All Chapters of Evil Lady กับดักรักนางมารร้าย: Chapter 31 - Chapter 40

รถยนต์สีดำวิ่งผ่านประตูรั้วขนาดใหญ่เข้ามาจอดยังประตูคฤหาสน์ กลุ่มคนชายชุดดำต่างยืนรอรับผู้มาเยือน ร่างสูงก้าวลงจากฝั่งคนขับพร้อมกับหญิงสาวที่ลงจากรถจากอีกฝั่ง"สวัสดีทุกคน" รอยยิ้มของเธอทำเอาพวกเขาต่างตกตะลึง ความสวยของผู้เป็นว่าที่นายหญิง"สวัสดีครับ!!" พวกเขากล่าวทักทายและก้มหัวให้เธอเล็กน้อย"เวลาฉันมาไม่เคยมีอะไรแบบนี้หรอก" เสียงบ่นพึมพำของการ์เนททำให้พวกเขาที่กำลังจะเงยหัวขึ้นมาต้องก้มกับไปท่าเดิม"ขอโทษทีนะที่ความสวยของฉันมันทำให้ทุกคนดูมีชีวิตชีวา" เรื่องความสวยของฉันที่ทุกคนต่างยอมรับ ฉันรู้ดีว่าฉันสวยมากแค่ไหน"ความสวยของพี่คิมไม่ได้มีไว้ให้คนอื่นมองเล่น" การ์เนทเดินเข้ามาใกล้และมองฉันด้วยสายตาดุ"งั้นทุกคนที่เจอฉันก็คงต้องหลับตาเดิน""ก็ว่าจะสั่งให้ทำแบบนั้น""ฉันว่าให้ฉันเอาผ้ามาคลุมหน้าจะง่ายกว่า" การ์เนททำหน้าคิดตามก่อนที่จะพยักหน้าอย่างเห็นด้วย"ทำได้ใช่มั้ยครับแบบนั้น" เอาจริงซะด้วย"นี่ จะทำจริงไปซะทุกเรื่องไม่ได้นะ" ฉันล่ะเหนื่อยใจกับเขาจริง ๆ"ก็หวงนิ" พ่อคนชัดเจน"รู้แล้วว่าหวง แต่ช่วยอายคนอื่นหน่อยได้มั้ย" ฉันกัดฟันพูดกับเขาและปราดสายตามองไปรอบ ๆ ตัว คนของเขายืนอยู

"ถ้านับว่าการที่มีอะไรกับเขาแล้วจะเรียกว่าเป็นสามี งั้นกีอาก็มีสิทธิ์ที่จะเรียกเหมือนกัน" เธอมองฉันด้วยสายตานิ่งเฉยไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ"ถ้าใช้ความคิดแบบนั้นเธอคงไม่ได้มีเขาเป็นสามีแค่คนเดียวหรอกค่ะ" ฉันเองก็มองเธอด้วยสายตานิ่งเฉยเช่นกัน"ผู้หญิงที่รู้จักแค่สองเดือนแล้วมาอยู่บ้านผู้ชายไม่สมควรพูดกับกีอาแบบนี้เลยนะคะ""ผู้หญิงที่เป็นได้แค่ญาติก็ไม่สมควรแสดงตัวในสิ่งที่ตัวเองไม่มีสิทธิ์แบบนี้นะคะ" ต่างฝ่ายก็ต่างไม่ยอม เสียงพูดคุยของเราก็ดังมากพอที่จะทำให้คนอื่น ๆ ที่อยู่ในบ้านได้ยินพึ่บ!"กรี๊ด!" อยู่ ๆ กีอาก็นั่งลงที่พื้นแล้วดึงเอาดอกไม้กุหลาบในช่อมาตีใส่ตัวเอง พร้อมกับกรีดร้อง"..." ฉันยืนมองผู้หญิงตรงหน้าก่อนที่จะค่อยหันมองลอดราวบันไดไปยังด้านล่าง การ์เนทเดินเข้ามาและหยุดเงยหน้ามองมาข้างบน ฉันพอเข้าใจแล้ว ที่เธอทำแบบนี้เพราะเห็นการ์เนทมานี่เอง"กรี๊ด! กรี๊ด!" คนอื่น ๆ ต่างวิ่งขึ้นมาดู มีเพียงการ์เนทเท่านั้นที่ยืนมองฉันจากที่เดิม เขาส่งยิ้มให้แต่ก็ไม่เดินขึ้นด้านบน นั่นแหละข้อดีอีกหนึ่งอย่างของเขา เข้าใจฉันไปซะทุกเรื่อง"กรี๊ด!" กีอายังคงกรี๊ดไม่หยุด ดอกไม้กระจายไปทั่วพื้นหมับ!"อึก!"

