Semua Bab เมียสวมรอย: Bab 71 - Bab 80

"คุณเคลียร์กับผู้หญิงของคุณหรือยังล่ะคะ ถึงจะให้ฉันไปด้วย" สีหน้าและแววตาของคนที่พูดปกติมาก เหมือนไม่แคร์ผู้ชายคนนี้เลยแม้แต่นิด"ผมไม่ยักรู้ว่าคุณสนใจเรื่องนี้ด้วย""คุณมองยังไงว่าฉันสนใจ ว่าแต่ผู้หญิงของคุณจะรับได้ไหมที่อยู่ดีๆ ก็มีผู้หญิงอีกคนหอบท้องไปกับผู้ชายของเขา" เธอต้องการจะพูดเพื่อให้เขาเปลี่ยนความคิดใหม่ ถ้าเขาอยากรับผิดชอบลูกก็ไม่ว่า แต่จะให้ตามไปด้วยเธอคงไม่ไป และไม่รู้ว่าจะพูดยังไงให้เขาเปลี่ยนความคิดนั้น นอกเสียจากดึงผู้หญิงของเขาเข้ามาในบทสนทนานี้ด้วย"ดี! ในเมื่อคุณไม่แคร์ไม่สนใจเรื่องนั้น ผมจะได้สบายใจขึ้นมาหน่อย"แก้วใจหันหลังให้ทันที เธออยากจะพูดเรื่องคุณยายด้วย..แต่มันจุกในอก คงพูดต่อไม่ไหวแล้ว หญิงสาวเปิดประตูออกไปจากห้องก็พบกับสายตาของคุณหนูที่มองมา"เดี๋ยวแก้วทำอาหารให้นะคะ""โมนายังไม่หิวหรอกค่ะ" มโนราห์ไม่รู้หรอกว่าทั้งสองคุยอะไรกันอยู่ในห้อง แต่มองจากสีหน้าแววตาของแก้วใจแล้ว ดูไม่น่าจะไหว"แก้วต้องรีบไปช่วยงานยายด้วยค่ะ แก้วขอเตรียมไว้ให้ก่อนเลยนะคะ" ที่จริงเธออยากจะรีบไปจากที่นี่ เป็นไปได้ระหว่างที่เขาอยู่ขอไม่มาใกล้บ้านหลังนี้เลยได้ไหมพอจัดเตรียมอาหารให้ค

"เป็นอะไร" ผู้พันกองทัพที่กำลังตักโจ๊กใส่ปากเห็นสายตาลูกน้อง เหลือบมองไปในครัว เหมือนมีเรื่องอะไรสักอย่าง"ตกใจหมดเลย ผู้พันจะถามอะไรผมตอนนี้" ฉลามหันกลับมากระซิบพูดเพียงเบาๆ"ทำอะไรผิดมาหรือเปล่าเรา" กองทัพยังคงถามต่อ"เปล่าสักหน่อย""แต่ท่าทางมันฟ้อง""ผู้พันเงียบไว้เถอะน่า""คุณแก้วใจครับ" ยิ่งบอกให้เงียบกองทัพก็ยิ่งอยากจะแกล้ง"ผู้พัน!" ฉลามรีบตำหนิอีกฝ่ายอย่างไว"คะ" แก้วใจรีบออกมาจากในครัว คิดว่าท่านผู้พันจะเติมโจ๊กอีก แต่โจ๊กในถ้วยก็ยังเหลือเยอะ "มีอะไรคะ""วันนี้โจ๊กอร่อยมากเลย""อร่อยก็ทานเยอะๆ สิคะ" มโนราห์เดินตามแก้วใจออกมาจากในครัว เพราะเธอเข้าไปเอาผลไม้มากินด้วย"ครับ""หึ" ถึงทีฉลามขำกลับบ้าง"ขำอะไรวะ""ไม่ได้ต่างจากผมเลย""มีอะไรกันหรือเปล่าคะ" มโนราห์นั่งลงมองหน้าทั้งสอง"นั่งเบาๆ หน่อยสิครับ เดี๋ยวลูกก็ตกใจ""อย่าให้จับได้นะคะว่านัดกันไปเที่ยว"แก้วใจได้ยินมโนราห์พูดประโยคนี้ จากที่กำลังเดินเข้าไปในครัวก็หยุดแล้วหันกลับมามอง"ปะ..เปล่าสักหน่อย" ประโยคนี้ทั้งสองพูดขึ้นแทบจะพร้อมกันพอแก้วใจทำงานบ้านเสร็จก็รีบไปช่วยยายที่โรงอาหาร ส่วนท่านผู้พันทั้งสองไปทำงานก่อนหน้านั้

