Share

บทที่ 73

last update Last Updated: 2025-02-20 21:43:48

"เป็นอะไร" ผู้พันกองทัพที่กำลังตักโจ๊กใส่ปากเห็นสายตาลูกน้อง เหลือบมองไปในครัว เหมือนมีเรื่องอะไรสักอย่าง

"ตกใจหมดเลย ผู้พันจะถามอะไรผมตอนนี้" ฉลามหันกลับมากระซิบพูดเพียงเบาๆ

"ทำอะไรผิดมาหรือเปล่าเรา" กองทัพยังคงถามต่อ

"เปล่าสักหน่อย"

"แต่ท่าทางมันฟ้อง"

"ผู้พันเงียบไว้เถอะน่า"

"คุณแก้วใจครับ" ยิ่งบอกให้เงียบกองทัพก็ยิ่งอยากจะแกล้ง

"ผู้พัน!" ฉลามรีบตำหนิอีกฝ่ายอย่างไว

"คะ" แก้วใจรีบออกมาจากในครัว คิดว่าท่านผู้พันจะเติมโจ๊กอีก แต่โจ๊กในถ้วยก็ยังเหลือเยอะ "มีอะไรคะ"

"วันนี้โจ๊กอร่อยมากเลย"

"อร่อยก็ทานเยอะๆ สิคะ" มโนราห์เดินตามแก้วใจออกมาจากในครัว เพราะเธอเข้าไปเอาผลไม้มากินด้วย

"ครับ"

"หึ" ถึงทีฉลามขำกลับบ้าง

"ขำอะไรวะ"

"ไม่ได้ต่างจากผมเลย"

"มีอะไรกันหรือเปล่าคะ" มโนราห์นั่งลงมองหน้าทั้งสอง

"นั่งเบาๆ หน่อยสิครับ เดี๋ยวลูกก็ตกใจ"

"อย่าให้จับได้นะคะว่านัดกันไปเที่ยว"

แก้วใจได้ยินมโนราห์พูดประโยคนี้ จากที่กำลังเดินเข้าไปในครัวก็หยุดแล้วหันกลับมามอง

"ปะ..เปล่าสักหน่อย" ประโยคนี้ทั้งสองพูดขึ้นแทบจะพร้อมกัน

พอแก้วใจทำงานบ้านเสร็จก็รีบไปช่วยยายที่โรงอาหาร ส่วนท่านผู้พันทั้งสองไปทำงานก่อนหน้านั้
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • เมียสวมรอย   บทที่ 74

    แต่พอชักนิ้วออกมาแล้วก็นึกเสียดาย น่าจะอยู่คนละห้อง ถึงแม้เมียไม่ยอมให้ ได้แอบลักกินขโมยกินแบบนี้มันก็ลุ้นไปอีกแบบตื่นเต้นดีเวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงได้ ชายหนุ่มพยายามจะนอนให้หลับแล้ว ขนาดขับรถมาเหนื่อยๆ ทำยังไงก็ไม่หลับสักที ความคิดหนึ่งวูบเข้ามาในหัว..หรือจะอุ้มเธอออกไปเอาระเบียงหลังห้องดีฉลามที่นอนหันหลังก็ได้พลิกกายหันกลับมา เอาวะยังไงก็นอนไม่หลับใบหน้าคมชะโงกมองไปเตียงข้างๆ เพื่อตรวจสอบให้แน่ใจว่าพวกเขาหลับสนิทไปแล้วจริงๆหลังจากที่แน่ใจแล้ว มือหนาก็ยื่นเข้าไปใต้ผ้าห่มแล้วขยับกางเกงวอร์มที่เธอสวมใส่อยู่ให้ออกจากขาข้างหนึ่งพร้อมกับกางเกงชั้นใน..แล้วจับขาเรียวยกขึ้นสูงในท่านอนตะแคง กายหนาแทรกเข้าไปตรงกลางหว่างขาทางด้านหลังเพื่อส่งผ่านความเป็นชายเข้าไป"อื้อ?" มีสิ่งผิดปกติยัดเข้ามาในร่างกาย ถึงแม้จะหลับสนิทก็ทำให้รู้สึกตัวตื่นได้ "คุณ?!" แก้วใจไม่ได้พูดเสียงดังเพราะจำได้ว่าตัวเองนอนอยู่ที่ไหนเห็นว่าเธอรู้ตัวแล้วแทนที่จะหยุดแต่ไม่เลย ฉลามดันความเป็นชายเข้าไปให้ได้มากที่สุดแล้วค่อยๆ โยกสะโพกมือเรียวเกาะหมอนที่หนุนอยู่เมื่อสักครู่ไว้แน่น จะห้ามก็ไม่ได้กลัวมีเสียงดัง"อ้าา" เสีย

