks, Natasha," malambing na sagot ni Alexis dito.

May kung anong damdamin ang lumukob sa kan'ya sa inastang iyon ng kaibiga. Hindi niya iyon nagustuhan. Para tuloy gusto niyang hilahin palapit sa kaniya ang dalaga at itago ito mula sa kaharap na lalaki.

S**t! sa isip niya, bago palihim na ipinilig ang ulo. Pagkuwa'y inabot ang niya ang kape.

"Sir, nasa labas lang po ako. Kapag may kailangan kayo, tawagin n'yo lang ho ako," anito bago tuluyang lumabas.

Sandali siyang uminom ng kape. Napapikit siya bigla nang malasahan iyon. Iyon kasi ang kapeng gusto niya. Tamang-tama ang pagkatimpla, pati na lasa.

"Kumusta ang Paris, pare? Kumusta ang mga babae roon? May natipuhan ka na ba?" pukaw ni Alexis sa kaniyang pag-iisip at pilyong ngumiti.

Umiling siya. "Nawalan na ako oras ng sa mga babae, pare. Tutok ang atensyon ko sa itinatayong building ni Dad. Pero ngayong narito na ako, samahan mo akong lumabas. Iyon ay kung pwede ka lang naman." Tumawa siya at inilapag ang kape.

"Sure! Ngayong gabi na rin mismo. Na-miss ko na rin ang tropa, eh," masiglang wika nito.

Malapad siyang ngumiti, kasabay ng pagtango.

"Magsama na lang tayo ng mga chikababes natin," dagdag pa nito.

"Doon na lang ako maimili mamaya," natatawang sagot niya.

"Alright. . . See you later, pare."

Tumayo na siya at nagpaalam na sa kaibigan. Hinatid siya nito hanggang sa lobby. Nadaanan nilang muli ang table ng dalaga. Tumayo ito at yumukod sa kanila.

Napasulyap siya rito, pero nanatili itong nakatungo. Kaya nilagpasan niya na lang ito.

Pagdating sa condo, madali siyang nag-shower at nahiga sa kama. Sinubukan niyang ipikit ang mga mata, subalit imahe ng babae ang lumabas doon at ang mga labi nitong mapupula. Napamulat siyang muli sabay hawak sa kaniyang alaga. Bigla kasi iyong nabuhay.

"F*ck. . . !" Napasabunot siya sa kaniyang buhok. Wala ni isang babae ang nakagagawa nang ganoon sa kaniya, pwera na lng kung akitin siya ng mga ito.

Mabilis na pumasok siyang muli sa banyo at pinagbigyan ang sarili. He screamed her name when he was about to burst.

"Oh common. . . ! Natasha—sh*t!" At pagkatapos niyon ay nanginig ang buo niyang katawan.

Humihingal na naghugas siya ng mga kamay at lumabas doon. Muli siyang nahiga sa kama at mabilis na nakatulog.

*****

Nakangiting dalaga ang tumabi sa kaniya at yumakap habang mapang-akit na hinahawakan ang kaniyang necktie. Nakamaskara ito at hindi niya makita ang mukha, pero gusto ng katawan niya ang ginagawa ng babae. Pamilyar ang bulto nito at mga labi.

"Natasha. . ." bulong niya at yumakap sa dalaga.

"Yes darling. . . do you want to make love with me?" deretsong tanong nito.

"Is that what you want?" Hinapit niya ang beywang nito saka mariing hinalikan.

Panay ungol ng dalaga ang sunod niyang narinig.

"Your mine now," bulong niya.

"I'm all yours babe." At yumakap ito nang mahigpit sa kaniya.

Wala siyang sinayang na sandali. Binuhat niya ito at dinala sa kama.

"I'm waiting for this moment. Finally. . ." Bahagya siyang tinulak ng dalaga.

"I'm sorry, but this time. . . I'll make the happiest woman alive." Nanggigigil na muli niyang inangkin ang mga labi nito.

Ipinulupot ni Natasha ang mga braso nito sa leeg niya, kasabay ng pagganti sa mga halik niya. At mas ramdam niya ang pagiging mapusok at mapaghanap nito. Kaya naman, mas lalo siyang nag-init.

Naramdaman niyang pinaglandas ng dalaga ang mga kamay nito sa dibdib niya pababa, patungo sa umbok ng kaniyang pantalon. Nasinghap siya nang malakas.

She played her hand over there, while he was trying to make way of his hands through his dress. Natagpuan niyon ang mayaman nitong dibdib.

Mabilis na hinubad ni Natasha ang kaniyang pantalon, pagkuwa'y muli nitong pinaglaro ang mga kamay sa pag-aari niya. Ang init na nagmumula sa palad nito ay nagpapabaliw sa kaniya nang husto. Kaya malakas siyang napaungol.

At mukhang hindi pa ito kontento roon. Dahan-dahan nitong ibinaba ang ulo and taste him like a sweet lollipop. Mariin siyang napapikit. Napahawak siya sa ulo nito at bahagyang diniinan iyon.

"F**k! You're so good. . . Yes! That's it! Taste me over and over again," he uttered while breathing harshly.

Pinag-igi naman ng dalaga ang ginagawa hanggang sa hindi na niya makaya pang pigilan ang sarili.

"I'm c—"

Napabalikwas ng bangon si Cedrick nang marinig ang malakas na tunog ng alarm clock. Inis na pinatay niya iyon at sinulyapan ang sarili. Pawis na pawis siya kahit napakalamig sa kwarto niya. At nang mapadako ang tingin niya sa pagitan ng kaniyang mga binti. Galit na galit na naman iyon.

Tumingin siya sa orasan. Pasado alas-otso na nang gabi. Bumangon siya at uminom ng tubig. May pagtataka sa sarili kung bakit hanggang sq panaginip ay naroonnsi Natasha.

"F*ck!" Napasabunot siya sa buhok.

Tinungo niya ang kinaroroonan ng telepono at mabilis na tinawagan ang pinsang si Michelle.

"What is this all about? Why did you call?" tanong nito.

"Sent it now!" may kalakasan ang tinig na utos niya. Kanina bago siya umuwi ay nag-text siya rito. But Michelle didn't respond.

Humalakhak ito sa kabilang linya. Pagkatapos ay narinig na lang niya ang malakas na ugong mula roon.

Pinindot na nito ang end button.

Inis na tinitigan niya ang maliit na aparato. At nagliwanag ang mukha niya nang makita ang message ng pinsan. Bubuksan na sana niya iyon nang muli iyong tumunog.

Si Alexis.

"I'm on my way. Where are you?" bungad na tanong nito.

"Still at my condo. I'll just dress up. See you there," wika niya.

"Alright. . ." sagot ng kaibigan.

Pagkapatay niyon ay marahan niyang pinasadahan ang mga messages na ipinadala sa kaniya. May mga screenshoot picture ding iyong kasama.

Hindi niya alam kung paano simulan iyon. Basta ang alam lang niya makuha niya ang gusto niya.

Mabilis siyang nagbihis. Sinipat niya ang muna ang sarili dahil makakasama niya sa bar ang bully niyang mga kaibigan. Alam niya na kasama ng mga ito ang kani-kanilang girfriends. At uulanin siya ng tukso dahil wala siyang maiisama.

Pero sandali siyang natigilan.

Si Alexis nga pala? May kasama kaya ito?

Napailing siya sa sarili.

Bahala na!