All Chapters of หย่าขาดจากสามี ราชินีคนนี้จะขอทวงบัลลังก์: Chapter 31 - Chapter 40

“พ่อ ตีเบาๆ หน่อย!”เสิ่นอั้นไม่ได้หลบ เลยโดนเสิ่นถงหัวฟาดเข้าเต็มๆเสิ่นถงหัวใช้ไม้เท้าจิ้มเสื้อที่แนบสนิทอยู่ที่เอวของเสิ่นอั้น“ทำตัวให้มันเรียบร้อยหน่อยได้มั้ย! อับอายขายหน้าจริงๆ! โดนผีจิ้งจอกเข้าสิงรึไง! แก! แก! แก! ไปอ่อยเขาทำไม?!”“ชู่ว! พูดเบาๆ หน่อย!” เสิ่นอั้นรีบเตือน“ฉันก็ควรจะเบาเสียงจริงนั่นแหละ แกคิดว่ามันน่าภูมิใจนักรึไง?” เสิ่นถงหัวรู้สึกว่าหน้าแก่ๆ ของตัวเองแทบจะเก็บอาการไว้ไม่อยู่แล้วเสิ่นอั้นพูดว่า “ถ้าได้ยินแล้วผมจะอ่อยเธอยังไงล่ะ!”เสิ่นถงหัวกลอกตาไปมา แทบจะเป็นลม*เจียงหว่านเยวี่ยหาหนังสือการ์ตูนให้โจวโจวอ่านสองสามเล่ม แล้วยืมกระดาษกับสีไม้จากคนรับใช้มาให้เธอโจวโจวเป็นเด็กที่มีสมาธิ เธอสามารถนั่งอ่านหนังสือและวาดรูปเงียบๆ ได้เป็นเวลาหลายชั่วโมง“สวัสดีค่ะ ศาสตราจารย์เสิ่นให้ฉันทำข้อสอบที่เขาเป็นคนออกโจทย์”หลังจากจัดการเรื่องของโจวโจวเรียบร้อยแล้ว เจียงหว่านเยวี่ยก็ไปขอข้อสอบโอลิมปิกคณิตศาสตร์จากนักเรียนของเสิ่นถงหัวนักศึกษาชายคนนั้นก็ถามว่า “คุณก็เป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยปักกิ่งเหรอ?” เขาเหลือบมองโจวโจววัยห้าขวบอย่างลังเล“ฉันจบจากมหาวิทยาลัย

“หวังว่าจะได้ประลองฝีมือกับรุ่นพี่ในสนามแข่งนะ!”“ถ้าได้ที่โหล่ คงสนุกพิลึก” ชายหนุ่มที่สวมแว่นกรอบดำพูดเยาะเย้ย“การแข่งขันคณิตศาสตร์ ALI ไม่ได้จำกัดเฉพาะนักศึกษา มีคนส่งกระดาษเปล่าเยอะแยะ ในรายชื่อผู้เข้าแข่งขันทุกปี มีคนได้ศูนย์คะแนนเพียบเลย แถมยังประกาศชื่อและสถานะของผู้เข้าแข่งขันด้วย”“รุ่นพี่เตรียมใจไว้ให้ดีเถอะ!”เจียงหว่านเยวี่ยยังคงยิ้มแย้ม “ถ้าฉันได้อันดับสูงกว่านาย นายต้องใส่เสื้อยืดสกรีนข้อความว่า 'ฉันได้อันดับในการแข่งขัน ALI ต่ำกว่าเจียงหว่านเยวี่ย xx อันดับ' เป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์ คิดว่าไง?”นี่ถือเป็นการดูถูกเหยียดหยามนักศึกษาหัวกะทิที่อยู่ในหอคอยงาช้างอย่างร้ายกาจเพราะเขาก็ต้องใส่เสื้อยืดแบบนั้น เดินไปเดินมาในมหาวิทยาลัยปักกิ่งชายหนุ่มที่สวมแว่นกรอบดำถูกเจียงหว่านเยวี่ยยั่วโมโห “ได้เลย! จะบอกอะไรให้นะ ฉันไม่ได้ต้องการให้อันดับเธอต่ำกว่าฉัน ขอแค่อันดับเธอต่ำกว่าสองร้อย เธอก็ไม่มีสิทธิ์มาเรียนที่บ้านอาจารย์เสิ่นกับพวกเราแล้ว!”“เหวยอัน เธอแก้โจทย์ในกระดาษคำถามได้แค่สามข้อภายในหนึ่งชั่วโมง...”มีนักศึกษาคนอื่นๆ กำลังจะห้ามปรามเขา“แค่ทำข้อสอบได้แล้วไง? การแข่งข