    Last Updated : 2025-02-20
  • เมียสวมรอย   บทที่ 75

    "ยังไงพูดมา" พอลิลลี่ออกไปแล้วกองทัพก็ถามเอาความจากฉลาม"ไม่มีอะไรหรอกครับ""อย่าหาเหาใส่หัวอีก""รู้แล้วคร้าบบ" คนยิ่งกำลังคิดหนักอยู่ว่าลิลลี่จะจบแค่นั้นไหม เพราะดูผู้หญิงคนนี้จะไม่ธรรมดา แต่เขาก็ไม่ธรรมดาเช่นกันเที่ยงวันเดียวกัน.."สวัสดีค่ะท่านผู้พัน" แม่ค้าร้านอาหารในกรม เห็นผู้พันฉลามเดินผ่านหน้าร้านก็รีบเรียกไว้เอาอีกคนแล้วไง ..ถ้าจำได้แต่ก่อนตอนที่ยังเป็นผู้กองอยู่ ฉลามขายขนมจีบไปทั่ว แต่เขาไม่เคยจริงจังกับใครเลย"สวัสดีครับ""ทำไมเดินผ่านร้านของวิได้ล่ะคะ""ผมเห็นว่าคนเยอะแล้วเดี๋ยวผมไปทานร้านนั้นดีกว่า""สำหรับผู้พันวิเคลียร์พื้นที่ให้ได้ค่ะ""ไม่ต้องหรอกครับ""เดี๋ยวก่อนสิคะผู้พัน" จะเรียกไว้ก็ไม่ทันแล้ว ทำไมผู้พันดูแปลกไป แต่ก่อนยังไม่ทักเลยด้วยซ้ำก็แวะเข้ามาก่อนแล้ว "หรือว่าเดี๋ยวนี้ได้เป็นผู้พันหยิ่งขึ้น หึ! รู้แบบนี้จับทำผัวตั้งแต่สมัยเป็นผู้กองแล้ว"เรื่องที่จะพาเธอมาพักที่กรม ฉลามคิดว่ามันใช่แล้วเหรอ แทบจำไม่ได้ด้วยว่าตัวเองขายขนมจีบไว้กับใครบ้างทานข้าวเสร็จเขาก็กลับเข้าไปทำงานต่อ แต่ก่อนจะเข้าไปในห้องต้องผ่านโต๊ะทำงานลูกน้องหลายคน..หนึ่งในนั้นก็คือผู้หมวดลิลลี่ชา

    Last Updated : 2025-02-20
  • เมียสวมรอย   บทที่ 76

    "ข้างในมีใครอยู่ไหมคะ" เสียงนี้ยังคงดังแว่วเข้ามา ถึงแม้ว่าจะไม่มีใครตอบแกร็ก.. และเพียงไม่นานประตูหน้าบ้านก็เปิดออก"มาหาใครคะ" ที่จริงแก้วใจก็ได้ยินแล้วแหละ ว่าผู้หญิงคนนี้ชื่ออะไร และมาด้วยเรื่องอะไร"คุณเป็นภรรยาของ ผู้พันกองทัพใช่ไหมคะ..เอ่อ.. ฉันชื่อลิลลี่ค่ะ" ก่อนที่ผู้หญิงคนนั้นจะชิงตอบคำถาม ผู้หมวดลิลลี่รีบพูดไปก่อน เพราะเดี๋ยวไม่มีอะไรให้พูดต่อ "ฉันมาหาผู้พันฉลามค่ะ เอาเสื้อที่ยืมใส่ไปวันนั้นมาคืน""ผู้พันฉลามออกไปทำงานแล้วค่ะ""จริงเหรอคะเสียดายจัง""เสียดายทำไมคะ""รู้แบบนี้เอาไปให้ที่ทำงานดีกว่าค่ะ..เพราะฉันทำงานอยู่หน้าห้องของผู้พันนี่เอง" ประโยคหลังพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แตกต่างจากช่วงแรกแก้วใจกลืนน้ำลายลงคอแบบฝืดๆ แต่สีหน้าของเธอยังคงปกติ"ค่ะ คุณคงต้องเอาไปให้เขาที่ทำงานแล้วล่ะ" พูดจบหญิงสาวก็ปิดประตู"พี่แก้วมันคงไม่มีอะไรหรอกมั้ง" มโนราห์ซึ่งยืนอยู่ข้างหลังไม่รู้จะปลอบใจยังไงดี"แก้วขอตัวเข้าไปข้างในก่อนนะคะ" ว่าแล้วแก้วใจก็รีบเข้าไปในห้องนอน เรื่องแบบนี้ใครไหวก็ไปก่อนได้เลย ส่วนเธอไม่ไหวแล้ว ตกลงเขามีผู้หญิงกี่คนกันแน่ในเวลาต่อมา.."อะไรนะครับ?" ฉลามที่กำลังนั่ง

