All Chapters of เมื่อฉันติดอยู่ในเกมฮาเร็มที่ไม่ตรงปก: Chapter 1 - Chapter 10

“ยินดีต้อนรับ หวังว่าคุณจะสนุกไปกับเกม...”ข้อความเฮงซวยนั่นขึ้นค้างอยู่ก่อนที่มันจะเริ่มจางหายไปเรื่อยๆ ฉันยกมือขึ้นมาทึ้งหัวตัวเองอย่างไร้ความหวังเมื่อการพยายามล็อกเอ้าท์ออกจากเกมนี้มันคือเรื่องที่เป็นไปไม่ได้..นี่คือเกมฮาเร็มเรท20+ ที่ฉันทุ่มเงินไปมากกว่าสองหมื่นในการซื้อเกมนี้มาเล่น ด้วยราคาที่แพงมากพอสมควรนั่นทำให้ฉันตั้งความหวังกับเกมนี้เอาไว้สูงมากทีเดียวว่าระบบเสมือนจริงในเกมนี้คงจะทำให้ฉันได้เพลิดเพลินไปกับมันซึ่งในครั้งแรกที่ฉันปรากฏตัวอยู่ในเกมนี้ เถียงไม่ได้เลยว่าระบบของเกมนั้นดีเลิศ ประเสริฐศรีมากดั่งใจหวัง ฉันเข้ามาอยู่ในร่างขององค์หญิงเจเนวี ซึ่งเป็นผู้ที่จะต้องฝ่าฟันภารกิจต่างๆ เพื่อให้ไปให้ถึงตอนจบอันแสนสุขของเกมนี้แต่สิ่งที่ทำให้เกมนี้มีผู้เล่นน้อยมาก นอกจากราคาของเกมที่สูงแล้วยังมีภารกิจที่ค่อนข้างยากอีกด้วย ในทุกภารกิจหากเลือกทางผิด ระบบจะส่งกลับไปยังจุดเริ่มต้นของด่านที่แล้ว ซึ่งหมายความว่าจะต้องเล่นด่านที่แล้วใหม่ถึงจะสามารถผ่านมาด่านถัดไปได้เรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหาของคนที่ชื่อชอบความท้าทายอย่างฉันภารกิจไม่ได้ยากเย็น และเกมนี้ก็มีความสมจริงในแบบที่เลือดกำเดาของ

ฉันถูกส่งมาที่คฤหาสน์โรแลนด์อย่างรวดเร็วจนไม่ทันได้พบเจอหรือว่าพูดคุยกับเสด็จพ่อและเสด็จแม่เลยด้วยซ้ำเจเนวีคือองค์หญิงผู้งดงามที่ได้รับฉายาว่านางคือดอกไม้งามของจักรวรรดิ ความงดงามที่ทำให้ดอกไม้พลันสิ้นแสง นั่นสิ่งที่ฉันต้องยอมรับว่าการเข้ามาอยู่ในเกมนี้ด้วยภาพลักษณ์เช่นนั้นมันทำให้ฉันรู้สึกว่าเกมนี้มันน่าจะง่ายดาย..บุรุษทุกคนเมื่อมองเห็นถึงความงดงามของเจเนวีแล้ว ผู้ใดกันเล่าจะหลีกเลี่ยงความรู้สึกตกหลุมรักพวกนั้นได้ทว่ามันผิดพลาดเล็กน้อย เพราะดูเหมือนว่าในฝั่งของตัวละครชายจะไม่ได้ตกหลุมรักเจเนวีเพราะใบหน้าของนาง แต่เป็นเพราะว่าพวกเขาถูกระบบบังคับให้รักต่างหากนี่มันชักจะยากแล้วสิ การทำให้เซอร์เบรเดนมารักเธอ แล้วต้องทำให้เขามาทำเรื่องราวที่แสนเร่าร้อนด้วยกัน..“ยินดีต้อนรับเจนนี่หลานรัก..”สตรีวัยกลางคนกำลังยืนส่งยิ้มให้เธออยู่ด้านหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ นี่คือท่านป้าที่ใจดีกับเจเนวีที่สุดในโลก“ข้าทำเรื่องเอาแต่ใจเอาไว้มากพอสมควร เพราะแบบนั้นจึงถูกท่านพี่ส่งมาที่นี่..”หญิงวัยกลางคนหัวเราะออกมาด้วยความรู้สึกเอ็นดู“ไม่ใช่แบบนั้นหรอกเจนนี่ ป้าดีใจที่เจ้ามาที่นี่นะ..อยู่ที่นี่พักผ่อนให้สบา

