All Chapters of THE CONTRACT WIFE: A DANGEROUS UNCLE: Chapter 11 - Chapter 20

143 Chapters

Chapter 11

Chapter 11Hanggang biglang nagsalita ang isang anak ng imbestor ko at nakatingin kay Kara na may paghanga."Mr. Montero, kung mararapatin mo. Gusto kong malaman kung ano ang pangalan sa katabi mong magandang dilag?" ngiti nitong sabi.Nakakuyom ang kamao ko sa kanyang sinabi.Malamig kong itinama ang tingin ko sa kanya bago ako nagsalita."Hindi siya bahagi ng negosasyon, Mr. Villacruz," malamig kong sagot. "Kung nandito ka para sa business, manatili tayo sa usapang negosyo."Nakita kong bahagyang nanigas si Kara sa tabi ko, halatang nagulat sa naging tono ko. Samantalang si Villacruz, sa halip na mainis, ay nagpatuloy sa kanyang mapanuksong ngiti."Pasensya na, Mr. Montero," aniya, hindi pa rin inaalis ang tingin kay Kara. "Hindi ko lang maiwasang mapansin ang kagandahan ng iyong kasama. Siguro naman, wala namang masama kung—"Pinutol ko ang sasabihin niya. "Kung tungkol sa business proposal ang pakay mo, ituloy natin. Kung hindi, sayang ang oras ko."Mabigat ang katahimikang bumalo
last updateLast Updated : 2025-03-04
Read more

Chapter 12

Chapter 12Kara POVPagkasara ko ng pinto, napahinga ako nang malalim, pinipigilan ang inis na bumabalot sa akin. Ang yabang talaga ng lalaking ‘yon! Hindi ko alam kung anong problema niya, pero pakiramdam ko, wala siyang ibang alam gawin kundi ang utusan ako at kontrolin ang bawat galaw ko.Bitbit ang natitirang inis, bumalik ako sa desk ko sa labas ng opisina niya. Mara, ang assistant niya, napansin agad ang ekspresyon ko at napangiti."Parang hindi maganda ang timpla ni boss ngayon, ha?" tukso niya habang inaayos ang mga papel sa lamesa.Napabuntong-hininga ako at umupo sa silya ko. "Ewan ko sa kanya. Ang init ng ulo kahit wala namang dahilan. Pati kape, pinapaulit-ulit pa."Tumawa si Mara. "Normal ‘yan kay Sir Christopher. Perfectionist ‘yan sa lahat ng bagay—pati sa kape. Masanay ka na."Perfectionist o pahirap? Hindi ko na lang sinabi nang malakas at sa halip ay tinutok ang sarili sa mga papeles sa harapan ko.Ngunit kahit anong gawin ko, hindi ko maialis sa isip ko ang titig ni
last updateLast Updated : 2025-03-05
Read more

Chapter 13

Chapter 13"Pero ito ang kinatatakutan naming lahat, may ibang nagpasimuno kung bakit nangyari lahat na ito. Isang kaibigan daw sa ama ni sir ang dahilan kung bakit na car sila," seryoso nitong sabi.Napasinghap ako sa sinabi ni Mara. Ibig sabihin, hindi iyon ordinaryong aksidente?"Anong ibig mong sabihin, Mara?" bulong ko, bahagyang lumapit sa kanya. "May ibang taong may kagagawan ng nangyari?"Tumango siya, bumaba ang boses na parang may iniingatang sikreto. "Oo, iyon ang usap-usapan. May taong nagtaksil sa pamilya ni Sir Christopher. Isang matalik na kaibigan ng kanyang ama. Hindi lang basta aksidente iyon—planado ang nangyari."Nanlamig ang katawan ko sa rebelasyong iyon. Ibig sabihin, sinadya ang pagkamatay ng kanyang pamilya?"Sino?" tanong ko agad. "Alam ba ni Sir Christopher kung sino ang may kasalanan?"Umiling si Mara. "Hindi ko sigurado. Pero ayon sa mga lumang tauhan ng pamilya Montero, matagal nang nag-iimbestiga si Sir Christopher tungkol dito. Hanggang ngayon, hindi pa
last updateLast Updated : 2025-03-05
Read more

