All Chapters of บำเรอสวาทเพื่อทายาทหมื่นล้าน: Chapter 1 - Chapter 8

วีรดานั่งนึกถึงสิ่งที่อยู่รอบข้างด้วยหัวใจระทึก ขอบตาหวานร้อนผ่าวเมื่อนึกถึงชีวิตตัวเอง โชคชะตานำพาให้เธอต้องมาตกเป็นแม่พันธ์ของเศรษฐี โชคยังดีที่ไม่ถูกขายซ่อง แต่กระนั้นเธอก็ยังไม่เห็นหน้าคนที่เธอมาแบความบริสุทธิ์ให้กับเขา เพราะตอนนี้ดวงตาของเธอได้มืดสนิทไปหมดแล้ว ร่างบางถูกจับผูกผ้าปิดตาเอาไว้ถึง 2 ชั้น มันทำให้เธอยิ่งรู้สึกตื่นกลัว เธอกลัวว่าจะเป็นเหมือนในคลิปที่มีผัวทีเดียวเป็น 10 คน แบบนั้น แต่ว่าลุงคนนั้นบอกว่าที่ต้องปิดเพราะไม่ต้องการให้เธอไปโฟกัสกับคนที่เป็นพ่อพันธ์ ให้เธอโฟกัสเรื่องทำยังไงให้เธอมีลูกน้อยในครรภ์เร็วๆ ก็พอแกร็ก!เสียงประตูที่เปิดออกทำให้เธอใจเต้นรัว หญิงสาวพยายามฟังฝีท้าว เมื่อเห็นว่าน่าจะมีเพียงคนเดียว ร่างบางจึงถอนหายใจอย่างโล่งอกหยวบ!เสียงวัตถุกระทบกับเตียงนุ่มดังเข้ามาใกล้ วีรดาเริ่มตัวสั่นเพราะท่าทางที่คุกคามนั้นกำลังเคลื่อนเข้ามาแล้ว“อ๊ะ!นี่คุณคะ อื้อ ดะ เดี๋ยวก่อน อื้อ อือ อุ๊บ!” หญิงสาวยังไม่ทันจะบอกเขาเลยว่าเธอนั้นยังไม่เคย ร่างสูงในความมืดก็โถมร่างเข้ามาหาเธอจนร่างเธอล้มหงายไปกับเตียงกว้าง ปากอิ่มถูกประกบปิดอย่างรวดเร็ว สติของเธอกำลังเตลิดไปไกล จูบ

แสงแดดที่สาดส่องเข้ามาในห้องทำให้ขนตางอนยาวของวีรดาค่อยๆ ขยับ ร่างบางรู้สึกตัวตื่นเอาเมื่อตอนช่วงสาย กายสาวตอนนี้รู้สึกอ่อนเปลี้ยเพลียแรงเป็นที่สุด ช่วงล่างของเธอนั้นมันร้าวไปถึงปลายเท้า“อื้อ เจ็บจัง” เธอสบถ พรางก้มลงมองสิ่งที่อยู่ภายใต้ชุดนอนบางเบาของเธอนี้ ใบหน้าสวยร้อนผ่าวเมื่อนึกถึงสิ่งที่เธอต้องเผชิญเมื่อคืน คนตัวเล็กก้มลงมองคราบหยดน้ำสีแดงเข้มที่แห้งเหือดเป็นจุดๆ แล้วรู้สึกหดหู่ ชีวิตของเธอนี่มันช่างน่าสมเพสสิ้นดี เกิดมาเธอก็ไม่เคยเห็นหน้าพ่อแท้ๆ มีแต่พ่อเลี้ยงที่เปลี่ยนหน้ามาให้เธอเห็นเกือบนับไม่ถ้วนเธอลืมบอกไปว่าเธอมีแม่ที่ยังสวย และหุ่นดี จนมีพ่อม่าย หนุ่ม แก่ อ่อนมาป้อนขนมจีบแม่เธออยู่เป็นประจำ แม่เธอเป็นคนรักสบาย ใครเลี้ยงดูและดูแลเขาได้ เขาก็ไปอยู่กับคนนั้น บางครั้งแม้จะเป็นเมียน้อยเขาก็ยอม แต่ถึงแม่เธอเป็นยังไงก็ไม่เคยทิ้งลูก แม่ไปอยู่ไหนก็จะเอาเธอตามติดไปด้วย จนกระทั่งสามีคนล่าสุด ที่เธอเองก็ไม่รู้ว่าลุงคมเป็นใครมาจากไหน รู้แต่เพียงว่าพอเธอกับแม่ย้ายมาอยู่กับลุงคมที่ญี่ปุ่นนี้ได้ไม่นานแม่เธอก็เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ โลกของเด็กสาววัย 20 ปี จึงพังทลายในพริบตา ความโดดเดี่