    Last Updated : 2025-02-20
  • เมียสวมรอย   บทที่ 77

    เมียสวมรอย บทที่ 77ที่จริงแล้วกองทัพเดินตามมาตั้งแต่เห็นผู้หมวดลิลลี่ตามผู้พันฉลามออกมาแล้ว และคนที่อยู่ในสายตอนนี้ก็คือภรรยาของเขานั่นแหละ ไม่ใช่คุณหมอที่ไหนหรอก"เออ.. เรื่องนี้มันเป็นเรื่องของคนสองคน พวกคุณไม่น่าจะเข้ามายุ่งเลย" ลิลลี่จะไม่ยอมตายน้ำตื้นเด็ดขาด ยังไงก็ต้องหาทางออกให้ตัวเองไว้ก่อน"เดี๋ยวนะคะ มันจะเป็นเรื่องของคนสองคนได้ยังไง ผู้ชายคนนี้มีภรรยาอยู่แล้ว และภรรยาของเขาก็ยืนอยู่ตรงนี้ด้วย หน้าด้านกว่านี้มีอีกไหม"กองทัพ..ไม่ใช่แค่กองทัพสิ ทั้งฉลามและแก้วใจ ต่างหันมองมาที่มโนราห์ เพราะไม่เคยเห็นมโนราห์สวมบทบาทนี้"ก็ฉันไม่รู้นี่ว่าผู้พันมีภรรยา และไม่มีใครรู้ด้วย" ผู้หมวดลิลลี่รับราชการมาก็นานแล้ว แต่ไม่เคยได้ยินว่าคาสโนว่าแบบฉลามจะถูกใครจับให้อยู่หมัดแบบนี้"แล้วไงล่ะ ตอนนี้รู้แล้วไม่ใช่เหรอ จะไปไหนก็ไป อย่ามาทำให้ครอบครัวพี่สาวฉันร้าวฉานเด็ดขาด ถ้าไม่งั้นฉันเอาเธอตายแน่""ครอบครัวพี่สาวเหรอ?" ลิลลี่รู้ดีว่ามโนราห์เป็นลูกสาวของใคร ถ้าเธอคนนี้เป็นพี่สาว..งั้นก็คือลูกสาวของท่านนายพลอีกคนน่ะสิ? ใครๆ ก็รู้กิตติศัพท์ของพลเอกเรวทัตดี อาจเป็นลูกสาวกับภรรยาคนไหนอีกก็ได้คิดได้

    Last Updated : 2025-02-20
  • เมียสวมรอย   บทที่ 78

    "จะรีบไปไหนของมัน" กองทัพเดินเข้ามา พอดีเป็นจังหวะเดียวกับที่ฉลามรีบวิ่งออกไป เกือบหลบไม่ทันเลยด้วย"จะไปรู้เหรอคะ" มโนราห์กำลังนั่งทานผลไม้อยู่ ทีแรกก็ตกใจ อยู่ดีๆ เปิดประตูออกมาแล้ววิ่งเลย"!" แก้วใจที่เดินตามออกมาคิดว่าต้องมีอะไรอีกแน่ อย่าให้ถึงหูแล้วกัน แม่จะหอบลูกในท้องหนีจริงๆ ด้วยหลายนาทีผ่านไป.."สวัสดีค่ะ ฉันเอาอาหารมาส่ง""อึก" กองทัพกำลังนั่งเคี้ยวผลไม้อยู่ข้างๆ ภรรยา มองไปเห็นว่าเป็นใครที่นำอาหารมาส่ง สายตาคมนั้นค่อยๆ มองไปที่แก้วใจ ซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ กันนั่นแหละ"ผู้พันฉลามอยู่ไหมคะ""เขาไม่อยู่หรอกค่ะ" แก้วใจกัดปากกัดฟันตอบออกไป"แล้วผู้พันไปไหนล่ะคะ""ไปตายแล้วค่ะ"เอี๊ยดดด เสียงรองเท้าเบรกในขณะที่ฉลามรีบวิ่งกลับมา พอไปถึงร้าน ทางนั้นบอกว่าให้ลูกสาวเอามาส่งแล้ว เขาก็เลยรีบวิ่ง 100 เมตรกลับมาเลย"ขอบคุณนะครับแม่ค้า ที่เอาอาหารมาส่งถึงที่" ฉลามรีบรับปิ่นโตที่อยู่ในมือของลูกสาวร้านค้า"แม่ค้า? ผู้พันจะไม่ชวน..""เสร็จแล้วก็กลับไปได้แล้วครับ" ฉลามรีบชิงพูดก่อนเพื่อหยุดคำพูดของลูกสาวป้าร้านค้าไว้พอได้อาหารแล้วฉลามก็รีบเข้ามา แต่ตอนนี้แก้วใจงอนตุ๊บป่องเดินเข้าไปในห้องแล้ว"

    Last Updated : 2025-02-20
  • เมียสวมรอย   บทที่ 79

    "เมื่อกี้โมนาได้ยินเสียงผู้พันด้วยไม่ใช่เหรอคะ" มโนราห์เห็นแค่ผู้พันฉลามเข้ามา แต่เหมือนได้ยินเสียงคนคุยกันอยู่หน้าบ้าน ช่วงนี้จะลุกจะเดินก็ลำบากแล้ว ก็เลยไม่ได้ออกไปดู ส่วนแก้วใจก็กำลังอุ่นอาหารอยู่ในครัว"ผู้พัน..ลืมของครับ..ก็เลยกลับไปเอาก่อน""กลับไปเอาทำไมคะ เดี๋ยวทานข้าวเสร็จก็จะได้กลับที่ทำงานแล้วไม่ใช่เหรอ" แก้วใจยกอาหารออกมาพอดีได้ยินสามีตอบ"เดี๋ยวผมช่วยยกดีกว่า นั่งก่อนนะครับ" ฉลามเลื่อนเก้าอี้ให้ภรรยานั่งแล้วรีบเข้าไปในครัว ..จะถึงตายไม่วะกู ถ้าคนนั้นกลับมาแล้วตอบไม่เหมือนกันมีหวังเหลือแต่วิญญาณแน่"ไหนคะของที่ไปเอา" เสียงนี้ดังแว่วเข้ามาในครัว ขณะที่ฉลามกำลังจะยกอาหารออกมาพอดี"ของ?" ก่อนที่จะพูดอะไรสายตากองทัพเหลือบมองเข้าไปในครัว เพราะเห็นว่าอีกคนที่อยู่ในนั้นกำลังส่งสัญญาณ "เออ.. เดี๋ยวค่อยไปเอาก็ได้ครับ""มีอะไรหรือเปล่าคะ" เรดาร์ของผู้หญิงจับได้เร็วมาก ยิ่งผู้หญิงที่กำลังท้องด้วยแล้ว"ผมทำกระเป๋าตังค์หล่น ตอนที่เดินกลับมา ก็เลยไม่กล้าบอกคุณ เดี๋ยวขำ" กว่าจะตอบออกมาได้ตะกุกตะกักแบบไม่มีพิรุธเอาซะเลย"เกือบแล้วไหมล่ะคะ เอกสารยิ่งอยู่ในนั้นทั้งหมด"แก้วใจหันขวับไปมองมโน