"ยังไงพูดมา" พอลิลลี่ออกไปแล้วกองทัพก็ถามเอาความจากฉลาม"ไม่มีอะไรหรอกครับ""อย่าหาเหาใส่หัวอีก""รู้แล้วคร้าบบ" คนยิ่งกำลังคิดหนักอยู่ว่าลิลลี่จะจบแค่นั้นไหม เพราะดูผู้หญิงคนนี้จะไม่ธรรมดา แต่เขาก็ไม่ธรรมดาเช่นกันเที่ยงวันเดียวกัน.."สวัสดีค่ะท่านผู้พัน" แม่ค้าร้านอาหารในกรม เห็นผู้พันฉลามเดินผ่านหน้าร้านก็รีบเรียกไว้เอาอีกคนแล้วไง ..ถ้าจำได้แต่ก่อนตอนที่ยังเป็นผู้กองอยู่ ฉลามขายขนมจีบไปทั่ว แต่เขาไม่เคยจริงจังกับใครเลย"สวัสดีครับ""ทำไมเดินผ่านร้านของวิได้ล่ะคะ""ผมเห็นว่าคนเยอะแล้วเดี๋ยวผมไปทานร้านนั้นดีกว่า""สำหรับผู้พันวิเคลียร์พื้นที่ให้ได้ค่ะ""ไม่ต้องหรอกครับ""เดี๋ยวก่อนสิคะผู้พัน" จะเรียกไว้ก็ไม่ทันแล้ว ทำไมผู้พันดูแปลกไป แต่ก่อนยังไม่ทักเลยด้วยซ้ำก็แวะเข้ามาก่อนแล้ว "หรือว่าเดี๋ยวนี้ได้เป็นผู้พันหยิ่งขึ้น หึ! รู้แบบนี้จับทำผัวตั้งแต่สมัยเป็นผู้กองแล้ว"เรื่องที่จะพาเธอมาพักที่กรม ฉลามคิดว่ามันใช่แล้วเหรอ แทบจำไม่ได้ด้วยว่าตัวเองขายขนมจีบไว้กับใครบ้างทานข้าวเสร็จเขาก็กลับเข้าไปทำงานต่อ แต่ก่อนจะเข้าไปในห้องต้องผ่านโต๊ะทำงานลูกน้องหลายคน..หนึ่งในนั้นก็คือผู้หมวดลิลลี่ชา

