All Chapters of Evil Lady กับดักรักนางมารร้าย: Chapter 1 - Chapter 10

โรงแรมหรูอันดับหนึ่งของอิตาลี สถานที่ที่ถูกเลือกให้จัดงานแต่งของทายาทแก๊งมาเฟียลำดับสองและสามของประเทศ งานที่ถูกจับตามองมากที่สุดในขณะนี้ ภายในงานมีทั้งมาเฟีย คนดัง เซเลบ นักธุรกิจ นักการเมืองผู้ทรงอิทธิพลจากทั่วโลกต่างเดินทางมาร่วมงานเจ้าสาวผู้เป็นที่โดดเด่นที่สุดในงาน กำลังย่างกรายเดินบนพรมแดงเคียงข้างมากับผู้เป็นพ่อ เบื้องหน้าของเธอคือชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าบ่าว ยืนจ้องมองเธอด้วยสายตาแห่งความตกตะลึงในงานแต่ง เจ้าสาวจะเป็นบุคคลที่สวยและโดดเด่นมากที่สุด เขาตกหลุมรักเธอจนถอนตัวไม่ขึ้น ความรักที่ลงตัวอย่างเพอร์เฟ็กต์ ทั้งฐานะทางสังคม อิทธิพล และหน้าตา พวกเขาคือคู่บ่าวสาวที่สุดแสนจะโรแมนติกพิธีการล่วงเลยมาจนกระทั่งถึงขั้นตอนการโยนดอกไม้ของเจ้าสาว ซึ่งถือว่าเป็นไฮไลต์อีกอย่างของงานวันนี้ เพื่อนเจ้าสาวที่ทั้งยังไม่ได้แต่งงานและที่ยังโสดต่างพากันออกมายืนรอหน้าเวทีจำนวนเกือบยี่สิบคน แต่สายตาของผู้ชายในงานดันจับจ้องไปยังร่างบางที่กำลังถูกเพื่อนลากออกมาหยุดยืนอยู่ด้านหลังสุดใบหน้าเรียวเข้ารูป ดวงตาคมเฉี่ยว จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากกระจับบางน่าสัมผัสถูกแต่งแต้มด้วยลิปสติกสีแดงกุหลาบ เส้นผมดำบ่ง

ร่างบางถูกอุ้มออกจากคลับอย่างทุลักทุเล แขนเรียวคล้องคอน้องชายเธอไว้แน่น เพราะถ้าปล่อยมือออกเมื่อไหร่คือร่วงทันที"กรี๊ด! อย่าปล่อยนะไอ้คิน" ไอ้น้องบ้านี่พร้อมที่จะโยนฉันทิ้งได้ทุกเมื่อจริง ๆ"เมาเป็นหมาเลย" เสียงบ่นที่มาพร้อมกับสายตาสมเพชจ้องมองฉันที่อยู่ในวงแขน"ไอ้น้องเลว ทำไมมาช้าฮะ สุดหล่อ" ฉันปรือตามองน้องตัวเองที่ตอนนี้มันทำหน้าเบื่อหน่ายเต็มกลืนแล้ว"จะด่าหรือจะชม เอาดี ๆ ขี้เกียจมาเลยไม่รีบ แล้วกินไรเข้าไปตัวหนักชะมัด" คินบ่นในขณะที่อุ้มฉันเดินไปตรงที่รถ"ฉันโดนรังแก กรี๊ด!"ปึก! ยังพูดไม่ทันจบคินก็โยนฉันลงพื้นทันที ข้อศอกกระแทกกับประตูรถ ทำให้ชาไปทั้งแขน"ใครจะไปรังแกพี่ได้ พี่ไม่ใช่คน" คินก้มมองฉันที่นั่งกองอยู่ที่พื้นด้วยสายตาดูถูกดูแคลน นี่ฉันเป็นพี่สาวแกนะ"ไอ้น้องบ้า แกกล้าโยนฉันแบบนี้เลยเหรอ" ฉันร้องโอดครวญอยู่ที่พื้น ไม่เคยมีสักครั้งเลยที่คินจะอ่อนโยนกับพี่สาวคนนี้ ฉันล่ะอยากรู้จริง ๆ ถ้ามีเมียผู้หญิงแบบไหนจะเอาคนแบบมันอยู่"พวกนายเอาพี่ฉันกลับบ้านได้ไหม" คินหันไปถามกลุ่มชายชุดดำที่ยืนรออยู่นอกจากไม่สนใจสภาพของฉันแล้ว มันยังไม่คิดที่จะพาฉันกลับบ้านด้วยตัวเองด้วยซ้ำน้อง