    Last Updated : 2025-02-20
  • เมียสวมรอย   บทที่ 80 ผู้พันซันเดย์

    เมียสวมรอย บทที่ 80🔞ตอน ผู้พันซันเดย์"อืม?!!" ดวงตากลมเปิดกว้างขึ้นรู้สึกมีบางสิ่งผิดปกติ "อืมมม!!" สาริศาเริ่มดิ้นรนเมื่อแน่ใจแล้วว่าตัวเองกำลังถูกคุกคามทางร่างกายแต่แรงผู้หญิงกับแรงผู้ชายแตกต่างกันมาก แถมตอนนี้ปากก็ไม่ว่างเพราะโดนอีกฝ่ายจูบพอฝ่ายหญิงขัดขืนมากขึ้นผู้พันซันเดย์ก็แอบแปลกใจ แต่ในใจคิดไว้อย่างหนึ่งคือกำลังอัพค่าตัว เหตุการณ์แบบนี้ไม่ใช่ว่าไม่เคยเกิดขึ้นแต่ไม่ได้เกิดขึ้นกับที่พักในกรม เกิดขึ้นตอนไปเที่ยวต่างจังหวัด แต่ครั้งนั้นซันเดย์ก็จัดเด็กที่เพื่อนนำมาให้แทบร้องขอชีวิตพรวด! เสียงกระชากกางเกงชุดนอนที่กีดขวางอยู่ให้ออกจากทางหึ พร้อมขนาดนี้ยังจะเล่นตัวอีก เพราะเธอไม่ได้ใส่กางเกงชั้นใน เขาก็เลยคิดว่าเตรียมการขนาดนี้แล้วยังทำเป็นเล่นตัว"ซี๊ดดด.." ความเป็นชายถูกสอดใส่เข้าไปทันทีโดยไม่รอช้า"โอ๊ย!" สาริศาตกใจสุดขีดเคยเห็นแต่ในข่าวที่ผู้หญิงถูกข่มขืน ไม่คิดว่าจะมาเจอกับตัวเองแบบนี้"อึบ" ซันเดย์พยายามดันเข้าไปแต่มันก็เข้าลำบากมาก "??" พวกมันลงทุนขนาดนี้เลยเหรอวะ แอบแปลกใจว่าเพื่อนไปหาสาวบริสุทธิ์มาจากไหน หรือว่าเธอจะขมิบไว้จนมันรัดแน่น ไม่ได้การแล้วต้องลองท่าใหม่ชายหน

    Last Updated : 2025-02-20
  • เมียสวมรอย   บทที่ 81

    "เมื่อกี้น้องว่าจะพูดอะไรกับพี่นะ" ศิลาพาน้องสาวเข้ามานั่งที่โซฟาในห้องโถงก่อนที่จะถาม"คุณพ่อได้เล่าอะไรให้พี่ฟังไหมคะ""เล่า""แล้วพี่ตอบพ่อว่ายังไง""เราก็รู้ว่าพี่มีสิทธิ์อะไรจะไปขวางพ่อได้" เพราะแค่เขาไม่ยอมทำตามเรื่องออกจากราชการ พ่อก็แทบจะตัดพ่อตัดลูกกันอยู่แล้วถ้าสังเกตผู้พันซันเดย์ในเวลานี้ รู้สึกว่าจะนั่งแบบมีมารยาทมาก "พี่บอกพ่อไปเลยนะว่าฉันมีผัวแล้ว" ประโยคนี้ออกจากปากสาริศา แต่คนที่สะดุ้งกลับเป็นซันเดย์"เราพูดอะไร ไม่งามเลยนะ" ศิลาหันกลับมามองเพื่อนเล็กน้อย เพราะเพื่อนก็นั่งอยู่ข้างๆ นั่นเอง"ฉันพูดจริง""ริศา!""พี่อยากรู้ไหมล่ะว่าใครเป็นผัวฉัน" คนที่พูดปลายหางตามองไปหาผู้ชายอีกคนที่นั่งร่วมวงสนทนาอยู่ด้วย"ริศา!" ศิลาไม่อยากให้ใครมองน้องสาวไม่ดี"ฉันพูดจริง และตอนนี้ผู้ชายคนนั้นก็นั่งอยู่ตรงนี้แหละค่ะ" การส่งข่าวไปถึงพ่อให้เร็วที่สุดโดยตัวเองไม่ต้องออกแรงพูดเอง ก็คือคุยกับพี่ชายนี่แหละ"นี่น้องหมายความว่ายังไง" คนที่นั่งร่วมวงอยู่ในเวลานี้ก็มีแค่? ใบหน้าอันคมคายของผู้พันศิลาค่อยๆ หันมาที่เพื่อนรัก"อุ๊ย" แล้วซันเดย์จะแก้ตัวได้ยังไง ในเมื่อเมื่อคืนนี้เพิ่งจะจิ้มน้องสา

