Semua Bab หย่าขาดจากสามี ราชินีคนนี้จะขอทวงบัลลังก์: Bab 91 - Bab 100

ฟู่หานชวนไม่ได้ยึดติดกับผลแพ้ชนะในการแข่งขันครั้งนี้ เขาไม่ใช่นักแข่งมืออาชีพ เขาขับ "แบล็กโฮล" ลงสนามแข่งเพื่อไว้อาลัยให้กับวิญญาณของฟู่หน่วนซีเสิ่นอั้นนั่งประจำที่เบาะข้างคนขับของ "โซลาร์ คราวน์" เห็นเจียงหว่านเยวี่ยจ้องมอง "แบล็กโฮล" อย่างเหม่อลอย"เป็นอะไรไป?"เจียงหว่านเยวี่ยกะพริบตาปริบๆ เธอสวมหมวกกันน็อค เสิ่นอั้นจึงมองไม่เห็นสีหน้าของเธอในตอนนี้"ฉันไม่ชอบรถคันนั้น"เสียงของเสิ่นอั้นฟังดูสบายๆ ไม่ใส่ใจ "ถ้าเธอได้ที่หนึ่ง ก็จะได้เลือกรถจากโรงรถของฟู่หานชวนสามคัน ตอนนั้นเธอก็เลือกแบล็กโฮล แล้วส่งมันเข้าลานขยะซะสิ"เจียงหว่านเยวี่ยหัวเราะกับคำพูดของเขา เงามืดที่ปกคลุมตัวเธออยู่หายไปหมดสิ้นตอนนั้น เธออยู่ในโรงรถของตระกูลฟู่และถูกดึงดูดด้วย "แบล็กโฮล" เธอเห็นว่าประตูรถไม่ได้ล็อก จึงเปิดประตูและนั่งเข้าไปนั่งตรงเบาะคนขับขณะที่เธอกำลังลูบไล้ภายในรถ เธอก็ถูกฟู่หานชวนกระชากออกมาตอนนั้นเธอกำลังท้องลูกแฝด เธอล้มกระแทกพื้นทั้งที่ท้องโตชายหนุ่มยืนอยู่ข้างประตูรถ มองลงมาที่เธอด้วยสายตาดูถูก ความเย็นชาดุจน้ำแข็งสร้างกำแพงเหล็กรอบตัวฟู่หานชวน"อย่าทำรถฉันสกปรก""หานชวน ฉันเป็น

"เหยียบเต็มสปีด เลี้ยวซ้าย""เลี้ยวขวาสามครั้ง ทางลาดลงเขาข้างหน้า ลดความเร็วลง!"แม้เจียงหว่านเยวี่ยจะพยายามจดจำเส้นทางออฟโรดผ่านแผนที่นำทางให้ได้มากที่สุด แต่ในฐานะนักแข่ง เธอไม่มีเวลามาคิดอะไรมากขณะที่เคลื่อนตัวด้วยความเร็วระดับนี้ในตอนนี้ เสิ่นอั้นคือสมองของเธอเสิ่นอั้นออกคำสั่งสั้นกระชับ สร้างแบบจำลองสามมิติของเส้นทางออฟโรดอันซับซ้อนบนภูเขาจงซิ่วในสมองของเขาเขาเหมือนผู้ควบคุมที่มองเห็นภาพรวมทั้งหมดบนกระดานหมากรุก คอยชี้นำทิศทางให้เจียงหว่านเยวี่ย"หานชวน! สู้ๆ!"เจียงหนานเซิงสังเกตเห็นว่าฟู่หานชวนเร่งความเร็วขึ้น เธอตะโกนด้วยความตื่นเต้นแผนที่นำทางที่ผู้นำทางใช้ เธอลืมไปนานแล้วว่าทิ้งไว้ที่ไหนเธอนั่งที่เบาะข้างคนขับ ทำหน้าที่เพียงเป็นเพื่อนร่วมทางของฟู่หานชวนเท่านั้นฟู่หานชวนก็ไม่ต้องการให้เจียงหนานเซิงเป็นผู้นำทางให้เขา เขาเชื่อมั่นในการตัดสินใจของตัวเองเสมอสนามแข่งรถบนภูเขาจงซิ่ว ฟู่หานชวนก็มีส่วนร่วมในการวางแผนและออกแบบ เขารู้สภาพเส้นทางที่ซับซ้อนในสนามดีกว่าใครแบล็กโฮลวิ่งคู่ขนานกับรถแข่งคันอื่นๆ รถในกลุ่มที่สองถูกโซลาร์ คราวน์ทิ้งห่างไว้ข้างหลังโซลาร์ คร

