All Chapters of เมียสวมรอย: Chapter 51 - Chapter 60

ทำงานไม่ถึงสองชั่วโมงเลยด้วยซ้ำก็ถึงเวลาเที่ยง เพราะวันนี้กองทัพมาสาย"ออกไปทานข้าวกันครับ"มโนราห์ยอมเดินตามออกมา เขาทำงานคงหิวแล้วมั้งเพราะเพิ่งทานเมื่อตอนออกมาจากบ้านนี้เองกองทัพพาเธอมาทานร้านอาหารในกรม เพราะถ้าออกไปข้างนอกกว่าจะไปถึงกว่าจะได้ทานคงใช้เวลา"นึกว่าเดินทางไปก่อนแล้ว" มาถึงก็เจอลูกน้องคนสนิท ที่กำลังพูดหยอกเย้าแม่ค้าในร้านอาหารอยู่"ผมว่าจะไปเย็นนี้ครับ""เดินทางกลางคืนปลอดภัยที่ไหน""ผมไม่น่าห่วงเท่ากับผู้พันหรอกครับ" ฉลามกระซิบพูดในขณะที่มองออกไปด้านนอก เพราะผู้พันกองทัพมาทานข้าวกับภรรยา แต่อีกคนกำลังเดินเข้ามากองทัพไม่เข้าใจคำพูดของลูกน้องก็เลยหันออกไปมองตามสายตา เขาทำงานที่นี่มาก็นานจนได้เป็นผู้พัน ก็มีบ้างแหละเรื่องสาวๆ ในกรมอีกคนที่มองตามไปก็คือภรรยา เธอไม่ได้ยินหรอกว่าทั้งสองกระซิบพูดอะไรกัน แต่ที่มองออกไปเห็นได้ชัดเลย ว่าพวกเขาคงกำลังพูดถึงผู้หญิงที่เดินเข้ามา"อาหารที่นี่อร่อยทุกอย่าง คุณเลือกได้เลยนะว่าอยากทานอะไร" กองทัพหันกลับมาพูดกับภรรยาเหมือนไม่มีอะไร"ฉันยังไม่หิว""แต่นี่มันเที่ยงแล้ว""ก็เราเพิ่งทานกันตอนออกมาจากบ้านไม่นานนี่เอง""ผู้พันมาทานข้าวหร

เพี๊ยะ! ฝ่ามือตัวเองนั่นแหละตบศีรษะตัวเองอย่างแรง เพราะอยู่ดีๆ ก็หาเรื่องใส่ตัว"หาเรื่องใส่ตัวดีนัก" ฉลามพึมพำเบาๆ ก่อนที่จะเดินออกจากบ้าน"ผู้กองคะ เสียใจด้วยนะคะ เกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องธรรมดา" แก้วใจเห็นผู้กองสุดหล่อทำหน้าไม่สู้ดีก็คิดว่าคนที่บ้านเสีย"อะไรของแม่นี่อีกเนี่ย" ฉลามไม่ได้หันกลับไปมองหรอก เพราะมัวรีบเดินไปที่เฮลิคอปเตอร์มาถึงก็ยืนมองแปลงดอกไม้อยู่ครู่หนึ่ง กว่าทหารจะตกแต่งออกมาได้สวยงาม"เดี๋ยวก่อนค่ะคุณผู้กอง คุณจะทำอะไรคะ" แก้วใจยังคงเดินมาเพราะกลัวว่าผู้กองฉลามจะคิดสั้น แต่พอเห็นว่าผู้กองกำลังถอนต้นกุหลาบอยู่ก็รีบเข้ามาห้าม เพราะไม่ว่าจะเสียใจแค่ไหน ก็ไม่น่าจะทำลายของทางราชการ"ผมยังไม่มีเวลาเล่นกับคุณ ออกไปก่อนงานผมเยอะ""แต่ฉันเห็นคุณกำลังทำลายแปลงกุหลาบ""ผู้พันสั่งให้ปลูกต้นอื่น ที่มันไม่มีหนาม และให้เสร็จภายในวันนี้ ถ้าไม่งั้นผมคงต้องได้ทำความสะอาดทั้งค่ายแน่""อะไรนะคะ? กุหลาบกำลังสวยเลยทำไมต้องเปลี่ยนเป็นดอกอื่นล่ะ""คุณว่างไหม""ทำไมคะ""ช่วยไปถามผู้พันให้ผมหน่อย""ฉันเหรอคะ?""ยังไม่รู้ตัวอีกยัยบ๊องเอ้ย" ฉลามบ่นพึมพำเล็กน้อยแล้วก็ถอนต้นกุหลาบต่อพอถอนเสร็