คนตัวสูงตรงหน้าจ้องมองด้วยสายตานิ่งเฉย มือหนากำข้อมือเล็กแรงขึ้นจนแขนขาวเริ่มขึ้นรอยแดง แต่เธอยังคงยืนนิ่งไม่ขยับและไม่แสดงอาการหวาดกลัวใด ๆ"ที่เรียกฉันมาก็เพราะโมโหที่ฉันไม่รบกวนพื้นที่ส่วนตัวของคุณเหรอคะ ขอโทษนะคะ ตอนนั้นฉันคงเมามาก" ฉันส่งยิ้มบางให้กับผู้ชายตรงหน้า แต่มันกลับยิ่งเหมือนปลุกเชื้อไฟให้กับเขา"นี่สีหน้าที่สำนึกแล้วเหรอ" สายตาเรียบเฉยหลุบต่ำมองคนตัวเล็กกว่า เธอเลิกคิ้วช้อนสายตามองเขาอีกครั้ง ใบหน้าสวยยิ้มกว้างขึ้นกว่าเดิมฉันคิดว่าทุกอย่างมันจะจบลงง่าย ถ้าขอโทษนี่ ไป ๆ มา ๆ ก็นึกถึงคำขอของยัยเฮเลนขึ้นมา แต่ดูท่าว่าจะเป็นเขาต่างหากที่ไม่ควรมายั่วโมโหฉัน"ดูท่าทางจะจบยากสินะ ก็แค่อยากได้เงินหรือไง ยุ่งยากจริง" ฉันพึมพำกับตัวเองเป็นสำเนียงไทย แล้วล้วงหยิบสมุดเช็คขึ้นมาเขียนตัวเลขลงในนั้น"..." เขายืนนิ่งและจ้องมองการกระทำของฉันทุกอย่าง จนกระทั่งเช็คหนึ่งใบถูกยื่นไปตรงหน้าเขา"ฉันจำไม่ได้หรอกนะคะว่าทำอะไรไปบ้าง แต่อย่าถือคนเมาเลยค่ะคุณมาเฟีย นี่เป็นค่าเสียหายที่ฉันก็คิดว่ามันน่าจะมากพอให้เราจบเรื่องนี้" เขาก้มมองเช็คตรงหน้า ก่อนที่จะหยิบมันไปอ่านอย่างตั้งใจ หึ! ก็แค่อยากไ