Chapter 14

Chapter 14Bahagyang napangisi si Christopher, pero hindi ko matiyak kung nang-aasar lang siya o seryoso."Hindi masamang ideya 'yan," malamig niyang sagot habang inilalagay ang kamay sa bulsa. "Pero wala akong alagang hayop na mahilig sa tao."Lalo akong kinabahan. Napalunok ako at nilingon ang paligid—madilim na ang kalangitan, at ang paligid ng bahay ay napapaligiran ng naglalakihang puno."Hindi ito nakakatawa, Christopher," mariin kong sabi. "Kung balak mo akong takutin, well... effective."Hindi siya sumagot, bagkus ay naglakad siya papunta sa pinto at binuksan ito. "Pumasok ka na. O gusto mong maiwan sa labas kasama ang kung anumang nandiyan?"Napalunok ulit ako. "M-may kung ano sa labas?"Imbes na sumagot, tinitigan lang niya ako na parang iniisip kung totoo bang takot ako o nagpapanggap lang. Sa gilid ng mata ko, nakita kong si Jacob ay tahimik lang na nakatingin sa akin, parang hinihintay ang magiging reaksyon ko.Huminga ako nang malalim. Wala kang choice, Kara. Lakasan mo
last updateLast Updated : 2025-03-05
Read more

Chapter 15

Chapter 15Seryoso itong tumingin sa akin ni isang salita ay walang lumabas kaya nagtanong ako muli."Sinong tao na 'to?" tanong ko muli."Si Robert Curtis- ang iyong ama."Parang tumigil ang mundo ko sa sinabi niya. Napakurap ako, hindi makapaniwala sa narinig ko. Si Robert Curtis? Ang ama ko?"H-hindi maaaring siya..." Napailing ako, pilit na tinatanggihan ang posibilidad. "Bakit mo nasabing siya ang may kagagawan?"Seryoso pa rin ang tingin ni Christopher, walang bahid ng pag-aalinlangan sa mga mata niya. "May ebidensya ako. At hindi lang isang beses niyang ipinakita ang totoong kulay niya."Napalunok ako, ramdam ang panlalamig ng aking katawan. Ang ama ko—isang taong bihira kong makasama pero iginagalang ko pa rin bilang pamilya—paano siya nasangkot sa ganitong kasamaan?"Anong ebidensya?" halos pabulong kong tanong, tinatapangan ang sarili.Hinugot ni Christopher ang isang folder mula sa drawer at inilapag ito sa harapan ko. Dahan-dahan kong binuksan ito, at doon tumambad ang ila
last updateLast Updated : 2025-03-05
Read more

Chapter 16

Chapter 16Napalingon ako sa biglang pagbukas ng pinto. Isang matandang lalaki ang pumasok, at kahit halata sa kanyang anyo ang katandaan, may awtoridad pa rin sa kanyang tindig at paraan ng paggalaw. Nasa 80 taong gulang siguro siya, ngunit ang kanyang presensya ay hindi basta-basta maaaring balewalain."Christopher," malamig nitong tawag sa lalaking kaharap ko. Agad namang tumayo si Christopher bilang pagbibigay-galang."Lolo," mahinahon niyang tugon.Napatingin ang matanda sa akin, at ramdam ko ang kanyang matalim na titig na para bang sinusuri ako mula ulo hanggang paa. Pakiramdam ko'y lumiliit ako sa kinatatayuan ko sa ilalim ng kanyang mapanuring tingin.“Sino siya?” tanong ng matanda, puno ng awtoridad ang boses."Hindi mo pa siya kailangang makilala, Lolo," sagot ni Christopher na may bahagyang iritasyon sa tono.Napakunot ang noo ko. Ano'ng ibig niyang sabihin? Ako ang pinag-uusapan pero para bang isa lang akong bagay na hindi mahalagang ipakilala?Ngumiti nang bahagya ang ma
last updateLast Updated : 2025-03-05
Read more

Chapter 17

Chapter 17Lumapit siya sa akin, unti-unting binabawasan ang distansya sa pagitan namin. "Hindi mo naiintindihan ang sinasabi mo," bulong niya, nakatitig sa akin na parang sinusuri kung nagsasabi ako ng totoo."Alam ko," sagot ko, kahit hindi ko alam kung kaya ko ba talaga ang binabalak ko. "Alam kong wala akong magagawa para baguhin ang tingin mo sa pamilya ko. Kaya kung ito ang gusto mo, gawin na natin."Napatigil siya sa harapan ko, halos magkadikit na ang aming mga katawan. Ramdam ko ang init ng hininga niya sa balat ko."Tingin mo ba, madali akong kumbinsihin, Kara?" bulong niya, nakatingin sa mga mata ko na tila tinutukso ang katatagan ko. "O gusto mo lang akong galitin?"Napakuyom ang mga kamay ko. "Wala akong ibang motibo. Ikaw ang nagsabi na babayaran ko ang kasalanan ng ama ko—ito ang paraan ko."Tahimik siyang tumitig sa akin, tila nag-iisip. Hanggang sa bigla siyang ngumisi, isang mapanganib na ngiti na nagbigay ng kilabot sa akin."Hindi kita hahayaang gamitin ang sarili
last updateLast Updated : 2025-03-05
Read more