มิเอะเหลือบมองเรือนร่างงามขาวโพลนที่ยืนบิดกายสาวหนีปากของเธอไปมาก็อมยิ้ม ถูกปิดตาขนาดนี้ยังจะขยับหนีอีก ไม่รู้หรือไงว่าอาจลื่นล้มถึงตายได้ หญิงสาวคิดพรางมุดใบหน้าซุกไซ้ไปตามลำคอขาวของเจ้าหล่อนนี้ มือข้างหนึ่งก็เอื้อมไปจับข้อมือน้อยนั้นเอาไว้แนบข้างลำตัว ส่วนมือข้างที่ถนัดก็กอดรัดเพื่อดึงร่างเจ้าหล่อนให้เข้ามาหา ริมฝีปากยังคงเล็มเลียไปตามลำคอก่อนจะเคลื่อนปลายจมูกขึ้นไปยังซอกหูหอมกรุ่มนี้ ก่อนจะกระซิบเป็นภาษาที่คาดว่าอีกฝ่ายต้องเข้าใจแน่นอน“ขยับอีกก้าว ฉันจะเอาเธอในนี้ทั้งคืนเลย”“อุ๊ย !อึก!” วีรดาหยุดการเคลื่อนไหวร่างกายในทันที ร่างน้อยยืนนิ่งเม้มปากแน่น เธอไม่รู้หรอกว่าเขาพูดจริงหรือว่าพูดเล่น แต่การกระทำของเขาทำให้เธอเข้าใจได้ว่าค่อนไปในทางที่เขาพูดจริงมากกว่า คนตัวเล็กจึงได้แต่หยุดเบี่ยงใบหน้าสวยหลบ มือข้างที่พยายามผลักร่างเขาออกก็ค่อยๆ เคลื่อนลงไปแนบลำตัวอย่างว่าง่าย ริมฝีปากเม้มเข้าหากันแน่น เมื่อรับรู้ได้ว่าลมหายใจร้อนผ่าวกำลังรินรดลงมาเบื้องหน้า ร่างน้อยเริ่มเกร็งดอก เมื่อรับรู้ได้ถึงเจ้าอาวุธร้ายกาจของเขา ตอนนี้มันกำลังมาสัมผัสอยู่กับกายสาวของเธอนี้“อืมว่าง่ายแบบนี้ซิ ถอยหลัง

“อ๊ะ อื้อ อือ นายท่าน อึก อ่าส์” เสียงหวานครางออกมาในลำคอ คนบนตักเม้มปากตัวเองแน่นเพื่อสกัดกั้นเสียงหวานที่น่าอายนั้น วีรดาอยากกัดลิ้นตัวเองตายนักปากร้องห้ามเขาแต่ข้างในกายสาวกลับตอบสนอง น้ำหวานของเธอไหลเยิ้มออกมาสู่ภายนอกจนทำให้เขายิ้มเยาะ คนตัวเล็กพยายามหนีบขาสวยเอาไว้ เพื่อกันมิให้ปลายนิ้วยาวของเขาไกล่เกลี่ยตรงปุ่มกระสันนี้“อื้อ น้ำเยอะขนาดนี้ เธออย่าหนีไปเลยสาวน้อย” มิเอะกระซิบข้างใบหูเจ้าหล่อน มือข้างที่ถนัดก็คว้าหมับเข้าที่ก้อนเนื้อกลม ขณะที่ใบหน้าสวยคมก็ซุกไซ้ไปตามซอกคอหอมกรุ่น ยิ่งได้กอดรัดฟัดเหวี่ยงเจ้ามิเอะน้อยมันยิ่งชูคอ ร่างโปร่งยกยิ้มมุมปากขณะที่ให้มีข้างที่กำลังกระตุ้นร่องสวยนั้นเอื้อมมาจัดการปลดปล่อยเจ้ามิเอะน้อยให้ออกมาเป็นอิสระ“อุ๊ย !” วีรดาสะดุ้ง เมื่อเจ้าท่อนเนื้อมันโพล่ขึ้นมาระหว่างกลางตรงนั้น หญิงสาวรับรู้ได้เพราะการเบียดเสียดสีของเจ้าท่อนเนื้อกับน้องสาวของเธอเอง ใบหน้าสวยร้อนผ่าว เธอเม้มปากแน่นมากยิ่งขึ้น“ไม่ต้องตกใจ จะจับมันเข้าไปหรือว่าจะให้ฉันยัดมันเข้าไปเอง” น้ำเสียงแหบพร่ากระซิบข้างใบหู ขณะที่มือข้างนั้นยังกุมอยู่กับเจ้าท่อนเนื้อของตัวเอง เธอใช้มันถูไถกับ