    Last Updated : 2025-02-20

Latest chapter

  • เมียสวมรอย   บทที่ 134

    เหมือนถูกลากมาตบกลางสี่แยกยังไงยังงั้นเลย ที่ได้ยินพวกผู้หญิงพูดถึงสามีตัวเอง"ได้ยินผู้พันบอกว่า วันนี้จะร้องเพลงช่วงเปิดงาน""อ้าว ไม่ร้องตอนปิดงานอีกแล้วเหรอ" เพราะกองทัพเลือกร้องเพลงตอนปิดงานมาหลายปีแล้ว ที่เขาร้องช่วงปิดงานจะได้มีคนอยู่ร่วมงานจนถึงช่วงสุดท้าย"เห็นบอกแบบนั้น""แหมนอกจากให้ติดรถมาแล้ว ยังบอกเรื่องจัดงานอีกนะ" ไม่มีใครไม่รู้ว่ากองทัพแต่งงานและภรรยาก็คลอดลูกเดือนที่แล้ว แต่อย่างที่รู้กันอยู่ว่าคนที่ทำอาชีพนี้ส่วนมากจะเจ้าชู้ มีหลายคนเลยแหละที่มีบ้านเล็กบ้านน้อย ยิ่งระดับลูกชายของคนใหญ่คนโตแล้วด้วย ผู้หญิงพวกนั้นก็เลยอยากไต่เต้าสบายทางลัด ยิ่งถ้าคว้าใจผู้ชายมาได้ถึงกับยอมเลิกกับบ้านใหญ่ก็เคยมีความรู้สึกของมโนราห์ตอนนี้เริ่มไม่ไหวแล้ว จนเกิดอาการคัดเต้า โชคดีที่ใส่ที่ซับน้ำนมมาด้วย แต่ถ้ามันไหลเยอะก็คงเอาไม่อยู่เพียงไม่นานเสียงดนตรีก็ดังขึ้น หลายคนที่ร่วมงานต่างก็หันไปที่เวที และหลายคนก็พูดกันว่า ทำไมผู้พันกองทัพถึงได้ร้องเพลงช่วงเปิดเวที เพราะทุกครั้งผู้พันจะร้องตอนปิด ..นั่นแสดงว่าคนในงานยังไม่มีใครรู้เรื่องนี้ ผู้หญิงคนนี้คงสำคัญกับเขามากจริงแหละ ถึงได้รู้ว่าเขาจ

  • เมียสวมรอย   บทที่ 133

    "ฉันขอชุดที่รัดกุมหน่อยนะคะ..แต่..เออ..""แต่อะไรคะ" ช่างที่กำลังเลือกแบบชุดให้ถามลูกค้า เมื่อเห็นอีกฝ่ายเหมือนไม่กล้าพูด"ขอแบบที่สามารถปั๊มนมให้ลูกได้ด้วย" ก็ไม่คิดว่าตัวเองจะไปหรอก แต่อะไรมันก็ไม่แน่นอน เธอก็เลยขอชุดแบบนั้นไว้ เพราะถ้าน้ำนมมาต้องรีบปั๊มออก ไม่งั้นคัดเต้าทำให้ปวดมากบางครั้งเกิดการอักเสบเลย"ชุดแบบนั้นทางร้านเราไม่ได้ทำไว้ค่ะ แต่เราคิดว่า ผ้าคลุมไหล่สามารถปกปิดได้"ขณะที่คุยกันไม่มีคนในบ้านอยู่ใกล้เธอก็เลยกล้าพูดพอรู้แล้วว่าลูกค้าต้องการแบบไหนทางร้านก็รีบจัดการให้ ส่วนมโนราห์ก็เริ่มทำการเสริมสวยต่อขณะที่ทำผมอยู่ได้ยินเสียงลูกชายงอแง เธอก็ให้ช่างหยุดก่อน เพื่อไปดูว่าลูกเป็นอะไร แต่พอเห็นว่าลูกอยากเข้าเต้ามโนราห์ก็เลยจัดให้ก่อนจนแกนอนหลับเธอถึงได้กลับมาทำสวยต่อ ชีวิตแม่ลูกอ่อนถ้าใครไม่เจอกับตัวก็ไม่รู้หรอกบ่ายคล้อยวันเดียวกัน.."พ่อโทรมาบอกว่าให้แม่เข้างานเร็วหน่อย""คุณแม่ก็ไปสิคะ""แม่ว่าจะรอรับเราไปด้วยกัน""ไม่ต้องรอหรอกค่ะ โมนายังไม่รู้เลยว่าจะไปไหม""ถ้างั้นแม่รอเราที่งานนะ" พอแต่งตัวเสร็จพุดตาลก็ให้คนรถพาไป เพราะไม่อยากให้ท่านนายพลต้องกลับมารับอีกเวลาเดียวก

