All Chapters of บำเรอสวาทเพื่อทายาทหมื่นล้าน: Chapter 31 - Chapter 38

วีรดานอนร้องไห้อยู่ภายในห้องนอน หญิงสาวเจ็บปวดใจที่สุดเท่าที่เคยมีมา เพียงแค่คำว่าเป็นไปไม่ได้คำเดียวเท่านั้น ร่างอวบอิ่มกระเพื่อมตามแรงสะอื้น มือน้อยข้างหนึ่งปาดน้ำตา ส่วนอีกข้างก็ลูบท้องน้อยๆ ด้วยความห่วงใย“แม่จะทำยังไงดี แม่กลัวเหลือเกินที่จะไม่ได้พบลูก” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เพียงแค่คิดถึงนายหญิงจะไม่ให้เจอหน้าลูกหัวใจของเธอก็เหมือนกับถูกเข็มทิ่มเป็นพันๆ เล่ม“ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้นค่ะฉันไม่ยอมให้มันเป็นแบบนั้นแน่”“นายท่านขา อึก ๆ !อือ” เมื่อได้ยินเสียงของเขาเธอรีบผุดลุกขึ้นแล้วหันหลังไปหา ดวงตาหวานนั้นแสนเศร้า ก่อนจะโผเข้าหาร่างนั้นอย่างรวดเร็ว“เธอไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น ครั้งนี้คุณแม่ทำเกินไปแล้ว” มิเอะเอ่ยเสียงเรียบ สายตามองออกไปนอกหน้าต่าง สมองของเธอตอนนี้มันมีทุกอย่างอยู่ในหัวหมดแล้ว“นายหญิงบอกว่าหากหนูคลอดลูกแล้วยังอยู่ที่นี่ท่านจะไม่ให้หนูเจอลูก” วีรดาสะอึกสะอื้นมองหน้าเขาด้วยแววตาหลากหลายความรู้สึก“เขาก็บอกให้ฉันหมั้นกับทาเคชิเหมือนกัน”“หมั้นเหรอคะ อึก อึก อือ” เมื่อได้ฟังเช่นนั้นเธอก็ปล่อยโฮขึ้นมาอีก เธอรู้ความหมายของคำว่าเป็นไปไม่ได้แล้วว่าอะไร ลำพังไม่ให้เ

วีรดาเริ่มร้อนวูบวาบไปทั่วทั้งตัว กายอวบอิ่มตอนนี้ไม่มีอาภรณ์ใดๆ ปกปิดเรือนกายเลยก็ว่าได้ ร่างอวบของหญิงสาวท้องโตตอนนี้กำลังนอนพิงอยู่กับโซฟาตัวใหญ่ ใบหน้าของเธอเริ่มมีหยดน้ำผุดๆ ปรากฏขึ้นมาบ้างแล้ว เธอมองร่างโปร่งที่ตอนนี้ก็เปลือยเปล่าเช่นกัน สายตาที่เป็นมันส์ส่งมานั้นทำให้เธอหัวใจเต้นแรง“อ๊ะ นายท่าน อื้อ” ปากบางเผลออุทานเมื่อเขายกขาสวยของเธอทั้งสองข้างตั้งชันขึ้น เธอเม้มปากแน่นเมื่อร่างของเขากลับลงไปนั่งคุกเข่าอยู่ด้านล่าง สายตาคมหวานช้อนขึ้นมามอง เธฮถึงกับเปลอกัดริมฝีปากตัวเองแล้วซูดลมเข้าเบาๆจุ๊บ !! “ขอกินนะคะ จุ๊บ อื้ม” เสียงแหบพร่าเอ่ยหลังจากที่จรดริมฝีปากกับต้นขาสวยของเธอข้างในนี้ ความร้อนจากริมฝีปากนุ่มทำให้ร่างสาวท้องแก่สะดุ้ง มิเอะอมยิ้มก่อนจะค่อยๆ แลบลิ้นลากปลายลิ้นไปตามสรีระของเจ้าหล่อนเธอลากมันจากหัวข่าด้านในนั้นเคลื่อนผ่านลงมารด้านล่าง ก่อนจะจุมพิตข้างๆ ขาหนีบที่ขาวสะอาดจนใครเห็นต้องอิจฉา สายตาเหลือบมองกลีบเนื้ออวบอิ่มสีชมพู ซึ่งเธฮคนเดียวที่รู้ว่ามันสวยมากขนาดไหน หญิงสาวอดไม่ได้ที่จะจุมพิตตรงส่วนนั้นอย่างหวงแหนจุ๊บ !!“อื้อ นายท่านขา อ่าส์” วีรดาถึงกับเงยหน้าครางเสีย