เขานั่งมองฉันด้วยสายตาที่คาดเดาอะไรไม่ได้ นิ่ง สงบและว่างเปล่า จะบอกว่าเพราะฤทธิ์ของสิ่งที่เขาสูบก็คงจะใช่ เพราะแอลกอฮอล์ไม่สามารถทำให้การ์เนทเมาได้"ฟังก็รู้ว่าปากเก่ง" เด็กนี่ปากร้ายกว่าที่คิด"นี่ การ์เนท"คนถูกเรียกหันสายตามามอง ฉันเดินเข้าไปใกล้เขาและโน้มตัวเข้าใกล้ มือทั้งสองข้างจับไปที่พนักพิงโซฟา การ์เนทอยู่ตรงกลางระหว่างแขนทั้งสองข้าง"..." เขาเลิกคิ้วมองฉัน พร้อมกับยกสายสูบบารากุขึ้นจ่อที่ปากก่อนจะสูบมัน แล้วพ่นควันใส่หน้าฉัน"เด็กบ้านี่ แค่ก ๆ" เพราะมันไม่ใช่กลิ่นผลไม้แบบที่ควรจะเป็นไง เลยทำให้ฉันสำลัก"ตอนกลางวันอยู่กับผู้ชายอีกคน กลับมาก็อยู่กับผู้ชายอีกคนหนึ่ง ทำมานานแค่ไหนแล้วนะ""ปกติก็ตามฉันตลอดอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง" ไปที่ไหนก็จะเจอหรือไม่ก็รู้ทันฉันตลอด ถ้าไม่ได้ส่งคนตามแล้วจะรู้ได้ยังไง"ไม่ได้ตาม ฉันไม่ได้ว่างขนาดนั้น" แม้ปากจะพูดแต่สายตาก็หันมองไปทางอื่น"มองหน้าฉัน" ฉันเอื้อมมือจับหน้าการ์เนทให้หันมาสบตา"..." ทำไมต้องเงียบด้วย แบบนี้ฉันก็อึดอัดน่ะสิ"ฉันกับโจเซฟเราเจอกันโดยบังเอิญ""อือ""ฉันไปเอาของไม่ได้นัดเจอเขา""อือ""โจเซฟแค่ขอเลี้ยงข้าวฉันตามประสาเพื่อนเ