  • เมียสวมรอย   บทที่ 132

    ลืมเลยอีกแค่ไม่กี่วันก็ถึงวันงาน พอคิดถึงเรื่องเมื่อปีที่แล้ว ตอนนั้นเขากับเธอยังไม่ได้รักกัน"หึ.." พอคิดถึงตอนที่กระโปรงเธอขาดก็นึกขำขึ้นมา และตอนที่เธอคิดว่าเขาร้องเพลงให้ผู้หญิงคนอื่น แต่ไม่ใช่เลย ตอนที่ร้องเพลงนั้น เขากลับคิดถึงหน้าเธอต่างหาก"ยิ้มอะไรครับผู้พัน""ยังจะเดินตามมาอีก ไม่ทำงานหรือไง""ทำสิครับ แต่ผู้พันลืมแล้วเหรอว่าที่ทำงานเราไปทางเดียวกัน" ตอนที่เป็นผู้กองอยู่เขาสังกัดหน่วยงานเดียวกับกองทัพ แต่พอเลื่อนขั้นเป็นผู้พัน ฉลามต้องเข้ารับงานใหม่ "แล้วตกลงที่ยิ้ม..ให้สาวที่นั่งรถมาด้วย..หรือคนที่อยู่บ้านครับ""ไอ้ฉลามมึงจะหางานให้กูไปถึงไหนวะ กูก็ต้องคิดถึงเมียกูสิ""ครับคิดถึงเมีย""ไอ้นี่พูดเหมือนไม่เชื่อ"สองวันต่อมา.. วันนี้เริ่มประชุมเรื่องที่จะจัดงานประจำปี ใครรับหน้าที่ส่วนไหนก็ต้องเริ่มจัดการส่วนที่ตัวเองได้รับในแต่ละหมู่เหล่าต้องร่วมแรงร่วมใจ เพราะงานประจำปีไม่ได้จัดขึ้นแค่เป็นงานเลี้ยง แต่เป็นงานที่ทำให้ในหน่วยงานรักและสามัคคีกันที่คฤหาสน์พลเอกเกษมราษฎร์"โมนาไม่รู้ว่าพ่อจะมา" เพราะพ่อเพิ่งมาตอนที่เธอคลอดลูกนี่เอง และวันนี้พ่อก็มาอีกครั้ง"สามีเราไม่บอกเหรอ ว่

  • เมียสวมรอย   บทที่ 131

    "คุณอยากได้อะไรครับ ทำไมไม่เรียกผมเดี๋ยวผมหยิบให้" ฉลามรีบเดินกลับมาที่บ้าน"ฉันเรียกแล้วค่ะ แต่คุณมัวมองสาวๆ พวกนั้นอยู่""อุ๊ย.. เปล่ามองสักหน่อย""ตาฉันไม่ได้บอด""แก้วใจครับ อย่างอนนะ มันไม่ดีต่อ..""คุณไม่อยากให้ฉันงอนก็อย่าทำสิคะ""ผมแค่..""แค่อะไรคะ""แค่มองนิดเดียวเอง""แต่ที่ฉันเห็นไม่นิดแล้วนะ"กูจะถึงกับตายไหมวะ ..ฉลามรีบเดินตามแก้วใจเขาไปในบ้าน ในใจก็แอบหวั่นๆ"อย่าเดินเร็วสิครับเดี๋ยวสะดุดล้ม""ไม่ต้องตามมานะ""ผมสัญญาว่าจะไม่มองผู้หญิงคนอื่นแบบนี้อีกแล้ว"แก้วใจหยุดแล้วก็หันกลับมา แต่ฉลามที่ตามมาด้านหลังเกือบหยุดไม่ทัน"จะหยุดทำไมไม่บอกผมล่ะ""ไม่ต้องมาใกล้ฉันเลยนะ" หญิงสาวผลักสามีให้ออกห่าง "ใช่สิท้องฉันโตขนาดนี้ ก็เลยไม่น่ามองเหมือนผู้หญิงพวกนั้นใช่ไหม""ใครบอกคุณไม่น่ามอง แก้วใจของผมน่ารักที่สุดในโลก""คนปากไม่ตรงกับใจ ฉันจะกลับไปหายาย""ไม่ให้กลับ""ฉันจะกลับไปคลอดลูกกับยาย""ที่นั่นอยู่ห่างไกล เวลาคลอดก็ลำบาก เอาแบบนี้แล้วกันใกล้คลอดผมจะไปรับคุณยายมาอยู่ด้วย""จริงเหรอคะ" จากที่งอนอยู่เมื่อสักครู่ก็มีรอยยิ้มขึ้นมา ฉลามถึงกับหายใจโล่ง ดีนะที่ยังมียาย ไม่งั้นคืนนี้ต้