เจเนวีพาตัวเองกลับมายังที่พัก แน่นอนที่ด้านหน้าประตูทางเข้าเรือนรับรองของเธอ ผู้ที่ยืนอยู่ยังคงเป็นเบรเดนที่มีสีหน้าเย็นชาประดุจเจ้าชายน้ำแข็งแน่นอนว่าเมื่อเขาเห็นเธอที่กำลังเดินเข้ามายังเรือนรับรอง สิ่งที่เบรเดนทำคือการก้มหน้าลงเพื่อทำความเคารพตามปกติ หลังจากนั้นเขาก็เบือนหน้าหนีอย่างไม่คิดแยแสเธอเลยเจเนวีได้แต่มองหน้าของเบรเดนนิ่งๆ นั่นสินะ..เธอควรจะให้เวลาเขาหน่อย ให้เวลาเขาได้จัดการกับความรู้สึกของตัวเอง ส่วนเธอเองก็ควรจะให้เวลาตัวเองได้คิดจัดการหาข้ออ้างในการพบเจอเขาอีกหน่อยหรือว่าจะช่างแม่งภารกิจแล้วใช้ชีวิตสวยๆ รวยๆ ที่นี่ให้รู้แล้วรู้รอดไปฉันล้มตัวนอนลงบนเตียง ชีวิตของฉันมันไม่เคยได้โรยด้วยกลีบกุหลาบหรือว่ามีความรักที่แสนดีอะไรแบบนั้นอยู่ ฉันมีชีวิตที่ต้องทำงานหนักและต้องดิ้นรนทำงานเพื่อให้มีเงินใช้จ่าย พอช่วงเย็นหลังจากกลับมาจากที่ทำงาน ฉันก็มักจะผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยล้าอยู่เสมอๆ มันเป็นการทำงานอย่างหนักที่ได้พักสัปดาห์ละหนึ่งวันการอยู่ที่นี่ก็ไม่ได้แย่อะไรเลยนี่ ฉันในตอนนี้คือเจ้าหญิงเจเนวี แน่นอนว่าเรื่องเงินนั้นไม่ต้องเป็นห่วงอะไรเลย ฉันมีเงินที่ใช้จ่ายสบายๆ ไปท

ชีวิตแสนสุขของเจเนวี- รวย- พ่อแม่รัก- พี่ชายทะนุถนอม- หน้าตาดี- มีบุรุษมาให้กินไม่ขาดนิ้วของฉันมันยังไม่พอที่จะนับข้อดีของการเป็นเจเนวีเลยนะ แล้วทำไมฉันถึงรู้สึกถึงลางบอกเหตุแปลกๆ ที่มันไม่สู้ดีเอาซะเลยฉันนั่งเท้าคางมองออกไปที่ด้านนอกหน้าต่างในห้องนอน มีนากำลังปูเตียงพร้อมกับฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี“..มีนา ข้าเป็นยังไงบ้าง”เจเนวีลุกขึ้นพร้อมกับกางแขนออกเพื่อถามมีนาสาวใช้คนสนิท“? ..”บนใบหน้าของสาวใช้นั้นมีแต่คำถามมากมายเต็มไปหมด ถึงอย่างนั้นมีนาก็ยินยอมว่างผ้าปูเตียงแล้วเดินเข้าไปหาองค์หญิง“พระองค์ยังทรงงดงามเช่นเดิม เหมือนกับทุกวันเพคะ..วันนี้งดงามมากกว่าเมื่อวานนิดหน่อย”นั่นมันใช่คำตอบที่เธออยากได้ยินที่ไหนกันล่ะ“มีนา..ข้าหมายถึงที่ผ่านมานั่นข้าเป็นอย่างไรบ้าง แบบ..ข้าเป็นคนไม่ดีอะไรแบบนั้นใช่ไหม แล้ว..เสด็จพ่อและเสด็จแม่ไม่ด่าข้าเลยงั้นเหรอ”มีนาขมวดคิ้ว“วันนี้ที่วิหารเกิดเรื่องอะไรไม่ดีกับพระองค์รึเปล่าเพคะ หรือว่าอยากให้หม่อมฉันเรียกหมอหลวงมาตรวจดูอาการสักหน่อย”ฉันถอนหายใจด้วยความเหนื่อยล้าแต่ถึงอย่างนั้นในใจก็ยังคงคาดหวัง“ที่จริงแล้ว วันนี้ข้าไปพบคาดินันมาน่ะ และท่าน

คิ้วของเธอขมวดมุ่น ดวงตาทั้งสองข้างหลับพริ้ม ริมฝีปากเผยอออกน้อยๆ ใบหน้านั้นดูเย้ายวนมากยากจะบรรยาย แน่นอนว่าไอแซ็คกำลังจดจำภาพแสนหวานและงดงามนั่นเอาไว เขาบอกตามตรงว่าในยามนี้เขาอาจจะแสดงด้านที่ไม่ใช่ตัวเองออกไป เพราะว่าสตรีเบื้องหน้าทำให้สติที่มีอยู่น้อยนิดของเขาจางหายไปเรียบร้อยยิ่งขยับส่วนนั้นของเราก็ยิ่งเสียดสีและชื้นแฉะไปหมด ร่างกายของเขากำลังร้อนขึ้นเรื่อยๆ เนื่องจากเขาไม่สามารถปลดปล่อยความต้องการทั้งหมดออกไปได้ การทำเช่นนี้ดีมากกว่าการใช้มือนั่นคือเรื่องจริง ทว่าเขาสามารถรู้สึกลึกซึ้งได้มากกว่านี้อีก แค่เขาฉีกทึ้งกางเกงซับในที่ขวางกั้นเราเอาไว้ออกเสีย เขาอาจจะรู้สึกสุขสมมากกว่านี้ลมหายใจของเจเนวีกระชั้นและรุนแรงมากยิ่งขึ้น ทั้งที่อีกฝ่ายมิได้เคลื่อนไหวรุนแรงอะไรเลย ทุกครั้งที่เขาขยับร่างกายมันเสียดสีและแตะครูดลงไปบนจุดที่ไวต่อสัมผัสของเธอได้อย่างแม่นยำจนเจเนวีหลุดเสียงร้องครางออกมา ใจจริงเธออยากร้องขอให้เขาทำมากกว่านั้น..ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วทำให้ถึงขั้นสุดท้ายไปเลยท่าจะดี แต่ทว่าเพราะชายเบื้องหน้าคือแกรนด์ดยุคโรแลนด์ บุรุษซึ่งเดาความคิดยากเย็นยิ่งนัก หากว่าเธอโลภมากและร้องขอเขามา