"เดี๋ยวฉันต้องไปส่งเคทที่บ้าน ส่วนเฮเลน สามีจะมารับ" ฉันยืนมองเพื่อนสาวสองคนที่นอนหลับอยู่บนโซฟา คนที่เมาหนักสุดน่าจะเป็นเคท"เคทเดี๋ยวมีคนมารับ" หลังจากคุยโทรศัพท์กับใครบางคนเสร็จเขาก็หันมาบอกฉัน"นายจะให้คนไปส่งเคทเหรอ เดี๋ยวฉันบอกที่อยู่ให้นะ""ไม่ต้องหรอก คนที่จะมารับรู้บ้านของเธอดี" การ์เนทดูมั่นใจมาก เขาส่งยิ้มให้ฉันและเดินไปสั่งงานกับคนของตัวเอง ฉันได้แต่ยืนมองเพื่อนสองคนที่เมาหลับไม่รู้เรื่องสองคนนี้ถือว่าเป็นคนที่ไปไหนไปกันเสมอ ขอให้ช่วยหรือทำอะไรก็ไม่เคยบ่น แม้แต่วันนี้เมาเละขนาดนี้ก็เพราะฉันไม่สามารถดื่มได้ ทั้งสองคนจึงจัดการให้เพื่อสร้างสถานการณ์ว่าฉันดื่มไปเยอะ"สามีคุณเฮเลนมาแล้วครับ" ลูกน้องของการ์เนทเดินเข้ามาบอกฉัน พร้อมกับสามีของเฮเลนเดินตามหลังเข้ามา"ขอโทษด้วยนะ" ฉันกล่าวขอโทษเมื่อสามีของเพื่อนสาวเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้า เขาส่งยิ้มให้ฉันและมองไปที่ภรรยาของตัวเอง"ไม่เป็นไร เฮเลนบอกแล้วว่าวันนี้ต้องมาทำอะไร" สามีของเฮเลนเข้าใจธรรมชาติของพวกเราจริง ๆ เขาเดินเข้าไปใกล้เธอและช้อนอุ้มเฮเลนไว้ในอ้อมแขน"ขับรถกลับดี ๆ นะ""ดีกับการ์เนทแล้วใช่มั้ย" ก่อนที่เขาจะเดินออกไปก

"นายทำอาหารเป็นด้วยเหรอการ์เนท""ก็พอเป็นบ้าง""ว้าว ทำข้าวต้มเป็นด้วยสินะ" ฉันมองข้าวต้มในหม้อที่กำลังเดือดได้ที่"ดูจากในเว็บมาครับ" คำตอบของเขาทำฉันหันไปมองด้วยความประหลาดใจ"ทำได้น่ากินขนาดนี้เลยเหรอ ฉันเป็นคนไทยแท้ ๆ ยังทำอะไรแบบนี้ไม่เป็นเลย เต็มที่ก็ไข่ดาว" ฉันนี่น่าขายหน้าจริง ๆ"ไม่ต้องทำหน้าเศร้าหรอก เดี๋ยวผมจะจ้างพ่อครัวตามความถนัดของอาหารแต่ละประเทศมาไว้บ้าน เผื่อพี่คิมอยากกินอาหารประเทศอื่น" สายตาที่แสดงออกมาคือเขาจะทำแบบนั้นจริง ๆ"ฉันว่าไม่ต้องทำอะไรแบบนั้นหรอกนะ" ฉันต้องหยุดเขาก่อนที่ทุกอย่างมันจะเกิดขึ้นจริง ๆ"เอาแบบนั้นเหรอครับ""เอาแบบนั้นดีแล้ว อย่าต้องให้มีพ่อครัวมากไปกว่านี้เลยนะ" แค่ตอนนี้ก็มากพอแล้ว"พี่คิมลองชิมมั้ย" การ์เนทใช้ช้อนตักข้าวต้มในหม้อขึ้นมาเป่า แล้วป้อนให้ฉัน"อื้อ~" ฉันแกล้งทำเสียงและกลอกตาไปมา"อร่อยมั้ย""อ่า~""...""อืม~""เดี๋ยวเททิ้งแล้วให้พ่อครับมาทำให้ใหม่แล้วกัน" การ์เนทปิดเตาแล้วทำทีจะยกหม้อไปเททิ้งจริง ๆ"เดี๋ยวสิ ขี้น้อยใจจังเลยนะ อร่อยมาก""ก็พี่คิมทำหน้าเหมือนไม่อร่อย" แค่ฉันแกล้งเล่นก็ทำลายความมั่นใจของเขาไปจนหมดเลยเหรอเนี่ย"อร่