“อุ๊แว๊ๆๆๆ !!” เสียงสวรรค์นั้นทำให้คุณพ่อลูกอ่อนวัย 4 เดือนสะดุ้ง ร่างโปร่งรีบผุดลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานแล้วตรงไปหาเพราะเกรงว่าแม่จ๋าจะไม่ได้อยู่ใกล้ ใบหน้าสวยคมดูเป็นกังวล แต่เมื่อเห็นภาพตรงหน้าก็อมยิ้ม เสียงที่เงียบไปนั้นไม่บอกก็รู้ว่าได้สิ่งที่สมใจแล้ว ปากเล็กที่ตอนนี้มีนมจากเต้าอุดอยู่มันทำให้มิเอะส่ายหัว“ลูกจ๋าของโอโต้ซังนี่นะ อ้อนดูดนมแม่นี่เอง ร้องเสียงดังเชียว” หญิงสาวยืนกอดอกพร้อมกับส่ายหัว สายตามองภาพตรงหน้าด้วยความสุขใจ นี่หากว่าเธอไม่พาวีรดาหนีออกมาป่านนี้คงต้องตามหาแม่จ๋ากันวุ่นแล้ว หรือไม่ก็ถูกจับแยกจนไม่ได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาแบบนี้ ไม่ได้ยืนมองความน่ารักน่าเอ็นดูที่แสนอบอุ่นแบบนี้ ว่าแต่เห็นเจ้าตัวน้อยก็นึกอิจฉาได้ดูดนมแม่ทุกเวลาที่ร้องเลย ส่วนโอโต้ซังนี่ซิต้องมานอนตะกายฝาเพราะว่าคุณหมอบอกว่างดกิจกรรมหลังคลอด 3 เดือน“เฮ้ย!!นี่มัน....” มิเอะเปรยกับตัวเองพร้อมกับดวงตาเบิกกว้าง สายตคามองภาพตรงหน้าแววตาเป็นประกายเมื่อนึกถึงระยะเวลาที่หนีออกจากบ้านจนมาคลอด “มิโดริคาวะ” ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเธอนี้“ชู่!!เบาหน่อยซิคะ ลูกจ๋ากำลังหลับอยู่ เดี๋ยวก็ตื่นหรอกค่ะ” แม่ลูกอ่อนหันมา

“อ๊ะ อ๊ะ นายท่านขา หนูจะไม่ไหวแล้วค่ะ” วีรดาโน้มใบหน้าสามีเข้ามาบอก ตอนนี้ร่องสวยของเธอเสียวจนทนไม่ไหวอยู่แล้ว ขาสวยที่อ้าออกกว้างตอนนี้มันสั่นเทิ้มจนเกินจะทน แขนเรียวรีบคว้าร่างของเขาเอามั่น ก่อนจะแอ่นสะโพกให้เขาอัดกระแทกอย่างแรงเพื่อส่งเธอขึ้นสวรรค์นี้“อื้อ ฉันก็ไม่ไหวเหมือนกัน ซี๊ดดดด” มิเอะจับเอวเล็กนั้นแน่นพร้อมออกแรงกระแทกไปมานี้ แต่แล้วเสียงนั้นก็ดังขึ้นขัดความสุข“อุแว๊ๆๆๆๆๆๆ !!!”สองสาวมองหน้ากันเลิกลั่นเมื่อได้ยินเสียงบุตรชยหัวแก้มหัวแหวนส่งเสียงร้อง ทุกการกระทำหยุดกึก เหงื่อซึมออกไปทั่วใบหน้า“เอาไงดีที่รักคะ” วีรดาหันมองหน้าเขาขณะที่จุดร่องสาวของเธอกำลังเชื่อมกันอยู่นี้“ไม่ต้องห่วงค่ะคนดี ฉันมีวิธี”พลึ่บ!!“ว๊าย!!อื้อ ไม่หนักหรือคะ” วีรดาร้องเสียงหลงเมื่อเขาช้อนร่างของเธออุ้มขึ้น เธอห้อยโตงเตงอยู่บนร่างของเขาโดยตรงนั้นของเรายังคงสอดรัดกันแนบแน่น ร่างโปร่งพาเธอไปยังห้องนอนของบุตรชาย ใบหน้าสวยของเธอร้อนผ่าวเป็นที่สุด เขาไม่ได้อุ้มเธอเพียงอย่างเดียว ขาเรียวที่เขาช้อนเอาไว้นั้นกับจับมันขยับเข้าออกตามจังหวะ เธอรู้สึกได้ถึงการเข้าไปข้างในที่มันลึกสุดหัวใจนี้“ไม่หนักเลยสักนิด