เธอชูแขนขึ้น เจียงหว่านเยวี่ยกำลังจะเตือนโจวโจวให้เบาแรงหน่อย แต่โจวโจวดันปล่อยหมัดออกไปแล้วครูฝึกมวยโดนต่อยกระเด็นเสียหลักล้มลงกับพื้น สมองขาวโพลนไปหมด“โค้ชคะ เป็นอะไรรึเปล่าคะ” โจวโจวิ่งไปหาครูฝึกทันทีครูฝึกรู้สึกว่าตัวเองโดนแรงมหาศาลยกขึ้นมาเขากุมอกไอไม่หยุด โจวโจวตบหลังเขาเบาๆ“แหวะ!”อาหารเช้าที่ยังย่อยไม่หมดพุ่งออกมาจากปากครูฝึก เลอะเทอะไปทั่วพื้น“ชิ!” ลู่ฟ่างสบถออกมาอย่างรังเกียจเจียงหว่านเยวี่ยรีบไปหยิบไม้ถูพื้นมาช่วยทำความสะอาดไม่ไกลนัก มีคนแอบถ่ายเจียงหว่านเยวี่ยด้วยโทรศัพท์มือถือเขาส่งวิดีโอไปให้เจียงหนานเซิง“เนี่ยเหรอพี่สาวไม่ได้เรื่องของแก?”เจียงหนานเซิงจ้องวิดีโอในมือถืออยู่นาน ก่อนจะหัวเราะออกมาเธอหันหลังเดินเข้าไปในห้องส่วนตัว เสียงประตูกระแทกกำแพงทำให้ผู้ชายสิบกว่าคนที่อยู่ในห้องหันมามองวันนี้เจียงหนานเซิงใส่เสื้อคลุมออกกำลังกายสีดำรัดรูป กางเกงเลกกิ้งรัดรูปเน้นให้เห็นช่วงขาเรียวยาวเธอสะบัดผมสีดำสนิท ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งข้างฟู่หานชวน“หานชวน ช่วยพูดกับพี่หว่านเยวี่ยหน่อยสิ เธอไปทำงานเป็นคนทำความสะอาดที่ฟิตเนส!”เจียงหนานเซิงเปิดวิดีโอที่เจี

“เย้! พี่เซิง ผมจะรอพี่นะครับ!”ตูตูวางสายด้วยความดีใจเจียงหนานเซิงมองฟู่หานชวนด้วยสายตาภาคภูมิใจ “เป็นไงล่ะ～ฉันเก่งใช่ไหมล่ะ? ลูกชายนายตอนนี้เชื่อฟังฉันทุกอย่างเลย!”ฟู่หานชวนกำชับ “อย่าพาเขาไปทำอะไรอันตรายล่ะ”“รู้แล้วน่า! ฉันรู้จักขอบเขตตัวเองดี! ตูตูต้องอยู่กับฉัน ถึงจะได้เป็นลูกผู้ชายตัวจริง!”*เจียงหว่านเยวี่ยกลับมาที่สนามมวย ครูฝึกมวยช่วยโจวโจวฝึกซ้อมไปแล้วครึ่งชั่วโมงกว่าโจวโจวสวมนวมสีชมพู ถักเปียสองข้างน่ารักเธอชกกระสอบทรายเป็นจังหวะ ส่วนครูฝึกที่จับกระสอบทรายต้องรับแรงกระแทกจากโจวโจวครั้งแล้วครั้งเล่าครูฝึกเหงื่อท่วมตัว เหมือนคนเพิ่งขึ้นมาจากน้ำเขาหอบขณะเอ่ยถาม “หนูไหวไหม? จะพักก่อนก็ได้นะ”ผิวของโจวโจวขาวใส ไม่มีเหงื่อเลยสักหยด “หนูยังชกได้อีกหนึ่งร้อยครั้ง! หนึ่ง สอง สาม!”เสียงตะโกนของโจวโจวเต็มไปด้วยพลังหนึ่งชั่วโมงต่อมา ครูฝึกก็กอดกระสอบทราย นอนแผ่หมดสภาพอยู่บนพื้นเจียงหว่านเยวี่ยเดินเข้ามาจะถามโจวโจวว่าเป็นยังไงบ้าง แต่คำพูดที่ออกมาคือ “ครูฝึกคะ ครูฝึกเป็นอะไรรึเปล่าคะ?”ดวงตาของครูฝึกดูว่างเปล่าไร้วิญญาณ “ปกติคุณให้ลูกสาวกินอะไรเนี่ย? แอบกินเวย์โ

ฟู่หานชวนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “คุณยังอยากจะเอาชนะเด็กอีกเหรอ? ตอนนี้ตูตูมีอาการคอบวม อันตรายมาก”“คุณฟู่ แค่โอนเงินห้าล้านบาท ใช้เวลาแค่สามวินาทีเอง”ลมหายใจเย็นยะเยือกพุ่งออกจากจมูกของฟู่หานชวน เขาเกลียดความรู้สึกที่ถูกควบคุมแบบนี้“เจียงหว่านเยวี่ย! คุณใจร้ายมาก! คุณไม่คู่ควรจะเป็นแม่คน!”ขณะที่พูด ฟู่หานชวนก็กดโอนเงินห้าล้านให้เจียงหว่านเยวี่ยหลังจากได้รับการแจ้งเตือนว่าเงินเข้าบัญชีแล้ว เจียงหว่านเยวี่ยก็โทรคุยกับหมอ แจ้งประวัติการแพ้ของตูตูให้ทางโรงพยาบาลทราบ“ฟู่หานชวน”เสียงของเจียงหว่านเยวี่ยดังมาจากโทรศัพท์ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเหยียดหยาม “ว่าไง พอได้เงินห้าล้านไปแล้วเกิดเปลี่ยนใจงั้นเหรอ?”“ช่างเถอะ ทีแรกว่าจะเตือนคุณสักหน่อย แต่คิดว่าไม่จำเป็นแล้วล่ะ” เจียงหว่านเยวี่ยตัดสายทิ้งทันทีเธอตั้งใจจะบอกฟู่หานชวนว่าตูตูนอนหลับยาก ถ้าเข้าโรงพยาบาลแล้วต้องนอนพักฟื้น ต้องใช้หมอน ผ้าปูที่นอน ปลอกผ้านวมและชุดนอนของที่บ้านเท่านั้นก่อนหน้านี้เธอเป็นคนเตรียมทุกอย่าง เธอขับรถพาตูตูไปโรงพยาบาล คนรับใช้ที่บ้านไม่เคยสนใจเรื่องพวกนี้เลยคิดว่าฟู่หานชวนคงไม่รู้เรื่องพวกนี้แน่ๆเจียงห