เมื่อโซลาร์ คราวน์มาถึงเส้นชัย เจียงหว่านเยวี่ยยังรู้สึกงุนงงอยู่เธอจับพวงมาลัยด้วยมือทั้งสองข้าง ยังไม่ได้สติกลับมา"ลูน่า! คุณชนะแล้ว!!"เจียงหว่านเยวี่ยหันหน้าไปมองอย่างตกตะลึง เธอเห็นเสิ่นอั้นถอดหมวกกันน็อคออก ดวงตาคมเฉี่ยวของเขาเปล่งประกายระยิบระยับราวกับดวงดาวเขายื่นมือมาถอดหมวกกันน็อคของเจียงหว่านเยวี่ยออก ผมดำสลวยของหญิงสาวสยายลงมาดั่งผ้าไหมเจียงหว่านเยวี่ยพยายามสงบลมหายใจที่รุนแรงจนอกกระเพื่อม จากการเล่นกีฬาพาดโผนขั้นสุดเมื่อครู่นี้เธอเงยหน้าขึ้น เห็นในดวงตาสีคริสตัลของเสิ่นอั้นสะท้อนภาพเพียงเธอคนเดียว"ลูน่า ยินดีต้อนรับกลับมาครับ!" ในสายตาของเสิ่นอั้น เธอคือสมบัติล้ำค่า"คุณคือแชมป์ในใจผมเสมอ!" น้ำเสียงของเสิ่นอั้นฟังดูมั่นใจ เขายังไม่หายจากความรู้สึกตื่นเต้นของการขับรถอันโฉบเฉี่ยว หน้าอกของเขายังคงขยับขึ้นลง อุณหภูมิในรถเริ่มสูงขึ้นเจียงหว่านเยวี่ยจ้องมองเขา เอ่ยถามอย่างจริงจัง "ตั้งแต่ฉันเห็นโซลาร์ คราวน์ ฉันก็สงสัยมาตลอด คุณเสิ่นรู้ได้ยังไงคะว่าฉันคือลูน่า?"ก่อนที่เจียงหว่านเยวี่ยจะได้กลับมาเป็นคนตระกูลเจียง เธอใช้ชื่อลู่หว่านเยวี่ย ใบขับขี่แข่งรถของเธอก็ใ

เมื่อได้ยินคำพูดของตูตู เจียงหนานเซิงก็หัวเราะเบาๆ อย่างไม่ใส่ใจ ฟู่หานชวนก็ไม่ได้สนใจคำพูดของลูกชายเช่นกันตูตูมองตามเงาร่างของลูน่าอย่างงงงวย นี่ต้องเป็นความเข้าใจผิดของเขาแน่ๆ!การเข้าใจผิดว่าลูน่าเป็นแม่ที่จุกจิกเรื่องมากของเขานั้น ถือเป็นการดูถูกลูน่า!!เมื่อเหล่าลูกคนรวยได้ยินว่าเจียงหนานเซิงจะแข่งรถบิ๊กไบค์กับลูน่า พวกเขาต่างก็เสนอรถของตัวเองให้ลูน่า"ลูน่า ขี่รถฉันสิ!""ลูน่า ขี่ของฉัน ขี่ของฉัน!"กลุ่มลูกคนรวยที่ล้อมรอบเธออยู่นี้ เจียงหว่านเยวี่ยรู้จักหน้าทุกคน หากเธอถอดหมวกกันน็อคออก คนพวกนี้คงไม่กระตือรือร้นกับเธอขนาดนี้พวกเขาเป็นเพื่อนสนิทของเจียงหนานเซิง ตอนที่เจียงหว่านเยวี่ยกลับมาบ้านตระกูลเจียงตอนอายุ 18 ปี เพื่อนๆ ของเจียงหนานเซิงต่างก็เป็นศัตรูกับเธอหลังจากนั้น เธอก็กลายเป็นคุณนายฟู่ ตามหลักแล้วพวกเขาควรจะเกรงใจฟู่หานชวนและไม่รังแกเจียงหว่านเยวี่ยมากนัก แต่ท่าทีของฟู่หานชวนเป็นตัวกำหนดท่าทีของลูกหลานตระกูลใหญ่เหล่านี้ที่มีต่อเจียงหว่านเยวี่ยเจียงหนานเซิงเข็นรถคู่ใจของตัวเองออกมา เมื่อเห็นเพื่อนสนิทในอดีตล้อมรอบลูน่าอยู่ สายตาที่เธอมองไปยังลูน่าก็มีแต่ความเ

เจียงหนานเซิงขี่มอเตอร์ไซค์มาหลายปี แต่นี่เป็นครั้งแรกที่รู้สึกถึงความอ่อนด้อยและความห่างชั้น!เธอกับลูน่าไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลยนี่คือการถล่มและบดขยี้เจียงหนานเซิงฝ่ายเดียวจากลูน่าตูตูมองดูลูน่าอยู่นาน ก่อนจะสังเกตเห็นเจียงหนานเซิง เขากอดอกพองแก้มพูดอย่างไม่พอใจ"พี่เซิงขี่ช้าจัง! อืดพอๆ กับเต่าเลย!"ฟู่หานชวนนั่งอยู่บนเก้าอี้ เขายังคงสวมชุดแข่งอยู่ ช่วงบนชุดแข่งถูกรูดซิปเปิดออก เผยให้เห็นหน้าอกที่แข็งแรงเคลื่อนไหวตามจังหวะการหายใจสายตาลึกล้ำของเขาจับจ้องไปที่เงาร่างของลูน่าไม่เคยมีใครดึงดูดความสนใจของเขาได้ขนาดนี้ บางทีนี่อาจเป็นเสน่ห์ของกีฬาเอ็กซ์ตรีม ที่ทำให้คนไม่อาจละสายตาไปได้เจียงหว่านเยวี่ยวิ่งครบสามรอบเป็นคนแรก เธอหยุดที่เส้นชัยและส่งสัญญาณให้เสิ่นอั้นเสิ่นอั้นสั่งให้คนไปติดต่อเจ้าหน้าที่ประจำห้องควบคุมเสียงของเจ้าหน้าที่ดังขึ้นข้างหูเจียงหนานเซิง "คุณเจียง คุณลูน่าเสร็จสิ้นการแข่งขันแล้ว กรุณาลงจากรถและวิ่งไปที่เส้นชัยตามข้อตกลงด้วยครับ"เจียงหนานเซิงตามหลังเจียงหว่านเยวี่ยถึงหนึ่งรอบครึ่ง นั่นหมายความว่าเธอต้องวิ่งเกือบห้ากิโลเมตร!แต่เจียงหนานเซิงไม่