KABANATA 3

"Pa, dapat sinabi ninyo po sa akin para kahit papaano ay nagawan ko ng paraan."

"Sorry, Leigh. Alam ko na marami ka ng iniisip, ayoko ng dumagdag pa," paliwanag ni Benjamin sa kaisa-isang anak.

Nasapo ni Leigh ang noo, matapos kasi ang pagpiyansa ni Hunter sa ama ay dumiretso na silang umuwi. At nang ungkatin niya kung ano'ng dahilan kung bakit nakulong ang ama ay hindi siya makapaniwala.

"Pa, ang laki po ng utang ninyo atsaka 'yong furniture shop ninyo, magsasara na rin," pinilit niyang huwag manaig ang galit sa boses, at maging mahinahon.

"Nalugi na ang shop, kinailangan kong mangutang para sa mga trabahador."

Nang mag-angat ng mukha si Benjamin ay mas lalo lang nanlumo ang mukha ni Leigh. Unang beses niyang makita ang luha ng ama noong pumanaw ang kaniyang ina at ngayon. Tila nadurog ang puso niya, at katulad ng kaharap ay mabilis na pumatak ang masasagana niyang luha.

"P-papa, alam kong importante sa inyo ang shop. Sana sinabi ninyo sa akin para may nagawa ako, hind ba?" malumanay niyang aniya, at hinawakan ang magkabilang kamay nito.

"Alam ko kasing busy ka sa trabaho mo."

"Pa, tayo na lang dalawa rito sa mundo. We should know that we have each other through thick and thin."

"I apologize," mahina, at tila sumuko na ang ama niya na magpaliwanag.

"Pa, look at me," seryosong sambit ni Leigh.

Ilang segundo ang lumipas bago nag-angat ng mukha si Benjamin. Humigpit ang kapit ng dalaga sa mga nanlalamig na kamay nito

.

"We are in this together."

"I will never let you down."

"I will help to make this things right, okay?"

Ngumiti siya rito para kahit papaano ay pagaanin ang sitwasyon.

"Thank you, Leigh," tugon nito.

"I love you, Pa!" Niyakap niya ito, at pilit na kinontrol ang mga luha.

Kailangan niyang tulungan ang ama, lalo na ang furniture shop na alaala ng kaniyang ina. Hindi iyon dapat mawala, at hindi dapat makulong ang kaniyang ama.

Matapos sabayan ni Leigh si Benjamin kumain, at masiguradong nakatulog na ito ay agad siyang bumalik sa hospital. Habang nagmamaneho ay kausap niya ang isa sa mga kakilalang abogado.

"E****a, ang kinaso sa Papa mo, at may kalakihan ang utang niya sa mga taong iyon," balita nito sa dalaga.

Mariin napahawak siya sa manibela, at tensyonadong napalunok. Gusto niyang sisihin ang sarili sa sobrang abala niya yata ay hindi na niya nakakamusta ang ama kaya umabot sa ganitong sitwasyon.

"Nakasanla na rin ang lupa, at ganoon na rin ang buong shop," dagdag pa ni Atty. Soriano.

"Atty. magkano kaya sa tantiya ninyo ang aabutin ng lahat-lahat ng mga iyon?" natatakot niyang usisa.

"More than, five milllion."

Sa gulat ay na preno ni Leigh ang sasakyan ng hindi oras, hinawakan niya ang nakasaksak sa tenga na earbuds.

"More than five million?!" hindi niya makapaniwalang bulalas habang hawak ang seatbelt sa kanang kamay.

"Estimated ko lang iyon, Doktora. And sa tingin ko ay mas malaki pa," aniya ng abugado.

"God!" nakapikit na sambit ng dalaga, at bumagsak ang mga kamay.

Mabigat ang katawan ni Leigh habang papasok ng hospital. Kung noon sa tuwing may bumabati sa kaniyang mga nurse ay ginagantihan niya, hindi sa pagkakataong ito.

Dire-diretso siya na parang wala sa sarili, agad niyang tinungo ang kaniyang kwarto. Binagsak ang sarili sa swivel chair, at muling ipinikit ang mga mata.

"Five million. Saan ako kukuha ng ganoong kalaking halaga?" mahina niyang tanong sa sarili.

Kahit malaki ang sahod niya rito sa hospital ay hindi naman agad siya makukuha ng ganoong halaga.

"Ano'ng gagawin ko?" Naiiyak niyang tanong.

Binuksan ng dalaga ang mga mata, at kinuha ang cellphone. Mabilis niyang kinalikut iyon, at nagtungo sa account niya sa bangko. Kahit alam niyang hindi aabot ang pera niya ay gusto pa rin niyang tingnan.

"Puwede na siguro itong paunang bayad," kumbinsi niya sa sarili.

May kalakihan naman ito, kung ibibigay niya ito sa mga pinagkaka-utangan ng ama ay makababawas na rin ito.

Tumango-tango si Leigh, tama ang gagawin niya. Papakiusapan na lang niya ang iba na naapektuhan dahil kay Benjamin. Mangungutang na lang siya, at iyon ang ibabayad.

"Hello, Atty.?" bati ng dalaga matapos makabuo na isang desigon, at plano na gagawin.

"I decided to pay what my Papa had been caused. Pero hindi pa lahat, I would like to talk each one of them to ask some time para makumpleto ko ang pera and-"

"Hold on, Leigh!" awat sa kaniya ng nasa kabilang linya.

Matuling nagtagpo ang mga kilay ni Leigh, at napahawak ng mahigpit sa cellphone.

"Okay na."

Mas lalong lumalim ang gitla sa noo ng dalaga sa sinagit ng kanilang abogado.

"W-what do you mean okay na?" takang tanong niya.

"All things are now settled," may kasiyahan ang boses nito.

"S-settled?"

"How?"

"I-i mean, why?" sunod-sunod, at hindi alam ni Leigh kung ano'ng itatanong.

"Mr. Hunter Ceneron talked to me earlier, he paid for all your father's arrears."

Animo'y isa iyong bomba na sumabog kay Leigh.

Nakaawang ang ang bibig niya habang nakatitig lamang sa iisang dako. Hirap na hirap siyang lumunok dahil tila may nakabarang emosyon sa kaniyang lalamunan.

"Doc. Guanez, are you still there?"

Marahang ibinaba niya ang cellphone. Klaro niyang narinig ang sinabi ni Atty. Santiago, si Hunter ang nagbayad ng lahat.

Pero bakit?

Hindi na kumatok si Leigh sa office ng direktor ng hospital. Padabog niya rin iyong isinara, nagsalubong ang mga tingin nila ng binata. Kaswal itong nakaupo, at mukhang nagulat sa walang habas niyang pagpasok ngunit nanatiling nakangiti.

"You surprised me, Leigh," namamanghang saad nito.

"You surprised me too, Director."

"What?" natatawang tanong nito, at inilagay ang nakadiretsong braso sa ibabaw ng mesa.

Hindi inaalis ng dalaga ang matalim na tingin kay Hunter habang patungo sa mesa nito.

"Why did you do that?" seryosong tanong ng dalaga.

"Ang alin?" patay-malisya na balik tanong nito.

"You know what I am talking about," pinigil na ni Leigh ang sumigaw.

Kahit gusto niyang kalimutan na mas mataas ang posisyon nito sa kaniya ay hindi niya kayang gawin.

Gusto pa rin niya ito galangin kahit papaano.

"Leigh, are you talking about the case of your Papa?"

"Yes!" walang gatol na kumpirma niya, at matapang na nakipagsukatan nang tingin kay Hunter.