"สงสัยพี่แก้วกลับไปแล้วมั้งคะ" ทั้งสองออกมาจากห้องก็เห็นกับข้าวมีฝาชีครอบอยู่ "แล้วผู้กองมีอะไรกินหรือยังล่ะคะ""รู้สึกว่าคุณจะเป็นห่วงมันจังเลยนะไอ้ฉลาม""คุณใช้งานผู้กองขนาดนั้นจะไม่ให้ฉันห่วงได้ยังไงล่ะคะ""สงสัยว่ามันยังเจอเบาไป""คุณผู้พัน""ห้ามเป็นห่วงผู้ชายที่ไหนนอกจากผัว" มือหนาเอื้อมไปจับคางเรียวให้หันมามองสบตา"ฉันไม่ได้เป็นห่วงสักหน่อย""แบบนี้แหละที่เขาเรียกว่าเป็นห่วง""ก็แค่ถามเอง""ถ้ายังเถียง..คืนนี้ไม่ให้นอน""คุณกองทัพ" หญิงสาวหันมองดูประตูห้องของพ่อกลัวว่าท่านจะเปิดออกมาได้ยินชายหนุ่มมองภรรยาแบบเอ็นดู ถ้าไม่ท้องนะ เขาจะจัดให้สว่างคาตาไปเลยหลังทานข้าวเสร็จ.."แสดงว่าไม่กลัวคำพูดของผมเลยใช่ไหม" สองมือยืนล้วงกระเป๋าดวงตาจ้องมองสิ่งที่ภรรยากำลังทำอยู่"คุณกล้าเหรอคะ!" มโนราห์หันมองมาด้านหลัง ส่วนมือที่จัดเตรียมอาหารอยู่ก็ยังไม่ได้วาง"ถ้ามันหิวเดี๋ยวมันก็มาหากินเอง คุณจะลำบากเอาไปให้มันทำไม""คุณใช้เขาปลูกดอกไม้ขนาดนั้น ป่านนี้คงหิวแย่แล้ว" เธอไม่รู้ว่าแก้วใจเตรียมอาหารไปให้ผู้กองตอนเย็นแล้วพอเตรียมอาหารเสร็จมโนราห์ก็หิ้วเดินมาที่บ้านอีกหลังซึ่งอยู่ใกล้กัน ที่เธอไม่