หญิงสาวในชุดเดรสสีดำสั้นเว้าโชว์แผ่นหลังเนียน ผมยาวสลวยปล่อยตรงกลางหลังพลิ้วไหวไปตามจังหวะก้าวเดิน ชุดและผมสีดำของเธอขับให้ผิวขาวเนียนผ่องเด่นชัดยิ่งขึ้นสายตาของผู้ชายมากมายต่างจับจ้องมองเธอเป็นตาเดียว ใบหน้าสวยมองผ่านพวกเขาไปอย่างไม่สนใจ ไม่ใช่แค่ผู้ชายที่สนใจเธอ กลุ่มผู้หญิงก็ต่างหันมาสนใจผู้ชายที่เธอคล้องแขนเข้างานมาด้วย"ทำไมต้องควงแขน" คินหันมาถามฉันที่เกาะแขนมันไว้แน่น มองตาเป็นมันเลยนะยะพวกนี้ ฮึ! ถึงฉันจะเป็นพี่สาวที่สวยและใจดีแต่ก็หวงน้องชายมาก"แกเห็นสายตาหิวกระหายพวกนั้นไหม ฉันหวงน้องตัวเองมันผิดหรือไง""แม่ซื้อเข้าร่างเหรอ เป็นบ้าอะไรมาหวง" ไอ้นี่ปากร้ายจริง ๆ"หรือแกอยากได้ยัยพวกนั้น ฉันอ่านสายตาออกนะ ดูสายตานั่นสิอย่างกับจะกลืนกินแกไปทั้งตัว" ฉันสะกิดให้คินมองไปยังรอบ ๆ"พี่คิม" คินเรียกชื่อฉันด้วยน้ำเสียงนิ่งเฉย"อะไร""น่ารำคาญ ถ้ายังไม่ปล่อยจะกลับแล้วนะ" ฉันรีบปล่อยมืออกจากแขนทันที"ดุจังโว้ย นึกว่าหมา" ฉันแยกเขี้ยวใส่น้องตัวเอง ซึ่งมันก็ไม่สนใจตามเคย เราทั้งคู่เดินตรงมาหยุดที่โต๊ะของกลุ่มเพื่อน สาว ๆ ต่างหันมองเราพร้อมกับแต่สายตาต่างรวมไปที่คินคนเดียวแปะ!ฉันปรบมื

"พี่เฮเลนแจ้งทุกอย่างไปที่พี่คิมนะครับ เดี๋ยวจะให้มาจัดการเอง" เพื่อนสาวคนสนิทของพี่คิมไปแต่ยิ้มเจือน ๆ ก่อนที่จะก้มมองราคาค่าความเสียหายทั้งหมดบนกระดาษในมือ"ห้าพันยูโรเลยนะเนี่ย" เกือบสองแสนบาทไทย ฝีมือพี่สาวของผมเอง"นี่ถือว่าเบาแล้วครับ" สูงสุดที่เคยจ่ายคือสองล้านบาท สาเหตุเกิดขึ้นจากการเมาแล้วปีนขึ้นไปเต้นบนรถซูเปอร์คาร์จนต้องดูแลสีรถให้เขาใหม่ทั้งหมด เพียงแค่นี้สบายมาก"แล้วเพื่อนตัวดีของพี่เอาไปปล่อยทิ้งไว้ที่ไหนแล้วล่ะ""ปล่อยทิ้งให้นอนอยู่ที่รถครับ""จะไม่หลุดหายไปไหนใช่มั้ย" พี่เฮเลนพูดด้วยสีหน้าหวาดกลัว"ไม่หรอกครับ เมาขนาดนั้นแค่เดินก็ยากแล้ว" เล่นกินเหล้าทุกรูปแบบขนาดนั้นคงตีกันเละเทะจากภายใน"ได้ล็อกไว้กับรถหรือเปล่า" คำถามของพี่เฮเลนทำให้เอะใจเล็กน้อย แต่พอนึกสภาพพี่สาวตัวเองแล้วก็สบายใจขึ้นมาเลย"แค่ลืมตาก็ยากแล้วครับ เดินไปไหนไม่ได้หรอก" พี่เฮเลนทำสีหน้าคิดตามแล้วก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย"เดี๋ยวพี่จัดการเองต่อจากนี้ พาคิมกลับบ้านเถอะนะ""ครับ" แล้วก็ลาพี่เฮเลนแล้วเดินไปที่รถทันที ภายนอกแทบจะไม่มีใครอยู่แล้ว มีเพียงรถไม่กี่คันจอดอยู่เท่านั้น หนึ่งในนั้นคือรถคันสีดำที่จอ