Chapter 18

Chapter 18Nakahiga pa rin ako sa kama, pilit na ipinipikit ang mga mata pero hindi magawang makatulog nang maayos. Pakiramdam ko ay para akong binugbog—hindi lang pisikal kundi pati emosyonal.Wala si Christopher sa tabi ko nang magising ako. Hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa o mabahala. Kahit papaano, gusto kong mapag-isa muna.Napatingin ako sa orasan—alas-diyes na ng umaga. Wala akong balak bumangon, pero biglang bumukas ang pinto at pumasok si Mara, may dalang tray ng pagkain."Good morning, Ma’am Kara," bati niya, pero halata sa mata niya ang pag-aalala. "Hindi ka raw papasok sabi ni Sir Christopher. Kaya pinaghanda ka na lang niya ng pagkain."Napakurap ako. Si Christopher mismo ang nagsabi na hindi ako papasok?Tahimik kong tinignan ang tray. May sopas, tinapay, at isang baso ng gatas. Para sa isang lalaking walang awa kagabi, hindi ko inaasahan ang ganitong pag-aalaga."Kumain ka na, Ma’am," mahina pero malambing na sabi ni Mara. "Kailangan mong bumawi ng lakas."Napab
last updateLast Updated : 2025-03-05
Read more

Chapter 19

Chapter 19Napakurap ako. "Ano? Mapapaibig ko si Christopher? Imposible 'yon, Mara!"Ngumiti siya nang matamlay. "Hindi mo ba napapansin? Hindi ka niya sinasaktan kahit galit siya sa pamilya mo. At kung tutuusin, kaya ka lang naman niya pinakasalan ay dahil may halaga ka sa kanya."Umiling ako. "Hindi ko alam, Mara. Pakiramdam ko, isa lang akong gamit para sa kanya—isang kasangkapan para sa paghihiganti niya."Hinawakan ni Mara ang kamay ko. "Pero hindi mo ba naisip? Kung talagang wala siyang nararamdaman sa'yo, bakit hindi ka niya sinasaktan sa mas malalang paraan? Bakit hindi niya winasak ang buong pamilya mo sa isang iglap? Christopher is dangerous, but he still chose to keep you by his side."Napatingin ako sa malayo. Totoo nga. Kung talagang walang halaga ang presensya ko sa buhay niya, bakit hindi niya pa ako tinataboy?"Kara," bulong ni Mara. "May dahilan kung bakit ka niya pinakasalan… at sigurado akong hindi lang ito tungkol sa paghihiganti."Nanatili akong tahimik, pinoprose
last updateLast Updated : 2025-03-05
Read more

Chapter 20

Chapter 20Napakurap ako, hindi makapaniwala sa narinig ko. "A-ano? Tutulungan mo ang pamilya ko?"Tumango si Christopher, pero hindi nawala ang malamig na ekspresyon niya. "Oo. Pero may isang kondisyon."Napalunok ako. "A-anong kondisyon?"Lumapit siya, masyadong malapit na halos maramdaman ko ang init ng kanyang katawan. "Simula ngayon, wala kang ibang gagawin kundi ang sundin ako. Wala kang itatago sa akin. At higit sa lahat…" Dinampian niya ng daliri ang baba ko at iniangat ito. "Akin ka lang, Kara."Nanlaki ang mga mata ko, at mabilis akong umatras, pero hinawakan niya ang baywang ko, hindi hinayaang lumayo ako. "Anong ibig mong sabihin?""Ibig sabihin, wala kang karapatang lumayo sa akin. Hindi mo pwedeng talikuran ang kasunduang ito."Nanginginig ang dibdib ko, hindi ko alam kung dahil sa kaba o sa epekto ng presensya niya. "P-pero… bakit mo ito ginagawa? Galit ka sa pamilya ko, hindi ba? Bakit mo gustong tulungan sila?"Napangisi siya, pero hindi iyon isang ngiti ng kasiyahan
last updateLast Updated : 2025-03-06
Read more
PREV
123456
...
15
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status