เมียสวมรอย บทที่ 77ที่จริงแล้วกองทัพเดินตามมาตั้งแต่เห็นผู้หมวดลิลลี่ตามผู้พันฉลามออกมาแล้ว และคนที่อยู่ในสายตอนนี้ก็คือภรรยาของเขานั่นแหละ ไม่ใช่คุณหมอที่ไหนหรอก"เออ.. เรื่องนี้มันเป็นเรื่องของคนสองคน พวกคุณไม่น่าจะเข้ามายุ่งเลย" ลิลลี่จะไม่ยอมตายน้ำตื้นเด็ดขาด ยังไงก็ต้องหาทางออกให้ตัวเองไว้ก่อน"เดี๋ยวนะคะ มันจะเป็นเรื่องของคนสองคนได้ยังไง ผู้ชายคนนี้มีภรรยาอยู่แล้ว และภรรยาของเขาก็ยืนอยู่ตรงนี้ด้วย หน้าด้านกว่านี้มีอีกไหม"กองทัพ..ไม่ใช่แค่กองทัพสิ ทั้งฉลามและแก้วใจ ต่างหันมองมาที่มโนราห์ เพราะไม่เคยเห็นมโนราห์สวมบทบาทนี้"ก็ฉันไม่รู้นี่ว่าผู้พันมีภรรยา และไม่มีใครรู้ด้วย" ผู้หมวดลิลลี่รับราชการมาก็นานแล้ว แต่ไม่เคยได้ยินว่าคาสโนว่าแบบฉลามจะถูกใครจับให้อยู่หมัดแบบนี้"แล้วไงล่ะ ตอนนี้รู้แล้วไม่ใช่เหรอ จะไปไหนก็ไป อย่ามาทำให้ครอบครัวพี่สาวฉันร้าวฉานเด็ดขาด ถ้าไม่งั้นฉันเอาเธอตายแน่""ครอบครัวพี่สาวเหรอ?" ลิลลี่รู้ดีว่ามโนราห์เป็นลูกสาวของใคร ถ้าเธอคนนี้เป็นพี่สาว..งั้นก็คือลูกสาวของท่านนายพลอีกคนน่ะสิ? ใครๆ ก็รู้กิตติศัพท์ของพลเอกเรวทัตดี อาจเป็นลูกสาวกับภรรยาคนไหนอีกก็ได้คิดได้

"เมื่อกี้โมนาได้ยินเสียงผู้พันด้วยไม่ใช่เหรอคะ" มโนราห์เห็นแค่ผู้พันฉลามเข้ามา แต่เหมือนได้ยินเสียงคนคุยกันอยู่หน้าบ้าน ช่วงนี้จะลุกจะเดินก็ลำบากแล้ว ก็เลยไม่ได้ออกไปดู ส่วนแก้วใจก็กำลังอุ่นอาหารอยู่ในครัว"ผู้พัน..ลืมของครับ..ก็เลยกลับไปเอาก่อน""กลับไปเอาทำไมคะ เดี๋ยวทานข้าวเสร็จก็จะได้กลับที่ทำงานแล้วไม่ใช่เหรอ" แก้วใจยกอาหารออกมาพอดีได้ยินสามีตอบ"เดี๋ยวผมช่วยยกดีกว่า นั่งก่อนนะครับ" ฉลามเลื่อนเก้าอี้ให้ภรรยานั่งแล้วรีบเข้าไปในครัว ..จะถึงตายไม่วะกู ถ้าคนนั้นกลับมาแล้วตอบไม่เหมือนกันมีหวังเหลือแต่วิญญาณแน่"ไหนคะของที่ไปเอา" เสียงนี้ดังแว่วเข้ามาในครัว ขณะที่ฉลามกำลังจะยกอาหารออกมาพอดี"ของ?" ก่อนที่จะพูดอะไรสายตากองทัพเหลือบมองเข้าไปในครัว เพราะเห็นว่าอีกคนที่อยู่ในนั้นกำลังส่งสัญญาณ "เออ.. เดี๋ยวค่อยไปเอาก็ได้ครับ""มีอะไรหรือเปล่าคะ" เรดาร์ของผู้หญิงจับได้เร็วมาก ยิ่งผู้หญิงที่กำลังท้องด้วยแล้ว"ผมทำกระเป๋าตังค์หล่น ตอนที่เดินกลับมา ก็เลยไม่กล้าบอกคุณ เดี๋ยวขำ" กว่าจะตอบออกมาได้ตะกุกตะกักแบบไม่มีพิรุธเอาซะเลย"เกือบแล้วไหมล่ะคะ เอกสารยิ่งอยู่ในนั้นทั้งหมด"แก้วใจหันขวับไปมองมโน