  • เมียสวมรอย   บทที่ 130

    ญาณินกัดฟันไว้ไม่กล้าส่งเสียงคราง เพราะลูกชายเพิ่งจะนอนลงมือเรียวยื่นลงไปจับศีรษะของคนที่เมามันอยู่กับการใช้ลิ้น แทนที่จะยกศีรษะของเขาขึ้นแต่ดันกดมันลงแบบลืมตัวชายหนุ่มยิ่งได้ใจเพิ่มจังหวะความเร็วของลิ้นอีกระดับหนึ่ง จนสะโพกงามเกร็งกระตุกเขาถึงได้หยุด แล้วค่อยๆ ขยับขึ้นมา เพราะจะปล่อยให้เธอเสร็จก่อนไม่ได้สิ่งแรกที่ศิลาทำเมื่อโผล่หน้าออกมาจากผ้าห่มนั้นคือมองไปดูลูกชาย ว่าเขาหลับหรือยัง แต่พอเห็นลูกยังดิ้นอยู่ เขาก็ค่อยๆ เอนตัวลงอีกฝั่งหนึ่งของเธอแต่ชายหนุ่มไม่ได้ปล่อย เขายังคงลูบคลำเนินอวบนูนของเธอเพื่อไม่ให้อารมณ์อีกฝ่ายหยุดลง"อือ..คุณ.."ศิลาไม่สนใจที่เธอห้าม แถมยังส่ายหน้าบอกเล็กน้อย เพื่อให้เธอรู้ว่าถึงยังไงเขาก็ไม่หยุด รอให้ลูกหลับสนิทก่อนเถอะ จะจัดการเธอให้สมกับความคิดถึง"อื้อ" พอนิ้วนั้นจมหายเข้าไปในร่อง หญิงสาวกลั้นเสียงไว้ไม่ได้อีก แต่เธอก็ไม่ได้ส่งเสียงออกมาแรง "อ่ะ อ่ะ" อารมณ์ของเธอเริ่มควบคุมไม่ได้เมื่อนิ้วนั้นขยับเร็วขึ้น"หือ" ชายหนุ่มยิ้มเล็กน้อยเมื่อถูกมือเรียวลูบคลำที่เป้ากางเกง ยิ่งเธอเป็นคนรูดซิปเองด้วยแล้วเขายิ่งพอใจมากแต่เธอทำแค่นั้นแล้วก็หยุด เพราะเริ่มรู้ส

  • เมียสวมรอย   บทที่ 129

    วันต่อมา..หลังการประชุมใหญ่จบลงพอออกมาจากห้องประชุม ตำรวจก็มารอรับตัวคนที่ทำผิดกฎหมาย หัวหน้าขบวนการที่ทำผิดกฎหมายในครั้งนี้ก็คือเอกมัย สิ่งที่ทำผิดคือสอดไส้สิ่งผิดกฎหมาย ไปกับสินค้าที่ส่งออก ซึ่งถ้ามีเส้นสายทางด้านนี้การตรวจสอบก็จะไม่เข้มงวด หรือถ้าเจอก็แค่ใช้เงินยัด"คุณคิดเหรอว่า ทำแบบนี้บริษัทจะไม่ได้รับผลกระทบ" ก่อนที่จะถูกนำตัวไป เอกมัยยังหันมาพูดข่มขู่ศักดินามองตามหลังเอกมัยที่ถูกกุมตัวไปแล้ว มันไม่เหมือนสิ่งที่คิดไว้ พอถึงเวลาจริงๆ ทุกอย่างโล่งมาก ไม่หนักอึ้งเหมือนตอนที่แบกไว้กับตัวเลยศักดินาปล่อยให้หน่วยตรวจสอบของรัฐบาลเข้ามาตรวจสอบบริษัท แล้วแต่การพินิจของเจ้าหน้าที่ ถ้าจะสั่งให้ปิดศักดินาก็ยอม เพราะเหนื่อยมากแล้ว"ผมจะช่วยพูดกับคุณพ่อให้อีกแรงครับ" กองทัพเห็นว่าท่านมีท่าทางที่คิดหนัก"อย่าลำบากท่านนายพลอีกเลย ปล่อยไปตามยถากรรมเถอะ""ขอบใจมึงมากนะเพื่อน" ศิลารู้ดีว่าพ่อรักบริษัทนี้มาก "ก็เราเป็นเพื่อนกัน เพื่อนมีไว้ทำไมถ้าไม่ช่วยเพื่อน""ท่านคะ" เสียงนี้ดังแว่วเข้ามาผ่านฝูงชนที่มุงดูเหตุการณ์ศิลาหันไปมองพ่อว่าท่านมีท่าทียังไงเมื่อเจอ ขวัญชนก ซึ่งตอนนี้ท่านได้เซ็นใบหย่า

  • เมียสวมรอย   บทที่ 128

    >>{"เมียพี่ไม่สบายเหรอ""} {"จะว่าไม่สบายก็ไม่เชิงหรอกพี่ พี่สะใภ้กินอะไรไม่ค่อยลง แถมบอกว่าอาหารเหม็น"}>>{"กินอะไรไม่ค่อยลงอาหารเหม็น? เราเอาอาหารค้างคืนมาให้พี่เขากินเหรอ"} {"เปล่าสักหน่อย อาหารเพิ่งจะตักออกมาจากกระทะร้อนๆ"}"เมื่อกี้มึงว่าอะไร ใครเหม็นอาหาร" กองทัพที่นั่งฟังอยู่ว่าศิลากำลังคุยเรื่องอะไร อดที่จะถามไม่ได้"ก็เมียกูน่ะสิ สงสัยจะไม่สบาย" ศิลาก็เลยวางสายไปจากน้องสาวก่อน"อาการเป็นยังไงบอกมาซิ""น้องสาวกูบอกว่ากินข้าวไม่ค่อยลง ตั้งแต่วันก่อนแล้ว" เพราะพวกเขาออกมาจากบ้านก็สามวันเข้าไปแล้ว"อาการแบบนี้เหมือนเมียกูเลย""เมียมึงก็เป็นเหรอ""เป็นสิ เป็นตอนมีตาทัพไท""อะไรนะ?""เมียไอ้ศิลาท้องเหรอ?" ซันเดย์ที่นั่งฟังอยู่ด้วยกันพูดขึ้นมาบ้าง"กูจะไปรู้กับเมียมันเหรอ กูแค่บอกอาการตอนที่เมียกูท้อง""กูกลับบ้านก่อนได้ไหม" ศิลานั่งไม่ติดที่เลยทีนี้ ถ้าหายตัวกลับตอนนี้ได้เขาคงทำไปแล้ว"มึงจะบ้าเหรอ พรุ่งนี้ประชุมสำคัญ""พวกมึงก็จัดการกันไปเองสิวะ""อ้าวไอ้นี่! นี่บริษัทพ่อมึงนะ"ศิลาหยิบโทรศัพท์แล้วเดินไปอีกมุมหนึ่ง เพื่อโทรหาเธอ>>{"พ่อครับ"} โทรเข้าเครื่องของแม่ ลูกก็รับอีกอ

