All Chapters of THE CONTRACT WIFE: A DANGEROUS UNCLE: Chapter 1 - Chapter 10

Chapter 2Mabilis akong tumayo mula sa kinauupuan ko, kinuha ang bag ko, at halos patakbong lumabas ng coffee shop. Sa pagmamadali ko, muntik na akong mabangga ng isang lalaking papasok pa lang.“Miss, ayos ka lang?” tanong niya, pero hindi ko na nagawang sumagot.Wala akong ibang iniisip kundi ang makarating agad sa ospital.Habang nasa loob ng lumang jeep na sinakyan ko, hindi ko mapigilan ang panlalamig ng kamay ko. Isa na namang atake? Hindi pa nga namin nababayaran ang unang hospital bill, tapos heto na naman…Napasandal ako at napatingin sa labas ng bintana. Ang bigat-bigat sa dibdib.Maya-maya lang, nakarating na ako sa ospital. Dali-dali akong bumaba at halos magkandarapa sa pagtakbo papasok. Sa nurse station, hingal na hingal akong nagtanong.“Nasaan si Mr. Smith Curtiz?!”Agad akong tinuro ng nurse sa isang private room. Pagpasok ko, bumungad sa akin si Mama na nakaupo sa tabi ng kama ni Papa. Halata sa mukha niya ang pagod at lungkot.“Ma…” halos paos kong tawag.Napatingin

Chapter 4"Sandali, pwede bang walang makakaalam muna?" Agad akong nagsalita bago pa niya maisara ang envelope ng kontrata. "Gusto kong ako muna ang magsabi kay Mama. Ayokong mabigla siya. Maaari ba?"Tahimik siyang tumitig sa akin, tila iniisip kung pagbibigyan ba niya ako o hindi. Halos pigil ang hininga ko habang hinihintay ang sagot niya.Maya-maya, bahagyang tumango siya. "Fine. Pero hanggang kailan?""Bigyan mo ako ng isang linggo. Kailangan ko lang siyang ihanda."Napangisi siya nang bahagya. "One week, huh? Mukhang may dahilan kung bakit gusto mo pang itago ito."Napakuyom ako ng kamao. "Hindi ko ito itinatago. Ayoko lang na mag-alala si Mama nang biglaan."Hindi siya sumagot agad. Sa halip, uminom siya ng alak mula sa baso sa harap niya bago muling nagsalita. "Fine. One week. Pero pagkatapos niyan, gusto ko nang matapos ang lahat ng pag-aayos. Lilipat ka na sa bahay ko."Para akong sinampal ng katotohanan. Totoo na talaga ‘to."Salamat." Mahina kong sabi.Tumayo ako, handa na

Chapter 6KinabukasanAgad kong pinahanda sa mga katulong ang silid para sa magiging asawa ko. Walang espesyal na dekorasyon, walang kahit anong palamuti na magbibigay ng ideya na ito ay isang kwarto ng isang bagong kasal. Isang simpleng silid, malamig, walang emosyon—tulad ng kasunduang ito.Tumayo ako sa harap ng malaking bintana ng aking silid, hawak ang tasa ng itim na kape. Sa labas, ang tahimik na paligid ng aking estate ay tila sumasalamin sa lungkot at hinanakit na matagal ko nang kinikimkim.Isang malakas na katok ang pumukaw sa aking atensyon."Pumasok," malamig kong utos.Bumukas ang pinto, at pumasok si Troy. Kita sa kanyang ekspresyon ang pag-aalinlangan."Dumating na siya," aniya.Hindi ako agad sumagot. Tinungga ko ang natitirang kape bago ibinaba ang tasa sa mesa."Nasaan siya?" tanong ko, hindi ipinapahalata ang kung anong nararamdaman ko."Nasa sala. Tahimik lang siya. Hindi ko alam kung kinakabahan o takot," sagot niya. "Sigurado ka na ba talaga rito, tol?"Napangis

Chapter 8Kara POVPagtapak ko pa lang sa loob ng kanyang mansion, hindi ko maiwasang makaramdam ng kaba. Para akong pinapasok sa isang lugar na hindi ko dapat kinaroroonan. Ngunit pinatatagan ko ang sarili ko—ito ang pinili kong desisyon.Nang ihatid ako ng katulong sa magiging silid ko, agad akong napangiwi nang makita ko ang loob. Walang kahit anong dekorasyon, walang ni isang palamuti o kahit anong bagay na maaaring magbigay ng kaunting aliwalas sa kwarto. Tanging isang lumang single bed lang ang naroon at isang maliit na aparador. Ni aircon ay wala, tanging isang maliit na bentilador lang ang nakapatong sa lamesa sa tabi ng kama.Ganito ba ang tingin niya sa akin?Alam kong hindi ito bahay ko, alam kong isa lang akong Contract Wife, pero hindi ko inasahan na ganito niya ako tatanggapin—parang isang tauhan lang sa bahay na inilagay sa isang lumang kwarto.Napabuntong-hininga ako. Hindi ka pwedeng magreklamo, Kara. Alam ko namang wala akong karapatang umangal. May papel akong kaila

Chapter 10Lumapit si Troy at tinapik ako sa balikat. "Christopher, sigurado ka ba talaga rito?" tanong niya, pero halata sa tono niya na alam na niya ang sagot."Siyempre," sagot ko nang walang pag-aalinlangan."Huwag mo lang pagsisihan kung sakaling bumaliktad ang sitwasyon," aniya bago siya tumingin kay Kara at nagpaalam.Tahimik lang si Kara. Hindi ko alam kung iniisip niya ang pamilya niya o kung pinagsisisihan na niya ang desisyon niyang pumayag sa kasunduan. Pero hindi na mahalaga.Hinawakan ko ang kanyang kamay at marahan siyang itinayo. "Umalis na tayo," malamig kong utos.Wala siyang imik. Tumayo lang siya at sumunod sa akin. Simula ngayon, siya ang magiging asawa ko—sa papel man o hindi."Sandali!" wika nito. Kaya agad ako napahinto sa paglalakad. "S-saan tayo pupunta?" utal niyang tanong sa akin."Sa kumpanya ko, gusto kong ikaw ang personal secretary ko ngayon maliban sa isa king secretary," malamig kong sagot.Nanlaki ang mata ni Kara sa sinabi ko. Halatang hindi niya in