"วันนี้ลูกค้าเยอะเลย" แก้วใจไม่ได้เดินเข้าหน้าร้าน เพราะมีทางอ้อมให้เดินเข้าหลังร้านได้"มาก็ดีแล้วช่วยยายตักข้าวหน่อยเร็ว" ยายก็มองอยู่ว่าเมื่อไรหลานจะมา"ได้จ้ะยาย" หญิงสาวล้างไม้ล้างมือให้สะอาดก่อนที่จะมาตักอาหารกึก.. ขณะที่เอื้อมมือไปหยิบจานเพื่อตักข้าว ก็มองไปเห็นใครคนหนึ่งยืนคุยสาวอยู่ที่ร้านข้างๆนี่เอง มือที่จับจานหลุดมือลงแต่ก็ต้องได้รีบจับมันขึ้นมาใหม่ แล้วตักข้าวทำเป็นมองไม่เห็น"น้องแก้วครับ พี่ขออันนี้และไข่ดาวด้วยครับ" แมนรอจังหวะให้แก้วใจมาขายของช่วยยาย ถึงได้เข้ามาสั่งอาหาร"เดี๋ยวแก้วตักเองค่ะ" หญิงสาวบอกยายที่ยืนอยู่ด้านหน้าว่าจะตักอาหารให้แมนเอง ยายก็เลยขยับมาตักข้าวแทน"ฉันเอ็นดูเพื่อนฉันจริงๆ เลย แต่ละคนที่เข้ามาจีบมีแต่พลทหารทั้งนั้น" อรทัยที่ยืนอยู่กับอ้อมและผู้กองฉลามพูดขึ้นมาแบบลอยๆ"แล้วร้านนี้อาหารอะไรอร่อยครับ" ฉลามหันไปมองแค่แว๊บเดียวตอนที่อรทัยพูดถึง แล้วหันมามองอาหารของร้านอ้อม เพราะมัวแต่คุยสาวยังไม่ได้ดูอาหารเลย"มีหลายอย่างเลยค่ะ แต่อาหารไม่อร่อยเท่าเจ้าของร้านนะคะ" อ้อมพูดหว่านเสน่ห์ แต่ก็แอบเหลือบตามองไปรอบข้าง กลัวว่าจ่าคนที่มาจีบตัวเองจะเห็นเข้า"

แก้วใจยอมตามเข้ามาในห้อง อยากรู้ว่าเขาจะคุยอะไรด้วย"ก็เนื้อหอมดีอยู่นี่ มีทั้งพลทหาร และร้อยโทมาขายขนมจีบ" ร้อยโทที่ผู้กองฉลามพูดถึงก็คือผู้หมวดอาทิตย์"แล้วไงคะ" เธอก็อยากรู้เหมือนกันว่ามันไปเกี่ยวอะไรกับเขา ทีเขาล่ะยิ่งกว่าเธอเสียอีก"ไม่แล้วไงหรอก ถ้ามีตัวเลือกเยอะขนาดนั้น ทำไมต้องเป็นฉัน""ทำไมงั้นหรือคะ คุณยังไม่รู้ตัวอีกเหรอ"ได้ยินคำตอบนี้ฉลามพอจะเดาออกแล้ว "อย่าบอกนะที่เป็นฉันเพราะยศสูงกว่า""คงใช่มั้งคะ""ในค่ายนี้สูงกว่าฉันก็มีตั้งเยอะ ทำไมไม่เอาล่ะ""ผู้กองจะพูดแค่นี้ใช่ไหม ฉันจะได้ออกไปทำงานต่อ" พูดไปก็คงเหมือนเดิม อยากจะเขี่ยเราทิ้งมากเลยสินะ"เดี๋ยว""โอ๊ย" จังหวะที่แก้วใจกำลังจะออกไป ถูกเขากระชากตัวให้หันกลับมา จนร่างของเธอกระเด็นชนเข้ากับอีกฝ่ายชายหนุ่มที่สัดส่วนสูงพอตัว มองต่ำลงมาดูหญิงสาวที่เงยหน้าขึ้นมามองเขาพอดีถ้าตั้งใจฟังคงได้ยินเสียงกลืนน้ำลาย พอมองดูหน้าเธอแล้วก็คิดถึงเรื่องคืนนั้น"ปล่อย" แก้วใจกำลังจะขยับถอยออก แต่ไม่ทัน "ผู้กองจะทำอะไร" หญิงสาวเบือนหน้าหลบริมฝีปากของคนที่โน้มลงมา"เธอชอบแบบนี้ไม่ใช่เหรอ""ใช่!" ใบหน้างามหันกลับมาประจันหน้าโดยที่ไม่หลบอีกแ