  • เมียสวมรอย   บทที่ 127

    "พ่อขอโทษที่ส่งคนตามลูกกับเมียลูก แต่พ่อไม่ได้หวังร้ายเลย""ถึงพ่อไม่ได้หวังร้าย แต่คนที่ถูกตามรู้ไหมว่าเขาหวาดกลัว ผู้หญิงและเด็กแถมยังมีคนแก่ที่พิการ""พ่อคิดถึงหลาน" ศักดินาไม่ปล่อยให้ลูกต่อว่าไปเยอะกว่านี้แล้ว"อะไรนะครับ?""พ่อคิดถึงเทวิน""ผมไม่เชื่อ""ลูกก็รู้ว่าพ่อแสดงความรักออกมาไม่เก่ง""แล้วทำไมหลานถึงบอกว่ากลัวคุณปู่ล่ะ""คงเห็นพ่อขู่แม่แกมั้ง แต่ที่พ่อทำไปเพราะอยากกดดันให้เธอพาแกกลับมาที่บ้าน""พอเถอะศิลา" กองทัพคิดว่าศิลาคงเข้าใจพ่อผิดแล้ว คงเหมือนที่ท่านพูดว่าท่านแสดงความรักออกมาไม่ค่อยเป็น "เรามาหาทางคิดแผนต่อไปกันดีกว่า" นี่แหละที่ทุกคนไม่เข้าไปคุยเรื่องนี้ที่บ้าน เพราะหน้าต่างมีหูประตูมีช่อง"พ่อต้องขอบใจเราอีกครั้งนะกองทัพ รวมถึงนายด้วย" ศักดินาหันไปหาลูกเขย"ผมหรือครับ" ซันเดย์คิดว่าตัวเองยังไม่ได้ทำอะไรเลย"ขอบใจที่ดูแลริศา" นี่แหละอีกเหตุผลหนึ่งที่ท่านอยากให้สาริศาแต่งงานกับเสี่ยเคน เพราะเสี่ยเคนพอมีอำนาจที่จะมาช่วยเรื่องนี้ได้ ตอนนั้นท่านมองไม่เห็นใครแล้วจริงๆ"ผมปรึกษากับพ่อแล้วครับ ท่านบอกว่าจะช่วยเรื่องนี้""ท่านบอกอย่างนั้นเหรอ" คนที่ถามก็คือศิลา เพราะเขาเริ

  • เมียสวมรอย   บทที่ 126

    ใช้เวลาขับรถอยู่ร่วมสามชั่วโมง ก็ได้มาถึงจุดหมายปลายทาง เพราะถนนช่วงนี้โล่งมาก"พ่อมึงมีญาณทิพย์เหรอวะ" ยังไม่ลงจากรถเลยด้วยซ้ำ ศักดินาก็เดินออกมาต้อนรับลูกและเพื่อนๆ ของลูก"ดูอบอุ่นดีนี่" ศักดินาเอ่ยทักทายคนที่เพิ่งลงมาจากรถ เพราะลูกชายไม่ได้มาแค่คนเดียว"สวัสดีครับ" เพื่อนทั้งสองยกมือไหว้ ถึงยังไงท่านก็เป็นพ่อของเพื่อนรัก แถมยังเป็นพ่อตาของซันเดย์ด้วย"ยินดีต้อนรับ ชวนเพื่อนเข้ามาข้างในสิลูก" ศักดินาเอ่ยพูดด้วยท่าทางสุขุมนุ่มลึกดูไม่มีพิษไม่มีภัยทั้งสามก็เลยเดินตามเข้าไปในบ้าน"น้ำค่ะ" ก้นยังไม่ถึงโซฟาเลยด้วยซ้ำ ขวัญชนกก็ยกน้ำมาบริการแต่ดูเหมือนจะไม่มีใครสนใจน้ำเลย ขวัญชนกก็เลยนั่งลงข้างๆ คนที่เป็นสามี แต่สายตานั้นมองดูหนุ่มๆ ด้วยแววตาหวานหยดย้อย"ผมจะคุยธุระ คุณมีอะไรทำก็ไปทำ" ศักดินาพูดพร้อมกับมองดูคนที่นั่งอยู่ข้างๆ เล็กน้อย"ท่านคะ""บอกว่าจะคุยธุระไง"ก่อนที่ขวัญชนกจะออกจากห้องนั้น สายตาได้มองไปที่ลูกน้องของท่านแบบรู้กันแค่สองคน"เราตัดสินใจแล้วใช่ไหมว่าจะมารับช่วงต่อจากพ่อ""ผมไม่ชอบงานบริษัท""ถึงไม่ชอบแกก็ต้องได้มารับช่วงต่อ เพราะแกคือลูกชายคนเดียวของฉัน""พ่อก็ยังแข็งแรง

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status