Lahat ng Kabanata ng Sincerely yours, Leonardo : Kabanata 1 - Kabanata 10

"Congratulations, Dr. Guanez!"Napailing na lang si Leigh habang pababa ng hagdan. Sinalubong agad siya ng kaibigan, at kapwa doktora na si Grace."Ikaw na! Ikaw na ang award winning doctor ng St. Javier Hospital!" pagbibiro nito habang abot-tenga ang ngiti sa labi."Enough, Grace," nahihiya, at mahinang awat ni Leigh sa kaibigan, at hinawakan ito sa braso."Congrats, Leigh."Sabay silang napatingin ng kaibigan sa sumulpot na boquet of pink roses. At nang i-angat niya ang tingin ay nagtama ang mga mata nila ni Hunter."Flowers for you," malambing na sambit ng binata.Hilaw ang ngiting gumuhit sa labi ni Leigh, at napipilitang kunin ang bulaklak na ibinibigay nito."Ang sweet!" kinikilig ngunit impit na panunukso ni Grace sa kanila.Gusto man ng dalaga awatin ang kaibigan ay pinanatili niya ang pormal na mukha lalo na't pinagmamasdan siya ni Hunter."As a Director of this hospital, I'm really happy to have you here. All praises to you, Leigh-""Director, I would not have been able to

"Pa, dapat sinabi ninyo po sa akin para kahit papaano ay nagawan ko ng paraan.""Sorry, Leigh. Alam ko na marami ka ng iniisip, ayoko ng dumagdag pa," paliwanag ni Benjamin sa kaisa-isang anak.Nasapo ni Leigh ang noo, matapos kasi ang pagpiyansa ni Hunter sa ama ay dumiretso na silang umuwi. At nang ungkatin niya kung ano'ng dahilan kung bakit nakulong ang ama ay hindi siya makapaniwala."Pa, ang laki po ng utang ninyo atsaka 'yong furniture shop ninyo, magsasara na rin," pinilit niyang huwag manaig ang galit sa boses, at maging mahinahon."Nalugi na ang shop, kinailangan kong mangutang para sa mga trabahador."Nang mag-angat ng mukha si Benjamin ay mas lalo lang nanlumo ang mukha ni Leigh. Unang beses niyang makita ang luha ng ama noong pumanaw ang kaniyang ina at ngayon. Tila nadurog ang puso niya, at katulad ng kaharap ay mabilis na pumatak ang masasagana niyang luha."P-papa, alam kong importante sa inyo ang shop. Sana sinabi ninyo sa akin para may nagawa ako, hind ba?" malumanay

"Will you marry me?"Nakabibinging sigawan ang pumuno sa kahabaan ng hallway ng St. Javier Hospital. Kasalukuyang nakaluhod si Hunter sa harap ni Leigh."Dr. Leigh Guanez, will you marry me?" ulit ng binata."H-ha?" halos hindi ito lumabas sa bibig ng dalaga habang nalilitong nakatunghay sa kanilang direktor."Yes!"Napamasid siya sa paligid, naroon ang ilang pasyente, kasamahan nilang doktor at nurse. Kilig na kilig ang mga itong nanonood sa dalawa."Leigh?" ulit ni Hunter dahilan para balikan niya muli ito nang tingin.Napasulyap ang dalaga sa hawak nitong maliit na kahon na may lamang isang diamond ring.Napakurap siya, at tiningnan ang kinakabahang mukha ng binata.Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Ilang buwan pa lang sila nagda-date, para nga sa kaniya ay hindi iyon romantic date."Leigh, I'm waiting," may diin ang bawat pagbigkas ni Hunter, at lihim na inilibot ang mga mata sa mga nanonood."Yes na 'yan!""Doc. Guanez! Yes na iyan!' pambubuyo ng mga nanonood.Hindi makangi

Nakakunotnoo pa rin si Leigh habang naglalakad patungo sa office ni Hunter. Kung nakita ng kanilang nurse na dumaan ang kanilang direktor, marahil ay galing nga ito sa kaniyang kwarto."Hi!"Huminto siya sa paglalakad, at pilit na ngumiti sa sekretarya ni Hunter na kalalabas lamang sa office."Si Director po ba?" bungad na usisa nito."Y-yeah, nasa loob pa rin ba siya?" aniya niya, at saglit na sinilip sa nakapinid na pinto."Kauuwi lang po.""Talaga ba?" nadismayang sagot ni Leigh.Pikit pa ang mga mata niya nang kunin ang cellphone na tumutunog na nasa kaniyang side table. Kauuwi lang niya galing sa duty sa hospital, matapos hindi na maabutan si Hunter kagabi."H-hello?""Good morning, babe."Awtomatikong tumikwas ang kilay ng dalaga habang sapo pa rin ang noo. Kilala niya na ang boses, at kung sino ang tumatawag sa kaniya ng ganitong kaaga."Can you come at Town Case Restaurant?" malambing na alok ni Hunter sa kabilang linya."Why?" mahinang niyang tanong, at pinilit na huwag marin

"You may now kiss the bride," anunsyo ng pari matapos ang seremonya ng kasal.Nakabibinging palakpakan ang pumuno sa loob ng simbahan. May naghihiyawan, at nanunudyo na gawin nila ang isang simbolo na magseselyado na iisa na lamang sila ngayon.Nahigit ni Leigh ang hininga nang iharap siya ni Hunter habang mahigpit pa rin ang hawak sa magkabila niyang mga kamay.Hindi matatawaran ang ngiting nakaukit ngayon sa labi nito. Masasabi niyang masayang-masaya ito sa mga nangyayari, na labis naman niyang kabaligtaran.May ingat na binitawan nito ang mga kamay niya. Hinawakan ang dulo ng belo, at sandaling sinulyapan ang mga bisitang nasa loob ng simbahan. Ang ngiti nito ay nahaluan ng pagmamayabang, at sabik sa gagawin dahilan para mapalunok si Leigh.Nang balikan siya muli nito nang tingin ay parang tumigil ang tibok ng kaniyang puso. At nang tuluyan nitong maingat ang belo ay mas lalo lang siyang nabingi sa pagwawala ng kaniyang puso."I love you, Leigh," pagkasabi ni Hunter ng mga katagang